ο Χίτλερ και το σύστημα του, οτι και αν ευαγγελιζότανε, δεν είχε καμια σχέση με τον `σοσιαλισμό` ούτε το καλό του εργατη/αγρότη, ολες τις επιχορηγήσεις του τις ελάμβανε απο τους βιομήχανους, που τους υποσχέθηκε συμβόλαια εξοπλιστικά οταν θα εβγαινε κλπ κλπ
Ο Χιτλερ ο ιδιος θεωρούσε τον ιταλικό φασισμό προδρομο του δικού του εθνικοσοσιαλισμού. Κατ αυτή την έννοια ο εθνικοσοσιαλισμός μπορεί να θεωρηθεί φασισμός ή τμήμα του πολιτικού φάσματος που ονομάζεται φασισμός, παρόλο που ο ιταλικός φασισμός δεν είχε καθόλου ή τουλάχιστον όχι φανερά τα στοιχεία ή τις τάσεις αντισημιτισμού ή εξόντωσης κατώτερων φυλών όπως ο ναζισμός.
Ο φασισμός στην Ιταλία και ο Εθνικοσοσιαλισμός στην Γερμανία είναι αποτελέσματα της αποτυχίας των αστικών δημοκρατιών και του κοινοβουλευτικού συστήματος της Ευρώπης, απόηχος του 1ου ΠΠ και των οικονομικών δεινών και του εγγενούς εθνικισμού των αυτών λαών.
Παρόλο που οι φασισμοί ιστορικά δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν, οι ισχυρές προσωπικότητες των ηγετών αυτών των κομμάτων έδιναν την συστημική χροιά τους και κατευθυναν την χώρα κάθε περιπτωσης στις ιστορικά γνωστές καταλήξεις. Έτσι οι μονομανίες του Χίτλερ μαζί με τις γνήσιες ιδεοληψίες του, όμου με αυτές των συνεργατών του, έδωσαν στον ναζισμό τον καταθλιπτικό και απεχθή του χαρακτήρα, ενώ αντίθετα ο φασισμός του Μουσολίνι θεωρήθηκε περισσότερο ως κωμωδία.
θα επανέλθω για τον κουμουνισμόν συντόμως.