[size=20pt]
Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές.[/size]
Η δολοφονία του αρχιμανδρίτη Φώτιου Ζαχαρόπουλου στη Χώρα Μεσσηνίας συγκλόνισε την κοινή γνώμη όχι μόνο στη μικρή κωμόπολη, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Δυστυχώς όμως, ο παπα-Φώτης δεν δολοφονήθηκε μόνο μία φορά: Τον "σκοτώνουν" κάθε μέρα στα καφενεία όλης της επικράτειας, αγορεύοντας για τα αίτια της δολοφονίας του διάφοροι ηθικολόγοι υποκριτές, που αρνούνται να παραδεχτούν ότι ο καθένας μας έχει ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη.
Σκυλεύουν τη μνήμη του Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές που κουνάνε με περισσή ευκολία το δάχτυλο στους άλλους, ενώ δεν μπορούν να τιθασεύσουν τα δικά τους πάθη ή να περιορίσουν την επιθυμία τους για ακόμα μεγαλύτερη εξουσία.
Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή. Ο μακαρίτης ο παπα-Φώτης, όπως λένε οι Χωραΐτες και δεν έχω καμία αμφιβολία γι' αυτό, ήταν εξαιρετικός άνθρωπος και καλός ιερέας. Ομως ο παπα-Φώτης όπως όλοι μας είχε κάποιες "ανθρώπινες αδυναμίες". Και δυστυχώς, πλήρωσε με τη ζωή του ετούτη την "ανθρώπινη αδυναμία". Αυτή είναι η απλή αλήθεια που προσπαθούν εντέχνως να κρύψουν οι αρχές με τη βοήθεια του Τύπου, "δολοφονώντας" έτσι για δεύτερη φορά τον παπα-Φώτη, αφού το μόνο που καταφέρνουν είναι να γιγαντώνουν τις "ροζ φήμες" γύρω από τα αίτια της δολοφονίας του.
Προς Θεού, δεν επιρρίπτω προσωπικές ευθύνες στους αστυνομικούς και στους δημοσιογράφους που χειρίστηκαν την υπόθεση. Ετσι κι αλλιώς, τόσο οι αστυνομικοί όσο και οι δημοσιογράφοι είναι τα διαρκή θύματα μιας υποκριτικής απρόσωπης εξουσίας, που στο όνομα του καθωσπρεπισμού θέτει στο περιθώριο όποιον προσπαθήσει να υπηρετήσει την αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση, η επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας δεν λέει ψέματα. Με καλή πρόθεση και με σκοπό να προστατέψει τη μνήμη του παπα-Φώτη, λέει τη μισή αλήθεια και κρύβει την άλλη μισή. Με εξίσου καλή πρόθεση, φοβούμενοι και τις συνέπειες του αλλοπρόσαλλου και άδικου νόμου περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων κ.λπ., οι δημοσιογράφοι γράψαμε με τη σειρά μας τη μισή αλήθεια κρύβοντας την άλλη μισή.
Μη νομίσετε ότι κρύβεται κάποια... συνωμοσία πίσω από τη μισή αλήθεια: Απλώς έτσι λειτουργεί όλο το σύστημα κι έτσι θα συνεχίσει να λειτουργεί, μέχρι να αντιληφθούμε όλοι ότι οι μισές αλήθειες οδηγούν στα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, ενώ αφήνουν ανέγγιχτες τις κοινωνικές δομές και τις συμπεριφορές που οδηγούν στα αποτρόπαια εγκλήματα.
Με πιο απλά λόγια: Η κοινωνία δεν γίνεται καλύτερη με μισές αλήθειες. Παραμένει εξίσου άθλια και υποκριτική με την κοινωνία που εγκληματεί προσπαθώντας να κρύψει τα ανθρώπινα πάθη της.
