Λένε: τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Και η Μαρία (εκτός από τον Στέφανο) μας έχει ανοίξει την όρεξη για μεγάλα πράγματα (γιατί όχι, άλλωστε). Όμως, πρέπει να το πάρουμε απόφαση, μετά την πολύ χαμηλού επιπέδου εμφάνιση και αποκλεισμό της από την συνέχεια του ΑΟ (πολύ χαμηλού, αν ληφθούν υπ' όψιν η έως τώρα πορεία της, η θέση της στην πρώτη δεκάδα της παγκόσμιας κατάταξης και η βαρύτητα/κρισιμότητα του συγκεκριμένου τουρνουά). Πρέπει, δηλαδή, να προσγειωθούμε και να λέμε: τόσο μπορεί, τόσο φτάνει και πάλι καλά. Το καλό ήδη το έχει κάνει, διαφημίζοντας εν Ελλάδι το τένις και αποτελώντας - κατά την αισιόδοξη εκδοχή - πρότυπο για νεότερες αθλήτριες να ακολουθήσουν. Τώρα, αν στα επόμενα χρόνια φτάσει ακόμα ψηλότερα, τόσο τα καλύτερο, αφού, όποτε αυτό συμβεί, θα μας εκπλήξει ευχάριστα. Τηρουμένων των αναλογιών, ισχύουν τα ίδια και για τον Στέφανο.