Η Στεφανή, αν δείτε και προηγούμενες δουλειές της, κάνει ντοκιμαντέρ παρατήρησης. Δεν προσπαθεί να τεκμηριώσει κάτι το οποίο γνωρίζει καλά, έχοντας από πριν ερευνήσει το θέμα της διεξοδικά, ούτε την ενδιαφέρει να το καλύψει "αντικειμενικά"" βάζοντας ειδήμονες του θέματος να μιλήσουν. Αντίθετα, αφήνει την κάμερα να καταγράψει την εξέλιξη,μέσα στο χρόνο, της σχέσης που διαμορφώνεται με τη Δήμητρα. Δεν θέλει δηλαδή να μιλήσει για κάτι που ήδη ξέρει αλλά για κάτι που ανακαλύπτει σιγά σιγά και διαισθητικά, μέσα από τις σχέσεις των ανθρώπων.