Νέα

Νατάσσα Μποφίλιου

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα Jimmy Jim
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 371
  • Εμφανίσεις 45K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.294
Πόντοι
8.006
Εγγρ.
25 Απρ 2016
Μηνύματα
7.754
Κριτικές
1
Like
9.939
Πόντοι
2.356
Τώρα μένει να φτιαξει και γυναικειο κλωνο και να κανει σχεση μαζι του.

Θα το είχε πράξει προ πολλού,αλλά το forum έχει βιώσει ήδη μια φορα το ρομάντζο Αγγελικούλα-αχαχούχα και θα καρφωθεί.
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.294
Πόντοι
8.006

dantedmc

Μέγας
Εγγρ.
1 Νοε 2017
Μηνύματα
11.766
Κριτικές
3
Like
11.483
Πόντοι
3.936

geoMan

Ανώτερος
Εγγρ.
24 Μαΐ 2009
Μηνύματα
28.344
Κριτικές
16
Like
15.690
Πόντοι
6.515
Ειμαι έντεχνος και γνωρίζω προσωπικά την ΝΑΤΑΣΣΑ και τον ΘΕΜΗ. Για αυτό ψευτοφασιστακια τρολλ Τς κακιάς ώρας στα λαγούμια σας.

δεν προλαβαίνεις για τον τιτλο του μαλακα, εχουμε αλλους που δουλευουν για αυτό τον τιτλο χρονια τωρα  :undecided:
 

Eraser..

Σπουδαίος
Εγγρ.
25 Δεκ 2016
Μηνύματα
29.303
Like
12.870
Πόντοι
2.606
Το λάθος μας με την Μποφίλιου
Κώστας Κούρκουλος 11/12/2017

Κάναμε λάθος με την Μποφίλιου. Γιατί, αντί να την αντιμετωπίσουμε με την ίδια τρυφερότητα ή έστω με το ίδιο χιούμορ, που θα αντιμετωπίζαμε τα δικά μας παιδιά στην κάθε «χαριτωμενιά» τους, πέσαμε να τη φάμε!

Ενώ τι είπε το κορίτσι; Τις ίδιες ανοησίες που λέγαμε πολλοί από εμάς,  στην ηλικία της! Και για να είμαστε δίκαιοι, στην ηλικία της οι περισσότεροι, ιδίως όσοι απαιτούμε σήμερα πολιτική σοβαρότητα από αυτήν, εκσφενδονίζαμε μεγαλύτερες ακόμη αγριότητες.

Να θυμίσω; Κάποιοι από εμάς δεν είμαστε, που στις ταβέρνες τα βράδια, μιλάγαμε για την απελευθέρωση από την εργασία, την στιγμή που οι σερβιτόροι ιδροκοπούσαν για να μας σερβίρουν; Και κάποιοι, πιο «προχωρημένοι», δεν προβλέπαμε – μέσα στη μιζέρια μας – ακόμη και την κατάργηση της τέχνης, επειδή σε λίγο, στον «παράδεισο» του σοσιαλισμού που υποχρεωτικά θα στριμώχναμε τους πάντες, η ίδια η ζωή θα γινόταν τέχνη;

Και ύστερα, μιλάγαμε για την εξέγερση της Κροστάνδης. Χωρίς να πολυσυζητάμε όμως, ότι την σφαγή που ακολούθησε, την διηύθυνε ο Τρότσκι. Και χωρίς να καταλαβαίνουμε, μέσα στην αφασία μας, το χειρότερο: Πως αν ο Τρότσκι στη συνέχεια υπερίσχυε του Στάλιν, η μόνη διαφορά είναι ότι τα Γκουλάκ, θα έρχονταν νωρίτερα. Αφού ο Τρότσκι είχε εισηγηθεί την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης από το 1920 (9ο συνέδριο), για να κλείνουν σ’ αυτά όσους εργάτες, δεν άντεχαν την κοινωνία – στρατόπεδο, που πρότεινε!

