Μουσουλμανική Μειονότητα Θράκης: Τι νομίζετε;

[vrodopsolos]

3) Σπάω τ’ αρχίδια  όσων σπάνε  αρχίδια με τις αναπόδεικτες βεβαιότητές τους και με την κομπορρημοσύνη ότι δήθεν αυτοί εκφράζουν το «εθνικό συμφέρον».

Συμφωνώ με αυτό αλλά επισημαίνω οτι αυτό κανεις και εσυ ως αυθεντία στον αντίποδα.

4) Προσπαθώ να νομιμοποιήσω τις απόψεις μου με ΔΕΔΟΜΕΝΑ πραγματικά και νομικά που ισχύουν για την ελληνική κοινωνία, η οποία ανήκει στην ευρώπη και είναι και βόρεια και δυτική! Τίποτε το ανατρεπτικό. ΑΠΛΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ!  Τα ανατρεπτικά μου τα συζητώ εκεί που καταλαβαίνουν, εδώ συζητώ  τα αυταπόδεικτα. Όπως πχ ότι οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ πρέπει να γίνονται σεβαστές, ότι το να δηλώνει κάποιος την εθνική του ταυτότητα είναι δικαίωμά του κλπ.

α. Πως εχεις βγάλει το συμπέρασμα οτι εδω δεν σε καταλαβαίνουν ??? Μπορεί απλώς να μη συμφωνούν μαζί σου.....το "καταλαβαίνω" δεν σημαίνει οτι συμφωνώ.
β. Οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ στο συγκεκριμένο ζήτημα μας φαίρνουν προ ενός διλλήματος: ή τις αποδεχόμεθα και τελικά εξυπηρετούμε το μηχανισμό ενος Δουρειου Ιππου, ή τις λαμβάνουμε υπόψη και τις προσαρμόζουμε στην ΕΝ ΙΣΧΥ συμθήκη της Λοζάνης την οποία δεν βλέπω να λαμβάνεις υπόψην σου.

Σ’αυτά που «έχεις να μου πείς»:
1) Ευχαριστώ που με χαρακτηρίζεις  έξυπνο, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Είμαι σίγουρος ότι φέρομαι όχι περισσότερο υπεροπτικά απ’ ότι φέρονται διάφοροι άλλοι εδώ που μιλούν χωρίς να ξέρουν και χωρίς να καταλαβαίνουν. Δεν σε είδα να παρεμβαίνεις με νουθεσίες σε όσα νικς το μόνο που κάνουν είναι να βρίζουν και να εξυπνακίζουν. Αν θέλεις γίνομαι και συγκεκριμένος…

Σε ότι αφορά εμένα και τις παρεμβάσεις μου θα ήθελα να γίνεις συγκεκριμένος. Το γεγονός του ότι δεν παρεμβαίνω στα  νικς που αναφέρεις έχουν να κλανουν με το ότι δεν είμαι και απο τους συχνότερους χρήστες του site....οποτε τπτ προσωπικό.

2) Απάντησα παραπάνω υπό (2)
3) και  4) Ποια είναι τα «πασιφανή εθνικά συμφέροντα» και ποιος  τα ορίζει;  Υποστηρίζω ότι αυτά πρέπει να αιτιολογούνται και να βρίσκονται εντός  της νομιμότητας και εν πάση περιπτώσει τα λεγόμενα «εθνικά συμφέροντα» πολιτικές κρίσεις είναι που υπόκεινται σε λογική επεξεργασία αντίκρουση και αναθεώρηση. Ας τα συζητήσουμε λοιπόν…

Συμφωνώ...ας τα συζητήσουμε !!!!

Για τη Θράκη: Οι συνθήκες είναι ένα ζήτημα. Οι κρατικές πολιτικές  ένα άλλο. Τα ανθρώπινα δικαιώματα ένα τρίτο.  Όλα αυτά συζητούνται. Ποιος είναι μαλάκας ή όχι είναι υποκειμενικό.

Όπως αλήθειες υπάρχουν πολλές  έτσι και απόψεις για τα εθνικά συμφέροντα υπάρχουν πολλές. Κάθε χώρα δεν έχει μια αλήθεια, έχει πολλές ανάλογα με ποιόν από τη χώρα μιλάς! 
Άλλη η αλήθεια του Βαρδινογιάννη, άλλη του εργάτη της ναυπηγοεπισκευαστικής….
Άλλη η αλήθεια του τούρκου μειονοτικού, άλλη η αλήθεια του πομάκου…

Αυτά συζητώ σ’ αυτό το νήμα!
Το παρακάτω κομμάτι της παρέμβασής σου συμπυκνώνει την ουσία της εθνικιστικής λογικής και χρήζει μεγαλύτερης συζήτησης.
Πρόχειρα σου ζητώ να σκεφτείς:
Επικροτείς τη θέση  αυτή όταν την εκφράζουν οι κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Αλβανίας πχ;
Οσο για το ανθρώπινο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, είναι μια αυταπάτη και εφευρημα του μεγαλου εχθρού σου του ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ που μπορει ο ιδιος να το εφαρμόζει (που πολυ αμφιβάλλω) αλλά για αυτόν είναι ανεξοδο και για μας καταπληκτικά επικίνδυνο. Στο κάτω κάτω γιατι δεν αντιπαραβάλεις το ανθρώπινο δικαίωμα της πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού (συμπεριλαμβανομένων και μουσουλμάνων) να μη δέχονται τον επιθετικά προκλητικο αυτοπροσδιορισμό ορισμένων που αθετούν συνθήκες και εννοεις οτι κατι τετοιο πρέπει να γίνει αποδεκτο.
Τελικά γιατί να γινεί και τι θα έχουμε κερδίσει? μηπως σεβασμό? μηπως ισχ'υ? μηπως εμπιστσύνη? μηπως συμμαχια και με ποιούς? Και μήπως έχεις σκεφτεί τι θα χάσουμε???
[/quote
Πάλι εδώ γίνεται σαφές ότι βλέπεις τα γραφόμενά μου και τα κρίνεις αποσπασματικά. ΚΑΙ ΕΔΩ ΞΕΧΝΑΣ....στην Τουρκία και στην Αλβανία ήδη λειτουργούν κατα τον τρόπο που περιγράφω παραπάνω και χωρίς να καλύπτονται απο καμμία διεθνή συνθήκη...εδω στην Ελλάδα υπο την κάλυψη συνθηκών προσπαθούμε να νεοτερίσουμε...φέρνοντας τη χώρα μας σε μειονεκτική θέση. Είναι μία τέτοια διαπίστωση εθνικιστική ή απλώς ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ???
Εκ προοιμίου σου λέω ότι την λογική του να το κανουμε εμείς για να παραδειγματιστούν οι άλλοι την θεωρώ ΟΥΤΟΠΙΚΗ και χωρίς θέση στις διακρατικές σχέσει όπου πριν νυν και αει θα ισχύει η αρχή της ανταποδοτικότητας

 

[voltaire45]

β. Οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ στο συγκεκριμένο ζήτημα μας φαίρνουν προ ενός διλλήματος: ή τις αποδεχόμεθα και τελικά εξυπηρετούμε το μηχανισμό ενος Δουρειου Ιππου, ή τις λαμβάνουμε υπόψη και τις προσαρμόζουμε στην ΕΝ ΙΣΧΥ συμθήκη της Λοζάνης την οποία δεν βλέπω να λαμβάνεις υπόψην σου.

