open4all
Μέλος
- Εγγρ.
- 31 Αυγ 2007
- Μηνύματα
- 234
- Like
- 660
- Πόντοι
- 81
Με λένε Σοφία και είμαι παντρεμένη αρκετά χρόνια. Στα 45 μου πια, το σώμα μου δεν είναι αυτό που ήταν παλιά και οι πρώτες ρυτίδες έχουν κάνει την εμφάνιση τους. Παρόλα αυτά θα έλεγα ότι ακομα με φλερτάρουν, αν και ποτέ δεν έχω απατήσει τον άντρα μου. Τουλάχιστον όχι με άλλο αρσενικό...
Πέρυσι την άνοιξη δέχτηκα αίτημα φιλίας στα social από τη Φρόσω, μια παλιά συνάδελφο με την οποία δεν είχα κρατήσει επαφή. Ανταποκρίθηκα και μιλήσαμε κάποιες φορές με μυνήματα, θυμηθήκαμε τα περασμένα και σχολιάζαμε με χιούμορ καταστάσεις του παρελθόντος. Κάποια στιγμή μου ζήτησε το τηλέφωνο μου, κάτι που μου έκανε εντύπωση καθώς όταν εργαζόμασταν μαζί δεν είχαμε ιδιαίτερη κοινωνική επαφή. Μιλήσαμε λοιπόν μερικές φορές τηλεφωνικά και πάντα όταν κλείναμε μου έλεγε: "Ελπίζω κάποια στιγμή να τα πούμε απο κοντά." Δεν έτυχε όμως να βρεθούμε, άλλωστε ούτε εκείνη δεν είχε προτείνει κάτι συγκεκριμένο.
Ο καιρος περνουσε με αραιή επικοινωνία μέχρι που στις αρχές του καλοκαιριού, σχεδόν απο το πουθενά μου προτείνε να πάμε ενα Σαββατοκύριακο στο εξοχικό της. Περνούσα μια δύσκολη φάση εκείνη την περίοδο, τσακωμοί με το σύζυγο, πίεση στη δουλειά... Χωρίς να το πολυσκεφτώ, δέχτηκα την πρόταση της. Ήρθε και με πήρε απο το σπίτι με το αυτοκίνητο της και χωρίς να το καταλάβω, μιλώντας και γελώντας, φτάσαμε στο εξοχικό. Μου έκανε εντύπωση το πολύ κοντό, αέρινο φορεματάκι που φορούσε. Όπως οδηγούσε, είχε ανέβει τόσο ψηλά, που φαινόταν σχεδόν ολόκληρο το πόδι της. Καλλίγραμμα πόδια η Φρόσω, θυμάμαι ότι πάντα τα τόνιζε με το ντύσιμο της στο γραφείο. Γενικά όμορφη γυναίκα και δέκα χρόνια νεότερη μου, με ότι αυτό συνεπάγεται...
- "Δεν είναι λίγο νωρίς για τέτοιο φόρεμα βρε συ; Δεν άρχισε ακομα η ζέστη", είπα πειράζοντας την.
- "Ποτέ δεν είναι νωρίς και ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα, Σοφία μου", μου απάντησε με ένα κάπως πονηρό χαμόγελο.
Όταν τακτοποιηθήκαμε στο εξοχικό με ρώτησε αν ήθελα να πάμε για απογευματινό μπάνιο στην θάλασσα ή να βγούμε βόλτα αργότερα.
- Προτιμω να πάμε για κανένα κρασάκι πιο μετά. Και θάλασσα αύριο, αλλά για ηλιοθεραπεία. Δεν νομίζω να μπω μέσα, είναι κρύα ακόμα.
- Ότι θέλεις. Φιλοξενούμενη είσαι, θα σου κάνω όλα τα χατήρια.