Και άκουγαν με απορία οι σερβιτόροι τις «σοφίες» μας. Που τελικά δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά οι φαντασιώσεις μας. Τα «φαντάσματα του καιρού μας», που θα ‘λεγε και ο Ν. Σεβαστάκης.

Και αφού τέλειωνε η κουβέντα, τραγουδούσαμε. Εδώ όμως είναι το κρίσιμο σημείο: Όσο ωραία και αν τραγουδούσαμε, όσο και αν τραγουδούσε όλη η ταβέρνα μαζί μας, ποτέ δεν διανοήθηκε κάποιος σερβιτόρος – διότι μην ξεχνάμε, οι σερβιτόροι της ταβέρνας ήταν το ακροατήριό μας σε όλα – πως όποιος είχε καλή φωνή, είχε και πολιτική σκέψη.

‘Ασε που και έξω από τις ταβέρνες, στην κοινωνία δηλαδή, κανείς δεν θεωρούσε ότι από μόνη της η ικανότητά σου να τραγουδάς, σε έκανε σκεπτόμενο. Γι’ αυτό και κανείς δημοσιογράφος δεν σκέφτηκε ή κανένα ΜΜΕ δεν μεθόδευσε, να μας παγιδεύσουν σε συνεντεύξεις, όπου θα κοινολογούσαμε τις μπαρούφες μας ως σοφίες, μόνο και μόνο επειδή τραγουδούσαμε.

Κι αυτό γιατί μπορεί και τότε να είχε όλα τα κακά ο τύπος. Δεν υπήρχε όμως η σημερινή έκπτωση. Αφού οι έμποροι της μπαρούφας δημοσιογράφοι εντοπίζονταν «άμα τη εμφανίσει» και απωθούνταν στο περιθώριο.

Και όχι μόνον. Αλλά διατηρήσαμε την εγρήγορση να αντιδρούμε σε κάθε ανωμαλία. Γι’ αυτό, όταν η «Ελευθεροτυπία», με αιχμή την γνωστή σταλινική «τρόικα», καλλιεργούσε το εθνικιστικό μίσος προετοιμάζοντας την αποδοχή και τη νομιμοποίηση του ήθους και της αισθητικής Παναγιώταρου, την εγκαταλείψαμε μαζικά. Γιατί μας ήταν αδιανόητο το τέρας του φαιοκόκκινου μετώπου, που κυοφορούσε αυτή η στάση. Έτσι εμείς την γλυτώσαμε.

Το κορίτσι μας όμως ήταν άτυχο.  Διότι η εποχή άλλαξε. Έτσι έπεσε στα χέρια της «Εφ.τ.Συντ.». Η οποία του υπέβαλε την ιδέα ότι, αφού τραγουδάει, άρα ξέρει και το ότι η Ευρώπη είναι δικτατορία!

Έτσι στη συνέχεια, σαν χονδρέμπορος της σαχλαμάρας, η καλή εφημερίδα εμπορεύτηκε τις ελαφρότητες που υπέβαλε στο κορίτσι μας. Ενώ όφειλε να το προστατεύσει και να μην το διασύρει. Και το χειρότερο; Μετά πήρε σειρά το «Έθνος» του Σαββίδη και ακολούθησε ο εσμός των εμπόρων του εμφυλιοπολεμικού μίσους.

Έλα όμως που όταν έχεις μία Ευρώπη σε τέτοιο σημείο ευαίσθητη με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να σε υποχρεώνει να αλλάζεις και τη νομοθεσία σου για να μην  θιγεί το δικαίωμα κάποιας μειοψηφίας ή μειονότητας. Όταν προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο ακόμη και εχθροί της δημοκρατίας (π.χ. τρομοκράτες) και δικαιώνονται. Τότε, το να ονομάζεις αυτό το καθεστώς δικτατορία, είναι ουρανομήκης ανοησία.

