noctilucent1
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Νοε 2015
- Μηνύματα
- 7.452
- Κριτικές
- 8
- Like
- 307
- Πόντοι
- 346
Στη Σοβιετική Ενωση ΟΛΟΙ πολεμούσαν ηρωϊκά για την πατρίδα τους
όπως για παράδειγμα στο Στάλινγραντ.
Και μετεπειτα οι Ρώσοι στο Γκροζνι ;)
Στη Σοβιετική Ενωση ΟΛΟΙ πολεμούσαν ηρωϊκά για την πατρίδα τους
όπως για παράδειγμα στο Στάλινγραντ.
Θα έκανες διακοπές σε γκουλάγκ !
Ο μακρυμαλλης γυναικωτος ειναι μεγαλυτερη προσβολη για τη σημαια.
αγορι ειναι?Ο μακρυμαλλης γυναικωτος ειναι μεγαλυτερη προσβολη για τη σημαια.
Tuesday, March 22, 2016
ΣΟΚ ΣΤΟ ΧΕΡΣΟ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ...!!! ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ «ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ» ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΚΑΙ ΕΚΑΨΑΝ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΕΣΤΑΘΟΥΝ...!!!
Εξτρεμιστικά στοιχεία του καταυλισμού του Χέρσου Κιλκίς, εδώ και λίγες ημέρες, έχουν
σπάσει τους σταυρούς από δυο μικρά εκκλησάκια δίπλα και μπροστά στον καταυλισμό!
Έχουν πάρει τις εικόνες και κατά πάσα πιθανότητα τις ...έκαψαν για να ζεσταθούν!
Τα όργανα άρχισαν και είμαστε ακόμη στην αρχή..
Αλεξ μπορεις να δωσεις λινκ απο το παραπανωθα ήθελα να ακούσω από τα χείλη της αυστηρής -προφανώς, αφού το κορίτσι φοράει μαντίλα- μουσουλμανικής οικογένειας της μαθήτριας που παρέλασε χθες στη μαθητική παρέλαση της Αθήνας ότι δεν τους πειράζει διόλου που οι ορθόδοξοι επαναστάτες μαζί με τους τουρκαλβανούς έσφαξαν στην Τριπολιτσά 4.000 μουσουλμάνους. Θα ήθελα να τους ακούσω να μου λένε ότι νιώθουν και περήφανοι για αυτό, αφού επέτρεψαν στο παιδί τους να γιορτάσει τη σφαγή των ομοθρήσκων της παρελαύνοντας. Διότι αποτέλεσμα της Επανάστασης ήταν η σφαγή του κυρίαρχου μουσουλμανικού στοιχείου στον ελλαδικό χώρο. Και δεν πιστεύω ότι οι μουσουλμάνοι θέλουν να γιορτάσουν το γεγονός, ούτε καν ζαλισμένοι με τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, ούτε καν επειδή βρίσκονται στο στόχαστρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
Ούτε καν επειδή αρίστευσαν στο ελληνικό σχολείο.
Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση της μικρής: θα συμμετείχατε σε μια επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής; Θα συμμετείχατε για να δώσετε «μήνυμα συνύπαρξης» σε μια παρέλαση ως αριστούχοι μαθητές εις ανάμνησιν της σφαγής του λαού σας ή της πίστης σας, αν πιστεύετε; Συμβολικά, έστω; Θα περπατούσατε υπερήφανοι ως αριστούχοι μαθητές σε ανάμνηση της σφαγής του λαού σας στην προκυμαία της Σμύρνης;
Η παρέλαση δεν είναι αμοιβή για αριστούχους μαθητές. Είναι ο επετειακός φόρος τιμής σε ένα γεγονός που καθορίζει την ιστορική μνήμη ενός λαού. Η ανάμνηση του γεγονότος της ελληνικής επανάστασης περιέχει τη συντριπτική νίκη επί του μουσουλμανικού στοιχείου του ελλαδικού χώρου. Και τη σφαγή του.
Ας έχουμε κατά νου το εξής, για τις μέρες που έρχονται. Ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική συνέχεια βασίζονται περισσότερο στη γλώσσα παρά στη θρησκεία. Στον αντίποδα, η θρησκεία ενώνει τους αλλόγλωσσους και αλλοεθνείς μουσουλμάνους. Οι Άραβες, για παράδειγμα, έχουν 25 διαλέκτους, ιδιολέκτους, άλλες τόσες γλώσσες, είναι κατακερματισμένοι, θα έλεγε κανείς. Παραμένουν νομάδες. Αλλά: έχουν κοινή θρησκεία και αυτό τους δίνει κοινή υπόσταση -δεν θα χρησιμοποιήσω, φυσικά, τον όρο κοινή εθνική ή άλλη συνείδηση. Βεβαίως υπάρχει διαχωρισμός (σουνίτες - σιίτες, πολλά παρακλάδια, τέσσερις σχολές του Ισλάμ) αλλά η θρησκεία είναι ο συνεκτικός τους κρίκος και τούτο εξηγεί πάρα πολλά ως προς το γιατί Βέλγοι και Γάλλοι μουσουλμάνοι πολίτες αιματοκύλησαν την πατρίδα(;) τους.