Το κλίμα μεταξύ μας, πίνοντας το κρασάκι μας στην βραδινη έξοδο ήταν πολύ ζεστό. Καθόμασταν δίπλα-δίπλα και κάποιες στιγμές, από τα λεγόμενα της και τον τρόπο που με κοίταζε, είχα την αίσθηση ότι σχεδόν με φλέρταρε. Το πόδι της πολύ συχνά ακουμπούσε το δικό μου. "Μπα, ιδέα μου θα είναι. Δεν την έχω για λεσβία την Φροσω." Σκεφτόμουν.
- Πως πάει ο γάμος Σοφία, μετά απο τόσα χρόνια;
- Πως να πάει... Ρουτίνα. Τα ίδια και τα ίδια. Εσύ χώρισες απο ότι μου είπες, σωστά;
- Ναι, δύο χρόνια έμεινα με τον σύζυγο. Απ'ότι φαίνεται δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό...
- Α κατάλαβα. Βρέθηκε κάποιος άλλος και σε ξεμυάλισε;
- Περίπου... Κάπως έτσι.
Τα ποτήρια ξαναγέμιζαν και η Φρόσω όσο μιλάγαμε γινόταν όλο και πιο διαχυτική απέναντι μου. Τυχαία αγγίγματα, διαπεραστικό βλέμμα κατ'ευθείαν στα μάτια μου, κοπλιμέντα με κάθε ευκαιρία. "Βρε, λες να μας βγει στο αλλιώς η Φρόσω;" σκεφτόμουν. Σίγουρα με κολάκευε το ενδιαφέρον της, αλλά ένιωθα και κάπως άβολα καθώς δεν είχα ποτέ εμπειρία με γυναίκα.
- Γυναίκα ηταν.
- Τι εννοείς;
- Ο πειρασμός που λέγαμε πριν. Που με ξεμυάλισε...
(Ξεροκαταπίνω χωρίς να πω τίποτα)
- Σε σόκαρα;
- Εντάξει λιγο... Σε είχα για straight, Φρόσω.
- Δεν υπάρχει straight και ξεstraight. Όλα είναι θέμα χημείας. Εσύ δεν έχεις σκεφτεί ποτέ να κάνεις κάτι με γυναίκα;
- Εντάξει, σαν φαντασίωση ίσως το έχω σκεφτεί. Αλλά μέχρι εκεί...
- Γιατί μέχρι εκεί; Τι φοβάσαι;
Το χέρι της χάιδευε απαλά την πλάτη μου. Το άγγιγμα της τρυφερό και απαλό, σχεδόν με τα ακροδάκτυλα. "Να τα μας..." σκεφτηκα.
- Βρε Φρόσω μου... Τι να σου πω τώρα, δεν ξέρω. Μου ήρθε κάπως ξαφνικό όλο αυτο.
- Σου είπα ότι θα σου κάνω τα χατήρια. Αν θέλεις να κοιμηθείς μόνη σου απόψε, δεκτό και μένουμε σε αυτό. Αν όχι...
- Αν όχι, τι δηλαδη;
- Αν όχι, θα σε κάνω να χύσεις πέντε φορές.
Ακούγοντας τα λόγια της, ένιωσα ανατριχίλα. Μια όμορφη και νεότερη γυναίκα, μου την έπεφτε στα ίσια. Η φιλαρέσκεια αλλά και η περιέργεια μου φούντωσε, αλλά...
- Ας πάμε σπίτι καλύτερα. Αλλά θα κοιμηθώ μόνη.
- Όπως θέλεις...
Στη σύντομη διαδρομή μέχρι το σπίτι δεν είπαμε τίποτα, χαμένες και εγώ και εκείνη στις σκέψεις μας. "Να το τολμήσω;" σκεφτόμουν. "Έχω ανάγκη λίγη τρυφερότητα, λίγη ηδονή. Ο δικός μου σχεδόν δεν με αγγίζει πια. Μια εμπειρία θα είναι και αυτή..." Ναι, το αποφάσισα.