Έλα όμως που τέτοιες περίπου ανοησίες εκτόξευαν στα νιάτα τους και όσοι την έκριναν αυστηρά. Διότι αυτά ήταν τα δικά τους στερεότυπα και ο δικός τους νεανικός κομφορμισμός. Με άλλα λόγια ο δικός τους νεανικός συντηρητισμός, στον οποίο έδιναν ψευδώνυμα προοδευτισμού.  Τα οποία, ακριβώς γι’ αυτό, δεν θέλουν καν να θυμούνται σήμερα.

Έτσι όμως βρέθηκε απέναντί της μία ολόκληρη γενιά, που δεν επιτρέπει σε κανέναν να της θυμίζει τις δικές της πληγές. Αφού αυτές προκλήθηκαν από τον ανορθολογισμό του κομφορμισμού και της φανφάρας των στερεοτύπων. Και γι’ αυτό θυμώνει, με ό, τι την παραπέμπει στον παλιό εαυτό της.

Αντί όμως η γενιά αυτή, με την γνώση των παθημάτων της και την ηθική της ευθύνης που απέκτησε, να πει «ως εδώ» στους εμπόρους της νεοφανφάρας, την ώρα που εκμεταλλεύονταν ένα παιδί που τραγουδάει, για να πουλήσουν την πραμάτεια τους, έκανε το αντίθετο. Άφησε το κορίτσι άθυρμα στα χέρια των εμπόρων και από πάνω το γελοιοποίησε. Ενώ ο καθένας, στο δικό του παιδί, αυτό δεν θα το έκανε ποτέ.

Στην επόμενη λοιπόν Μποφίλιου ή στην επόμενη «εξυπνάδα» της ίδιας της Μποφίλιου, ένα πρέπει να ξέρουμε: Ποιος είναι ο αντίπαλος και ποιο είναι το παιδί μας.
 

telos1

Σπουδαίος
Εγγρ.
26 Νοε 2017
Μηνύματα
1.987
Κριτικές
19
Like
7.096
Πόντοι
3.446
Το λάθος μας με την Μποφίλιου
Κώστας Κούρκουλος 11/12/2017

Κάναμε λάθος με την Μποφίλιου. Γιατί, αντί να την αντιμετωπίσουμε με την ίδια τρυφερότητα ή έστω με το ίδιο χιούμορ, που θα αντιμετωπίζαμε τα δικά μας παιδιά στην κάθε «χαριτωμενιά» τους, πέσαμε να τη φάμε!

Ενώ τι είπε το κορίτσι; Τις ίδιες ανοησίες που λέγαμε πολλοί από εμάς,  στην ηλικία της! Και για να είμαστε δίκαιοι, στην ηλικία της οι περισσότεροι, ιδίως όσοι απαιτούμε σήμερα πολιτική σοβαρότητα από αυτήν, εκσφενδονίζαμε μεγαλύτερες ακόμη αγριότητες.

Να θυμίσω; Κάποιοι από εμάς δεν είμαστε, που στις ταβέρνες τα βράδια, μιλάγαμε για την απελευθέρωση από την εργασία, την στιγμή που οι σερβιτόροι ιδροκοπούσαν για να μας σερβίρουν; Και κάποιοι, πιο «προχωρημένοι», δεν προβλέπαμε – μέσα στη μιζέρια μας – ακόμη και την κατάργηση της τέχνης, επειδή σε λίγο, στον «παράδεισο» του σοσιαλισμού που υποχρεωτικά θα στριμώχναμε τους πάντες, η ίδια η ζωή θα γινόταν τέχνη;

Και ύστερα, μιλάγαμε για την εξέγερση της Κροστάνδης. Χωρίς να πολυσυζητάμε όμως, ότι την σφαγή που ακολούθησε, την διηύθυνε ο Τρότσκι. Και χωρίς να καταλαβαίνουμε, μέσα στην αφασία μας, το χειρότερο: Πως αν ο Τρότσκι στη συνέχεια υπερίσχυε του Στάλιν, η μόνη διαφορά είναι ότι τα Γκουλάκ, θα έρχονταν νωρίτερα. Αφού ο Τρότσκι είχε εισηγηθεί την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης από το 1920 (9ο συνέδριο), για να κλείνουν σ’ αυτά όσους εργάτες, δεν άντεχαν την κοινωνία – στρατόπεδο, που πρότεινε!

