Το θέμα ξεκινάει λάθος από τον τίτλο του κιόλας. Για αντίσταση κατά του συστήματος, τίτλος τραγουδιού του φλωρονίβο του ξεπουλημένου στο σύστημα. Αλλά πάμε παρακάτω. Νομίζω ότι το ίντερνετ και τα φόρα μας έχουν κάνει μεγάλο κακό. Αυτό γιατί μάθαμε (κυρίως εγώ) να γράφουμε φιλιππικούς στα φόρα και στα μπλογκς και στα έτσι και στο κοτέτσι και έχουμε γίνει κότες λυράτες. Τα γράφουμε, τα διαβάζουνε οι ίδιοι και οι ίδιοι, αλληλοσυγχαιρόμαστε και πάπαλα. Επανάσταση δεν γίνεται μέσω του ίντερνετ, ούτε με πλακάτ, ούτε με απεργίες, ούτε με τηλεκριτικούς, ούτε με ωραία κείμενα. Και αυτά μέσα είναι αλλά τον πρώτο λόγο έχει ο αγώνας. Και όπως έχουν έρθει τα πράγματα ο αγώνας πρέπει να είναι ένοπλος και πάνοπλος. Στους δρόμους και στα σπίτιά τους και όπου κρύβονται. Το ίντερνετ και όλο αυτό το λούκι στο οποίο πέσαμε είναι απλά μια βαλβίδα ανακούφισης, άλλο ένα μέσο που εν τέλει εξυπηρετεί το σύστημα. Τα γράφουμε, ξεδίνουμε, συμφωνούμε μεταξύ μας, κάνουμε και μια σιωπηλή στο Σύνταγμα και εκεί τελειώνει η αντίδρασή μας. Πρέπει να θυμώσουμε, πρέπει να πολεμήσουμε. Ωραίο και το εξωτερικό δε λέω, αλλά και εκεί το ίδιο έργο παίζεται σε μεγαλύτερη κλίμακα, παντού μαντρωμένα προβατάκια έτοιμα προς σφαγή. Είναι παγκόσμια η εφαρμογή των πραγμάτων που παρατηρείτε και σε αυτό το θέμα, οπότε δεν είναι θέμα να φύγεις(όχι ότι δεν είναι λύση αλλά από το ένα σύστημα θα πας στο άλλο που ως πιο οργανωμένο, θα σε σφάξει και με το βαμβάκι}. Συμφωνώ με το φίλο ότι πρέπει να αγωνιστούμε για ένα καλλίτερο αύριο, να σκεφτόμαστε το αύριο και τους συνανθρώπούς μας και να μην ρίχνουμε το βάρος στο λαό. Αν είναι δυνατόν! Δεν κυβερνάμε εμείς. Μια παγκόσμια χούντα κυβερνάει όλους τους λαούς.
Να δώσω ένα παράδειγμα του ύπουλου υποσυνείδητου τρόπου σκέψης που σας περνάνε. Τώρα με το περιβάλλον που έγινε της μόδας η οικολογία, παρακολουθήστε τόσο τα ΜΜΕ, όσο και τους πολιτικάντηδες, τις mega corporations και τους μάνατζερς τους. Προσέξτε τί λένε: Θα πρέπει και οι καταναλωτές(εμείς, τα ρες, τα πράγματα) να ευαισθητοποιηθούν μπλα μπλα, να μην κάνουνε σπατάλες μπλα μπλα, να σέβονται μπλα μπλα μπλα μπλα...
Καθήστε λίγο ρε παιδιά, ένα αμάξι έχω εγώ, ένα ο πατέράς μου, τι σκουπίδια παράγουν δύο άνθρωποι, πόσο νερό χαλάνε, πόση σπατάλη κάνουνε σε σχέση με τα ρυπογόνα και ανεξέλεγκτα εργοστάσιά σας, τα τζετ σας, τις λίμό σας, τα καράβιά σας? Εδώ πάνε να βγάλουνε στη πυρά την αυτοκίνηση και δεν λένε στο κόσμο ότι ένα καράβι Πειραιά Σαντορίνη μολύνει όσο 140.000 αυτοκίνητα ταυτόχρονα... Μιλάμε για ύπνωση και έπειτα ενσφήνωση υποσυνείδητων μυνημάτων ώστε πάντα εμείς να νιώθουμε υπεύθυνοι, αυτοί ποτέ! Όλα εμείς! Εμείς να σφιχτούμε, εμείς να κάνουμε οικονομία, εμείς να μην κάνουμε μπάνιο για να μη χαλάμε νερό, εμείς την ανακύκλωση. Ε για πόσο μαλάκες μας παιρνάνε? Αυτοί δεν θα κάνουνε τίποτα? Ποτέ?
(Και κατάληξα να κάνω αυτό που περιέγραφα πιο πάνω, έκραξα, τα είπα και ησύχασα αντί να βάλω ένα γιλέκο δυναμίτη και να πάω επίσκεψη στη Βουλή την ώρα που συζητάνε για τις αποζημιώσεις των βουλευτών(όταν και θα είναι όλοι παρόντες))