Και δεν μας λες ΠΡΑΚΤΙΚΑ πως θα γίνει αυτό;

(Καλά για το πρώτο δεν το συζητώ, έχω ζητήσει πολλές φορές αποδείξεις και η απάντηση μέσες-άκρες είναι: "μα αφού είναι βέβαιο" ).

 

[memosan]

"Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, η απόφαση να διαλυθεί το κόμμα, αποτελούσε «ανώτατη κοινωνική ανάγκη» και ήταν «αναγκαία σε μια δημοκρατική κοινωνία», ειδικά για τη «διατήρηση της ασφάλειας, την επιβολή της τάξης, την προστασία και τα δικαιώματα των άλλων»."

Βολταιρακο,
Ακομη και το ιδιο το ΕΔΑΔ εχει αποφασισει ως αν συντρεχουν ορισμενοι λογοι, ειναι δυνατη η "καταπατηση" καποιων δικαιωματων οπως του συναιτεριζεσθαι, του συνδικαλιζεσται κ.λ.π.

Αυτο γιατι δεν το λαμβανει υποψιν του κανενας τουρκο-υποστηρικτης? Μονο για την Ελλαδα πρεπει να ειναι δεσμευτικες ολες αυτες οι αποφασεις?

 

[voltaire45]

Βολταιρακο,
Ακομη και το ιδιο το ΕΔΑΔ εχει αποφασισει ως αν συντρεχουν ορισμενοι λογοι, ειναι δυνατη η "καταπατηση" καποιων δικαιωματων οπως του συναιτεριζεσθαι, του συνδικαλιζεσται κ.λ.π.

Αυτο γιατι δεν το λαμβανει υποψιν του κανενας τουρκο-υποστηρικτης? Μονο για την Ελλαδα πρεπει να ειναι δεσμευτικες ολες αυτες οι αποφασεις?

Ρε εσύ, άσε να δούμε τι θα πει ο συναγωνιστής.

Μπορεί να έχει στο νου του κάτι που δεν το έχουμε σκεφθεί.

 

[pornopapos]

το σενάριο αυτό διακινείται 20 χρόνια!
τίποτε συγκεκριμένο;

 

[pornopapos]

Βολταιρακο,
Ακομη και το ιδιο το ΕΔΑΔ εχει αποφασισει ως αν συντρεχουν ορισμενοι λογοι, ειναι δυνατη η "καταπατηση" καποιων δικαιωματων οπως του συναιτεριζεσθαι, του συνδικαλιζεσται κ.λ.π.

Αυτο γιατι δεν το λαμβανει υποψιν του κανενας τουρκο-υποστηρικτης? Μονο για την Ελλαδα πρεπει να ειναι δεσμευτικες ολες αυτες οι αποφασεις?

Αν συντρέχουν τέτοιοι λόγοι κρίνεται κατά περίπτωση.
Στην περίπτωση του Μπατασούνα κρίθηκε πως συντρέχουν.
Στην περίπτωση των οργανώσεων των τούρκων ΚΡΙΘΗΚΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ!!!!
ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑ-ΜΑΤΑ-ΠΟΥΜΕ;

 

[james070]

το σενάριο αυτό διακινείται 20 χρόνια!
τίποτε συγκεκριμένο;

ξεχνάς(?) ότι τα 20 χρόνια αποτελούν μόνο μια μικρή κουκίδα στον τεράστιο χάρτη της ιστορίας!!!

οπότε άστο αυτό το επιχείρημα! πάλι σε ντουβάρι έπεσες!

χαζούλικο!!!

 

[pornopapos]

ξεχνάς(?) ότι τα 20 χρόνια αποτελούν μόνο μια μικρή κουκίδα στον τεράστιο χάρτη της ιστορίας!!!

οπότε άστο αυτό το επιχείρημα! πάλι σε ντουβάρι έπεσες!

χαζούλικο!!!

το μόνο ντουβαρι που βλέπω είσαι εσύ!

 

[james070]

το μόνο ντουβαρι που βλέπω είσαι εσύ!

το είπαμε και το μεσημέρι! δεν βλέπεις καλά!
ναι ναι που έκανες τις απανωτές γαργάρες με τις μαλακίες σου!

όπως βλέπεις σε περιμένουν! τι νόμιζες? θα πετάς έτσι κοτσάνες και θα λένε οι άλλοι τι ωραία που τα λες?

λοιπόν? θα απαντήσεις ή θα συνεχίσεις την κοτσανολογία σου?

αν είναι, φύγε και π΄λι...όπως πάντα που πέφτεις στα ντουβάρια!

να...στα θυμήσω ή τα ξέρεις? θέμα δεν αλλάζεις πάντως και να κάνεις μόνο τον ξύπνιο!

τρέμε πουστρόπαπια! γκιχ δε θα βγάλεις όσο λες παπαριές!!

και τώρα


κλάαααααααααααααααααψεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!

 

[pornopapos]

το είπαμε και το μεσημέρι! δεν βλέπεις καλά!
ναι ναι που έκανες τις απανωτές γαργάρες με τις μαλακίες σου!

όπως βλέπεις σε περιμένουν! τι νόμιζες? θα πετάς έτσι κοτσάνες και θα λένε οι άλλοι τι ωραία που τα λες?

λοιπόν? θα απαντήσεις ή θα συνεχίσεις την κοτσανολογία σου?

αν είναι, φύγε και π΄λι...όπως πάντα που πέφτεις στα ντουβάρια!

να...στα θυμήσω ή τα ξέρεις? θέμα δεν αλλάζεις πάντως και να κάνεις μόνο τον ξύπνιο!

τρέμε πουστρόπαπια! γκιχ δε θα βγάλεις όσο λες παπαριές!!

και τώρα


κλάαααααααααααααααααψεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!

θύμησέ τα μου αν μπορείς

που δεν μπορείς γιατί δεν υπάρχουν!!!

χαζούτσικε
κλαψομούνιασε λιγο ακόμα!
ωραία κλαις!

 

[yrret]

θύμησέ τα μου αν μπορείς

που δεν μπορείς γιατί δεν υπάρχουν!!!

χαζούτσικε
κλαψομούνιασε λιγο ακόμα!
ωραία κλαις!

 

[james070]

Πάρτα μαλάκα!

το αλλάζεις δηλ τώρα!

δεν είναι κακό αρκεί να το παραδεχτείς και να το πεις ξεκάθαρα!

1. Θες να αναγνωρίσουμε μόνο τουρκική μειονότητα?

2.Θες να αναγνωρίσουμε 3 μειονότητες?

3. Θες να μείνει ως έχει: μουσουλμανική μειονότητα?


μέχρι χθες έλεγες το 1. τώρα αλλάζεις και λες το 2?
εγώ απ την αρχή πάντως λέω το 3.