Και άκουγαν με απορία οι σερβιτόροι τις «σοφίες» μας. Που τελικά δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά οι φαντασιώσεις μας. Τα «φαντάσματα του καιρού μας», που θα ‘λεγε και ο Ν. Σεβαστάκης.

Και αφού τέλειωνε η κουβέντα, τραγουδούσαμε. Εδώ όμως είναι το κρίσιμο σημείο: Όσο ωραία και αν τραγουδούσαμε, όσο και αν τραγουδούσε όλη η ταβέρνα μαζί μας, ποτέ δεν διανοήθηκε κάποιος σερβιτόρος – διότι μην ξεχνάμε, οι σερβιτόροι της ταβέρνας ήταν το ακροατήριό μας σε όλα – πως όποιος είχε καλή φωνή, είχε και πολιτική σκέψη.

‘Ασε που και έξω από τις ταβέρνες, στην κοινωνία δηλαδή, κανείς δεν θεωρούσε ότι από μόνη της η ικανότητά σου να τραγουδάς, σε έκανε σκεπτόμενο. Γι’ αυτό και κανείς δημοσιογράφος δεν σκέφτηκε ή κανένα ΜΜΕ δεν μεθόδευσε, να μας παγιδεύσουν σε συνεντεύξεις, όπου θα κοινολογούσαμε τις μπαρούφες μας ως σοφίες, μόνο και μόνο επειδή τραγουδούσαμε.

Κι αυτό γιατί μπορεί και τότε να είχε όλα τα κακά ο τύπος. Δεν υπήρχε όμως η σημερινή έκπτωση. Αφού οι έμποροι της μπαρούφας δημοσιογράφοι εντοπίζονταν «άμα τη εμφανίσει» και απωθούνταν στο περιθώριο.

Και όχι μόνον. Αλλά διατηρήσαμε την εγρήγορση να αντιδρούμε σε κάθε ανωμαλία. Γι’ αυτό, όταν η «Ελευθεροτυπία», με αιχμή την γνωστή σταλινική «τρόικα», καλλιεργούσε το εθνικιστικό μίσος προετοιμάζοντας την αποδοχή και τη νομιμοποίηση του ήθους και της αισθητικής Παναγιώταρου, την εγκαταλείψαμε μαζικά. Γιατί μας ήταν αδιανόητο το τέρας του φαιοκόκκινου μετώπου, που κυοφορούσε αυτή η στάση. Έτσι εμείς την γλυτώσαμε.

Το κορίτσι μας όμως ήταν άτυχο.  Διότι η εποχή άλλαξε. Έτσι έπεσε στα χέρια της «Εφ.τ.Συντ.». Η οποία του υπέβαλε την ιδέα ότι, αφού τραγουδάει, άρα ξέρει και το ότι η Ευρώπη είναι δικτατορία!

Έτσι στη συνέχεια, σαν χονδρέμπορος της σαχλαμάρας, η καλή εφημερίδα εμπορεύτηκε τις ελαφρότητες που υπέβαλε στο κορίτσι μας. Ενώ όφειλε να το προστατεύσει και να μην το διασύρει. Και το χειρότερο; Μετά πήρε σειρά το «Έθνος» του Σαββίδη και ακολούθησε ο εσμός των εμπόρων του εμφυλιοπολεμικού μίσους.

