τελικα τον εδειρε ο βαγγελας?
Γιατί εξανίσταται ο Μεϊμαράκης
Κατά τη συζήτηση στην Βουλή για τη σύσταση Προκαταρκτικής Επιτροπής για το θέμα του κ. Τσοχατζόπουλου, τόσο ο εισηγητής της Ν.Δ. κ. Καμμένος, όσο και ο κ. Ντινόπουλος, αλλά κυρίως ο κ. Μεϊμαράκης μας κατηγόρησαν ότι ως βουλευτές «πιέζαμε» για την παραλαβή των υποβρυχίων με σειρά ερωτήσεων.
Ακούγοντάς τους μου ήρθε στο νου μία συμβουλή που μου είχε δώσει κατά την έναρξη της βουλευτικής μου θητείας στο Εντευκτήριο των βουλευτών, ένας υφυπουργός της Κυβερνήσεως Καραμανλή: «Άδωνι στην Ελλάδα αν είσαι πολιτικός να ξέρεις, τιμωρείται μόνον η δράση και ποτέ η αδράνεια. Εάν δεν λάβεις καμία πρωτοβουλία, ουδείς θα σε κτυπήσει, θα βγαίνεις βουλευτής ες αεί και δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα. Εγώ, όταν ορκίστηκα υφυπουργός με κάλεσε ο προϊστάμενός μου υπουργός και μου είπε, «δεν θα κάνεις απολύτως τίποτε! Θα έρχεσαι το πρωί, θα πίνεις τον καφέ σου, θα κάνεις τα ρουσφέτια, θα διαβάζεις τις εφημερίδες σου και θα επιστρέφεις σπίτι σου. Εάν μάθω ότι ανέλαβες την παραμικρή πρωτοβουλία, θα ζητήσω από τον πρωθυπουργό να σε αλλάξει. Θέλω να έχω την ησυχία μου, οπότε δεν προτίθεμαι να αλλάξω απολύτως τίποτε….».
Δυστυχώς, ίσως λόγω ηλικίας δεν δέχομαι εύκολα τέτοιου τύπου συμβουλές και γι’ αυτό δεν τον άκουσα, αλλά έκτοτε προσπαθώ ως βουλευτής να εκτελέσω την εντολή των ψηφοφόρων μου κάνοντας το καθήκον μου. Ένα, λοιπόν, από τα καθήκοντα των βουλευτών είναι κοινοβουλευτικός έλεγχος, δηλαδή η κατάθεση ερωτήσεων προς την εκάστοτε κυβέρνηση για διάφορα θέματα. Και πάμε τώρα στο προκείμενο θέμα των υποβρυχίων.
Το Ελληνικό Δημόσιο το 1999 και το 2002 αποφάσισε την κατασκευή και αγορά των υποβρυχίων τύπου 214, ως προσπάθεια ανατροπής του συσχετισμού δυνάμεων στο Αιγαίο. Όπως αποδεικνύεται σήμερα, με πολλές ενδιάμεσες μίζες.
Καλώς κακώς η σύμβαση υπεγράφη και ξεκίνησε η υλοποίησή της. Όταν η Ν.Δ. ανέλαβε την εξουσία το 2004, όχι μόνον δεν αμφισβήτησε την Σύμβαση, αλλά την έκρινε ως έγκυρη και γι’ αυτό συνέχισε κανονικά τις πληρωμές που προβλέπονταν από αυτήν. Έως το 2006 το Ελληνικό Δημόσιο είχε ήδη καταβάλει πάνω από το 80% του συνολικού τιμήματος, ήτοι 2.000.000.000 δις ευρώ. Τότε προέκυψαν διάφορα τεχνικής φύσεως θέματα (η κλίση του υποβρυχίου). Και πάλι η τότε Κυβέρνηση της Ν.Δ. ΔΕΝ ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ λόγω των τεχνικών προβλημάτων, αλλά προχώρησε σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση των προβλημάτων αυτών. Επίσης, τα αντισταθμιστικά οφέλη που υπήρχαν στη σύμβαση, τα υλοποιούσε (όχι και τόσο επισταμένως είναι η αλήθεια…) και ουδέποτε ζήτησε έστω τις προβλεπόμενες ρήτρες για την καθυστέρηση.
Σε σειρά ερωτήσεων μας, για τις ποινικές ρήτρες για τα αντισταθμιστικά, και τη Σύμβαση,
ο κ. Μεϊμαράκης πάντα απαντούσε ότι τίποτε, πλην των τεχνικών ζητημάτων που ήταν προς επίλυση, δεν εκκρεμούσε και ότι μόλις λύνονταν αυτά θα παραλαμβάναμε τα υποβρύχια. Στις αρχές Οκτωβρίου λοιπόν του 2008 ανακοινώθηκε ότι στις δοκιμές που έγιναν με την παρουσία κλιμακίου του Πολεμικού Ναυτικού και με την εγγύηση της Κρατικής Αρχής Πιστοποιήσεως της Γερμανίας, όλα βεβαιώθηκαν καλώς.