- Καληνύχτα Σοφία. Έχει κουβερτουλα στην ντουλάπα αν χρειαστείς.
- Φρόσω;
- Ναι Σοφία.
- Φίλησε με...
Τα χείλη της έχουν τόσο διαφορετική αίσθηση, από οτι είχα συνηθίσει. Το φιλί της είναι γλυκό, μεθυστικό. Ξεκίναει απαλό αλλά γινεται όλο και πιο ερωτικό, όλο και πιο ερεθιστικό. Τα χάδια της πάνω απο το φόρεμα μου, χωρίς ίχνος βιασύνης, ξύπνουν την λίμπιντο μου. Παραδομένη, όρθια στο μικρό σαλονάκι, την άφηνω να με γδύσει εντελώς. Τα χείλη της περνάνε απο το στόμα μου στο λαιμο μου και απο εκεί στο στήθος μου. Οι ρώγες μου μαγνήτιζουν τη γλώσσα της. Πόση ώρα έμεινε εκει... Αργά, απολαυστικά, κατεβαίνει προς τα κάτω στηριγμένη στα γόνατα της. Ανοιγω τα πόδια μου και δέχομαι τη γλώσσα της εκει... Στο μουνι μου, που εκαιγε πια. Ξέρει ακριβώς τι έπρεπε να κάνει. Όχι περίπου, όχι έτσι και έτσι. Κόλλαω το μουνι μου στο πρόσωπο της, κλείνω τα μάτια και απολαμβάνω ίσως το καλύτερο γλειφομούνι που μου είχαν κάνει ποτέ. Δεν άντεχω πολύ... Χύνω βογγώντας, με τα πόδια μου να με στηρίζουν με το ζόρι, γεμίζοντας τη μουσούδα της με τα υγρά μου. Σηκώνεται και μου δίνει ένα ακόμα βαθύ φιλί, δίνοντας μου την ευκαιρία να γευτώ τους χυμούς μου.
Μου ζήτάει να ξαπλώσω στον καναπέ και φυσικά υπάκουω. Γδύνεται βιαστικά και έρχεται απο πάνω μου, ακουμπώντας το σφριγηλό κορμί της στο δικό μου. "Άγγιξε με", μου ψιθύριζει και πιάνοντας το χέρι μου το ακούμπαει πάνω στα στήθη της. Το μουνί της άγγιζει το δικο μου και τα χείλη μας ενώνονται και πάλι. Σαν υπνωτισμένη, χάιδευω το σφιχτό της στήθος και παίζω με τις ερεθισμένες ρώγες της. Το άγγιγμα στο μουνί μου γίνεται βασανιστικό ηδονικό τρίψιμο, μπρος πίσω και κυκλικά εναλλάξ. Νιώθω την καύλα της, αισθάνομαι τα υγρά της να ρέουν πάνω μου. Την πιάνω απο τον κώλο και την κόλλάω ακόμα περισσότερο πάνω μου... Οι γλώσσες μας μπλεγμένες μεταξυ τους, τα μουνιά μας κολλημένα τρίβονται το ένα πάνω στο άλλο, οι ρώγες της στο στόμα μου να τις θηλάζω με μανία. Χύνω, Φρόσω... Χύνω, Σοφία...
Μερικά λεπτά ηρεμίας... Μισοξαπλωμένη στον καναπε απέναντι της, με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Χαζεύω το κορμι της, το στητό στήθος της, το βελούδινα αποτριχωμένο μουνι της. Το πόδι της μπαίνει ανάμεσα στα μπούτια μου και ανεβαίνει.
- Χόρτασες; Να σταματήσω;
- Όχι. Συνέχισε...