Έλα όμως που όταν έχεις μία Ευρώπη σε τέτοιο σημείο ευαίσθητη με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να σε υποχρεώνει να αλλάζεις και τη νομοθεσία σου για να μην  θιγεί το δικαίωμα κάποιας μειοψηφίας ή μειονότητας. Όταν προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο ακόμη και εχθροί της δημοκρατίας (π.χ. τρομοκράτες) και δικαιώνονται. Τότε, το να ονομάζεις αυτό το καθεστώς δικτατορία, είναι ουρανομήκης ανοησία.

Έλα όμως που τέτοιες περίπου ανοησίες εκτόξευαν στα νιάτα τους και όσοι την έκριναν αυστηρά. Διότι αυτά ήταν τα δικά τους στερεότυπα και ο δικός τους νεανικός κομφορμισμός. Με άλλα λόγια ο δικός τους νεανικός συντηρητισμός, στον οποίο έδιναν ψευδώνυμα προοδευτισμού.  Τα οποία, ακριβώς γι’ αυτό, δεν θέλουν καν να θυμούνται σήμερα.

Έτσι όμως βρέθηκε απέναντί της μία ολόκληρη γενιά, που δεν επιτρέπει σε κανέναν να της θυμίζει τις δικές της πληγές. Αφού αυτές προκλήθηκαν από τον ανορθολογισμό του κομφορμισμού και της φανφάρας των στερεοτύπων. Και γι’ αυτό θυμώνει, με ό, τι την παραπέμπει στον παλιό εαυτό της.

Αντί όμως η γενιά αυτή, με την γνώση των παθημάτων της και την ηθική της ευθύνης που απέκτησε, να πει «ως εδώ» στους εμπόρους της νεοφανφάρας, την ώρα που εκμεταλλεύονταν ένα παιδί που τραγουδάει, για να πουλήσουν την πραμάτεια τους, έκανε το αντίθετο. Άφησε το κορίτσι άθυρμα στα χέρια των εμπόρων και από πάνω το γελοιοποίησε. Ενώ ο καθένας, στο δικό του παιδί, αυτό δεν θα το έκανε ποτέ.

Στην επόμενη λοιπόν Μποφίλιου ή στην επόμενη «εξυπνάδα» της ίδιας της Μποφίλιου, ένα πρέπει να ξέρουμε: Ποιος είναι ο αντίπαλος και ποιο είναι το παιδί μας.
Φιλε καλημερα, καταρχας να ρωτησω αν αυτο το ποσταρες γιατι σε εκφραζει η γιατι θες να εκφρασεις την αντιθεση σου στο αρθρο?
 

pezoporos

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
25 Ιουν 2009
Μηνύματα
5.618
Κριτικές
8
Like
3.476
Πόντοι
786
πόσο χρονών είναι αυτή; 34;
τόσο είναι οι λοχαγοί στο στρατό,
οι ιπτάμενοι στα αεροπλάνα,
πολλοί γιατροί, πρωτοδίκες, άνθρωποι με ευθύνες και υπευθυνότητα κλπ
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.294
Πόντοι
8.006
Το λάθος μας με την Μποφίλιου
Κώστας Κούρκουλος 11/12/2017

Κάναμε λάθος με την Μποφίλιου. Γιατί, αντί να την αντιμετωπίσουμε με την ίδια τρυφερότητα ή έστω με το ίδιο χιούμορ, που θα αντιμετωπίζαμε τα δικά μας παιδιά στην κάθε «χαριτωμενιά» τους, πέσαμε να τη φάμε!

Ενώ τι είπε το κορίτσι; Τις ίδιες ανοησίες που λέγαμε πολλοί από εμάς,  στην ηλικία της! Και για να είμαστε δίκαιοι, στην ηλικία της οι περισσότεροι, ιδίως όσοι απαιτούμε σήμερα πολιτική σοβαρότητα από αυτήν, εκσφενδονίζαμε μεγαλύτερες ακόμη αγριότητες.

