Λιάρης5695236
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Ιαν 2014
- Μηνύματα
- 15.243
- Like
- 199
- Πόντοι
- 166
Κάνναβη, ένα φυτό με πολλά χαρίσματα αλλά απαγορευμένο και προπαγανδισμένο!
- Μέλος που άνοιξε το νήμα arxidoulis
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 716
- Εμφανίσεις 47K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
fontas.dimi
Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Ιουλ 2014
- Μηνύματα
- 585
- Κριτικές
- 2
- Like
- 35
- Πόντοι
- 6
Για ιατρικούς λόγους ναι έχει και ευεργετικές ιδιότητες.Όταν όμως καπνίζεται είναι πολύ επιβλαβής.Επιβαρύνει τα πνευμόνια πολύ περισσότερο σε σ΄χεση με τον καπνό.Ζημιά στα εγκεφαλικά κύτταρα και επιβάρυνση άλλων οργάνων κυρίως καρδιά και συκώτι.
Όποιος είναι μαλάκας ας πάει ομόνοια και ας πάρει όσα τσιγαριλίκια θέλει
Όποιος είναι μαλάκας ας πάει ομόνοια και ας πάρει όσα τσιγαριλίκια θέλει
Επισκέπτης
Πρόβατα έφαγαν μαριχουάνα αξίας 5.000 ευρώ!
Ακολούθησε η σιωπή των αμνών
Το πιο παράξενο γεύμα της ζωής του δοκίμασε ένα κοπάδι από πρόβατα στην κομητεία Σάρρεϋ της Αγγλίας, καθώς όταν βγήκαν για βοσκή στα όρια τους αγροκτήματος του ιδιοκτήτη τους, ένα εξ αυτών εντόπισε επτά μαύρες σακούλες οι οποίες, προφανώς, είχαν μια ιδιαίτερη οσμή.
Αφού κατάφερε να ανοίξει μια από αυτές, όλο το υπόλοιπο κοπάδι προβάτων ακολούθησε και τελικά τα πρόβατα κατανάλωσαν μαριχουάνα, αρίστης ποιότητας, αξίας περίπου 5.000 ευρώ (4.000 λιρών Αγγλίας).
Όπως αναφέρει ο Independent ο ιδιοκτήτης των προβάτων είδε τα ζώα του να πέφτουν στο έδαφος ζαλισμένα, με τα πόδια στον αέρα, επιλέγοντας τη “σιωπή των αμνών”.
Βλέποντας τα απομεινάρια του γεύματος τους, κάλεσε αμέσως την αστυνομία, η οποία, σύμφωνα με βρετανικά Μέσα Ενημέρωσης, πιστεύει πως κάποιοι έμποροι ναρκωτικών είχαν αφήσει τις σακούλες με την κάνναβη, πιστεύοντας πως δεν κινδυνεύουν να γίνουν αντιληπτοί ούτε καν από ένα πεινασμένο κοπάδι προβάτων.
Ακολούθησε η σιωπή των αμνών
Το πιο παράξενο γεύμα της ζωής του δοκίμασε ένα κοπάδι από πρόβατα στην κομητεία Σάρρεϋ της Αγγλίας, καθώς όταν βγήκαν για βοσκή στα όρια τους αγροκτήματος του ιδιοκτήτη τους, ένα εξ αυτών εντόπισε επτά μαύρες σακούλες οι οποίες, προφανώς, είχαν μια ιδιαίτερη οσμή.
Αφού κατάφερε να ανοίξει μια από αυτές, όλο το υπόλοιπο κοπάδι προβάτων ακολούθησε και τελικά τα πρόβατα κατανάλωσαν μαριχουάνα, αρίστης ποιότητας, αξίας περίπου 5.000 ευρώ (4.000 λιρών Αγγλίας).
Όπως αναφέρει ο Independent ο ιδιοκτήτης των προβάτων είδε τα ζώα του να πέφτουν στο έδαφος ζαλισμένα, με τα πόδια στον αέρα, επιλέγοντας τη “σιωπή των αμνών”.