Τα δάκτυλα των ποδιών της χαιδεύουν τα μουνόχειλα μου. Η αίσθηση πρωτόγνωρη, το αποτέλεσμα αναμενόμενο πια. Ξανακαυλώνω... Προσπαθεί να βάλει το μεγάλο της δάκτυλο μέσα μου, αλλά δεν τα καταφέρνει. Παιζει την κλειτορίδα μου με δάχτυλα και πατούσα και χαϊδεύεται προκλητικά απέναντι μου. "Θέλω να σε γαμησω", μου λεει. Δεν απαντω... Σηκώνεται και πάει στο δωμάτιο της. Επιστρέφει σε δυο λεπτά, με ένα πλαστικό πούτσο φορεμένο στη μέση της.
- Το θελεις;
- Ναι... Το θέλω....
- Ζήτα το.
- Θέλω το καυλί σου...
- Ρούφηξε το.
Στέκεται μπροστά μου στον καναπέ όρθια και εγώ καθιστή ξεκινάω την πίπα στο ψεύτικο καυλί. Είναι μεγαλύτερο από τα αληθινά και πιο χοντρό, αλλά η αίσθηση δεν μου αρέσει. Εκείνη επιμένει... Το σπρώχνει δυνατά στο στόμα μου, με μπουκώνει και πνίγομαι. Δείχνει να το απολαμβάνει... Τραβιέμαι πίσω, αλλά μου πιάνει το πρόσωπο και αρχίζει να μου γαμάει το στόμα ρυθμικά. Ανακατεύομαι, μου έρχεται αναγούλα... Επιτέλους σταματάει. "Στήσου να τον φας", λεει επιτακτικά. Υπακούω και ανεβαίνω με τα γόνατα στον καναπέ, με την πλάτη μου προς εκείνη. Νιώθω τα δάχτυλα της να μπαίνουν στο μουνί μου, με προετοιμάζει. Είναι σφιχτό από βδομάδες απραξίας, αλλά εκείνη ξέρει πως να με ανοίξει. "Γάμησε με", της λέω με σκυμμένο κεφάλι. Αισθάνομαι το πλαστικό πουτσοκέφαλο να ακουμπάει στα μουνόχειλα μου και να μπαίνει πόντο-πόντο μέσα μου. Βογγάω, πονάω... Είναι τόσο χοντρό που νιώθω οτι θα ξεχειλώσω. Το βάζει ολο σιγά σιγά και αρχίζει να με πηδάει. Έξω το μισο, μέσα ολόκληρο... Έξω το μισό, μέσα ολόκληρο. "Αααχ, τι πουτσο τρώω", φωνάζω. Λυσσάει... Με γαμάει πιο δυνατά, εκείνη όρθια πίσω μου και εγώ με τη λεκάνη προτεταμένη, να μην μπορώ να συνειδητοποιήσω αυτό που γίνεται. Πέφτει επάνω μου, με το ψεύτικο καυλί της να κουνιέται μέσα μου, να φτάνει εκεί που δεν είχε φτάσει κανένα αληθινό. Τα βυζιά της τρυπάνε την πλάτη μου, το χέρι της περνάει απο κάτω μου, μου τρίβει την κλειτορίδα και ταυτόχρονα ο προσθετικός πούτσος της με πηδάει σκληρά, αλύπητα. Τραντάζομαι σε κάθε σπρώξιμο της, τα βυζιά μου κουνιούνται ανεξελεγκτα. Ούτε που θυμάμαι από πότε έχω να γαμηθώ τόσο έντονα, χάνω την αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Χύνω, χύνω, χύνω...
Βγαίνει απο μέσα μου και με αφήνει να ηρεμήσω... Κάθεται δίπλα μου και με χαϊδευει απαλά στα πόδια και την κοιλιά. Το μουνί μου τσούζει και πονάει, αλλά νιώθω τόσο γεμάτη.
- Ικανοποιημένη;
- Ναι, αλλά έχυσα "μόνο" τρεις φορές. Μου χρωστάς άλλες δύο...
- Η νύχτα δεν τελείωσε ακόμα. Πάμε στο κρεβάτι...