Διάλεξε για να ξέρουμε τι λέμε.

όχι κολοτούμπες σε μένα!

1,2 ή 3 ?

για πες?

αβαβα?

οπότε

άντε βόλτα τη σκυλίτσα σου μια και κατάπιες τη γλώσσα σου για άλλη μια φορά!

χαζούτσικο!


κλάααααααααααααααψεεεεεεεεεεεεεεεε

 

[memosan]

Αν συντρέχουν τέτοιοι λόγοι κρίνεται κατά περίπτωση.
Στην περίπτωση του Μπατασούνα κρίθηκε πως συντρέχουν.
Στην περίπτωση των οργανώσεων των τούρκων ΚΡΙΘΗΚΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ!!!!
ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑ-ΜΑΤΑ-ΠΟΥΜΕ;

H ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΔΑΔ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ!

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΑΠΟΦΑΣΗ!!!!!!!!!!!


ΟΤΑΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ!!!!

Η συλλογιστικη της ΕΔΑΔ οπως καταλαβες εχει αφησει ανοιχτο το παραθυρο πως το συγκεκριμενο σωματειο/ενωση ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ!


ΠΑΡΕ ΤΑ @@ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΠΟΡΝΟΠΑΠΕ!

Υ.Γ. Βλεποντας παλι την αναφορα του "εγκριτου" παρατηρητηριου ανθρωπινων δικαιωματων που παρεθεσες παλιοτερα, διαπιστωσα πως εκει οι οροι "τουρκικος/τουρκικη" αναφερονται ως tourkish!!!!!! Γιατι αραγε????????????????????????

 

[james070]

και φυσικά ο πουστρόπαπιας πήγε βόλτα τη σκυλίτσα!

αχ βρε μέμο! τον αγρίεψες και συ βρε!

πού να μην κλάσει μέντες το κουταβάκι?



ρίξτου στ αυτιά μπας και αρχίσει και σεβεται, το κατακαθι!

 

[memosan]

και φυσικά ο πουστρόπαπιας πήγε βόλτα τη σκυλίτσα!

αχ βρε μέμο! τον αγρίεψες και συ βρε!

πού να μην κλάσει μέντες το κουταβάκι?



ρίξτου στ αυτιά μπας και αρχίσει και σεβεται, το κατακαθι!

Μπα δεν εχει βγαλει βολτα τη σκυλιτσα του.....
Τις τελευταιες μερες πασχει απο ιωση, εχει πυρετο, τα ματια του θολωνουν...το ιδιο και το μυαλο του!
Τον ταπωνω  πολυ πιο ευκολα αποτι παλιοτερα, ενιοτε αυτοταπωνεται και απο μονος του!
Που ειναι ο παλιος καλος ΠΠ!!! Που ειναι ο Βαγκνερ? που ειναι ο Πουτσινι?
Αν συνεχισει ετσι θα χασω το ενδιαφερον μου για δαυτονα....

 

[pornopapos]

H ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΔΑΔ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ!

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΑΠΟΦΑΣΗ!!!!!!!!!!!


ΟΤΑΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ!!!!

Η συλλογιστικη της ΕΔΑΔ οπως καταλαβες εχει αφησει ανοιχτο το παραθυρο πως το συγκεκριμενο σωματειο/ενωση ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ!


ΠΑΡΕ ΤΑ @@ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΠΟΡΝΟΠΑΠΕ!

Υ.Γ. Βλεποντας παλι την αναφορα του "εγκριτου" παρατηρητηριου ανθρωπινων δικαιωματων που παρεθεσες παλιοτερα, διαπιστωσα πως εκει οι οροι "τουρκικος/τουρκικη" αναφερονται ως tourkish!!!!!! Γιατι αραγε????????????????????????

TA NEA

Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2008

Έσωσε την τιμή μας

http://www.tanea.gr/article.aspx?d=20080328&nid=7991549

Του Νίκου Αλιβιζάτου

Η ΟΜΟΦΩΝΗ χθεσινή καταδίκη της Ελλάδας από το δικαστήριο του Στρασβούργου για παραβίαση του δικαιώματος της μειονότητας της Θράκης να αυτοπροσδιορίζεται όχι απλώς ως μουσουλμανική, αλλά και ως «τουρκική», θα πρέπει να εξέπληξε μόνον όσους είναι άσχετοι με το Συνταγματικό Δίκαιο. Το ότι, εν έτει 2005, ούτε ο εισαγγελέας ούτε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είχαν υποψιασθεί ότι η χώρα μας ανήκει στην Ευρώπη προκαλεί βαθιά θλίψη. Είναι προς τιμήν του Έλληνα ad hoc δικαστή ότι, σε αυτή την υπόθεση, έσωσε την τιμή της χώρας.

Ο Ν. Κ. Αλιβιζάτος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ευρωδικαίωση δύο μειονοτικών συλλόγων στη Θράκη

http://www.tanea.gr/article.aspx?d=20080328&nid=7991536

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αριστοτελία Πελώνη Δάμων Δαμιανός

ΜΕ ΟΜΟΦΩΝΗ απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε χθες την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος συνεταιρίζεσθαι και συνέρχεσθαι δύο ενώσεων της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, που είχαν κριθεί «παράνομες» από την ελληνική δικαιοσύνη, επειδή έφεραν στον τίτλο τους τον προσδιορισμό «τουρκικός». Η απόφαση- την οποία στήριξε και ο ad hoc Έλληνας δικαστής και πρόεδρος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής Πέτρος Παραράς- αποτελεί, σύμφωνα με νομικούς κύκλους, χαστούκι στην ομόφωνη απόφαση του Αρείου Πάγου του Ιανουαρίου του 2005, που είχε θέσει εκτός νόμου την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης». Υπενθυμίζεται ότι η αρχική εισήγηση του αρεοπαγίτη Κασαβέτη ήταν υπέρ της νομιμοποίησης του σωματείου, όμως η ολομέλεια δέχτηκε την αντίθετη πρόταση του εισαγγελέα κ. Λινού. Έκρινε μάλιστα ότι «ο σκοπός του σωματείου είναι παράνομος και αντίθετος προς την ελληνική δημόσια τάξη, εν όψει της αντιθέσεως με τις διεθνείς συμβάσεις που υπογράφηκαν στη Λωζάννη, αφού επιχειρείται απροκάλυπτα να εμφανιστεί η ύπαρξη στην Ελλάδα εθνικής τουρκικής μειονότητας, ενώ με τις συμβάσεις αυτές μόνο η ύπαρξη θρησκευτικής, μουσουλμανικής μειονότητας αναγνωρίζεται στην ελληνική περιοχή».

Στο κείμενο της απόφασης που δικαιώνει την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» και την ΕΜΙΝ (Πολιτιστικός Σύλλογος Τουρκάλων γυναικών Ροδόπης), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καθιστά σαφές ότι η καταδίκη αφορά την παραβίαση του δικαιώματος συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι «ενώσεων που ιδρύθηκαν από πρόσωπα που ανήκουν στη μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης». Δηλαδή το Ευρωδικαστήριο δεν ασχολήθηκε καν με τον προσδιορισμό «τουρκικός», αλλά με την απαγόρευση λειτουργίας των δύο σωματείων που είχε επιβάλει ο Άρειος Πάγος.

