Το μυστήριο της ληστείας στο Μετρό
Τα πολυδιαφημισμένα μέτρα ασφαλείας του Μετρό, που στοίχισαν στον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη μια ολόκληρη περιουσία και εγκαινιάστηκαν στις 28 Ιανουαρίου 2000, έγιναν «κουμπότρυπες» το μεσημέρι της 3ης Φεβρουαρίου, στις 13:55...
Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες πολιτών επέστρεφαν αμέριμνοι στο σπίτι τους, χρησιμοποιώντας την γραμμή 3 «Εθνική Άμυνα», δίπλα τους εξελισσόταν μια εξαιρετικά περίεργη και ύποπτη ένοπλη ληστεία, που ξύπνησε μνήμες φόβου από «χτυπήματα» που δεν περιλαμβάνονται στη συστοιχία δράσης των ληστών του κοινού Ποινικού Δικαίου. Οι τέσσερεις μαυροντυμένοι κακοποιοί με τις χειρουργικές μάσκες και τα καλάσνικοφ, εκτός από ενημερωμένοι για τις τρύπες στην υποτιθέμενη «ασπίδα» της πλατφόρμας, ήταν και αποφασισμένοι να μην φύγουν με άδεια χέρια. Το ερώτημα τώρα της αστυνομίας είναι όχι μόνον ποια πρόσωπα κρύβονταν πίσω από τις μάσκες, αλλά πώς είχαν το θράσος, την στρατιωτική ψυχραιμία και την αποφασιστικότητα, να αρπάξουν την γεμιστήρα από το αυτόματο όπλο του ανύποπτου ειδικού φρουρού και τα 250.000 ευρώ από το ξέφραγο ταμείο.
Τα ερωτήματα που ανακατεύονται και πνίγονται μέσα στο μυστήριο είναι ήδη πολλά. Και έχουν σχέση όχι μόνον με εγκληματικούς πυρήνες, που πλέον κάνουν πάρτι με όπλα σε πολυσύχναστα μέρη της πόλης, αλλά και με τα -ήδη από το 2007- «χαλαρωμένα» και κατά μερικά χρονικά σημεία ανύπαρκτα μέτρα φρούρησης του μεγαλύτερου ελληνικού μέσου μαζικής μεταφοράς: του μετρό.
Εάν η καταδρομική ενέργεια αποτελεί μελετημένη δράση αλλοδαπών ή ημεδαπών σκληρών κακοποιών, αναζητείται ο πληροφοριοδότης εκ των έσω, ο insider που «κάρφωσε» ότι κατά τους τελευταίους δύο μήνες οι εισπράξεις από τα εισιτήρια συγκεντρώνονταν στη γραμμή 3 της Εθνικής Άμυνας. Αυτός που «κάρφωσε» επίσης ότι η σιδερένια πόρτα δίπλα από τα εκδοτήρια, η οποία οδηγεί στο χρηματοκιβώτιο, ήταν για άγνωστους λόγους ανοικτή ή απασφαλισμένη ώστε να λειτουργήσει τελικά ως κερκόπορτα για την μεγάλη μπάζα.