Έχουμε τα εξής δεδομένα: Πρώτον, σε σειρά προηγουμένων ερωτήσεων, μας απαντούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με την Σύμβαση, ότι δεν θα την καταγγείλουν, ότι δεν θα ενεργοποιήσουν τις όποιες ρήτρες διότι τα τεχνικά προβλήματα βαίνουν προς επίλυση. Δεδομένο δεύτερο, ο ελληνικός λαός έχει ήδη καταβάλει 2.000.000.000 και δεν έχει παραλάβει απολύτως τίποτε στα χέρια του. Δεδομένο τρίτο, μετά την δημόσια ανακοίνωση ότι τα όποια τεχνικά προβλήματα είχαν λυθεί, οι προηγούμενες αρνήσεις του κ. Μεϊμαράκη δεν είχαν πλέον νόημα.
Και σας ρωτώ τώρα, εγώ ως βουλευτής, να μην ρωτήσω πώς θα αξιοποιηθούν επιτέλους αυτά τα ήδη καταβληθέντα 2.000.000.000; Θα ήμουν σωστός βουλευτής εάν αδιαφορούσα;
Το ακόμη καλύτερο τώρα: Μέσα στον πανικό του (γιατί άραγε…) ο κ. Μειμαράκης έφθασε να μας κατηγορήσει για την ερώτηση που κάναμε για την προμήθεια των τορπίλων των συγκεκριμένων υποβρυχίων. Και τώρα σας ρωτώ εκ νέου. Το Ελληνικό Δημόσιο έχει ήδη καταβάλει (πριν καν εκλεγώ εγώ βουλευτής 2.000.000.000) και πρόκειται να παραλάβει (όπως, τελικά, και έγινε πριν από μερικούς μήνες) το υποβρύχιο «Παπανικολής».
Σας φαίνεται λογικό να έχουμε πληρώσει αυτά τα χρήματα για αυτό το υποβρύχιο και να το έχουμε να κάνει βόλτες στο Αιγαίο, χωρίς τορπίλες; Τότε γιατί το πήραμε; Αν δεν το ήθελε ο κ. Μειμαράκης, γιατί δεν ζητούσε τα λεφτά μας πίσω; Και αν δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα λεφτά μας πίσω, γιατί δεν παίρναμε το υποβρύχιο το οποίο είχαμε ήδη πληρώσει; Όλα αυτά να μην τα ρωτήσουμε;…
Οφείλω προς διευκρίνιση να πω, ότι δεν ρωτούσαμε μόνο για τα υποβρύχια, όπως ψευδώς διακινείται. Δεκάδες ερωτήσεις συνολικά καταθέσαμε για σειρά άλλων εκκρεμοτήτων που, κατά τη γνώμη μας, έπλητταν την αμυντική θωράκιση της χώρας, π.χ. για τα άρματα μάχης Leopard-2 τα οποία τα χρυσοπληρώσαμε, αλλά χωρίς να έχουμε πάρει τα αναγκαία για αυτά βλήματα (δηλαδή τα έχουμε μόνον για τις παρελάσεις) ή για το ότι αγοράσαμε τα F-16 Bloc 52+ χωρίς το αναγκαίο γι’ αυτά σύστημα αυτοπροστασίας, που σημαίνει ότι έχουμε δώσει ένα σωρό λεφτά και είναι απροστάτευτα. Και σας ξαναρωτάω, να μην ρωτήσουμε; Για να μην κατηγορηθούμε;
Ε, εμείς έχουμε την «κακή» νοοτροπία να ρωτάμε και να είμαστε ενοχλητικοί….
Οφείλω κλείνοντας να πω το εξής για να το ξέρουν όσοι ασχολούνται με αυτά τα θέματα. Όπως είπε στην Βουλή προς Τιμήν του ο βουλευτής Καστοριάς της Ν.Δ. κ. Τσικαλάγιας, αυτά τα υποβρύχια είναι ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει σήμερα στον κόσμο. Δίνουν στην χώρα μας τρομερό στρατηγικό πλεονέκτημα στον συσχετισμό των δυνάμεων με την Τουρκία. Εάν δε, όντως, μας ενδιαφέρουν θέματα όπως ο καθορισμός της ΑΟΖ και η αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου, ο συσχετισμός δυνάμεων είναι καθοριστικός παράγων. Τα υπόλοιπα είναι προς διερεύνηση και η οξεία αντίδραση του κ. Μεϊμαράκη, ομολογώ ότι με έβαλε σε πολλές σκέψεις.