«Η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στηρίζει και σέβεται τον θεσμό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τις αποφάσεις του. Θα μελετήσουμε τις δύο αυτές αποφάσεις, προκειμένου να προβούμε στις σχετικές δέουσες ενέργειες», δήλωσε χθες ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Γιώργος Κουμουτσάκος, υπονοώντας ότι η Αθήνα (σε αντίθεση π.χ. με την Άγκυρα) σέβεται το κοινοτικό κεκτημένο και ότι θα εφαρμόσει την απόφαση.

ΤΙ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΣΤΑ «ΝΕΑ»
«Δικαίωση έπειτα από 25 χρόνια»

http://www.tanea.gr/article.aspx?d=20080328&nid=7991542

ΟΡΧΑΝ ΧΑΤΖΗΙΜΠΡΑΜ (ο δικηγόρος που συνέταξε την προσφυγή της «ΤΕΞ» στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): «Η απόφαση ήταν αναμενόμενη. Κύκλοι δικαστικοί και νομικοί το είχαν προδικάσει. Η “Τουρκική Ένωση” και τα μέλη της σε καμία περίπτωση δεν είχαν κάτι να χωρίσουν με την ελληνική πολιτεία και τους υπόλοιπους Έλληνες. Εκτιμώ ότι η ειρηνική στάση της μειονότητας στη Θράκη όλα αυτά τα χρόνια τη δικαιώνουν ώστε να επιδιώξει τη λειτουργία συλλόγων με εθνοτικό προσδιορισμό». 

ΟΖΑΝ ΑΧΜΕΤΟΓΛΟΥ (πρόεδρος Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης). «Πιστεύουμε ότι ο αγώνας που έδωσε ο σύλλογός μας επί 25 χρόνια δικαιώνεται. Είμαι βέβαιος ότι η ελληνική πολιτεία θα συμμορφωθεί με την παραπάνω απόφαση και θα επιτρέψει την επαναλειτουργία του συλλόγου».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

28 Μαρτίου 2008

Ομόφωνη η ευρωκαταδίκη για το «όχι» στις μειονοτικές ενώσεις

http://www.enet.gr/

/online_print?id=57444208,79590000

Των ΧΡ. ΖΕΡΒΑ, ΝΙΚ. ΡΟΥΣΣΗ

Οριστική και αμετάκλητη είναι πλέον η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη στάση της να μην επιτρέπει τη λειτουργία ενώσεων των μειονοτήτων στη χώρα.

Αυτή τη φορά η ομόφωνη καταδίκη του Ευρωδικαστηρίου αφορούσε τη διάλυση του σωματείου Τουρκική Ένωση Ξάνθης και της Ένωσης Γυναικών Ροδόπης.

Οι ευρωδικαστές, ανάμεσά τους και ο Ελληνας ad hoc δικαστής Πέτρος Παραράς (ο οποίος αντικατέστησε τον Χρ. Ροζάκη, που δήλωσε κώλυμα), αλλά και ο Κύπριος Γ. Νικολάου, έκριναν ότι η Ελλάδα, απαγορεύοντας τη νόμιμη λειτουργία των παραπάνω σωματείων, παραβιάζει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Στο σκεπτικό των αποφάσεων, που είναι αφοπλιστικό για τις ελληνικές θέσεις, αναφέρεται χαρακτηριστικά πως «ακόμη και αν θεωρηθεί ότι πραγματικός σκοπός των παραπάνω ενώσεων ήταν να προωθήσουν την ιδέα της ύπαρξης μιας εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί απειλή για μια δημοκρατική κοινωνία».

Σύμφωνα πάντα με το ίδιο σκεπτικό, «η ύπαρξη μειονοτήτων με διαφορετική κουλτούρα σε μια χώρα ήταν ιστορικό γεγονός, το οποίο μια δημοκρατική κοινωνία οφείλει να ανέχεται, ακόμη και να προστατεύει και να υποστηρίζει σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου».

Η απόφαση δέχεται ακόμη ότι δεν αποδείχθηκε από τα στοιχεία που επικαλείται η απόφαση του Εφετείου Θράκης (η οποία διέταξε τη διάλυση του σωματείου Τουρκική Ενωση Θράκης) ότι τα μέλη της είχαν εμπλακεί σε δραστηριότητες αντίθετες με τους διακηρυγμένους σκοπούς του σωματείου.

Πολύ περισσότερο μάλιστα δεν υπήρχε καμία απόδειξη ότι ο πρόεδρος και τα μέλη του σωματείου είχαν ποτέ καλέσει άλλους σε χρήση βίας, εξέγερση ή όποια άλλη μορφή απόρριψης των δημοκρατικών αρχών.

Το Ευρωδικαστήριο θεωρεί ότι η ελευθερία τού συνεταιρίζεσθαι αφορά το δικαίωμα οποιουδήποτε να εκφράζει με νόμιμο τρόπο τις απόψεις του για την εθνική του ταυτότητα.

Παραδέχεται όμως ότι αν και ορισμένες απόψεις ή λέξεις που χρησιμοποιούνται από κάποιους, μπορούν να φανούν σοκαριστικές ή απαράδεκτες στις Αρχές, εν τούτοις η διάδοσή τους δεν θα πρέπει να θεωρείται αυτομάτως απειλή για τη δημόσια τάξη και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Είχε προηγηθεί άλλη μία παρόμοια απόφαση του Ευρωδικαστηρίου τον περασμένο Οκτώβριο, λόγω της άρνησης των ελληνικών Αρχών να αναγνωρίσουν τη νόμιμη σύσταση του σωματείου «Σύλλογος Νεολαίας Μειονότητας Έβρου». Ωστόσο, ήδη από το 2001 είχε εκδοθεί και άλλη απόφαση-καταδίκη για την άρνηση της Ελλάδας να αναγνωρίσει τη λειτουργία του σωματείου «Στέγη μακεδονικού πολιτισμού», από μειονοτικούς κατοίκους της Φλώρινας, με το σκεπτικό ότι υποδηλωνόταν πρόθεση αμφισβήτησης της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας.

Στην τελευταία απόφαση όμως, το θέμα αντιμετωπίζεται πλέον επί τον τύπον των ήλων, καθώς γίνεται ευθεία αναφορά στον όρο «τουρκική μειονότητα».

Η Τουρκική Ένωση Ξάνθης ιδρύθηκε το 1927 αλλά η απόφαση να μη χρησιμοποιεί τον όρο «Τουρκική» εκδόθηκε το 1983. Ωστόσο ουδέποτε, αναφέρεται στην απόφαση, το ελληνικό κράτος προσκόμισε έγγραφο που να αποδεικνύει ότι η δράση της στράφηκε κατά του δημοσίου συμφέροντος.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δέχθηκε έτσι ότι η Ελλάδα, στην περίπτωση της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης, παραβίασε και το δικαίωμα της δίκαιης δίκης, καθώς οι δικαστικές διαδικασίες διήρκεσαν περισσότερο από 21 χρόνια! Επιδίκασαν έτσι για τον λόγο αυτό αποζημίωση 8.000 ευρώ.