Τελικά κράτησε την υπόσχεση της και με το παραπάνω. Απο τότε και μέχρι αυτόν τον καιρό, συναντιόμαστε όποτε βρω ευκαιρία. Είμαι η ερωμένη της και είναι ο θηλυκός "γαμιάς" μου.
Η ανωτέρω ιστορία αποτελεί προϊον μυθοπλασίας.
Πέρυσι την άνοιξη δέχτηκα αίτημα φιλίας στα social από τη Φρόσω, μια παλιά συνάδελφο με την οποία δεν είχα κρατήσει επαφή. Ανταποκρίθηκα και μιλήσαμε κάποιες φορές με μυνήματα, θυμηθήκαμε τα περασμένα και σχολιάζαμε με χιούμορ καταστάσεις του παρελθόντος. Κάποια στιγμή μου ζήτησε το τηλέφωνο μου, κάτι που μου έκανε εντύπωση καθώς όταν εργαζόμασταν μαζί δεν είχαμε ιδιαίτερη κοινωνική επαφή. Μιλήσαμε λοιπόν μερικές φορές τηλεφωνικά και πάντα όταν κλείναμε μου έλεγε: "Ελπίζω κάποια στιγμή να τα πούμε απο κοντά." Δεν έτυχε όμως να βρεθούμε, άλλωστε ούτε εκείνη δεν είχε προτείνει κάτι συγκεκριμένο.
Ο καιρος περνουσε με αραιή επικοινωνία μέχρι που στις αρχές του καλοκαιριού, σχεδόν απο το πουθενά μου προτείνε να πάμε ενα Σαββατοκύριακο στο εξοχικό της. Περνούσα μια δύσκολη φάση εκείνη την περίοδο, τσακωμοί με το σύζυγο, πίεση στη δουλειά... Χωρίς να το πολυσκεφτώ, δέχτηκα την πρόταση της. Ήρθε και με πήρε απο το σπίτι με το αυτοκίνητο της και χωρίς να το καταλάβω, μιλώντας και γελώντας, φτάσαμε στο εξοχικό. Μου έκανε εντύπωση το πολύ κοντό, αέρινο φορεματάκι που φορούσε. Όπως οδηγούσε, είχε ανέβει τόσο ψηλά, που φαινόταν σχεδόν ολόκληρο το πόδι της. Καλλίγραμμα πόδια η Φρόσω, θυμάμαι ότι πάντα τα τόνιζε με το ντύσιμο της στο γραφείο. Γενικά όμορφη γυναίκα και δέκα χρόνια νεότερη μου, με ότι αυτό συνεπάγεται...
- "Δεν είναι λίγο νωρίς για τέτοιο φόρεμα βρε συ; Δεν άρχισε ακομα η ζέστη", είπα πειράζοντας την.
- "Ποτέ δεν είναι νωρίς και ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα, Σοφία μου", μου απάντησε με ένα κάπως πονηρό χαμόγελο.
Όταν τακτοποιηθήκαμε στο εξοχικό με ρώτησε αν ήθελα να πάμε για απογευματινό μπάνιο στην θάλασσα ή να βγούμε βόλτα αργότερα.
- Προτιμω να πάμε για κανένα κρασάκι πιο μετά. Και θάλασσα αύριο, αλλά για ηλιοθεραπεία. Δεν νομίζω να μπω μέσα, είναι κρύα ακόμα.
- Ότι θέλεις. Φιλοξενούμενη είσαι, θα σου κάνω όλα τα χατήρια.
Το κλίμα μεταξύ μας, πίνοντας το κρασάκι μας στην βραδινη έξοδο ήταν πολύ ζεστό. Καθόμασταν δίπλα-δίπλα και κάποιες στιγμές, από τα λεγόμενα της και τον τρόπο που με κοίταζε, είχα την αίσθηση ότι σχεδόν με φλέρταρε. Το πόδι της πολύ συχνά ακουμπούσε το δικό μου. "Μπα, ιδέα μου θα είναι. Δεν την έχω για λεσβία την Φροσω." Σκεφτόμουν.
