Κλείσιμο ΕΡΤ-ΝΕΡΙΤ

[jhonny64]

Συνθημα του 1985 ηταν αυτο, οταν ειχε ταξει φτηνα αυτοκινητα...

καλυτερα παπι παρα καραμανλη

 

[PeterAndrews]

Κανένας Σαμαράς δεν έριξε τον Μητσοτάκη.

Η Ελλάδα είχε διαλυθεί απο τις συνεχείς απεργίες. Η οικονομία είχε παραλύσει.

Πιστεύεις εσύ ότι σήμερα ο Σαμαράς παρόλο που βρίσκεται πολύ χειρότερη συγκυρία δεν εχει την ασυλία ακόμα του ελληνικού λαού;

Μια κυβέρνηση που έχει ξεσκιστεί στα μέτρα και την αφαίμαξη και αντί να καταρρεύσει δημοσκοπικά σημειώνει αξιοσημείωτη αντοχή και σταθερότητα νομίζεις ότι θα βρεθεί Κατσίκης να τη ρίξει;

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε απο μέσα,εσωτερική αντιπολευση Εβερτ Κανελλόπουλου Δήμα,αποχώρηση Σαμαρά δημιουργία ΠΟΛΑΝ και ανεξαρτητοποίηση βουλευτων προσκείμενων στον Σαμαρά με τελευταίο τον Συμπιλίδη.΅Εμεινε με 150 βουλευτές και "παραιτήθηκε".Πέρα απο την αντιπολίτευση αν διαβάσει κανείς τα επιχειρήματα-φρασεολογία των νεοδημοκρατών βουλευτών που ήταν εσωτερική αντιπολίτευση δεν είχαν καμία διαφορά απο τα του ΠΑΣΟΚ τότε και του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.Κατά τα άλλα ο Σαμαράς θα σώσει την Ελλάδα.

 

[alex71]

καλυτερα παπι παρα καραμανλη

Εγκο προτιμο παπι παρα κακο δεξιά.

 

[jhonny64]

Εγκο προτιμο παπι παρα κακο δεξιά.

ΙΟΥΛΙΟΣ 1965: "ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΘΑΡΜΑ"!

Την πολιτική αστάθεια της περιόδου 1961-1967 που οδήγησε στην κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος της Ελλάδας θα επιχειρήσει να διαφωτίσει το Επιστημονικό Συμπόσιο που διοργανώνει το Ιδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης. Με κεντρικό θέμα «Από τον Ανένδοτο στη Δικτατορία» και με εισηγήσεις από 23 καθηγητές και ερευνητές της νεότερης-σύγχρονης ιστορίας και των πολιτικών επιστημών, το Ιδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης επιδιώκει να ανοίξει έναν ακαδημαϊκό διάλογο γύρω από τα κρίσιμα γεγονότα της περιόδου ’61-’67 και να αναδείξει με επιστημονικό τρόπο όλες τις πολυσήμαντες πτυχές της...
Τι ωραία, θα έλεγε κανείς... Μπράβο στους διοργανωτές. Μπράβο στο Ίδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης! Ρε, θα τρελαθούμε; Υπάρχουν και όρια. Ποιος "ακαδημαϊκός διάλογος", ποιος "επιστημονικός τρόπος", όταν τα πράγματα ήσαν και είναι ξεκάθαρα! Ό,τι συνέβη εκείνη την εποχή δεν πιστεύω ότι έμεινε αδιευκρίνιστο.
Ο Μητσοτάκης υπήρξε από τους βασικούς μοχλούς ανωμαλίας εκείνης της περιόδου στη χώρα μας. Η "αποστασία" ήταν το προανάκρουσμα για όσα συνέβησαν μετέπειτα και που είχαν τραγική κατάληξη το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και τη δικτατορία της 21ης Απριλίου. Δηλαδή, τι θέλουν όλοι αυτοί - να βγάλουν "λάδι" τον Μητσοτάκη; Τον αρχι-αποστάτη, τον "Εφιάλτη", τον άνθρωπο που με την πολιτική του επεσώρευσε μύρια όσα κακά στην ελληνική κοινωνία; Πιτσιρικάς ήμουνα (μαθητής) όταν κατέβαινα κι εγώ στις πορείες φωνάζοντας το σύνθημα που έμεινε στην πολιτική μας ιστορία: "Μητσοτάκη κάθαρμα"! Σε άλλον πολιτικό δεν νομίζω ότι δόθηκε τέτοιος χαρακτηρισμός. Ο λαός με το ένστικτό του είχε καταλάβει την ύπουλη πολιτική δράση του Μητσοτάκη και τον κατέταξε εκεί που του άξιζε: στο περιθώριο της ιστορίας!
Είναι αλήθεια ότι ο Μητσοτάκης με διάφορους τρόπους έχει κάνει φοβερές προσπάθειες να αποτινάξει από πάνω του τη ρετσινιά του αρχι-αποστάτη και του "προδότη" και είμαι βέβαιο ότι και αυτό το "επιστημονικό συμπόσιο" προς αυτή την κατεύθυνση κινείται. Όλα τ' άλλα είναι κουραφέξαλα. Το γεγονός ότι θα μιλήσουν ο Βενιζέλος και ο Κωνσταντόπουλος δεν μου λέει τίποτε. Δηλαδή, θα πάνε για να ξεσκεπάσουν το ρόλο του Μητσοτάκη στην ανωμαλία της εποχής ή θα συμβάλουν στην "αγιοποίησή" του. Κάποτε και οι πολιτικοί θα πρέπει να παίρνουν ξεκάθαρες θέσεις και ν΄αφήσουν τα ήξεις αφήξεις...

http://nikoslagadinos.blogspot.gr/2008/05/1965.html

εχετε παραδοση στα γλυκολογα του λαου

 

[Gun Club 181]

Το χειροτερο δεν ειναι οτι ανατραπηκε απο τον στρατο αλλα οτι μερος των εξεγερμενων(σαφεστατα οχι ολοι)καλοειδαν το πραξικοπημα του στρατου για τους δικους τους λογους,ποσο θα κρατησει αυτη η ευφορια θα το δουμε.