Μετά τις αποφάσεις αυτές, η Ελλάδα υποχρεούται πλέον να αλλάξει τη στάση της και να συμμορφωθεί προς τις «ευρωπαϊκές υποδείξεις», που θέτουν ζήτημα αναγνώρισης του δικαιώματος του εθνικού αυτοπροσδιορισμού.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Η δημοκρατία και η «δημόσια» τάξη

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΑΛΛΙΟΥ*

Με δύο αποφάσεις του (Emin κατά Ελλάδας, Τουρκική Ένωση Ξάνθης κατά Ελλάδας), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε χθες (27.3.2008) την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Οι υποθέσεις είναι παρεμφερείς: στην πρώτη, τα ελληνικά δικαστήρια αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το σωματείο «Πολιτιστικός Σύλλογος Τούρκων Γυναικών Νομού Ροδόπης», με το σκεπτικό ότι το επίθετο «Τουρκική» στην επωνυμία του σωματείου έρχεται σε αντίθεση με τη Συνθήκη της Λωζάννης και προσκρούει στη δημόσια τάξη. Στη δεύτερη υπόθεση, τα ελληνικά δικαστήρια έκριναν ότι είναι θεμιτή η διάλυση του σωματείου «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», αφού σκοπός του τελευταίου ήταν η εμφάνιση και η προώθηση εθνικής τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα.

Το Δικαστήριο του Στρασβούργου δεν δίστασε να καταδικάσει -και μάλιστα ομόφωνα- την Ελλάδα. Ακολουθώντας την πάγια νομολογία του, έκρινε ότι η αντίθεση στη δημόσια τάξη δεν μπορεί να πιθανολογηθεί προληπτικά και αόριστα, παρά μόνον αν ένα σωματείο διαπράξει συγκεκριμένες παράνομες πράξεις. Κάτι που δεν συνέβη εν προκειμένω. Αντίστοιχα, επισήμανε ότι η επίκληση της ύπαρξης εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα δεν συνιστά από μόνη της απειλή για τη δημόσια τάξη και θεμιτό λόγο διάλυσης (ή μη αναγνώρισης) ενός σωματείου. Και τούτο, αφού η ύπαρξη μειονοτήτων και διαφορετικών πολιτισμών σε ένα κράτος αποτελούν ιστορικό γεγονός, το οποίο μια δημοκρατική κοινωνία θα έπρεπε να ανέχεται, να προστατεύει και να υποστηρίζει.

*Διδάκτωρ Νομικής, δικηγόρος

ΠΟΣΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΑΡΑΓΕ;;;;

 

[memosan]

TA NEA

Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2008

Έσωσε την τιμή μας

http://www.tanea.gr/article.aspx?d=20080328&nid=7991549

Του Νίκου Αλιβιζάτου

Η ΟΜΟΦΩΝΗ χθεσινή καταδίκη της Ελλάδας από το δικαστήριο του Στρασβούργου για παραβίαση του δικαιώματος της μειονότητας της Θράκης να αυτοπροσδιορίζεται όχι απλώς ως μουσουλμανική, αλλά και ως «τουρκική», θα πρέπει να εξέπληξε μόνον όσους είναι άσχετοι με το Συνταγματικό Δίκαιο. Το ότι, εν έτει 2005, ούτε ο εισαγγελέας ούτε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είχαν υποψιασθεί ότι η χώρα μας ανήκει στην Ευρώπη προκαλεί βαθιά θλίψη. Είναι προς τιμήν του Έλληνα ad hoc δικαστή ότι, σε αυτή την υπόθεση, έσωσε την τιμή της χώρας.

λιγο πιο κατω λεει ΚΑΙ Ο ΠΠ ΤΟ ΕΚΟΨΕ!!!!! ΤΟ ΑΛΛΟΙΩΣΕ!!!!....

Στο κείμενο της απόφασης που δικαιώνει την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» και την ΕΜΙΝ (Πολιτιστικός Σύλλογος Τουρκάλων γυναικών Ροδόπης), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καθιστά σαφές ότι η καταδίκη αφορά την παραβίαση του δικαιώματος συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι «ενώσεων που ιδρύθηκαν από πρόσωπα που ανήκουν στη μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης». Δηλαδή το Ευρωδικαστήριο δεν ασχολήθηκε καν με τον προσδιορισμό «τουρκικός», αλλά με την απαγόρευση λειτουργίας των δύο σωματείων που είχε επιβάλει ο Άρειος Πάγος.

Ελα μου ντε? ποσες επαναληψεις θα χρειαστουνε για να καταλαβεις οτι εισαι μαλακας?

Ηθελα ναξερα, δεν ντρεπεσαι να αλλοιωνεις τα κειμενα οπως σε συμφερει και να αποκρυπτεις τα σημαντικα τους στοιχεια?
Επισης, δε σταματας επιτελους να μας δειχνεις σαν στοιχεια τις αποψεις το καθε τυχαρπαστου δημοσιογραφου ή του καθε πληρωμενου πρακτορα "ανωνυμου"παρατηρητη????

ΜΕ ΑΠΑΤΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΠΠ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΣΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!

 

[apolyto_arseniko]

εγώ λέω να πας να γαμηθείς.

μαζί μου σίγουρα συμφωνούνε και οι Ελληνες της Πόλης.

με αυτο τυπε συμφωνει ολη η γη
μη σου πω και ολος ο γαλαξιας μιας και ειναι ο Θεος

 

[pornopapos]

http://www.nsk.gr/edad/ee477.pdf

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ κατά ΕΛΛΑΔΑΣ
(Προσφυγή αριθ. 26698/05)
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ
27 Μαρτίου 2008
Η παρούσα απόφαση θα καταστεί οριστική σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από το άρθρο 44 § 2 της Σύμβασης. Μπορεί να υποστεί τυπικές διορθώσεις.
Ακριβές αντίγραφο του πρωτοτύπου.
Στρασβούργο, 27 Μαρτίου 2008
(υπογραφή)
S.NIELSEN Γραμματέας Τμήματος


Στην υπόθεση Τουρκική Ένωση Ξάνθης και λοιποί κατά Ελλάδας,
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (πρώτο τμήμα), συνεδριάζοντας σε τμήμα, η σύνθεση του οποίου έχει ως εξής:
Nina Vajić, πρόεδρος,
Khanlar Hajiyev,
Dean Spielmann,
Sverre Erik Jebens,
Giorgio Malinverni,
Γεώργιος Νικολάου, δικαστές,
Πέτρος Παραράς, δικαστής ad hoc
και Søren Nielsen, γραμματέας τμήματος.
Αφού διασκέφθηκε σε συμβούλιο στις 6 Μαρτίου 2008,
Εκδίδει την πιο κάτω απόφαση, η οποία ελήφθη την ημερομηνία αυτή:

…………………

2. Η εκτίμηση του Δικαστηρίου
α) Γενικές αρχές
43. Το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι το αναφερόμενο στο άρθρο 11 δικαίωμα περιλαμβάνει εκείνο της σύστασης ενός σωματείου. Η δυνατότητα για τους πολίτες να συστήσουν ένα νομικό πρόσωπο προκειμένου να ενεργήσουν συλλογικά μέσα σε έναν τομέα κοινού συμφέροντος συνιστά μία από τις πιο σημαντικές πλευρές του δικαιώματος στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, χωρίς την οποία το δικαίωμα αυτό θα στερούνταν οποιασδήποτε σημασίας. Αν και το Δικαστήριο έχει αναφέρει συχνά τον σημαντικό ρόλο που παίζουν τα πολιτικά κόμματα για την διατήρηση του πλουραλισμού και της δημοκρατίας, τα σωματεία που συστήνονται για άλλους σκοπούς, και ειδικότερα για την προστασία της πολιτιστικής ή της πνευματικής κληρονομιάς, η επιδίωξη μιας εθνικής ταυτότητας ή η δήλωση μιας μειονοτικής συνείδησης είναι επίσης σημαντικές για την καλή λειτουργία της δημοκρατίας (Gorzelik και λοιποί κατά Πολωνίας [GC], αριθ. 44158/98, § 92, CEDH 2004-I).
44. Ο τρόπος με τον οποίο η εθνική νομοθεσία καθιερώνει την ελευθερία αυτή και η εφαρμογή της από τις αρχές στην πράξη είναι επομένως αποκαλυπτικές της κατάστασης της δημοκρατίας μέσα στην συγκεκριμένη χώρα. Βεβαίως, τα Κράτη διαθέτουν ένα δικαίωμα ελέγχου της συμφωνίας του σκοπού και των δραστηριοτήτων ενός σωματείου με τους κανόνες που ορίζονται από την νομοθεσία, αλλά οφείλουν να το χρησιμοποιούν κατά τρόπο που συμβιβάζεται με τις υποχρεώσεις τους βάσει της Σύμβασης και με την επιφύλαξη του ελέγχου του Δικαστηρίου.
45. Κατά συνέπεια, οι εξαιρέσεις που προβλέπονται από το άρθρο 11 πρέπει να ερμηνεύονται στενά, αφού μόνον πειστικοί και επιτακτικοί λόγοι μπορούν να δικαιολογήσουν περιορισμούς στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι. Για να κριθεί σε μία τέτοια περίπτωση η ύπαρξη μιας αναγκαιότητας με την έννοια του άρθρου 11 § 2, τα Κράτη δεν διαθέτουν παρά μόνον περιορισμένη διακριτική ευχέρεια, η οποία συνοδεύεται από έναν αυστηρό ευρωπαϊκό έλεγχο αναφερόμενο ταυτόχρονα στον νόμο και στις αποφάσεις που τον εφαρμόζουν, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που εκδίδονται από ανεξάρτητα δικαιοδοτικά όργανα (πιο πάνω αναφερόμενη απόφαση Gorzelik και Λοιποί κατά Πολωνίας, § 96).
46. Όταν ασκεί τον έλεγχό του, το Δικαστήριο ουδόλως έχει ως καθήκον να υποκατασταθεί στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια, αλλά να ελέγξει, υπό το πρίσμα του άρθρου 11, τις αποφάσεις που αυτά έχουν εκδώσει δυνάμει της διακριτικής ευχέρειάς τους. Δεν έπεται ότι οφείλει να περιοριστεί στην διερεύνηση του κατά πόσο το εναγόμενο Κράτος χρησιμοποίησε την εξουσία αυτή με καλή πίστη, με προσοχή και κατά τρόπο εύλογο. Πρέπει επίσης να κρίνει την επίδικη παρέμβαση, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου της υπόθεσης, για να διαπιστώσει αν ήταν «ανάλογη προς τον διωκόμενο θεμιτό σκοπό» και αν οι λόγοι οι επικαλούμενοι από τις εθνικές αρχές για να την αιτιολογήσουν φαίνονται «αρμόζοντες και επαρκείς». Για να το πράξει αυτό, το Δικαστήριο πρέπει να πειστεί ότι οι εθνικές αρχές εφάρμοσαν κανόνες σύμφωνους προς τις αρχές που καθιερώνονται από το άρθρο 11 και τούτο, επιπλέον, στην βάση μιας αποδεκτής εκτίμησης των καταλλήλων πραγματικών περιστατικών (Σιδηρόπουλος και λοιποί κατά Ελλάδας, απόφαση της 10 Ιουλίου 1998, Recueil des arrêts et décisions, 1998-IV, σελ. 1614, § 40 – Μπεκίρ-Ούστα και λοιποί κατά Ελλάδας, αριθ. 35151/05, § 39, 11 Οκτωβρίου 2007).