Τα αποτελέσματα από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου με το σάρωμα κλήσεων και μηνυμάτων από το υπερσύγχρονο μηχάνημα της ασφάλειας, οι ανακρίσεις και η έρευνα θα δείξουν εάν υπήρξε «καρφί» και «Ιούδας» μέσα στην εταιρεία που κατατόπισε τους οπλοφόρους και υποβοήθησε στην ανοικτή ή απασφαλισμένη πόρτα. Όμως ,εδώ προκύπτει ένα ακόμα μεγάλο ερώτημα: φταίει ο «Ιούδας» που αναζητείται ή το σύστημα ασφαλείας αντιμετώπιζε -ήδη από το 2007 και μετά- εγγενείς αδυναμίες και «έμπαζε νερά», κάτι που θα μπορούσε να το διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε που καθημερινά τσέκαρε το εισιτήριό του πριν επιβιβαστεί στους συρμούς; Σύμφωνα με όσα συμβαίνουν τα τελευταία δυόμισι χρόνια στο μετρό της Εθνικής Άμυνας, όλα μας πείθουν για την δεύτερη εκδοχή. Από περιστατικά που έχουν αναφερθεί στην εταιρεία φύλαξης, αλλά και από καταγγελίες στην αστυνομία, πολίτες έπεσαν θύματα κλοπών της τσάντας τους ή του πορτοφολιού τους σε ώρες κυκλοφοριακής αιχμής. Πριν από μερικές μέρες, μάλιστα, μια εργαζόμενη μητέρα που επέστρεφε από την δουλειά της έχασε την τσάντα της από «πορτοφολά» στην γραμμή 3. Απευθυνόμενη στους υπαλλήλους του μετρό, πήρε την απάντηση: «Μπείτε στο βαγόνι και απευθυνθείτε στον security του επόμενου σταθμού». Άρα τα μέτρα είναι «μπάχαλο». Και κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο. Σε μια τέτοια «χύμα» κατάσταση, όχι μόνον το χρηματοκιβώτιο, αλλά και πανάκριβα συστήματα ασφαλείας θα μπορούσαν να κλαπούν από μελετημένους και ένοπλους δράστες.
Υπάρχει μία ακόμα εκδοχή. Εξετάστηκε, αλλά κανένας από τον κύκλο της Ασφάλειας Αττικής δεν είναι σε θέση να την επιβεβαιώσει. Ή δεν θέλει να την επιβεβαιώσει. Από την πρώτη στιγμή, που έγινε γνωστό ότι οι τέσσερεις κουκουλοφόροι με τα μαύρα «έγδυσαν» το μετρό, παγίδευσαν τον υπάλληλο security και πήραν από τον ειδικό φρουρό τον γεμιστήρα του όπλου του, το μυαλό έμπειρων αξιωματικών έτρεξε χρόνια πίσω. Για κάποιους, η ψυχρή κίνηση του αφοπλισμού του αστυνομικού παρουσιάζει ομοιότητες με δύο συμβάντα του παρελθόντος. Το ένα ήταν αιματηρό...
Παραμονές της πρωτοχρονιάς του 2005, αόρατες σκιές δολοφόνησαν μέσα στην σκοπιά του τον ειδικό φρουρό Χαράλαμπο Αμανατίδη που φρουρούσε την οικία του Βρετανού στρατιωτικού ακόλουθου Μάρκ Μπλάδεργουλικ στη Κηφισιά.
Το δεύτερο περιστατικό συνέβη στην Γλυφάδα, στις 17 Απριλίου 2007. Στις δέκα παρά είκοσι το βράδυ, οι δύο ένοπλοι κουκουλοφόροι δεν αστειεύονταν την ώρα που αιφνιδίαζαν τον ειδικό φρουρό (πάλι ειδικός φρουρός) που φρουρούσε το σπίτι του προέδρου του Αρείου Πάγου, Ρωμύλου Κεδίκογλου. Φεύγοντας, πήραν μαζί τους το λάφυρο της οργανωμένης καταδρομικής επιχείρησης: ένα υποπολυβόλο MP5.
Εάν στην υπόθεση της ληστείας της γραμμής 3 οι φόβοι περί δράσης αντι-κρατικής οργάνωσης επιβεβαιωθούν, τότε τα πράγματα μπλέκουν. Και εάν η ψιθυρολογία, ότι οι δράστες του χτυπήματος δεν ήταν τέσσερεις αλλά οκτώ (ομάδα κάλυψης), τότε η κινηματογραφική ληστεία λαμβάνει διαφορετική σημειολογία. Όπως και να έχει, η συνέχεια για το θρίλερ της γραμμής 3 αποκτά για πολλούς λόγους ξεχωριστό αστυνομικό ενδιαφέρον.
εν κινήσει να γίνεται μόνο σε δρόμους ήπιας κυκλοφορίας η ακόμα καλύτερα σε ένα πάρκινγκ 