Από εκεί και πέρα, δεν πρέπει και αυτή την φορά να μείνει ασχολίαστη η υποκρισία της Εκκλησίας, και κυρίως των ιεραρχών που κουνάνε με περισσή ευκολία το δάχτυλο στους ανθρώπους οι οποίοι διακατέχονται από διάφορες αδυναμίες. Επιτέλους ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ετσι κι αλλιώς είναι κοινό μυστικό. Και στους κόλπους της Ελληνικής Εκκλησίας υπάρχουν ιερείς και αρχιερείς που έχουν "ανθρώπινες αδυναμίες".
Δυστυχώς όμως, η Ελληνική Εκκλησία αρνείται να παραδεχτεί την αυτονόητη αλήθεια και αφήνει πολλούς αρχιερείς να κουνάνε το δάχτυλο στους λαϊκούς, κατηγορώντας τους για τις ανθρώπινες αδυναμίες τους. Ετσι, για παράδειγμα, κάποιοι αρχιερείς βγάζουν πύρινους λόγους κατά του συμφώνου συμβίωσης των ομοφυλόφιλων, κάνοντας ότι δεν γνωρίζουν αυτό που η κοινωνία έχει τούμπανο κι αυτοί... κρυφό καμάρι. Αλλοι πάλι σκανδαλίζονται με τα καρναβάλια ή τις μίνι φούστες των γυναικών, ενώ δεν τους προκαλούν καμία εντύπωση οι "ανθρώπινες αδυναμίες" που ανθούν εντός της εκκλησίας.
Ειλικρινά, δεν με τρομάζουν ούτε οι ιερείς που έχουν ανθρώπινες αδυναμίες ούτε οι αρχιερείς που έχουν ανθρώπινα πάθη. Με τρομάζουν οι υποκριτές που παριστάνουν τους άμεμπτους κριτές των πάντων. Με τρομάζουν οι υποκριτές που "διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο".
Ακόμα περισσότερο όμως από τους ιερείς και τους αρχιερείς, με τρομάζει η υποκρισία των αρχόντων και των κυβερνητών, που ζητιανεύουν ψήφους στην αυλή της εκκλησίας εκμεταλλευόμενοι την ανθρώπινη αδυναμία απέναντι στο θάνατο. Συγκεκριμένα, θεωρώ όχι μόνο αθεόφοβους, αλλά και θεομπαίχτες όλους αυτούς τους πολιτικούς που σκίζουν τα ρούχα τους για να μη διαρραγεί η σχέση κράτους - εκκλησίας... προσδοκώντας να επανεκλεγούν με τις ψήφους των πιστών. Εξίσου θεομπαίχτες θεωρώ όλους τους πολιτικούς που παριστάνουν τους θεοσεβούμενους και φιλούν για ψηφοθηρικούς λόγους το χέρι των υποκριτών αρχιερέων οι οποίοι βγάζουν πύρινους λόγους κατά των ανθρώπινων αδυναμιών. Πιο επικίνδυνους από όλους αυτούς όμως, θεωρώ τους πολιτικούς που ενώ έχουν κι οι ίδιοι "ανθρώπινες αδυναμίες", τάσσονται ανεπιφύλακτα στο πλευρό των αρχιερέων που κήρυξαν πόλεμο στο σύμφωνο συμβίωσης των... ανθρώπων με αδυναμίες.
Ρωτάω λοιπόν ευθέως: Μόνο ο Γρηγόρης Βαλιανάτος από τους υποψήφιους δημάρχους Αθηναίων -και όχι μόνο- είναι... άνθρωπος με αδυναμίες; Οχι, φυσικά. Απλώς ο κ. Βαλιανάτος είναι ο μόνος που το παραδέχεται, ενώ οι υπόλοιποι βαδίζουν το δρόμο της υποκρισίας κουνώντας το δάχτυλο στην κοινωνία.
Γράφτηκε από τον Θανάσης Λαγός
Πηγή: Ελευθερία 23_02_2014