- Πως πάει ο γάμος Σοφία, μετά απο τόσα χρόνια;
- Πως να πάει... Ρουτίνα. Τα ίδια και τα ίδια. Εσύ χώρισες απο ότι μου είπες, σωστά;
- Ναι, δύο χρόνια έμεινα με τον σύζυγο. Απ'ότι φαίνεται δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό...
- Α κατάλαβα. Βρέθηκε κάποιος άλλος και σε ξεμυάλισε;
- Περίπου... Κάπως έτσι.
Τα ποτήρια ξαναγέμιζαν και η Φρόσω όσο μιλάγαμε γινόταν όλο και πιο διαχυτική απέναντι μου. Τυχαία αγγίγματα, διαπεραστικό βλέμμα κατ'ευθείαν στα μάτια μου, κοπλιμέντα με κάθε ευκαιρία. "Βρε, λες να μας βγει στο αλλιώς η Φρόσω;" σκεφτόμουν. Σίγουρα με κολάκευε το ενδιαφέρον της, αλλά ένιωθα και κάπως άβολα καθώς δεν είχα ποτέ εμπειρία με γυναίκα.
- Γυναίκα ηταν.
- Τι εννοείς;
- Ο πειρασμός που λέγαμε πριν. Που με ξεμυάλισε...
(Ξεροκαταπίνω χωρίς να πω τίποτα)
- Σε σόκαρα;
- Εντάξει λιγο... Σε είχα για straight, Φρόσω.
- Δεν υπάρχει straight και ξεstraight. Όλα είναι θέμα χημείας. Εσύ δεν έχεις σκεφτεί ποτέ να κάνεις κάτι με γυναίκα;
- Εντάξει, σαν φαντασίωση ίσως το έχω σκεφτεί. Αλλά μέχρι εκεί...
- Γιατί μέχρι εκεί; Τι φοβάσαι;
Το χέρι της χάιδευε απαλά την πλάτη μου. Το άγγιγμα της τρυφερό και απαλό, σχεδόν με τα ακροδάκτυλα. "Να τα μας..." σκεφτηκα.
- Βρε Φρόσω μου... Τι να σου πω τώρα, δεν ξέρω. Μου ήρθε κάπως ξαφνικό όλο αυτο.
- Σου είπα ότι θα σου κάνω τα χατήρια. Αν θέλεις να κοιμηθείς μόνη σου απόψε, δεκτό και μένουμε σε αυτό. Αν όχι...
- Αν όχι, τι δηλαδη;
- Αν όχι, θα σε κάνω να χύσεις πέντε φορές.
Ακούγοντας τα λόγια της, ένιωσα ανατριχίλα. Μια όμορφη και νεότερη γυναίκα, μου την έπεφτε στα ίσια. Η φιλαρέσκεια αλλά και η περιέργεια μου φούντωσε, αλλά...
- Ας πάμε σπίτι καλύτερα. Αλλά θα κοιμηθώ μόνη.
- Όπως θέλεις...
Στη σύντομη διαδρομή μέχρι το σπίτι δεν είπαμε τίποτα, χαμένες και εγώ και εκείνη στις σκέψεις μας. "Να το τολμήσω;" σκεφτόμουν. "Έχω ανάγκη λίγη τρυφερότητα, λίγη ηδονή. Ο δικός μου σχεδόν δεν με αγγίζει πια. Μια εμπειρία θα είναι και αυτή..." Ναι, το αποφάσισα.
- Καληνύχτα Σοφία. Έχει κουβερτουλα στην ντουλάπα αν χρειαστείς.
- Φρόσω;
- Ναι Σοφία.
- Φίλησε με...
