Ρε μαν να σου πω κάτι; Γιατι να κοροιδευομαστε μεταξυ μας λες και δε ξερουμε τι γίνεται και εγω και εσυ και ολοι μας. Και τρωγομαστε χωρις αντικείμενο.
Εγω νομιζεις απο την κοιλια μου τα βγαζω η μου εκλεψαν το χωραφι κσι ρχω κάτι με κσποιον;
Να βελτιωσουν το επίπεδο ζωης τους ψαχνουν οι άνθρωποι, και ψαχνουν τον ημινομιμο τροπο. Θεμιτο και εγω αυτο θα έκανα στη θεση τους.
αι κάπου εκει ερχονται καλοθελητες και με το αζημίωτο προσφέρουν τις "υπηρεσίες" τους.
Δια θαλασσσης εχουν σιγουρη παραμονη δτο ελληνικο εδαφος κ δε μπορουν να αποτραπουν απο το να μπουν.
Απο κει και περα εφοσον η Ελλαδα είναι Σενγκεν εκμεταλλευομενοι την απουσια συνοριακων ελέγχων θα επιδιωξουν με εναν τροπο να μετακινηθούν.
Φυσικα παλι με αντιτιμο.
Αυτη ειναι ολη η ιστορία συν μετα η ευκαιρία της αριστερας να δοσει ενα πληγμα στη συνοχη των ευρωπαϊκών χωρων.
Αυτο ειναι ολο κσι ο καθενας εχει το ρολο του και τη σταση του σε ολο αυτο, συνειδητα η ασυνειδητα.
Θεμιτή η απάντησή σου με μια μικρή ένσταση όμως για την οποία επιφυλάσσομαι να διαφωνήσω με όλη την τοποθέτησή σου.
Δεν μιλάμε για μικρομεσαία στρώματα του ανεπτυγμένου κόσμου σαν εσένα κι εμένα πχ που ψάχνονται για καμιά δουλειά στο εξωτερικό κι εκμεταλλεύονται συν τοις άλλοις τα παραθυράκια της νομοθεσίας για κάνα έξτρα επίδομα το οποίο τείνει στην ζημία της χώρας υποδοχής.
Δεν ψάχνουν να βελτιώσουν κατ' αυτόν τον τρόπο τη ζωή τους οι άνθρωποι αλλά μ' έναν τελείως διαφορετικό, εκκινώντας από ένα μοντέλο ζωής για το οποίο έχουμε διαμεσολαβημένη εικόνα και άποψη, κι από μια κατάσταση πραγμάτων πολυσύνθετη, πολυδιάστατη, ποικιλόμορφη κι ετερογενή.
Αν δεν λάβεις υπόψη σου ότι βιώνουν μια εμπειρία ξεριζωμού η οποία αποτελεί και τη μόνη "σκευή" τους για τη συνδιαλλαγή τους με τον υπόλοιπο κόσμο, και μάλιστα ότι είναι αναγκασμένοι να τη βιώνουν μέσα από κυκλώματα διακίνησης κι εκμετάλλευσης που τους υπόσχονται τη γη χαναάν, δηλαδή νόμους που θα τους προστατεύουν από τέτοια κυκλώματα και την προοπτική μιας ασφαλούς διαβίωσης,
βιώματα τα οποία ο χρόνος κι η ιστορία έχει ξεγράψει απ' τη συλλογική μας μνήμη, ενώ ούτε διασχίζουμε θαλάσσια και χερσαία σύνορα ψάχνοντας στα τυφλά ένα δίκιο, μια κάποια προοπτική,
αν δεν προσεγγίσεις λοιπόν το ζήτημα στην καρδιά του, δηλαδή σ' αυτό που το διακρίνει ως βίωμα απ' τα συνήθη δικά μας, οι ερωτήσεις κι οι απαντήσεις εκπίπτουν στην αναζήτηση αθώων και ένοχων λύσεων στη βάση του προσωπικού ή εθνικού μας συμφέροντος.
Αν νομίζεις ότι οι θρησκευτικές, εθνοτικές ή όποιες άλλες διαφορές ανάμεσά μας υπερτερούν ως δυνάμεις διαμεσολάβησης κι ότι οι εμπειρίες ξεριζωμού κι ολοκληρωτικού εκπατρισμού έρχονται σε δεύτερη μοίρα, θα πρέπει να συνεννοηθούμε αλλιώς.