β) Εφαρμογή των πιο πάνω αρχών στην παρούσα υπόθεση
47. Εν προκειμένω, δεν αμφισβητείται από τους διαδίκους ότι η διάλυση του πρώτου πρoσφεύγοντος συνιστά παρέμβαση των αρχών στην άσκηση του δικαιώματος της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι των προσφευγόντων. Η παρέμβαση αυτή «προβλεπόταν από τον νόμο», αφού το άρθρο 105 του Αστικού Κώδικα επιτρέπει στα δικαστήρια να διατάξουν την διάλυση ενός σωματείου όταν διαπιστώνουν ότι η εγκυρότητα του καταστατικού του σωματείου τίθεται εν αμφιβόλω. Εξάλλου, το Δικαστήριο παραδέχεται ότι η επίδικη παρέμβαση στόχευε έναν θεμιτό σκοπό βάσει του άρθρου 11 § 2 της Σύμβασης, ήτοι την προστασία της δημόσιας τάξης.
48. Έτσι, απομένει κατά κύριο λόγο να εξεταστεί αν η επίδικη παρέμβαση ήταν «αναγκαία μέσα σε μία δημοκρατική κοινωνία» για να επιτευχθεί ο διωκόμενος θεμιτός σκοπός. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει στο σημείο αυτό ότι το επίθετο «αναγκαία» προϋποθέτει μία «επιτακτική κοινωνική ανάγκη» (πιο πάνω αναφερόμενη απόφαση Gorzelik και Λοιποί κατά Πολωνίας, § 95). Όταν το Δικαστήριο εξετάζει την αναγκαιότητα μιας παρέμβασης στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, όπως η διάλυση μιας πολιτικής οργάνωσης (βλέπε Σοσιαλιστικό Κόμμα Τουρκίας (STP) και λοιποί κατά Τουρκίας, αριθ. 26482/95, 12 Νοεμβρίου 2003) ή η άρνηση της καταχώρισης ενός σωματείου (Organisation macédonienne unie Ilinden και λοιποί κατά Βουλγαρίας, αριθ. 59491/00, 19 Ιανουαρίου 2006), θα ερευνήσει αν το πρόγραμμα ή το καταστατικό των επιδίκων οργανώσεων περιλαμβάνουν στόχους αντίθετους προς την ημερήσια διάταξη (Σοσιαλιστικό Κόμμα Τουρκίας (STP) και λοιποί κατά Τουρκίας, αριθ. 26482/95, 12 Νοεμβρίου 2003, § 41 και πιο πάνω αναφερόμενη απόφαση Organisation macédonienne unie Ilinden και λοιποί κατά Βουλγαρίας, §§ 70-74). Επιπλέον, το Δικαστήριο θα συγκρίνει το περιεχόμενο αυτού του προγράμματος ή του καταστατικού με τις πράξεις και τις θέσεις των προσφευγόντων. Πράγματι, το Δικαστήριο δεν αποκλείει ότι ένα πολιτικό κόμμα ή ένα σωματείο είναι ικανό, κάτω από το κάλυμμα των στόχων που μνημονεύονται από το καταστατικό του, να επιδοθεί σε δραστηριότητες ασυμβίβαστες προς αυτούς (βλέπε Ενωμένο Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας και λοιποί κατά Τουρκίας, απόφαση της 30 Ιανουαρίου 1998, Recueil 1998-I, σελ. 27, § 58 και πιο πάνω αναφερόμενη Σιδηρόπουλος και λοιποί κατά Ελλάδας, § 46).
49. Το Δικαστήριο σημειώνει εξαρχής τον ριζικό χαρακτήρα του εν λόγω περιοριστικού μέτρου, ήτοι της διάλυσης του πρώτου προσφεύγοντος. Για τον λόγο αυτό, το Δικαστήριο θα ασκήσει έναν αυστηρό έλεγχο της αναγκαιότητας του περιορισμού αυτού για να καθορίσει αν τα εθνικά δικαστήρια εφάρμοσαν κανόνες σύμφωνους προς τις αρχές που έχουν καθιερωθεί από το άρθρο 11 της Σύμβασης στην βάση μιας αποδεκτής εκτίμησης των πραγματικών περιστατικών (Stankov et Organisation macédonienne unie Ilinden κατά Βουλγαρίας, αριθ. 29221/95 και 29225/95, § 87, CEDH 2001-IX).
50. Σε ό,τι αφορά τους στόχους του πρώτου προσφεύγοντος, όπως αυτοί προκύπτουν από το καταστατικό του, το Δικαστήριο σημειώνει ότι τα εθνικά δικαστήρια έκριναν ότι η αναφορά του όρου «τουρκικός» στον τίτλο και στο καταστατικό του, καθώς και η αναφορά των ιδεωδών του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, αντέβαιναν στην δημόσια τάξη. Ειδικότερα, το Εφετείο εκτίμησε ότι, μέσω αυτών, το πρώτο προσφεύγον θεωρούσε τα μέλη του ως Τούρκους και όχι ως «Μουσουλμάνους ελληνικής υπηκοότητας», όπως αναγνωρίζει η Συνθήκη της Λωζάνης.
51. Το Δικαστήριο εκτιμά ότι δεν είναι της αρμοδιότητάς του να αξιολογήσει την σημασία που δίνει το εναγόμενο Κράτος στα ζητήματα που σχετίζονται με την μουσουλμανική μειονότητα στην Δυτική Θράκη. Δεν θεωρεί όμως ότι μόνον ο τίτλος και η χρήση του όρου «τουρκικός» μέσα στο καταστατικό του πρώτου προσφεύγοντος αρκούσαν, στην προκειμένη περίπτωση, για να εξαχθεί το συμπέρασμα της επικινδυνότητας του σωματείου για την δημόσια τάξη. Το Δικαστήριο σημειώνει στο σημείο αυτό ότι τα εθνικά δικαστήρια δεν έθεσαν την χρήση των όρων αυτών μέσα στο πλαίσιό της, έτσι όπως αυτό προκύπτει από το ίδιο το καταστατικό του σωματείου. Πράγματι, ο σκοπός του επιδίκου σωματείου, όπως αναφέρει το καταστατικό του, συνίστατο στην προώθηση και την ανάπτυξη της κουλτούρας των «Τούρκων της Δυτικής Θράκης» και στην δημιουργία δεσμών φιλίας και αλληλεγγύης μεταξύ τους. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, το σωματείο είχε επίσης θεσπίσει πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες. Κατά συνέπεια, από το καταστατικό του πρώτου προσφεύγοντος προκύπτει ότι αυτό επεδίωκε ειρηνικούς σκοπούς που στόχευαν στην ενίσχυση των πολιτιστικών δεσμών μεταξύ των μελών μιας μειονότητας. Στο σημείο αυτό, το Δικαστήριο σημειώνει ότι έχει ήδη δεχθεί ότι η εδαφική ακεραιότητα, η εθνική ασφάλεια και η δημόσια τάξη δεν θα μπορούσαν να απειληθούν από την λειτουργία ενός σωματείου, ο σκοπός του οποίου είναι να ευνοήσει τον πολιτισμό μιας περιοχής, ακόμη και αν στοχεύει επίσης εν μέρει την προώθηση της κουλτούρας μιας μειονότητας. Η ύπαρξη μειονοτήτων και διαφορετικών πολιτισμών μέσα σε μία χώρα συνιστά ιστορικό γεγονός που μία δημοκρατική κοινωνία θα πρέπει να ανέχεται, και ακόμη και να προστατεύει και να υποστηρίζει σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου (πιο πάνω αναφερόμενη Σιδηρόπουλος και λοιποί κατά Ελλάδας, σελ. 1615, § 41).