Τα χείλη της έχουν τόσο διαφορετική αίσθηση, από οτι είχα συνηθίσει. Το φιλί της είναι γλυκό, μεθυστικό. Ξεκίναει απαλό αλλά γινεται όλο και πιο ερωτικό, όλο και πιο ερεθιστικό. Τα χάδια της πάνω απο το φόρεμα μου, χωρίς ίχνος βιασύνης, ξύπνουν την λίμπιντο μου. Παραδομένη, όρθια στο μικρό σαλονάκι, την άφηνω να με γδύσει εντελώς. Τα χείλη της περνάνε απο το στόμα μου στο λαιμο μου και απο εκεί στο στήθος μου. Οι ρώγες μου μαγνήτιζουν τη γλώσσα της. Πόση ώρα έμεινε εκει... Αργά, απολαυστικά, κατεβαίνει προς τα κάτω στηριγμένη στα γόνατα της. Ανοιγω τα πόδια μου και δέχομαι τη γλώσσα της εκει... Στο μουνι μου, που εκαιγε πια. Ξέρει ακριβώς τι έπρεπε να κάνει. Όχι περίπου, όχι έτσι και έτσι. Κόλλαω το μουνι μου στο πρόσωπο της, κλείνω τα μάτια και απολαμβάνω ίσως το καλύτερο γλειφομούνι που μου είχαν κάνει ποτέ. Δεν άντεχω πολύ... Χύνω βογγώντας, με τα πόδια μου να με στηρίζουν με το ζόρι, γεμίζοντας τη μουσούδα της με τα υγρά μου. Σηκώνεται και μου δίνει ένα ακόμα βαθύ φιλί, δίνοντας μου την ευκαιρία να γευτώ τους χυμούς μου.
Μου ζήτάει να ξαπλώσω στον καναπέ και φυσικά υπάκουω. Γδύνεται βιαστικά και έρχεται απο πάνω μου, ακουμπώντας το σφριγηλό κορμί της στο δικό μου. "Άγγιξε με", μου ψιθύριζει και πιάνοντας το χέρι μου το ακούμπαει πάνω στα στήθη της. Το μουνί της άγγιζει το δικο μου και τα χείλη μας ενώνονται και πάλι. Σαν υπνωτισμένη, χάιδευω το σφιχτό της στήθος και παίζω με τις ερεθισμένες ρώγες της. Το άγγιγμα στο μουνί μου γίνεται βασανιστικό ηδονικό τρίψιμο, μπρος πίσω και κυκλικά εναλλάξ. Νιώθω την καύλα της, αισθάνομαι τα υγρά της να ρέουν πάνω μου. Την πιάνω απο τον κώλο και την κόλλάω ακόμα περισσότερο πάνω μου... Οι γλώσσες μας μπλεγμένες μεταξυ τους, τα μουνιά μας κολλημένα τρίβονται το ένα πάνω στο άλλο, οι ρώγες της στο στόμα μου να τις θηλάζω με μανία. Χύνω, Φρόσω... Χύνω, Σοφία...
Μερικά λεπτά ηρεμίας... Μισοξαπλωμένη στον καναπε απέναντι της, με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Χαζεύω το κορμι της, το στητό στήθος της, το βελούδινα αποτριχωμένο μουνι της. Το πόδι της μπαίνει ανάμεσα στα μπούτια μου και ανεβαίνει.
- Χόρτασες; Να σταματήσω;
- Όχι. Συνέχισε...
Τα δάκτυλα των ποδιών της χαιδεύουν τα μουνόχειλα μου. Η αίσθηση πρωτόγνωρη, το αποτέλεσμα αναμενόμενο πια. Ξανακαυλώνω... Προσπαθεί να βάλει το μεγάλο της δάκτυλο μέσα μου, αλλά δεν τα καταφέρνει. Παιζει την κλειτορίδα μου με δάχτυλα και πατούσα και χαϊδεύεται προκλητικά απέναντι μου. "Θέλω να σε γαμησω", μου λεει. Δεν απαντω... Σηκώνεται και πάει στο δωμάτιο της. Επιστρέφει σε δυο λεπτά, με ένα πλαστικό πούτσο φορεμένο στη μέση της.