Να θυμίσω; Κάποιοι από εμάς δεν είμαστε, που στις ταβέρνες τα βράδια, μιλάγαμε για την απελευθέρωση από την εργασία, την στιγμή που οι σερβιτόροι ιδροκοπούσαν για να μας σερβίρουν; Και κάποιοι, πιο «προχωρημένοι», δεν προβλέπαμε – μέσα στη μιζέρια μας – ακόμη και την κατάργηση της τέχνης, επειδή σε λίγο, στον «παράδεισο» του σοσιαλισμού που υποχρεωτικά θα στριμώχναμε τους πάντες, η ίδια η ζωή θα γινόταν τέχνη;

Και ύστερα, μιλάγαμε για την εξέγερση της Κροστάνδης. Χωρίς να πολυσυζητάμε όμως, ότι την σφαγή που ακολούθησε, την διηύθυνε ο Τρότσκι. Και χωρίς να καταλαβαίνουμε, μέσα στην αφασία μας, το χειρότερο: Πως αν ο Τρότσκι στη συνέχεια υπερίσχυε του Στάλιν, η μόνη διαφορά είναι ότι τα Γκουλάκ, θα έρχονταν νωρίτερα. Αφού ο Τρότσκι είχε εισηγηθεί την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης από το 1920 (9ο συνέδριο), για να κλείνουν σ’ αυτά όσους εργάτες, δεν άντεχαν την κοινωνία – στρατόπεδο, που πρότεινε!

Και άκουγαν με απορία οι σερβιτόροι τις «σοφίες» μας. Που τελικά δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά οι φαντασιώσεις μας. Τα «φαντάσματα του καιρού μας», που θα ‘λεγε και ο Ν. Σεβαστάκης.

Και αφού τέλειωνε η κουβέντα, τραγουδούσαμε. Εδώ όμως είναι το κρίσιμο σημείο: Όσο ωραία και αν τραγουδούσαμε, όσο και αν τραγουδούσε όλη η ταβέρνα μαζί μας, ποτέ δεν διανοήθηκε κάποιος σερβιτόρος – διότι μην ξεχνάμε, οι σερβιτόροι της ταβέρνας ήταν το ακροατήριό μας σε όλα – πως όποιος είχε καλή φωνή, είχε και πολιτική σκέψη.

‘Ασε που και έξω από τις ταβέρνες, στην κοινωνία δηλαδή, κανείς δεν θεωρούσε ότι από μόνη της η ικανότητά σου να τραγουδάς, σε έκανε σκεπτόμενο. Γι’ αυτό και κανείς δημοσιογράφος δεν σκέφτηκε ή κανένα ΜΜΕ δεν μεθόδευσε, να μας παγιδεύσουν σε συνεντεύξεις, όπου θα κοινολογούσαμε τις μπαρούφες μας ως σοφίες, μόνο και μόνο επειδή τραγουδούσαμε.

Κι αυτό γιατί μπορεί και τότε να είχε όλα τα κακά ο τύπος. Δεν υπήρχε όμως η σημερινή έκπτωση. Αφού οι έμποροι της μπαρούφας δημοσιογράφοι εντοπίζονταν «άμα τη εμφανίσει» και απωθούνταν στο περιθώριο.

Και όχι μόνον. Αλλά διατηρήσαμε την εγρήγορση να αντιδρούμε σε κάθε ανωμαλία. Γι’ αυτό, όταν η «Ελευθεροτυπία», με αιχμή την γνωστή σταλινική «τρόικα», καλλιεργούσε το εθνικιστικό μίσος προετοιμάζοντας την αποδοχή και τη νομιμοποίηση του ήθους και της αισθητικής Παναγιώταρου, την εγκαταλείψαμε μαζικά. Γιατί μας ήταν αδιανόητο το τέρας του φαιοκόκκινου μετώπου, που κυοφορούσε αυτή η στάση. Έτσι εμείς την γλυτώσαμε.

Το κορίτσι μας όμως ήταν άτυχο.  Διότι η εποχή άλλαξε. Έτσι έπεσε στα χέρια της «Εφ.τ.Συντ.». Η οποία του υπέβαλε την ιδέα ότι, αφού τραγουδάει, άρα ξέρει και το ότι η Ευρώπη είναι δικτατορία!

