Παρνηθα 1995..εχω ανέβει πάνω με ενα φιλαράκι και μεσα σε μιση ωρα εχουμε χασει απο 80.000 δρχ εκαστος..δεν μας καθεται τιποτα,οπότε τα παρατάμε και κοιτάμε τους άλλους να παίζουν..Στο τραπέζι που κοιτάμε καθονται δυο κυρίες γυρω στα 60-65 και παίζουνε τα κλασσικά "καρεδακια"..Καποια στιγμη,παρατηρώ τη ρουλέτα ότι εχει κολλήσει γυρω από το ζερο,οπότε λέω δυνατα-ενω γυρίζει η μπίλια,"32 θα πέσει"..Με ακούει η μια γιαγιά και βαζει δυο μαρκες -διχιλιαρες_ στο 32..Ερχεται το 32 και μόνο που δεν ανεβηκε στο τραπέζι να πανηγυρίσει....Στο καπάκι της λεω "ασε τις μαρκες μεσα ,μπορεί να κανει "ρεπετισιόν"!και η μπίλια με ακούει-τωρα που δεν επαιζα και ξανακαθεται στο 32.Η γιαγια εχει πάρει μεσα σε 5 λεπτα 280.000 δρχ και τότε γυρίζει και μου λεει το εξης επικo:"Πάρε παλικάρι μου αυτά τα χρηματα-70.000 δρχ-και πηγαινε με το φιλο σου να κανετε παρέα με τις εγγονές μου ,γιατι ειναι 20 χρονών και δεν μπορούν να μπουν μεσα!!!Καθονται στο μπαρ,πηγαινετε για ενα ποτό στην Αθήνα ,εμεις εχουμε δωμάτιο εδω!!!!"
Βγαινουμε εξω και παμε στο μπαρ,βλέπουμε δυο κοριτσακια νόστιμα,τους λεμε τι εγινε,το εξακριβώνουν φυσικά και ...φυγαμε για ROMEO!!!Τα κορίτσια ξεσαλωσαν,εμεις το παιζαμε γκομενοι περιωπής με ξενα φραγκα και τις γυρίσαμε Παρνηθα τα ξημερωματα...
Ηταν η πιο γλυκια χασούρα μου...