Τώρα που απουσιάζει και ο Rossi και ο Marquez, τα στατιστικά καριέρας πέφτουν κατακόρυφα για τους υπόλοιπους που απομένουν. Σχεδόν το σύνολο νικών σε όλες τις κατηγορίες που έχουν οι υπόλοιποι, ισοφαρίζεται από το άθροισμα του Rossi και του Marquez (204-197) ενώ αν δούμε τις νίκες μόνο στα MotoGP, τότε η διαφορά σχεδόν τετραπλασιάζεται υπέρ των δύο…
Δεν είναι κάτι καινούριο, και δεν είναι και φοβερό εδώ που τα λέμε σε μία τέτοια σεζόν που έχουν συμβεί γεγονότα και σκηνικά στους αγώνες που πρέπει να μαζέψεις απολογισμό δεκαετίας για να τα ισοφαρίσεις! Ωστόσο είναι ενδιαφέρον να το βλέπεις σαν εικόνα και να αποτυπώνεις τα νούμερα μπροστά σου, τώρα που οι αγώνες έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και οι μάχες δεν έχουν εκλείψει. Θυμάστε που ακούγαμε σχόλια πως αν λείπει ο ένας ή ο άλλος αναβάτης δεν θα ευχαριστιόμασταν αγώνες; Κι όμως, οι αγώνες έχουν τεράστιο ενδιαφέρον και είναι ολότελα απρόβλεπτοι με τεράστιο ανταγωνισμό. Την ίδια ώρα που όλοι μας περιμένουμε την στιγμή να επιστρέψει ο Marquez και ο Rossi. Κανείς δεν θέλει να λείπουν, το ένα δεν ακυρώνει το άλλο. Απεναντίας, τα νούμερα δείχνουν πως είμαστε στην αρχή μίας νέας εποχής και υπάρχουν περισσότεροι από ένας ή δύο αναβάτες που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν παράλληλα με τους καθορισμένους θεούς.
Το πρωτάθλημα βέβαια θα είναι το πιο φτωχό σε συγκομιδή βαθμών από κάθε άλλη φορά, πέρσι ο Marquez συγκέντρωσε 420 βαθμούς με τον Dovizioso δεύτερο με 269 (μία τεράστια διαφορά) ενώ τώρα είμαστε μόνο στους 115 με πρώτο τον Quartararo και λίγες πιθανότητες να φτάσει την δική του περσινή επίδοση! Πέρσι είχε συγκεντρώσει 192 βαθμούς με περισσότερους φυσικά αγώνες και μία φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται να βλέπει έναν αναβάτη να κερδίζει συνέχεια, έτσι δεν είναι; Ή μήπως όχι; Διότι όπως είπαμε πιο πάνω υπάρχει πάντα η μερίδα του κόσμου που θέλει έναν αναβάτη να κερδίζει πάντα στα MotoGP, μία ομάδα να κερδίζει στο ποδόσφαιρο κ.ο.κ. ώστε τα πράγματα να είναι πάντοτε απλά. Δεν χρειάζεται να παρακολουθεί πολύ στενά τις εξελίξεις, στα MotoGP υποστηρίζουμε αυτόν, στην F1 εκείνον κ.ο.κ είμαστε πάντα με την πλευρά που κερδίζει. Ευτυχώς αυτό αποτελεί μειοψηφία στα MotoGP και στην μοτοσυκλέτα γενικότερα που ο οπαδισμός είναι στα σπάργανα, διπλή ευτυχία. Περισσότερο από θαυμασμό συντάσσεται κάποιος με τον αναβάτη που κερδίζει συνέχεια γιατί ξέρει και καταλαβαίνει πως αυτό που κάνει είναι «από άλλο πλανήτη» σε σημείο που έχει την αναγνώριση και από τους υπόλοιπους ανταγωνιστές του.
Τώρα που λείπει ο Marquez έχουμε όλοι την ευκαιρία να κερδίσουμε, έχουν παραδεχτεί αναπάντεχα όλοι τους σε διάφορες συνεντεύξεις αργά τις Κυριακές μετά τον κάθε αγώνα. Και έτσι είναι, με εμάς να απολαμβάνουμε το θέαμα…
Αυτή η σεζόν τους έχει δώσει την δυνατότητα να μετρήσουν καλύτερα τις δυνάμεις τους έτσι ώστε όταν γίνει η επιστροφή και έχουμε απαρτία, να συνεχίσει το θέαμα αντίστοιχα…
Ο Marquez θα είναι πρωταγωνιστής για πολλά χρόνια ακόμη, ο Rossi για όσο αντέχει να γράφει ιστορία, όπως και κάνει με κάθε αγώνα που παίρνει εκκίνηση και οι αγώνες θα συνεχίσουν .