εχει καποια καλα σημεια ως προς τον αλληλοσεβασμο, την αποδοχη της διαφορετικοτητας και την ειρηνικη συνυπαρξη.
Εγειρει ομως καποια ζητηματα. Στο ιστορικο παραδειγμα στο οποιο στηριζει το σκεπτικο της, το προσεγγιζει μονο απο θρησκευτικη μερια. Προφανως γιατι ετσι μπορει και στηριζει καλυτερα το σκεπτικο της, το οποιο εχει εν μερει βαση, αν το δει κανεις μονο απο αυτη τη πτυχη. Και λεω εν μερει γιατι πραγματικα δεν ειναι σε θεση να ξερει τι αισθανεται ο αλλος οταν το κανει. Δηλαδη αν το κοριτσακι το σκεφτηκε υπο αυτο το σκεπτικο, αν την πειραξε ή οχι κτλ...
Εμ παση περιπτωση το ζητημα για μενα ειναι οτι αποδιδει στην επανασταση μια, κατ αποκλειστικότητα, θρησκευτικοτητα. Μπορει η Ελληνικη επανασταση του 21 να χαρακτηριστει ως μια θρησκευτικη επανασταση; Γιατι δεν αναφερεται καθολου με ορους εθνικους; Γιατι προφανως δεν θα μπορουσε να στηριξει το επιχειρημα της!
Πας ελλην Χριαστιανος λοιπον;
Επισης η κυρα Ευα θα αγνοει οτι οι Τουρκοι(λεξη στην οποια δεν αναφερεται καθολου, παρα μονο ως μουσουλμανους), ειχαν κατακτησει και ειχαν συμπερηφερθει το ιδιο βαναυσα, οπως συμπεριφερθηκαν σε πολλες περιπτωσεις στους ελληνες, ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΥΣ ΤΟΥΣ μουσουλμανους αραβικης καταγωγης (σε εδαφη του σημερινου Ιρακ, της Συριας και κυριως της Αιγυπτου).
Επισης μη ξεχναμε και την υπαρξη και το ρολο της εκκλησιας κατα την τουρκοκρατια, γεγονος που δειχνει οτι υπηρξε σε ενα βαθμο θρησκευτικη ανοχη απο τη μερια του κατακτητη.
Τα παραπανω δεν τεκμαιρουν στην αναγωγη της περιοδου εκεινης, σε μια διενεξη μεταξυ των δυο θρησκειων.
Οποτε με βαση τα παραπανω λοιπον, δεν θα ηταν "στρεβλο" να χρησιμοποιησουμε ως επιχειρημα ενα ιστορικο παραδειγμα μιας εθνικης επαναστασης, στη βαση ενος θρησκευτικου περιεχομενου επιχειρηματος;