Αυτα κανει η ελλειψη οργανωσης ομως.

 

[alex71]

ΙΟΥΛΙΟΣ 1965: "ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΘΑΡΜΑ"!

Την πολιτική αστάθεια της περιόδου 1961-1967 που οδήγησε στην κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος της Ελλάδας θα επιχειρήσει να διαφωτίσει το Επιστημονικό Συμπόσιο που διοργανώνει το Ιδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης. Με κεντρικό θέμα «Από τον Ανένδοτο στη Δικτατορία» και με εισηγήσεις από 23 καθηγητές και ερευνητές της νεότερης-σύγχρονης ιστορίας και των πολιτικών επιστημών, το Ιδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης επιδιώκει να ανοίξει έναν ακαδημαϊκό διάλογο γύρω από τα κρίσιμα γεγονότα της περιόδου ’61-’67 και να αναδείξει με επιστημονικό τρόπο όλες τις πολυσήμαντες πτυχές της...
Τι ωραία, θα έλεγε κανείς... Μπράβο στους διοργανωτές. Μπράβο στο Ίδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης! Ρε, θα τρελαθούμε; Υπάρχουν και όρια. Ποιος "ακαδημαϊκός διάλογος", ποιος "επιστημονικός τρόπος", όταν τα πράγματα ήσαν και είναι ξεκάθαρα! Ό,τι συνέβη εκείνη την εποχή δεν πιστεύω ότι έμεινε αδιευκρίνιστο.
Ο Μητσοτάκης υπήρξε από τους βασικούς μοχλούς ανωμαλίας εκείνης της περιόδου στη χώρα μας. Η "αποστασία" ήταν το προανάκρουσμα για όσα συνέβησαν μετέπειτα και που είχαν τραγική κατάληξη το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και τη δικτατορία της 21ης Απριλίου. Δηλαδή, τι θέλουν όλοι αυτοί - να βγάλουν "λάδι" τον Μητσοτάκη; Τον αρχι-αποστάτη, τον "Εφιάλτη", τον άνθρωπο που με την πολιτική του επεσώρευσε μύρια όσα κακά στην ελληνική κοινωνία; Πιτσιρικάς ήμουνα (μαθητής) όταν κατέβαινα κι εγώ στις πορείες φωνάζοντας το σύνθημα που έμεινε στην πολιτική μας ιστορία: "Μητσοτάκη κάθαρμα"! Σε άλλον πολιτικό δεν νομίζω ότι δόθηκε τέτοιος χαρακτηρισμός. Ο λαός με το ένστικτό του είχε καταλάβει την ύπουλη πολιτική δράση του Μητσοτάκη και τον κατέταξε εκεί που του άξιζε: στο περιθώριο της ιστορίας!
Είναι αλήθεια ότι ο Μητσοτάκης με διάφορους τρόπους έχει κάνει φοβερές προσπάθειες να αποτινάξει από πάνω του τη ρετσινιά του αρχι-αποστάτη και του "προδότη" και είμαι βέβαιο ότι και αυτό το "επιστημονικό συμπόσιο" προς αυτή την κατεύθυνση κινείται. Όλα τ' άλλα είναι κουραφέξαλα. Το γεγονός ότι θα μιλήσουν ο Βενιζέλος και ο Κωνσταντόπουλος δεν μου λέει τίποτε. Δηλαδή, θα πάνε για να ξεσκεπάσουν το ρόλο του Μητσοτάκη στην ανωμαλία της εποχής ή θα συμβάλουν στην "αγιοποίησή" του. Κάποτε και οι πολιτικοί θα πρέπει να παίρνουν ξεκάθαρες θέσεις και ν΄αφήσουν τα ήξεις αφήξεις...

http://nikoslagadinos.blogspot.gr/2008/05/1965.html

εχετε παραδοση στα γλυκολογα του λαου

Περιθωριο της Ιστοριας ο πρωθυπουργικος θώκος?

 

[jhonny64]

Περιθωριο της Ιστοριας ο πρωθυπουργικος θώκος?

Τα χρόνια της βίας και της νοθείας
Αναδρομή στις εκλογές του 1961. Το παρακράτος της Δεξιάς και η δολοφονία Λαμπράκη. Οι πρωταγωνιστές και τα γεγονότα που άνοιξαν τον δρόμο στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  18/05/1997 00:00


Η δημοσίευση των αρχείων του Κωνσταντίνου Καραμανλή αποτελεί ασφαλώς προσφορά στην ιστορική έρευνα, αλλά ταυτόχρονα αναξέει παλαιές πληγές και ζωντανεύει αντιθέσεις και αντιδικίες που θα πίστευε κανείς ότι τις έχουν πλέον παραμερίσει ο χρόνος και οι εθνικές περιπέτειες. Οι εγγραφές που διαφυλάσσονταν στα αρχεία ­ γραμμένες και ίσως ορισμένες ξαναγραμμένες ­ αποτελούν ένα είδος απομνημονευμάτων, που όμως ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ιδρυτής της ΕΡΕ και της Νέας Δημοκρατίας δεν θα ήθελε να τα ονομάσει έτσι παραμένοντας πιστός σε κάποια παλαιά του ρήση ­ ή απλώς χιουμοριστική υπεκφυγή σε κάποια προτροπή ­ ότι δεν γράφει απομνημονεύματα γιατί δεν έχει να κρύψει τίποτε. Ο Πρόεδρος ασφαλώς δεν έχει να κρύψει τίποτε, αλλά και δεν θέλει να παραδεχθεί ευθύνες για πολλά από όσα οι αντίπαλοί του, παλαιοί και νεότεροι, του καταμαρτυρούν.

Ενα από τα θέματα που έθιξε ο Κ. Καραμανλής με τη δημοσίευση των αρχείων του και που προκάλεσε αντιδράσεις και αμφισβητήσεις είναι αυτό των εκλογών του Οκτωβρίου του 1961 που χαρακτηρίστηκαν «εκλογές βίας και νοθείας» από την τότε αντιπολίτευση. Υστερα από τόσα που έχουν γραφεί, από τόσα ντοκουμέντα και τόσες προσωπικές μαρτυρίες που έχουν δημοσιευθεί, θα νόμιζε κανείς ότι κάθε αμφισβήτηση γύρω από τα γεγονότα αυτά θα είχε λείψει. Και όμως ο τότε αρχηγός του κόμματος που πλειοψήφησε και που ως τότε κυβερνούσε τη χώρα και εξακολουθούσε, υποτίθεται, τουλάχιστον να ελέγχει τον κρατικό ­ και ως ένα βαθμό και τον παρακρατικό ­ μηχανισμό της επιμένει ότι ο ίδιος δεν εγνώριζε τίποτε, ενώ ο αρχηγός του αντίπαλου κόμματος, ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου, εγνώριζε. Ισως αυτό οδηγεί στην επανάληψη του ερωτήματος που λέγεται ότι είχε διατυπώσει περίπου δύο χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος της άκρας Δεξιάς: Ποιος κυβερνούσε ­ τότε ­ αυτή τη χώρα;

Πολλοί από όσους συζητούν, ερίζουν και διαπληκτίζονται και σήμερα για το θέμα δεν γνωρίζουν ίσως ούτε καν με ποια κυβέρνηση έγινε το εκλογικό όργιο της βίας και της νοθείας (για το οποίο ακόμη και πρόσφατα προσέθεσε ενδιαφέροντα στοιχεία ένας γενικά αναγνωρισμένος για την εντιμότητά του, τη μόρφωσή του και την επαφή του με την πραγματικότητα έλληνας πολιτικός, ο τέως υπουργός Μ. Παπακωνσταντίνου, στο αυτοβιογραφικό έργο του «Η ταραγμένη εξαετία 1961-67»).

Προτού πούμε όμως με ποια κυβέρνηση έγιναν οι εκλογές «βίας και νοθείας», ενδιαφέρον είναι να θυμηθούμε ότι το 1961 ήταν χρόνος μεγάλης διεθνούς έντασης. Τον Απρίλη έγινε η εισβολή στην Κούβα και τον Αύγουστο οι Σοβιετικοί με τους Ανατολικογερμανούς ύψωσαν το τείχος του Βερολίνου, ενώ οι ηγέτες των δύο μεγάλων δυνάμεων εκτόξευαν απειλές ο ένας στον άλλο για πυρηνικό πόλεμο. Την άνοιξη του κρίσιμου αυτού για τη διεθνή ειρήνη χρόνου, ο έλληνας πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει συνάντηση με τον πρόεδρο Κένεντι, ύστερα από την οποία υπογραμμίζει, με δηλώσεις του, την «ειδικήν ευθύνην» και το «ειδικόν δικαίωμα» που έχουν οι ΗΠΑ «να ενδιαφέρονται διά την ανεξαρτησίαν και την ελευθερίαν του δυτικού ημισφαιρίου». Στην Ελλάδα ­ όπως έχει γραφεί σε βιβλίο από τον ίδιο που υπογράφει αυτές εδώ τις γραμμές ­ «αμέσως μετά τις εκλογές του 1958 και την εντυπωσιακή άνοδο της ΕΔΑ, οι Αμερικανοί, τα Ανάκτορα, η ΚΥΠ, η κυβέρνηση, η στρατιωτική ηγεσία και κυρίως οι παραστρατιωτικές οργανώσεις στις οποίες πρωτοστατούσε ο Γ. Παπαδόπουλος και η ομάδα του, βάζουν ως κύριο στόχο τη μείωση της επιρροής της Αριστεράς και, αν γίνει δυνατό, την εξουδετέρωσή της, την εξαφάνισή της από το κοινοβούλιο».

Στη γραμμή αυτή προσπάθησε να κινηθεί και ο Γ. Παπανδρέου. Επεδίωξε να συνάψει εκλογική συμμαχία με τον Κ. Καραμανλή για εκλογές με πλειοψηφικό και πλήρη εξουδετέρωση της Αριστεράς. Βρήκε όμως απροθυμία από τον Κ. Καραμανλή και κυρίως αντίδραση από κορυφαία στελέχη του Κέντρου. Σχετικές μαρτυρίες του Γ. Μαύρου, του Γ. Μυλωνά, του Ε. Δενδρινού και άλλων στελεχών και βουλευτών του Κέντρου έχουν δημοσιευθεί και δεν έχουν διαψευσθεί από κανέναν. Ο Κ. Καραμανλής, τον Μάη του 1961, κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο εκλογικό που προέβλεπε ενισχυμένη αναλογική για τις αμέσως επόμενες εκλογές με υψηλά ποσοστά για συμμετοχή στη β' κατανομή. Το ίδιο νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε τελικά μόνο από τη συμπολίτευση, προέβλεπε πλειοψηφικό για τη μεθεπομένη εκλογική αναμέτρηση. Τον Σεπτέμβρη του 1961 ιδρύεται η Ενωσις Κέντρου με πρόεδρο τον Γ. Παπανδρέου. Τη διενέργεια των εκλογών αναλαμβάνει υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρόεδρο τον στρατηγό Κ. Δόβα, αρχηγό του στρατιωτικού «οίκου» του βασιλιά, και υπουργό Αμύνης τον επίτιμο υπασπιστή του Κωνσταντίνου υποπτέραρχο Χ. Ποταμιάνο που θεωρείται αντικαραμανλικός. Πρόκειται δηλαδή για μια βασιλική κυβέρνηση που έχει και μερικούς θεωρουμένους κεντρώους υπουργούς, σε άσχετα όμως με τις εκλογές υπουργεία.

Το ερώτημα τώρα ίσως είναι: αφού κυβέρνηση των εκλογών της βίας και της νοθείας ήταν μια καθαρά βασιλική κυβέρνηση, για τον διορισμό της οποίας δεν αντέδρασε η αντιπολίτευση, τι ευθύνες έχουν ο Κ. Καραμανλής και η ΕΡΕ για το όργιο που ακολούθησε; Αλλά το περίφημο «Σχέδιο Περικλής», με βάση το οποίο εξαπολύθηκε η βία, είχε καταρτισθεί στη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κ. Καραμανλή και την ΕΡΕ, και συγκεκριμένα τον Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1961, ενώ οι πιέσεις από το κράτος και το παρακράτος είχαν αρχίσει από το 1958. Εξάλλου ο μηχανισμός της ΕΡΕ πήρε δραστήριο μέρος τουλάχιστον στη νοθεία... Γι' αυτό υπάρχουν αρκετά στοιχεία, που έχουν από τότε δοθεί στη δημοσιότητα. Οσο για τον Γ. Παπανδρέου, ακόμη και ο τόσο προσεκτικός και φιλικά διακείμενος προς τον τότε αρχηγό της Ενώσεως Κέντρου πρώην υπουργός Μ. Παπακωνσταντίνου γράφει ότι, όταν ανέφερε, στη διάρκεια των εκλογών, στον αρχηγό της ΕΚ τις πιέσεις που ασκούσαν στρατιωτικοί και αστυνομικοί στους ψηφοφόρους, πολίτες και στρατιώτες, εκείνος αντέδρασε χλιαρά. Είναι αναμφισβήτητο και διασταυρωμένο ότι ο Γ. Παπανδρέου άρχισε να αφυπνίζεται και να καταλαβαίνει τι συνέβαινε μόνο τις τελευταίες ημέρες των εκλογών, όταν έφταναν τα τηλεγραφήματα υποψηφίων του κόμματός του και στελεχών της ΕΚ, όπως ο Στ. Κωστόπουλος από τη Μεσσηνία, ο Ε. Πέτσος από τη Μακεδονία και άλλοι, ότι αντιμετώπιζαν ωμή βία κρατικών οργάνων που τους παρεμπόδιζαν να κάνουν τον προεκλογικό τους αγώνα και πίεζαν ωμά τους πολίτες να ψηφίσουν ΕΡΕ. Ως τότε ο Γ. Παπανδρέου είχε την αυταπάτη ότι οι πιέσεις, το όργιο βίας ­ που έφτασαν ως και φόνο (του νέου ΕΔΑΐτη Στ. Βελδεμίρη) και βαρύτατους τραυματισμούς ­ θα συρρικνώσουν την Αριστερά και θα ωφελήσουν το Κέντρο.

Οι εκλογές βίας και νοθείας του 1961 εξασφάλισαν στην ΕΡΕ και στον Κ. Καραμανλή κάτι λιγότερο από δύο ακόμη χρόνια εξουσίας. Ενίσχυσαν όμως τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς πολιτικής βίας, που τελικά θα υπονομεύσουν και τον Κ. Καραμανλή και θα προετοιμάσουν την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος και την επιβολή της δικτατορίας του προστατευόμενου αρχηγών και κυβερνήσεων συνταγματάρχη Γ. Παπαδόπουλου και της ομάδας του.

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=88186

εχετε παραδοση και στην δημοκρατια

 

[alex71]

Τα χρόνια της βίας και της νοθείας
Αναδρομή στις εκλογές του 1961. Το παρακράτος της Δεξιάς και η δολοφονία Λαμπράκη. Οι πρωταγωνιστές και τα γεγονότα που άνοιξαν τον δρόμο στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  18/05/1997 00:00


Η δημοσίευση των αρχείων του Κωνσταντίνου Καραμανλή αποτελεί ασφαλώς προσφορά στην ιστορική έρευνα, αλλά ταυτόχρονα αναξέει παλαιές πληγές και ζωντανεύει αντιθέσεις και αντιδικίες που θα πίστευε κανείς ότι τις έχουν πλέον παραμερίσει ο χρόνος και οι εθνικές περιπέτειες. Οι εγγραφές που διαφυλάσσονταν στα αρχεία ­ γραμμένες και ίσως ορισμένες ξαναγραμμένες ­ αποτελούν ένα είδος απομνημονευμάτων, που όμως ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ιδρυτής της ΕΡΕ και της Νέας Δημοκρατίας δεν θα ήθελε να τα ονομάσει έτσι παραμένοντας πιστός σε κάποια παλαιά του ρήση ­ ή απλώς χιουμοριστική υπεκφυγή σε κάποια προτροπή ­ ότι δεν γράφει απομνημονεύματα γιατί δεν έχει να κρύψει τίποτε. Ο Πρόεδρος ασφαλώς δεν έχει να κρύψει τίποτε, αλλά και δεν θέλει να παραδεχθεί ευθύνες για πολλά από όσα οι αντίπαλοί του, παλαιοί και νεότεροι, του καταμαρτυρούν.

Ενα από τα θέματα που έθιξε ο Κ. Καραμανλής με τη δημοσίευση των αρχείων του και που προκάλεσε αντιδράσεις και αμφισβητήσεις είναι αυτό των εκλογών του Οκτωβρίου του 1961 που χαρακτηρίστηκαν «εκλογές βίας και νοθείας» από την τότε αντιπολίτευση. Υστερα από τόσα που έχουν γραφεί, από τόσα ντοκουμέντα και τόσες προσωπικές μαρτυρίες που έχουν δημοσιευθεί, θα νόμιζε κανείς ότι κάθε αμφισβήτηση γύρω από τα γεγονότα αυτά θα είχε λείψει. Και όμως ο τότε αρχηγός του κόμματος που πλειοψήφησε και που ως τότε κυβερνούσε τη χώρα και εξακολουθούσε, υποτίθεται, τουλάχιστον να ελέγχει τον κρατικό ­ και ως ένα βαθμό και τον παρακρατικό ­ μηχανισμό της επιμένει ότι ο ίδιος δεν εγνώριζε τίποτε, ενώ ο αρχηγός του αντίπαλου κόμματος, ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου, εγνώριζε. Ισως αυτό οδηγεί στην επανάληψη του ερωτήματος που λέγεται ότι είχε διατυπώσει περίπου δύο χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος της άκρας Δεξιάς: Ποιος κυβερνούσε ­ τότε ­ αυτή τη χώρα;

Πολλοί από όσους συζητούν, ερίζουν και διαπληκτίζονται και σήμερα για το θέμα δεν γνωρίζουν ίσως ούτε καν με ποια κυβέρνηση έγινε το εκλογικό όργιο της βίας και της νοθείας (για το οποίο ακόμη και πρόσφατα προσέθεσε ενδιαφέροντα στοιχεία ένας γενικά αναγνωρισμένος για την εντιμότητά του, τη μόρφωσή του και την επαφή του με την πραγματικότητα έλληνας πολιτικός, ο τέως υπουργός Μ. Παπακωνσταντίνου, στο αυτοβιογραφικό έργο του «Η ταραγμένη εξαετία 1961-67»).

Προτού πούμε όμως με ποια κυβέρνηση έγιναν οι εκλογές «βίας και νοθείας», ενδιαφέρον είναι να θυμηθούμε ότι το 1961 ήταν χρόνος μεγάλης διεθνούς έντασης. Τον Απρίλη έγινε η εισβολή στην Κούβα και τον Αύγουστο οι Σοβιετικοί με τους Ανατολικογερμανούς ύψωσαν το τείχος του Βερολίνου, ενώ οι ηγέτες των δύο μεγάλων δυνάμεων εκτόξευαν απειλές ο ένας στον άλλο για πυρηνικό πόλεμο. Την άνοιξη του κρίσιμου αυτού για τη διεθνή ειρήνη χρόνου, ο έλληνας πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει συνάντηση με τον πρόεδρο Κένεντι, ύστερα από την οποία υπογραμμίζει, με δηλώσεις του, την «ειδικήν ευθύνην» και το «ειδικόν δικαίωμα» που έχουν οι ΗΠΑ «να ενδιαφέρονται διά την ανεξαρτησίαν και την ελευθερίαν του δυτικού ημισφαιρίου». Στην Ελλάδα ­ όπως έχει γραφεί σε βιβλίο από τον ίδιο που υπογράφει αυτές εδώ τις γραμμές ­ «αμέσως μετά τις εκλογές του 1958 και την εντυπωσιακή άνοδο της ΕΔΑ, οι Αμερικανοί, τα Ανάκτορα, η ΚΥΠ, η κυβέρνηση, η στρατιωτική ηγεσία και κυρίως οι παραστρατιωτικές οργανώσεις στις οποίες πρωτοστατούσε ο Γ. Παπαδόπουλος και η ομάδα του, βάζουν ως κύριο στόχο τη μείωση της επιρροής της Αριστεράς και, αν γίνει δυνατό, την εξουδετέρωσή της, την εξαφάνισή της από το κοινοβούλιο».

Στη γραμμή αυτή προσπάθησε να κινηθεί και ο Γ. Παπανδρέου. Επεδίωξε να συνάψει εκλογική συμμαχία με τον Κ. Καραμανλή για εκλογές με πλειοψηφικό και πλήρη εξουδετέρωση της Αριστεράς. Βρήκε όμως απροθυμία από τον Κ. Καραμανλή και κυρίως αντίδραση από κορυφαία στελέχη του Κέντρου. Σχετικές μαρτυρίες του Γ. Μαύρου, του Γ. Μυλωνά, του Ε. Δενδρινού και άλλων στελεχών και βουλευτών του Κέντρου έχουν δημοσιευθεί και δεν έχουν διαψευσθεί από κανέναν. Ο Κ. Καραμανλής, τον Μάη του 1961, κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο εκλογικό που προέβλεπε ενισχυμένη αναλογική για τις αμέσως επόμενες εκλογές με υψηλά ποσοστά για συμμετοχή στη β' κατανομή. Το ίδιο νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε τελικά μόνο από τη συμπολίτευση, προέβλεπε πλειοψηφικό για τη μεθεπομένη εκλογική αναμέτρηση. Τον Σεπτέμβρη του 1961 ιδρύεται η Ενωσις Κέντρου με πρόεδρο τον Γ. Παπανδρέου. Τη διενέργεια των εκλογών αναλαμβάνει υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρόεδρο τον στρατηγό Κ. Δόβα, αρχηγό του στρατιωτικού «οίκου» του βασιλιά, και υπουργό Αμύνης τον επίτιμο υπασπιστή του Κωνσταντίνου υποπτέραρχο Χ. Ποταμιάνο που θεωρείται αντικαραμανλικός. Πρόκειται δηλαδή για μια βασιλική κυβέρνηση που έχει και μερικούς θεωρουμένους κεντρώους υπουργούς, σε άσχετα όμως με τις εκλογές υπουργεία.

Το ερώτημα τώρα ίσως είναι: αφού κυβέρνηση των εκλογών της βίας και της νοθείας ήταν μια καθαρά βασιλική κυβέρνηση, για τον διορισμό της οποίας δεν αντέδρασε η αντιπολίτευση, τι ευθύνες έχουν ο Κ. Καραμανλής και η ΕΡΕ για το όργιο που ακολούθησε; Αλλά το περίφημο «Σχέδιο Περικλής», με βάση το οποίο εξαπολύθηκε η βία, είχε καταρτισθεί στη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κ. Καραμανλή και την ΕΡΕ, και συγκεκριμένα τον Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1961, ενώ οι πιέσεις από το κράτος και το παρακράτος είχαν αρχίσει από το 1958. Εξάλλου ο μηχανισμός της ΕΡΕ πήρε δραστήριο μέρος τουλάχιστον στη νοθεία... Γι' αυτό υπάρχουν αρκετά στοιχεία, που έχουν από τότε δοθεί στη δημοσιότητα. Οσο για τον Γ. Παπανδρέου, ακόμη και ο τόσο προσεκτικός και φιλικά διακείμενος προς τον τότε αρχηγό της Ενώσεως Κέντρου πρώην υπουργός Μ. Παπακωνσταντίνου γράφει ότι, όταν ανέφερε, στη διάρκεια των εκλογών, στον αρχηγό της ΕΚ τις πιέσεις που ασκούσαν στρατιωτικοί και αστυνομικοί στους ψηφοφόρους, πολίτες και στρατιώτες, εκείνος αντέδρασε χλιαρά. Είναι αναμφισβήτητο και διασταυρωμένο ότι ο Γ. Παπανδρέου άρχισε να αφυπνίζεται και να καταλαβαίνει τι συνέβαινε μόνο τις τελευταίες ημέρες των εκλογών, όταν έφταναν τα τηλεγραφήματα υποψηφίων του κόμματός του και στελεχών της ΕΚ, όπως ο Στ. Κωστόπουλος από τη Μεσσηνία, ο Ε. Πέτσος από τη Μακεδονία και άλλοι, ότι αντιμετώπιζαν ωμή βία κρατικών οργάνων που τους παρεμπόδιζαν να κάνουν τον προεκλογικό τους αγώνα και πίεζαν ωμά τους πολίτες να ψηφίσουν ΕΡΕ. Ως τότε ο Γ. Παπανδρέου είχε την αυταπάτη ότι οι πιέσεις, το όργιο βίας ­ που έφτασαν ως και φόνο (του νέου ΕΔΑΐτη Στ. Βελδεμίρη) και βαρύτατους τραυματισμούς ­ θα συρρικνώσουν την Αριστερά και θα ωφελήσουν το Κέντρο.

Οι εκλογές βίας και νοθείας του 1961 εξασφάλισαν στην ΕΡΕ και στον Κ. Καραμανλή κάτι λιγότερο από δύο ακόμη χρόνια εξουσίας. Ενίσχυσαν όμως τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς πολιτικής βίας, που τελικά θα υπονομεύσουν και τον Κ. Καραμανλή και θα προετοιμάσουν την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος και την επιβολή της δικτατορίας του προστατευόμενου αρχηγών και κυβερνήσεων συνταγματάρχη Γ. Παπαδόπουλου και της ομάδας του.

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=88186

εχετε παραδοση και στην δημοκρατια

Ασε ρε Γιαννη. 42 χρονων εγινα, και μια ζωη γι αυτο το 1961 και το 1965 ακουω.
Ε σιχαθηκα πια. εξηντα χρονια μετα, αλλο παραμυθι δεν υπαρχει?

 

[jhonny64]

Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι εκλογές έγιναν στις 19 Φεβρουαρίου. Είναι οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα όπου ψηφίζουν και οι γυναίκες.
Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση συνασπίζονται 7 κόμματα στην Δημοκρατική Ένωση, για να αντιμετωπίσουν την ΕΡΕ που είχε ιδρύσει το 1955 ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής. Αξιοσημείωτο είναι ότι για πρώτη φορά τα αστικά κόμματα δέχονται να συμμαχήσουν με την ΕΔΑ, η οποία κατηγορούνταν από την ίδρυση της το 1951 πως κυριαρχείται από κομμουνιστές. Στόχος της Δημοκρατική Ένωσης, με την τόσο ετερογενή σύσταση, ήταν να καταλάβει την εξουσία και να διεξαγάγει εκ νέου εκλογές με αναλογικό σύστημα. Παρόλα αυτά η ΕΡΕ καταλαμβάνει 165 έδρες, δηλαδή το 55% επί του συνόλου των εδρών, κατορθώνοντας να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Το εκλογικό σύστημα, που έγινε από τη κυβέρνηση Καραμανλή, σκοπό είχε τον περιορισμό της δύναμης της Δημοκρατικής Ένωσης. Στις εκλογικές περιφέρειες όπου η ΕΡΕ ήταν αδύναμη (κυρίως στα αστικά κέντρα) ίσχυε η απλή αναλογική. Στην επαρχία όπου η ΕΡΕ είχε σημαντική δύναμη ίσχυε το πλειοψηφικό. Αποτέλεσμα, η ΕΡΕ με λιγότερες ψήφους πανελλαδικά έλαβε περισσότερες έδρες στη Βουλή και μάλιστα σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση.


Κόμματα Αρχηγοί Ψήφοι Έδρες
Αριθμός % +− % Αριθμός +−
1 Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 1,594,112 47,38 165
2 Δημοκρατική Ένωση Σάββας Παπαπολίτης 1,620,007 48,15 132

εχετε παραδοση και στα εκλογικα συστηματα τριφασικα

 

[alex71]

Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι εκλογές έγιναν στις 19 Φεβρουαρίου. Είναι οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα όπου ψηφίζουν και οι γυναίκες.
Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση συνασπίζονται 7 κόμματα στην Δημοκρατική Ένωση, για να αντιμετωπίσουν την ΕΡΕ που είχε ιδρύσει το 1955 ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής. Αξιοσημείωτο είναι ότι για πρώτη φορά τα αστικά κόμματα δέχονται να συμμαχήσουν με την ΕΔΑ, η οποία κατηγορούνταν από την ίδρυση της το 1951 πως κυριαρχείται από κομμουνιστές. Στόχος της Δημοκρατική Ένωσης, με την τόσο ετερογενή σύσταση, ήταν να καταλάβει την εξουσία και να διεξαγάγει εκ νέου εκλογές με αναλογικό σύστημα. Παρόλα αυτά η ΕΡΕ καταλαμβάνει 165 έδρες, δηλαδή το 55% επί του συνόλου των εδρών, κατορθώνοντας να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Το εκλογικό σύστημα, που έγινε από τη κυβέρνηση Καραμανλή, σκοπό είχε τον περιορισμό της δύναμης της Δημοκρατικής Ένωσης. Στις εκλογικές περιφέρειες όπου η ΕΡΕ ήταν αδύναμη (κυρίως στα αστικά κέντρα) ίσχυε η απλή αναλογική. Στην επαρχία όπου η ΕΡΕ είχε σημαντική δύναμη ίσχυε το πλειοψηφικό. Αποτέλεσμα, η ΕΡΕ με λιγότερες ψήφους πανελλαδικά έλαβε περισσότερες έδρες στη Βουλή και μάλιστα σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση.


Κόμματα Αρχηγοί Ψήφοι Έδρες
Αριθμός % +− % Αριθμός +−
1 Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 1,594,112 47,38 165
2 Δημοκρατική Ένωση Σάββας Παπαπολίτης 1,620,007 48,15 132

εχετε παραδοση και στα εκλογικα συστηματα τριφασικα

Εισαι και κατα της ενισχυμενης αναλογικης τωρα?
Βρισκεσαι σε παραληρημα πλεον...

 

[alex71]

Όσοι ειστε νεοτεροι, παιρνετε ενα δειγμα του τι τραβαγαμε πριν 20 και 30 χρονια απο τους πασόκους.
Ό,τι κι αν συζητουσες μαζι τους, η μονιμη επωδος ηταν το 1955, το 1961 και το 1965, ο Λαμπρακης, ο Μητσοτακης, τα Ιουλιανα, κλπ κλπ.
Τετοια ψυχωση δεν πρεπει να εχει εμφανισθεί ξανα σε πολιτικο κομμα.
Ε οχι ομως μαγκα μου και το 2013.
Ασε μας.

 

[jhonny64]

Όσοι ειστε νεοτεροι, παιρνετε ενα δειγμα του τι τραβαγαμε πριν 20 και 30 χρονια απο τους πασόκους.
Ό,τι κι αν συζητουσες μαζι τους, η μονιμη επωδος ηταν το 1955, το 1961 και το 1965, ο Λαμπρακης, ο Μητσοτακης, τα Ιουλιανα, κλπ κλπ.
Τετοια ψυχωση δεν πρεπει να εχει εμφανισθεί ξανα σε πολιτικο κομμα.
Ε οχι ομως μαγκα μου και το 2013.
Ασε μας.

ετσι ειναι αλεξ η ιστορια δεν αρχισε το 81

υπαρχει και πριν

 

[alex71]

ετσι ειναι αλεξ η ιστορια δεν αρχισε το 81

υπαρχει και πριν

Ωραια, να μιλησουμε για το 1922 που εκτελεσατε ολους τους αρχηγους της Δεξιας με εκτακτο στρατοδικειο.

 

[stekas72]

Όσοι ειστε νεοτεροι, παιρνετε ενα δειγμα του τι τραβαγαμε πριν 20 και 30 χρονια απο τους πασόκους.
Ό,τι κι αν συζητουσες μαζι τους, η μονιμη επωδος ηταν το 1955, το 1961 και το 1965, ο Λαμπρακης, ο Μητσοτακης, τα Ιουλιανα, κλπ κλπ.
Τετοια ψυχωση δεν πρεπει να εχει εμφανισθεί ξανα σε πολιτικο κομμα.
Ε οχι ομως μαγκα μου και το 2013.
Ασε μας.

Εντάξει μωρε, υπάρχουν και οι αριστεροι, κομμουνιστές που σε πάνε στα δεκεμβριανά, στον εμφύλιο, τις εξορίες, στη χούντα, στην ένδοξη ΕΣΣΔ,  τον Μαρξ και τον πατερούλη Στάλιν...

Πάντα υπάρχουν χειρότερα φίλε μου....  