Βλέποντας τα απομεινάρια του γεύματος τους, κάλεσε αμέσως την αστυνομία, η οποία, σύμφωνα με βρετανικά Μέσα Ενημέρωσης, πιστεύει πως κάποιοι έμποροι ναρκωτικών είχαν αφήσει τις σακούλες με την κάνναβη, πιστεύοντας πως δεν κινδυνεύουν να γίνουν αντιληπτοί ούτε καν από ένα πεινασμένο κοπάδι προβάτων.
Tsambo
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 5.195
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 66
Τυπε την επομενη φορα που θα εκφρασεις αποψη, ενημερωσου πρωτα, διαβασε τι εστι φαρμακευτικη κανναβη, που εχει εφαρμοστει με τεραστια επιτυχια και μετα γραψε. Φιλικα παντα, για να μη γελαει ο κοσμος μαζι σου. ;)Α ρε Εβραίοι όλα για την υγεία μας, θέλουν και να μας πουλήσουν κάνναβη για το καλό μας και για την τσέπη τους φυσίκα. Εγώ δεν θα πάρω απο αυτούς(την Κύπρια την έσκιζα)
Δεν αναγκασε κανεις τους Κυπριους να αγορασουν ουτε απο Εβραιους, ουτε απο Ελοχιμ, Νεφιλιμ, εξωγηινους, ενδογηινους και τα ρεστα. Μπορουν καλλιστα να αγορασουν απο την Κρητη.
Tsambo
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 5.195
- Κριτικές
- 1
- Like
- 5
- Πόντοι
- 66
Ενας απο τους πραγματικους λογους απαγορευσης της κανναβης:
As Americans continue to embrace pot—as medicine and for recreational use—opponents are turning to a set of academic researchers to claim that policymakers should avoid relaxing restrictions around marijuana. It's too dangerous, risky, and untested, they say. Just as drug company-funded research has become incredibly controversial in recent years, forcing major medical schools and journals to institute strict disclosure requirements, could there be a conflict of interest issue in the pot debate?
VICE has found that many of the researchers who have advocated against legalizing pot have also been on the payroll of leading pharmaceutical firms with products that could be easily replaced by using marijuana. When these individuals have been quoted in the media, their drug-industry ties have not been revealed.
Take, for example, Dr. Herbert Kleber of Columbia University. Kleber has impeccable academic credentials, and has been quoted in the press and in academic publications warning against the use of marijuana, which he stresses may cause wide-ranging addiction and public health issues. But when he's writing anti-pot opinion pieces for CBS News, or being quoted by NPR and CNBC, what's left unsaid is that Kleber has served as a paid consultant to leading prescription drug companies, including Purdue Pharma (the maker of OxyContin), Reckitt Benckiser (the producer of a painkiller called Nurofen), and Alkermes (the producer of a powerful new opioid called Zohydro).
Kleber, who did not respond to a request for comment, maintains important influence over the pot debate. For instance, his writing has been cited by the New York State Association of Chiefs of Police in its opposition to marijuana legalization, and has been published by the American Psychiatric Association in the organization's statement warning against marijuana for medicinal uses.
Could Kleber's long-term financial relationship with drug firms be viewed as a conflict of interest? Studies have found that pot can be used for pain relief as a substitute for major prescription painkillers. The opioid painkiller industry is a multibillion business that has faced rising criticism from experts because painkillers now cause about 16,000 deaths a year, more than heroin and cocaine combined. Researchers view marijuana as a a safe alternative to opioid products like OxyContin, and there are no known overdose deaths from pot.
Other leading academic opponents of pot have ties to the painkiller industry. Dr. A. Eden Evins, an associate professor of psychiatry at Harvard Medical School, is a frequent critic of efforts to legalize marijuana. She is on the board of an anti-marijuana advocacy group, Project SAM, and has been quoted by leading media outlets criticizing the wave of new pot-related reforms. "When people can go to a ‘clinic’ or ‘cafe’ and buy pot, that creates the perception that it’s safe,” she told the Times last year.
Notably, when Evins participated in a commentary on marijuana legalization for the Journal of Clinical Psychiatry, the publication found that her financial relationships required a disclosure statement, which noted that as of November 2012, she was a "consultant for Pfizer and DLA Piper and has received grant/research support from Envivo, GlaxoSmithKline, and Pfizer." Pfizer has moved aggressively into the $7.3 billion painkiller market. In 2011, the company acquired King Pharmaceuticals (the makers of several opioid products) and is currently working to introduce Remoxy, an OxyContin competitor.