52. Εξάλλου, δεν διαλανθάνει της προσοχής του Δικαστηρίου το γεγονός ότι το πρώτο προσφεύγον είχε συσταθεί το 1927 με τον τίτλο «Οίκος της τουρκικής νεολαίας της Ξάνθης» και ότι, στην συνέχεια, το 1936, το Μονομελές Πρωτοδικείο Ξάνθης έκανε δεκτή την αίτησή του να τροποποιήσει την επωνυμία του σε «Τουρκική Ένωση Ξάνθης». Το Δικαστήριο σημειώνει επίσης ότι, τον καιρό εκείνο, τα εθνικά δικαστήρια δεν διαπίστωσαν κάποιο στοιχείο, που να προκύπτει είτε από τον τίτλο είτε από το καταστατικό του πρώτου προσφεύγοντος, ικανό να διαταρράξει την δημόσια τάξη. Επιπλέον, το πρώτο προσφεύγον συνέχισε, επί μισό αιώνα περίπου, τις δραστηριότητές του χωρίς κανένα εμπόδιο μέχρι την διάλυσή του δια της δικαστικής οδού το έτος 1983. Έτσι, δεν είναι χωρίς σημασία ότι σε ολόκληρη την διάρκεια της ύπαρξης του πρώτου προσφεύγοντος, τίποτα δεν άφηνε να φανεί ότι το καταστατικό του απέκρυπτε διαφορετικούς στόχους και προθέσεις από εκείνους που δήλωνε δημοσίως.
53. Πράγματι, το Δικαστήριο εκτιμά ότι, ακόμη και αν ο πραγματικός και μοναδικός σκοπός του σωματείου ήταν να προωθήσει την ιδέα ότι στην Ελλάδα υπάρχει μία εθνική μειονότητα, τούτο δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί αφ’εαυτού ως απειλή για μία δημοκρατική κοινωνία, ακόμη περισσότερο αφού τίποτα μέσα στο καταστατικό του σωματείου δεν υποδήλωνε ότι τα μέλη του εκθείαζαν την προσφυγή στην βία ή σε αντιδημοκρατικά ή αντισυνταγματικά μέσα.
54. Πρέπει επομένως να εξεταστεί αν, την εποχή κατά την οποία διαλύθηκε το πρώτο προσφεύγον, αυτό επιδιδόταν σε δραστηριότητες ικανές να προσβάλουν την δημόσια τάξη, την εδαφική ακεραιότητα ή να θέσουν σε κίνδυνο τις δημοκρατικές αξίες. Το Δικαστήριο σημειώνει ότι το Εφετείο Θράκης είχε λάβει υπόψη ειδικότερα ως σχετικά στοιχεία την συμμετοχή του προέδρου του πρώτου προσφεύγοντος σε συνέδρια που οργανώθηκαν είτε από τις τουρκικές αρχές είτε από την «Ομοσπονδία των Τούρκων της Δυτικής Θράκης» και την δημοσίευση μιας επιστολής σε μία τουρκική εφημερίδα αναφερόμενη στους «Τούρκους της Δυτικής Θράκης». Το εθνικό δικαστήριο είχε επίσης συμπεράνει ότι το πρώτο προσφεύγον παρουσίαζε την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ως μία «πολύ καταπιεσμένη τουρκική μειονότητα».
55. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι ουδόλως μπορεί να εξαχθεί από τα στοιχεία αυτά ότι το πρώτο προσφεύγον επιδιδόταν σε δραστηριότητες ικανές να επαληθεύσουν το γεγονός ότι το πρόγραμμά του έκρυβε διαφορετικούς στόχους και προθέσεις από εκείνους που δήλωνε δημοσίως. Αντιθέτως, οι δραστηριότητες που ελήφθησαν υπόψη από το Εφετείο Θράκης επιβεβαιώνουν μόνον το γεγονός ότι το εν λόγω σωματείο υποστήριζε μία μειονοτική συνείδηση, κάτι το οποίο δεν θα μπορούσε αφ’εαυτού να δικαιολογήσει μία παρέμβαση στην άσκηση των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από το άρθρο 11 (βλέπε πιο πάνω αναφερόμενη απόφαση Stankov et Organisation macédonienne unie Ilinden κατά Βουλγαρίας, § 97).
56. Επιπροσθέτως, δεν προκύπτει από την δικογραφία ότι ο πρόεδρος ή τα μέλη του πρώτου προσφεύγοντος προσέφυγαν ποτέ στην βία, στην εξέγερση ή σε οποιαδήποτε άλλη μορφή απόρριψης των δημοκρατικών αρχών, γεγονός που θα συνιστούσε ουσιώδες στοιχείο, το οποίο θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη (Parti de la liberté et de la démocratie (ÖZDEP) κατά Τουρκίας [GC], αριθ. 23885/94, § 40, CEDH 1999-VIII). Η πρόθεση να ανοιγεί δημόσιος διάλογος για την τύχη και την ταυτότητα ενός τμήματος του πληθυσμού ενός Κράτους, όπως προκύπτει από τις δραστηριότητες του προέδρου του πρώτου προσφεύγογοντος, δεν αρκεί για να επιβληθεί σε ένα σωματείο ένας περιορισμός τόσο ριζικός όπως η διάλυσή του. Το δικαίωμα της έκφρασης των απόψεών του μέσω της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι (πιο πάνω αναφερόμενη απόφαση Stankov et Organisation macédonienne unie Ilinden κατά Βουλγαρίας, § 97) και η έννοια της προσωπικής αυτονομίας(βλέπε Evans κατά Ηνωμένου Βασιλείου [GC], αριθ. 6339/05, § 71, CEDH 2007 - … - Pretty κατά Ηνωμένου Βασιλείου, αριθ. 2346/02, § 61, CEDH 2002-III) υποδηλώνουν το δικαίωμα εκάστου να εκφράζει, μέσα στο πλαίσιο της νομιμότητας, τις πεποιθήσεις του πάνω στην εθνική ταυτότητά του. Όσο εξοργιστικές και απαράδεκτες και να μπορούν να φανούν στα μάτια των αρχών ορισμένες απόψεις ή όροι που χρησιμοποιούνται, η διάδοσή τους δεν θα μπορούσε αυτομάτως να θεωρηθεί μία απειλή για την δημόσια τάξη και την εδαφική ακεραιότητα μιας χώρας. Πράγματι, η ουσία της δημοκρατίας υπάρχει στην ικανότητά της να επιλύει τα προβλήματα με ανοιχτό διάλογο. Μέσα σε μία δημοκρατική κοινωνία βασισμένη πάνω στην υπεροχή του δικαίου, οι πολιτικές ιδέες που αμφισβητούν την καθεστηκυία τάξη και των οποίων η υλοποίηση απαγορεύεται με ειρηνικά μέσα πρέπει να έχουν μία επαρκή δυνατότητα να εκφράζονται μέσω της άσκησης της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι (πιο πάνω αναφερόμενη απόφαση Stankov et Organisation macédonienne unie Ilinden κατά Βουλγαρίας, § 97). Αυτό απαιτούν οι αξίες που εμπεριέχονται σε ένα δημοκρατικό σύστημα, όπως ο πλουραλισμός, η ανοχή και η κοινωνική συνοχή (Ουράνιο Τόξο και λοιποί κατά Ελλάδας, αριθ. 74989/01, § 42, CEDH 2005-X (αποσπάσματα).
57. Υπό το φως των προεκτεθέντων, το Δικαστήριο συμπεραίνει ότι οι εθνικές αρχές υπερέβησαν την διακριτική ευχέρειά τους και ότι η διάλυση του πρώτου προσφεύγοντος δεν ήταν αναγκαία μέσα σε μία δημοκρατική κοινωνία.
Επομένως, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 11 της Σύμβασης.

 

[Φυλήςυχος Πολίτης]

μμάστα λίστα (πρώην και νυν) πασόκων - εθνικιών όπως εσύ τους κατέταξες!
και λοιπόν; ποιο το επιχείρημα;

Καλησπέρα και από εμένα. Pornopapos τα παραδείγματα που φέρνω είναι προς κατάρριψην του ισχυρισμού σου ότι είναι οξύμωρο σχήμα το "μπασοκ και εθνίκι" όπως εσύ λες. Στην εποχή μας ίσως βέβαια, αλλά οι περισσότεροι ήταν κραταιά στελέχη στην εποχή τους. Ο δε Κρητικός κάθισε και σε έδρανο Προέδρου της Βουλής ως Αντιπρόεδρος. Όχι λίγο πράγμα...
Αυτό που σήμαινε το Πα.Σο.Κ τότε, περιελάμβανε και αυτούς.