- Το θελεις;
- Ναι... Το θέλω....
- Ζήτα το.
- Θέλω το καυλί σου...
- Ρούφηξε το.
Στέκεται μπροστά μου στον καναπέ όρθια και εγώ καθιστή ξεκινάω την πίπα στο ψεύτικο καυλί. Είναι μεγαλύτερο από τα αληθινά και πιο χοντρό, αλλά η αίσθηση δεν μου αρέσει. Εκείνη επιμένει... Το σπρώχνει δυνατά στο στόμα μου, με μπουκώνει και πνίγομαι. Δείχνει να το απολαμβάνει... Τραβιέμαι πίσω, αλλά μου πιάνει το πρόσωπο και αρχίζει να μου γαμάει το στόμα ρυθμικά. Ανακατεύομαι, μου έρχεται αναγούλα... Επιτέλους σταματάει. "Στήσου να τον φας", λεει επιτακτικά. Υπακούω και ανεβαίνω με τα γόνατα στον καναπέ, με την πλάτη μου προς εκείνη. Νιώθω τα δάχτυλα της να μπαίνουν στο μουνί μου, με προετοιμάζει. Είναι σφιχτό από βδομάδες απραξίας, αλλά εκείνη ξέρει πως να με ανοίξει. "Γάμησε με", της λέω με σκυμμένο κεφάλι. Αισθάνομαι το πλαστικό πουτσοκέφαλο να ακουμπάει στα μουνόχειλα μου και να μπαίνει πόντο-πόντο μέσα μου. Βογγάω, πονάω... Είναι τόσο χοντρό που νιώθω οτι θα ξεχειλώσω. Το βάζει ολο σιγά σιγά και αρχίζει να με πηδάει. Έξω το μισο, μέσα ολόκληρο... Έξω το μισό, μέσα ολόκληρο. "Αααχ, τι πουτσο τρώω", φωνάζω. Λυσσάει... Με γαμάει πιο δυνατά, εκείνη όρθια πίσω μου και εγώ με τη λεκάνη προτεταμένη, να μην μπορώ να συνειδητοποιήσω αυτό που γίνεται. Πέφτει επάνω μου, με το ψεύτικο καυλί της να κουνιέται μέσα μου, να φτάνει εκεί που δεν είχε φτάσει κανένα αληθινό. Τα βυζιά της τρυπάνε την πλάτη μου, το χέρι της περνάει απο κάτω μου, μου τρίβει την κλειτορίδα και ταυτόχρονα ο προσθετικός πούτσος της με πηδάει σκληρά, αλύπητα. Τραντάζομαι σε κάθε σπρώξιμο της, τα βυζιά μου κουνιούνται ανεξελεγκτα. Ούτε που θυμάμαι από πότε έχω να γαμηθώ τόσο έντονα, χάνω την αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Χύνω, χύνω, χύνω...
Βγαίνει απο μέσα μου και με αφήνει να ηρεμήσω... Κάθεται δίπλα μου και με χαϊδευει απαλά στα πόδια και την κοιλιά. Το μουνί μου τσούζει και πονάει, αλλά νιώθω τόσο γεμάτη.
- Ικανοποιημένη;
- Ναι, αλλά έχυσα "μόνο" τρεις φορές. Μου χρωστάς άλλες δύο...
- Η νύχτα δεν τελείωσε ακόμα. Πάμε στο κρεβάτι...
Τελικά κράτησε την υπόσχεση της και με το παραπάνω. Απο τότε και μέχρι αυτόν τον καιρό, συναντιόμαστε όποτε βρω ευκαιρία. Είμαι η ερωμένη της και είναι ο θηλυκός "γαμιάς" μου.
Η ανωτέρω ιστορία αποτελεί προϊον μυθοπλασίας.
Τελευταία τροποποίηση:
