Η πραγματική αξία του Μαρξ είναι ότι έδωσε μία Ιδεολογία αγώνα στην εργατική τάξη και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και τους έδειξε το δρόμο για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Ο Μαρξ μίλησε ενάντια στην υποταγή στους δυνατούς και στους κατέχοντες και ζήτησε από όλους τους σκλάβους του κόσμου να εξεγερθούν.
Είναι αυτή ακριβώς η μαρξιστική απειλή που ανάγκασε τον καπιταλισμό να βάλει νερό στο κρασί του και να προσφέρει το κοινωνικό κράτος στους μικρομεσαίους απανταχού στη γη.
Είναι αυτή ακριβώς η απουσία της μαρξιστικής απειλής σήμερα, που επιτρέπει στα καπιταλιστικά κράτη της Δύσης να γαμάνε τον κόσμο με τον μπαμπούλα της κρίσης και να τσακίζουν στην πραγματικότητα τα εργατικά δικαιώματα και το κοινωνικό κράτος.
Ο μέσος άνθρωπος πχ στην Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελλάδα έχασε πολλά περισσότερα από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, από όσα μπορεί να φανταστεί.
Μπορεί οι τυφλωμένοι οπαδοί του Μαρξ να δημιουργήσαν κράτη γκουλάγκ και δικτατορίες που πάλι καταπίεζαν το μέσο άνθρωπο, αλλά ήταν αυτή ακριβώς Η απειλή που έσπρωξε τον καπιταλισμό στην υιοθέτηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και του ανθρώπινου πρόσωπου.
Ο μέσος άγγλος εργατης που ζούσε τον καπιταλισμό στη βικτωριανή Αγγλία, ζουσε σε συνθήκες ισάξιες με τους κινέζους κουλάκους στην αυτοκρατορική Κίνα.
Ο Μαρξ δεν ήταν κανένας Άγιος και συχνά συνήθιζε να λέει ότι ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής! Όμως η μεσιανικού τύπου σταυροφορία του υπέρ των δικαιωμάτων των καταραμένων αυτής της γης, ήταν στην πραγματικότητα ένας νεου τυπου χριστιανισμός, ενάντια στο φαρισαϊσμό και στην υποκρισία της βικτωριανής κοινωνίας, απλα χωρις την παραμυθα του παραδεισου και του θεού και με οικονομικούς όρους, αντί για προσευχές.
Το ότι στα πανεπιστήμια της Δύσης ο Μαρξ δεν διδάσκεται, είναι η μοναδική απόδειξη του πόσο φοβούνται τις ανατρεπτικές του ιδέες οι σφουγγοκωλάριοι του συστήματος και το μήνυμα της ισότητας και του αγώνα που ποτίζει την κάθε γραμμή από το έργο του.