Έτσι στη συνέχεια, σαν χονδρέμπορος της σαχλαμάρας, η καλή εφημερίδα εμπορεύτηκε τις ελαφρότητες που υπέβαλε στο κορίτσι μας. Ενώ όφειλε να το προστατεύσει και να μην το διασύρει. Και το χειρότερο; Μετά πήρε σειρά το «Έθνος» του Σαββίδη και ακολούθησε ο εσμός των εμπόρων του εμφυλιοπολεμικού μίσους.

Έλα όμως που όταν έχεις μία Ευρώπη σε τέτοιο σημείο ευαίσθητη με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να σε υποχρεώνει να αλλάζεις και τη νομοθεσία σου για να μην  θιγεί το δικαίωμα κάποιας μειοψηφίας ή μειονότητας. Όταν προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο ακόμη και εχθροί της δημοκρατίας (π.χ. τρομοκράτες) και δικαιώνονται. Τότε, το να ονομάζεις αυτό το καθεστώς δικτατορία, είναι ουρανομήκης ανοησία.

Έλα όμως που τέτοιες περίπου ανοησίες εκτόξευαν στα νιάτα τους και όσοι την έκριναν αυστηρά. Διότι αυτά ήταν τα δικά τους στερεότυπα και ο δικός τους νεανικός κομφορμισμός. Με άλλα λόγια ο δικός τους νεανικός συντηρητισμός, στον οποίο έδιναν ψευδώνυμα προοδευτισμού.  Τα οποία, ακριβώς γι’ αυτό, δεν θέλουν καν να θυμούνται σήμερα.

Έτσι όμως βρέθηκε απέναντί της μία ολόκληρη γενιά, που δεν επιτρέπει σε κανέναν να της θυμίζει τις δικές της πληγές. Αφού αυτές προκλήθηκαν από τον ανορθολογισμό του κομφορμισμού και της φανφάρας των στερεοτύπων. Και γι’ αυτό θυμώνει, με ό, τι την παραπέμπει στον παλιό εαυτό της.

Αντί όμως η γενιά αυτή, με την γνώση των παθημάτων της και την ηθική της ευθύνης που απέκτησε, να πει «ως εδώ» στους εμπόρους της νεοφανφάρας, την ώρα που εκμεταλλεύονταν ένα παιδί που τραγουδάει, για να πουλήσουν την πραμάτεια τους, έκανε το αντίθετο. Άφησε το κορίτσι άθυρμα στα χέρια των εμπόρων και από πάνω το γελοιοποίησε. Ενώ ο καθένας, στο δικό του παιδί, αυτό δεν θα το έκανε ποτέ.

Στην επόμενη λοιπόν Μποφίλιου ή στην επόμενη «εξυπνάδα» της ίδιας της Μποφίλιου, ένα πρέπει να ξέρουμε: Ποιος είναι ο αντίπαλος και ποιο είναι το παιδί μας.
Δηλαδη με δυο λογια "ελα μωρε μια μαλακια ειπε το παιδι?"

Ποιο παιδι, 40 χρονων μουλαρα κοντεύει.
 

geoMan

Ανώτερος
Εγγρ.
24 Μαΐ 2009
Μηνύματα
28.344
Κριτικές
16
Like
15.690
Πόντοι
6.515
Δηλαδη με δυο λογια "ελα μωρε μια μαλακια ειπε το παιδι?"

Ποιο παιδι, 40 χρονων μουλαρα κοντεύει.

τυπε και στα 40 αμα εισαι κουμμουνιστης εχεις μυαλο 10χρονου  :orchestra:
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.294
Πόντοι
8.006
τυπε και στα 40 αμα εισαι κουμμουνιστης εχεις μυαλο 10χρονου  :orchestra:
Ο κομμουνισμος ειναι ψυχασθενεια, το λεω συνεχεια. Εμποδιζει τον εγκεφαλο να λειτουργησει σωστα.
 

arist_plat1

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
21 Αυγ 2015
Μηνύματα
12.726
Like
2
Πόντοι
166
Ο κομμουνισμος ειναι ψυχασθενεια, το λεω συνεχεια. Εμποδιζει τον εγκεφαλο να λειτουργησει σωστα.