Πώς ένα κορίτσι μεγαλωμένο με αυστηρές μουσουλμανικές αρχές συμμετέχει στην ανάμνηση ενός γεγονότος, σε μια γιορτή και εναντίον της πίστης του; Και μάλιστα όχι ένα «εξευρωπαϊσμένο» κορίτσι, αλλά μια μουσουλμάνα με τη μαντίλα της και με καλυμμένο στο σώμα της;
Τι γιόρτασε παρελαύνοντας η μαθήτρια χθες;
Η μαθήτρια περπάτησε υπερήφανα προς τιμήν της σφαγής των ομοθρήσκων της. Γιόρτασε ακόμα και το γεγονός ότι ένας αγωνιστής από τους ήρωές μας (δεν θα πω το όνομά του, μέρα που είναι), σε κάποιο βουνό μια φορά, βρήκε μια μικρή μουσουλμάνα και με τα παλικάρια του την φούσκωσαν σαν προβατίνα από τα σφυρά των ποδιών και της έβγαλαν το δέρμα ενώ ήταν ζωντανή. Γιόρτασε τη φρίκη των μουσουλμάνων γυναικών που πουλήθηκαν σκλάβες. Που βιάστηκαν. Που είδαν τα μωρά τους να μαχαιρώνονται.
Θα ρωτήσει κανείς: Εμείς γιορτάζουμε τη βαρβαρότητα της Επανάστασης; Δηλαδή, οι Γάλλοι γιορτάζουν το γεγονός ότι -κατά τη μαρτυρία του Κοραή- γυναίκες προπορεύονταν έξω από τη Βαστίλη έχοντας σε κοντάρια κομμένα κεφάλια; Και όμως, όλα αυτά δεν αποτελούν το μωσαϊκό των εθνικών επετείων; Δεν είναι στοιχεία της ιστορίας μας; Υπάρχει επανάσταση χωρίς αίμα και φρικαλεότητες; Κάτω από την πλατεία Άρεως που βολτάρουμε καθημερινά, υπάρχουν τα κόκαλα των νεκρών Τούρκων από την άλωση της πόλης που κανείς από τους ένδοξους προγόνους μας δεν μπήκε στον κόπο να περισυλλέξει και να θάψει.
Σε κάποια ζητήματα, δεν υπάρχει ενσωμάτωση. Όπως εμείς θυμόμαστε τη σφαγή της Χίου έτσι και οι μουσουλμάνοι στην Τουρκία θυμούνται τη σφαγή της Τριπολιτσάς και την διδάσκουν στα σχολεία τους ως μνημείο φρίκης. Και αυτό δεν είναι κακό. Διότι τα γεγονότα είναι γεγονότα. Το ζήτημα είναι να γνωρίζουμε τα γεγονότα, να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και να συνυπάρχουμε. Όχι να προσκυνάμε αδιακρίτως ο ένας τον άλλον συμβολικά και υποκριτικά.
Λυπάμαι που ένα παιδί έγινε όργανο προπαγάνδας. Λυπάμαι τους «προοδευτικούς» που στάθηκαν στο στιλιστικό κομμάτι της μαντίλας και αναρωτήθηκαν αν σειρά έχει η μπούρκα στις παρελάσεις. Διότι η μπούρκα δεν είναι ό,τι η μίνι φούστα των μαθητριών που θέλουν να ξεμπερδέψουν με την παρέλαση για να πάνε για καφέ. Δεν είναι ενδυματολογική προτίμηση, αλλά σύμβολο πίστης. Μιας πίστης που είναι παράλογο να γιορτάζει την επέτειο της σφαγής της!
Λυπάμαι που κάποιοι θέλουν να μας κάνουν όλους ένα, σώνει και ντε.
Από κανέναν μουσουλμάνο δεν θα έπρεπε να περιμένουμε να γιορτάσει μαζί μας. Το στοίχημα είναι να σεβαστούμε τη διαφορετικότητα. Όχι να προσκυνήσουμε την ομοιομορφία επειδή δεν μπορούμε να σεβαστούμε τη διαφορετικότητα, όπως έκανε η Γαλλία που στο όνομα του κοσμικού της κράτους απαγόρευσε τη μαντίλα και οι επιθέσεις εναντίον των μουσουλμάνων γυναικών εκτοξεύτηκαν ύστερα από αυτό, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Ισλαμοφοβίας.
Η ειρηνική συνύπαρξη δεν χρειάζεται υποκριτικές υποκλίσεις και ανόητες απαγορεύσεις. Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα προϋποθέτει γνώση και σεβασμό της ιστορικής μας μνήμης, πρώτα απ' όλα.
Γαλανιάδη Εύα
Αλεξ μπορεις να δωσεις λινκ απο το παραπανω
Αρθρο-χαστούκι στην υποκρισια και την επιλεκτικη ευαισθησια.thanks!
ωραιο αρθρο
Γιατι τα Αλβανακια τι γιορταζουν στις 28 οκτωβριου;;;Αρθρο-χαστούκι στην υποκρισια και την επιλεκτικη ευαισθησια.