Μιας και δεν υπάρχει δράση αυτή την εποχή, λέω ν'ανοίξω ένα ξεχωριστό κεφάλαιο...
Ναι, καλά ακούσατε.
Η ζωγραφική με θέμα τους αγώνες είναι μια μορφή τέχνης και δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες που την εκπροσωπούν.
Σκαπανέας θεωρείται ο Βρετανός Crosby, ο οποίος απεικόνισε τη "belle époque" των αγώνων στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.
Ο Crosby κάλυπτε αυτοκινητικά γεγονότα για το περιοδικό «Autocar» και ήταν εκείνος που γεφύρωσε την εικονογραφία με τη ζωγραφική.
Ο ρεαλισμός των σκηνών του εμπλουτιζόταν από ατμοσφαιρική και συναισθηματική υπερβολή, προσδίδοντας αίγλη στους εκκολαπτόμενους αγώνες.
Ο Crosby δημιουργούσε, πλέον, υδατογραφίες και ελαιογραφίες σε καμβά, τις οποίες εξέθετε στη Royal Academy.
H “Motor Racing Art„ είχε γεννηθεί...
Tην ίδια εποχή, συμπατριώτες του όπως οι de Grineau και Nockolds ασχολήθηκαν με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, παράλληλα με τις αερομαχίες και τις άλλες εικόνες που ζωγράφιζαν απ'τον πόλεμο, όπως άλλωστε και ο Crosby.
Ο τελευταίος δε, εκτός από τρόπαια νικητών, φιλοτέχνησε και τη "γάτα" που κοσμεί τα καπό των Jaguar.
Εκτός νησιού, ο Αμερικανός Helck ήταν περισσότερο εκλεπτυσμένος, εν αντιθέσει με τον Γερμανό Gotschke που υιοθέτησε πιο αδρό στυλ, δημιουργώντας τη δική του σχολή.
Η καλλιτεχνική αξία τέτοιων δημιουργιών δεν ξεθώριασε με την καθιέρωση της φωτογραφίας, διότι η φωτογραφία δεν απέπνεε την ατμοσφαιρικότητα ενός πίνακα.
Ωστόσο, έγινε η πρώτη ύλη για εκείνους που ήθελαν να εξυψώσουν αυτό που απεικόνιζε. Να παντρέψουν την αληθοφάνεια με την υψηλή αισθητική.
Οι περισσότεροι αρτίστες της σημερινής εποχής κατάγονται απ'τη Βρετανία, με την Ουρουγουάη, την Αργεντινή, την Αυστρία, το Βέλγιο, τον Καναδά και την Αμερική να έχουν αναδείξει, επίσης, σημαντικά ταλέντα.
Απ'τις τεχνοτροπίες των σύγχρονων, ξεχωρίζουν ο κλασσικός ρομαντισμός του Fearnley, ο ιμπρεσιονισμός των de la María και Dove, η πληθωρικότητα των Watts, Μ. Turner και Booth, ο φωτορεαλισμός των G. Turner, Woodcock και Μ. Thompson, η εικονικότητα του Carter, ο νεο-εξπρεσιονισμός των Ketchell και Wagger, ο δραματικός ρεαλισμός των Ferrigno και Hunter, η τεχνική ακρίβεια των Kitson, Mate, Dugdale και Deliège, το ρετρό ύφος του Rowe, ο προσωποκεντρισμός του Chenard, ο υπερρεαλισμός του Τ. Thompson.
Ακολουθεί ένα δείγμα (σε δόσεις γιατί δεν αντέχει το ποστ...) αυτών των εικαστικών εκφράσεων, που καλύπτει όλο το φάσμα των αγώνων: Grand Prix, Le Mans, Moto, Rally, Mille Miglia, Targa Florio, Ινδιανάπολη, Daytona, Can-Am, Carrera Panamericana, Isle of Man, Παρίσι-Ντακάρ.
Η ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην ουσία...
Frederick Gordon Crosby
Bryan de Grineau
Peter Helck
Walter Gotschke
Roy Nockolds
Alfredo de la María
Alan Fearnley
Stuart Booth
Paul Dove
James Dugdale
Barry Rowe