 

[piderof]

Τον έρριξε ο Σαμαράς μέσω των ελεγχόμενων απο αυτόν βουλευτών με αφορμή προσπάθεια πώλησης του 35% του ΟΤΕ.Είπε τότε ο Μητσοτάκης για διαπλεκόμενα συμφέροντα,ακόμα και σήμερα δεν τα κατονόμασε,ο Σαμαράς έγινε αρχηγός της ΝΔ είναι σήμερα πρωθυπουργός και θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις και ύστερα ήρθε ο έρωτας...

Πράγματι ο Μητσοτάκης έπεσε όταν ανεξαρτητοποιήθηκαν οι Στεφανόπουλος και Σιμπιλίδης μετά από προτροπή του Σαμαρά. Ωστόσο η εκδοχή ότι αυτό έγινε λόγω της μετοχοποίησης και ψηφιοποίησης του ΟΤΕ υποστηρίχθηκε μόνο από το Μητσοτάκη. Ο Σαμαράς υποστήριξε ανεπισήμως ότι αυτό έγινε λόγω σκοπιανού. Υπενθυμίζω ότι τις σφοδρότερες αντιδρασεις για τον ΟΤΕ προκάλεσαν το ΠΑΣΟΚ και η εσωκομματική αντιπολίτευση του Έβερτ.

 

[tramountana]

Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι εκλογές έγιναν στις 19 Φεβρουαρίου. Είναι οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα όπου ψηφίζουν και οι γυναίκες.
Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση συνασπίζονται 7 κόμματα στην Δημοκρατική Ένωση, για να αντιμετωπίσουν την ΕΡΕ που είχε ιδρύσει το 1955 ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής. Αξιοσημείωτο είναι ότι για πρώτη φορά τα αστικά κόμματα δέχονται να συμμαχήσουν με την ΕΔΑ, η οποία κατηγορούνταν από την ίδρυση της το 1951 πως κυριαρχείται από κομμουνιστές. Στόχος της Δημοκρατική Ένωσης, με την τόσο ετερογενή σύσταση, ήταν να καταλάβει την εξουσία και να διεξαγάγει εκ νέου εκλογές με αναλογικό σύστημα. Παρόλα αυτά η ΕΡΕ καταλαμβάνει 165 έδρες, δηλαδή το 55% επί του συνόλου των εδρών, κατορθώνοντας να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Το εκλογικό σύστημα, που έγινε από τη κυβέρνηση Καραμανλή, σκοπό είχε τον περιορισμό της δύναμης της Δημοκρατικής Ένωσης. Στις εκλογικές περιφέρειες όπου η ΕΡΕ ήταν αδύναμη (κυρίως στα αστικά κέντρα) ίσχυε η απλή αναλογική. Στην επαρχία όπου η ΕΡΕ είχε σημαντική δύναμη ίσχυε το πλειοψηφικό. Αποτέλεσμα, η ΕΡΕ με λιγότερες ψήφους πανελλαδικά έλαβε περισσότερες έδρες στη Βουλή και μάλιστα σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση.


Κόμματα Αρχηγοί Ψήφοι Έδρες
Αριθμός % +− % Αριθμός +−
1 Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 1,594,112 47,38 165
2 Δημοκρατική Ένωση Σάββας Παπαπολίτης 1,620,007 48,15 132

εχετε παραδοση και στα εκλογικα συστηματα τριφασικα

look who's talking

1985

ΠΑΣΟΚ 45,82-161
ΝΔ  40,85-126

1990

ΝΔ 46,89-150
ΠΑΣΟΚ 38,61-123

 

[alex71]

look who's talking

1985

ΠΑΣΟΚ 45,82-161
ΝΔ  40,85-126

1990

ΝΔ 46,89-150
ΠΑΣΟΚ 38,61-123

Τον λυπηθηκες και δεν εβαλες και το 2000?

 

[tramountana]

Τον λυπηθηκες και δεν εβαλες και το 2000?

αγάλι αγάλι...

 

[jhonny64]

μαλλον δεν ξερετε να διαβαζετε

 

[jhonny64]

Τον λυπηθηκες και δεν εβαλες και το 2000?

9Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2000. Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΒΓΗΚΑΝ ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΟΥΝ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑΝ ΠΙΣΩ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ

Έχουν περάσει 12 ολόκληρα χρόνια από την 9η Απριλίου 2000, ημέρα που οι Νεοδημοκράτες βγήκαν στον δρόμο νικητές και γύρισαν σπίτια τους ηττημένοι.
Συγκεκριμένα:
Στις 9 Απριλίου 2000 έγιναν οι Βουλευτικές Εκλογές 2000. Βασικοί αντίπαλοι και διεκδικητές της θέσης του Πρωθυπουργού ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτης και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Καραμανλής. Εκλογικό διακύβευμα η πορεία προς την Ισχυρή Νέα Ελλάδα της Νομισματικής Ένωσης του Ευρώ και των Ολυμπιακών Αγώνων.

Το βασικό προεκλογικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ ήταν «Όλοι μαζί δημιουργούμε την Νέα Ελλάδα» και το βασικό προεκλογικό σύνθημα της Νέας Δημοκρατίας «Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και την θέλουμε».
Τελικά τις εκλογές τις κέρδισε το ΠΑΣΟΚ με μόλις 72.400 ψήφους διαφορά. Για αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα έχουν ειπωθεί πάρα πολλά και έχουν γραφτεί αρκετές ιστορίες συνομωσίας. Όμως το επίσημο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει αποδεχτεί το αποτέλεσμα και ως εκ τούτου εμείς δεν έχουμε να πούμε οτιδήποτε.