Το γνωστό hacking. Όλα ξεκίνησαν από την εποχή του Σακίλ, μετά τα 30 του. Κάποιοι το λένε στρατηγική, εγώ το λέω μπασκετική αηδία. Νομίζω πως πρέπει να βγει κάποιος κανονισμός και να δέχεται και τεχνική ποινή όποιος εκτός φάσης πάει και πηδάει σαν ουρακοτάγκος και καβαλάει κάποιον παίχτη της αντίπαλης ομάδας ή τον αγκαλιάζει σαν φλωρόπουστας. Η πρόθεση για φάουλ με σκοπιμότητα,ειδικά εκτός φάσης. Υπάρχει κόσμος που έχει πληρώσει για να δει ένα υποτυπώδες θέαμα κι όχι τις μαλακίες των και καλά προπονηταράδων. Αν δεν κάνω λάθος ο Πόποβιτς ήταν ο πρώτος αυτός που χρησιμοποίησε αυτή την παπαριά. Είναι μεγάλη ειρωνεία να χρησιμοποιεί τέτοιες τακτικές, ο ίδιος άνθρωπος που έχασε σίγουρα ένα Πρωτάθλημα από το Μαιάμι επειδή επέλεξε να μην κάνει φάουλ και μάλλον ένα ακόμα το 2004(το σουτ του Φίσερ στους ημιτελικούς της Δύσης στο 5ο ματς αν θυμάμαι καλά). Δεν βρίσκω καμία λογική.
Από την άλλη και ο κύριος Τζόρνταν είναι μία ακόμα μπασκετική αηδία. Ο τύπος έχει τα πιο τρομακτικά φυσικά προσόντα της τελευταίας 10ετίας και αν δεν καρφώσει την μπάλα, καλάθι δεν βάζει ούτε για πλάκα. Επαναλαμβάνω όμως, γνώμη μου είναι ότι αυτό δεν σημαίνει ότι το ΝΒΑ δεν πρέπει να λάβει μέτρα. Το μόνο που χάνει απ' όλη αυτή την ιστορία είναι το δύσμοιρο το άθλημα.
η πλακα ειναι οτι το περνανε σαν κατι εξυπνο σαν καποιου ειδους τρομερη αμυντικη τακτικη.
και στην Ευρωπη τον εκαναν και το κανουν αυτο πολλες ομαδες.Πρωτος το ξεκινησε ο Ομπραντοβιτς που εβαζε Χατζηβρεττα και Τσαρτσαρη (και Αλβερτη-Παπανικολαου στα τελευταια τους που επαιζαν ελαχιστα)μονο και μονο για να κανουν φαουλ σε καποιους αγωνες.Μολις σφυριζονταν τα φαουλ και φορτωνονταν οι δυο συγκεκριμενοι παικτες εδιναν το χερι στο προπονητη και περνουσαν χαρουμενοι στο παγκο τρομαρα τους.Με αυτο το τροπο σπανια επαιζαν πανω απο 10 λεπτα δεν τους ενοιαζε γιατι ηταν ευτυχισμενοι.
Τεσπα το μιμηθηκαν πολλες ομαδες απο τοτε.Ακομα και ο Ολυμπιακος κανει τετοιες πουστιες τελευταια χρονια σε μερικους αγωνες με τους μαυρους του.Ο Πετγουει μου
ρχεται στο μυαλο.
Τωρα για τον Τζορνταν τι να πεις.Κλασσικος παικτης ''ειμαι δυνατος και σπρωχνω αρα ειμαι καλος σεντερ''.Πολλα σεντερ ειναι ετσι εκει..Απλα ο Τζορνταν ειναι αστειο να παιρνει τοσα λεφτα και να θεωρειται τοπ 3 σεντερ.Λυπαμαι που θα το πω ετσι χυμα και ισως ακουστει καπως υπερβολικο αλλα πανω απο 2 εκατομμυρια το χρονο αυτος ο παικτης δεν αξιζει.Κοροιδευει τη στατιστικη με φουσκωμενα στατιστικα παιρνοντας καλπικα συμβολαια
Και ο Μπλεικ τωρα εχει 2 χρονια που βελτιωθηκε.παλια θυμαμαι να κανει κατι jump shoot αιρμπολια ή να δινει πασες αλλου για αλλου.
Τελος καθε σεντερ στην Αμερικη που σεβεται τον εαυτο του πρεπει οπωσδηποτε να κανει 2 φορες βηματα σε καθε αγωνα,οσο πιο πολλα τοσο πιο καλα...Ο Περκινς υπαρχει βιντεο στο γιουτιουμπι που κανει 9(!!!!!!)βηματα.Τι διαλο καθυστερημενος ειναι?
Δεν τους πολυενδιαφερει να μαθουν τα βασικα πολλα σεντερ και 4αρια.Ξερουν οτι με τα πικ εν ρολ θα εχουν μερικα ετοιμα καλαθια,μερικα αλει ουπ και κανας αιφνιδιασμος οπως κανει ο Μπλεικ και τσουπ να αμεσως αμεσως 18-20 ποντοι στη στατιστικη...
O Τζορνταν περα οτι κανει μια ωρα να σημαδεψει το καλαθι και να σουταρει (λες και ειναι σκοποβολη)εχει ενα περιεργο τροπο που κραταει τη μπαλα.Σαν να φοβαται μην του γλυστρισει απο τα χερια
O ρολος του σεντερ αλλα και του 4ριου στο ΝΒΑ τα τελευταια χρονια ειναι καθαρα αμυντικος.Και οτι καλαθι βαζουν στην επιθεση ειναι απο γρηγορη κυκλοφορια της μπαλας που οδηγει σε καρφωμα ή ενα αμαρκαριστο σουτακι απο τα 4 μετρα.
Παντα οι προπονητες εδιναν προτεραιοτητα στην αμυνα στη θεση 4 -5 αλλα το κακο εχει πλεον παραγινει
Ο Μπλεικ και ο τζορνταν ομως ειδικα πρεπει να κανουν το σταυρο τους που εχουν τοσα χρονια το Πολ (και Μπιλαπς παλαιοτερα) και τους δινει καμια πασουλα και τους κανει μαγκες αλλιως πανω απο 10-12 ποντους μ.ο εκαστως δεν θα εβαζαν με τιποτα
Ο Ολαζουον, ο Τζαμπαρ ο Μοουζες Μαλοουν και ο Γουολτον πρεπει να βλεπουν τους συγχρονους αμπασκετους σεντερ (ψευτο)σταρ και να λυνονται στα γελια