αν ο κομμουνισμός είναι ''ψυχασθένεια'' τότε ο φιλελευθερισμός είναι το έκτρωμα
 

telos1

Σπουδαίος
Εγγρ.
26 Νοε 2017
Μηνύματα
1.987
Κριτικές
19
Like
7.096
Πόντοι
3.446
Πρεπει να ρωτησουμε εκεινους τους ινστρουχτορες με τις τραγιασκες, τις γκριζαρισμενες κοτσιδες και τις τσαντουλες loui vuitton, να μας πουνε που εβλαψε τον κοσμο ο φιλελευθερισμός και που ο φασιστο-κομμουνισμος...
Οσο για το αρθρο του φιλου Eraser, εχω μια αρχη, πριν διαβασω κατι, μελετω ποιος ειναι αυτος που το γραφει, σε ποιο μεσο αρθρογραφει και τι κινητρο μπορει να εχει για να γραψει οτι γραφει.
Θα πω μονο, οτι το μεσο που φιλοξενει το αρθρο του, ειναι ιδιοκτησιας πολιτευτου του ποταμιου, τι εστι ποταμι? Ενα κομμα που στηθηκε σε μια νυχτα απο τον Μπομπολα και τον Κοντομηνα και σε μια νυχτα επαιρνε στις δημοσκοπησεις 8-9% απο το πουθενα. Ενα κομμα που δεν ξερει κανεις τι πρεσβευει ιδεολογικα, ειναι αριστεροι? Ειναι δεξιοι? ειναι κεντρωοι? Που η μεγαλυτερη του πολιτικη παρεμβαση ηταν να αντικαταστησει τους Ανελ στην κυβερνωσα πλοιοψηφια και να ψηφησει νομο περι <<δικαιοματος αλλαγης φιλου στα 15>>
Ειναι η νεα μοδα της πολιτικης, της τηλεοπτικης πολιτικης που λεγεται <<ειμαστε απολα, ολοι καλοι χωρανε>>
Γιαυτο εξαφανιστηκε στο τελος δημοσκοπικα και απορροφήθηκε απο εκει απο οπου αρμεξε ψηφους, απο το παλαι ποτε κραταιο πασοκ...
Θα ηταν πιο τιμιο να διαβασει κανεις ριζοσπαστη και αυγη, που ξερουμε απο κραταει η σκουφια τους, παρα αριστουργηματικα μανιφεστα α-πολιτικων οργανων της μιντιοκρατειας, που προσπαθουν να μας πεισουν οτι ενας ανθρωπος 34 ετων ειναι...Παιδι...
Αλλα απο την αριστερα δεν εχεις τιποτε αλλο να περιμενεις, προπαγανδα-προπαγανδα-προπαγανδα. Φαντασου απο τους αυτοκλειτους υπερασπιστες της <<κουλτουρας>> και της παλαιστινιακης μαντηλας...
Οχι, αυτο που βλεπεις δεν ειναι μια ψευτοκουλτουριαρα-μοσχαρα 34 ετων, οχι, ειναι ενα εφηβο επαναστατημενο παιδι που ονειρευεται τον Αρη Βελουχιωτη...Διαφωνεις? ΕΙΣΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑΣ. ΕΙΣΑΙ ΝΑΖΙ.
Υρ. Για να γνωριζομαστε, ΔΕΝ ειμαι χρυσαυγιτης, η χρυση αυγη για οσους ξερουν, δεν εκπροσωπει σε καμια περιπτωση τους Δεξιους και την πατριωτικη πτερυγα της Δεξιας...Για να μην μπερδευτει κανενας...
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom