Ανοίγω τα μάτια μετά από έναν απαραίτητο ύπνο. Διαπιστώνω ότι είσαι ακόμα στην αγκαλιά μου με το κεφαλάκι σου στο στέρνο μου. Χαμογελώ και κοιτάω ψηλά, αναρωτώμενος ποιες δυνάμεις μας έφεραν μαζί και ένα ευχαριστώ. Κλείνω και πάλι τα μάτια μου, δεν έχω σκοπό να πάω πουθενά, δε θέλω να σε ξυπνήσω. Το πρόσωπο σου είναι τόσο ήρεμο, οι ατέλειες του το κάνουν ακόμα πιο όμορφο. Σιγά-σιγά ανοίγεις τα ματάκια σου, χαμογελάς, σα γατούλα. Σου δίνω ένα φιλάκι και σου λέω καλημέρα. Ανταποδίδεις αλλά μασημένα, φατσούλα μου, φοβάσαι ότι είσαι ατημέλητη. Σε πλακώνω στα φιλιά για να σου φύγει οποιος ενδοιασμός. Μούσκεμα στον ιδρώτα και μια ώρα μετά, σηκωνόμαστε. Σε παίρνω στα χέρια μου και παμε για μπανάκι. Σήμερα έχεις ρεπό. Είσαι δίκη μου και είμαι δικός σου. Έχουμε δυο μέρες μπροστά μας, τόσο μας επιτρέπεται, δε θα χάσουμε ούτε λεπτό. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα και κανένας. Χαμογελάς σαν παιδί.
Ετοιμαζόμαστε και φεύγουμε. Φοράς ένα τζιν σορτσάκι, ένα άσπρο πουκάμισο και τα πέδιλα σου. Κλείνω ενοικιαζόμενο σπιτι στο κέντρο. Έχεις σιχαθεί τα ξενοδοχεία, το ξέρω, το ίδιο και γω. Το βλέπω στα μάτια σου, είσαι κάτι παραπάνω από μια εκδιδόμενη, είσαι μια κοπέλα απλή, πετάς από χαρά μόλις φτάνουμε. Τεράστιο, στα λαδάδικα, μπροστά στην Τσιμισκη. Πεταγόμαστε στο κοντινότερο σούπερ μάρκετ, σήμερα θα μου μαγειρέψεις. Κοτόπουλο με μακαρόνια πέννες και άσπρη σάλτσα και μανιτάρια, τα πάντα. Βοηθάω τόσο όσο. Σύντομα είναι έτοιμα. Έχεις ένα άγχος αν θα μου αρέσει, είναι πεντανόστιμο. Γέλια, πειράγματα, και αραγμα στον καναπέ. Τα πιάτα ας μείνουν εκεί να σαπίσουν. Νετφλιξ και σα μωρό μου λες τι σου αρέσει, το βρίσκω. Κουβέντα, πλάνα, όνειρα, μέχρι που τα βλέμματα μας ενώνονται πάλι.
Σεξ που δεν περιγράφεται με λόγια γιατί θα ήταν άδικο. Δεύτερη φορά από πίσω, το θες, μου έχεις εμπιστοσύνη. Παραδινεσαι, λυνεσαι, το ζεις. Μικρό διάλειμμα μετά από ώρες, ντελίβερι και συνεχίζουμε. Ποπερ, σκονη, τα πράγματα ξεφεύγουν. Κάπου εκεί ο ντελιβερας έχει πάρει είκοσι τηλέφωνα. Το θυμόμαστε ξαφνικά, επιστρέφει χαριτικώς γιατί με ξέρει, μου δίνει τις ευχές του (μαζί σίγουρα και μερικά γαμοσταυρα) και φεύγει. Πυρ με, πίνουμε, παίρνουμε τις ανάσες μας, μπανάκι.
Ντυνόμαστε, ο καιρός είναι υπέροχος, η παραλία δυο βήματα. Περπατάς με το χέρι σου κρατώντας σφιχτά το δικό μου, ανέμελα. Φοράς ένα κόκκινο πουά φορεματακι και τα γυαλιά σου. Έχει ήδη βραδιάσει. Καθόμαστε σε ένα από τα παγκάκια μπροστά στον Θερμαϊκό. Δεν ξεκολλάς τα χειλη σου από τα δικά μου, είμαστε δυο ενήλικες έφηβοι. Σου ψυθιριζω και τρεμεις, χαμογελάς και μου λες με έκπληξη οτι έχεις ήδη τελειώσει.
Φιλιόμαστε για ώρες. Κάπου εκεί ένας μπάσταρδος πλησιάζει. Έχω ήδη καταλάβει τι πάει να κάνει αλλά δε σταματάω. Το μάτι μου πιάνει το χέρι του να αφαιρεί την τσάντα σου. Πετάγομαι πάνω και του σκάω δυο... ευχές. Η τσάντα πέφτει, το τυπακι ζητάει συγνώμη και εξαφανίζεται. Είσαι δίκη μου, πάντα θα σε προστατεύω. Ότι κι αν σημαίνει αυτό. Τώρα το ξέρεις.
Γυρίζουμε σιγά σιγά πίσω, η ώρα έχει πάει τρεις. Έχεις πάρει κρασί, πολύ κρασί. Γινόμαστε χώμα, χορεύουμε, δε μας νοιάζει τίποτα, μουσική υπόκρουση από τα μπαράκια πιο κάτω. Χορεύουμε και πηδιομαστε μέχρι το πρωί όπου και πέφτουμε αγκαλιά για ύπνο.
Δυο ώρες μετά ξυπνάω, δεν είσαι δίπλα μου. Είσαι κάτω. Έχεις πέσει και υπνοβατείς ανεξέλεγκτα. Χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο και το σύνθετο. Αργότερα θα μάθω ότι είναι αποτέλεσμα του αλκοόλ. Πετάγομαι πάνω και σε παίρνω αγκαλιά πολύ προσεκτικά. Σου ψυθιριζω ότι όλα είναι καλά, παμε πίσω στο κρεβάτι. Μου δίνεις μερικές δυνατές καρατιές μιας και τα χέρια σου κινούνται ανεξέλεγκτα. Σε κρατώ σφιχτά και σύντομα ηρεμεις, μένω ξύπνιος μέχρι να βεβαιωθώ και μετά σε παίρνω στην αγκαλιά μου και κλείνω τα μάτια μου. Με τρόμαξες αλλά το σημαντικό είναι ότι είσαι καλά.
Η συνέχεια αύριο.