Dr. Mark L. Kraus, who runs a private practice and is a board member to the American Society of Addiction Medicine, submitted testimony in 2012 in opposition to a medical marijuana law in Connecticut. According to financial disclosures, Kraus served on the scientific advisory panel for painkiller companies such as Pfizer and Reckitt Benckiser in the year prior to his activism against the medical pot bill. Neither Kraus or Evins responded to a request for comment.
These academic revelations add fodder to the argument that drug firms maintain quiet ties to the marijuana prohibition lobby. In July, I reported for the Nation that many of the largest anti-pot advocacy groups, including the Community Anti-Drug Coalitions for America, which has organized opposition to reform through its network of activists and through handing out advocacy material (sample op-eds against medical pot along with Reefer Madness-style videos, for example), has relied on significant funding from painkiller companies, including Purdue Pharma and Alkermes. Pharmaceutical-funded anti-drug groups like the Partnership for Drug-Free Kids and CADCA use their budget to obsess over weed while paying lip-service to the much bigger drug problem in America of over-prescribed opioids.
As ProPublica reported, painkiller-funded researchers helped fuel America's deadly addiction to opioids such as OxyContin and Vicodin. These academics, with quiet funding from major pain pill firms, encouraged doctors to over-prescribe these drugs for a range of pain relief issues, leading to where we stand today as the world's biggest consumer of painkillers and the overdose capital of the planet. What does it say about medical academia today that many of that painkiller-funded researchers are now standing in the way of a safer alternative: smoking a joint.
διαβαστε καλυτερα το αρθρο που παρεχει λινκς στα επιμαχα σημεια:
As Americans continue to embrace pot—as medicine and for recreational use—opponents are turning to a set of academic researchers to claim that policymakers should avoid relaxing restrictions around marijuana. It's too dangerous, risky, and untested, they say. Just as drug company-funded research has become incredibly controversial in recent years, forcing major medical schools and journals to institute strict disclosure requirements, could there be a conflict of interest issue in the pot debate?
VICE has found that many of the researchers who have advocated against legalizing pot have also been on the payroll of leading pharmaceutical firms with products that could be easily replaced by using marijuana. When these individuals have been quoted in the media, their drug-industry ties have not been revealed.
Take, for example, Dr. Herbert Kleber of Columbia University. Kleber has impeccable academic credentials, and has been quoted in the press and in academic publications warning against the use of marijuana, which he stresses may cause wide-ranging addiction and public health issues. But when he's writing anti-pot opinion pieces for CBS News, or being quoted by NPR and CNBC, what's left unsaid is that Kleber has served as a paid consultant to leading prescription drug companies, including Purdue Pharma (the maker of OxyContin), Reckitt Benckiser (the producer of a painkiller called Nurofen), and Alkermes (the producer of a powerful new opioid called Zohydro).
Kleber, who did not respond to a request for comment, maintains important influence over the pot debate. For instance, his writing has been cited by the New York State Association of Chiefs of Police in its opposition to marijuana legalization, and has been published by the American Psychiatric Association in the organization's statement warning against marijuana for medicinal uses.
Could Kleber's long-term financial relationship with drug firms be viewed as a conflict of interest? Studies have found that pot can be used for pain relief as a substitute for major prescription painkillers. The opioid painkiller industry is a multibillion business that has faced rising criticism from experts because painkillers now cause about 16,000 deaths a year, more than heroin and cocaine combined. Researchers view marijuana as a a safe alternative to opioid products like OxyContin, and there are no known overdose deaths from pot.
Other leading academic opponents of pot have ties to the painkiller industry. Dr. A. Eden Evins, an associate professor of psychiatry at Harvard Medical School, is a frequent critic of efforts to legalize marijuana. She is on the board of an anti-marijuana advocacy group, Project SAM, and has been quoted by leading media outlets criticizing the wave of new pot-related reforms. "When people can go to a ‘clinic’ or ‘cafe’ and buy pot, that creates the perception that it’s safe,” she told the Times last year.
Notably, when Evins participated in a commentary on marijuana legalization for the Journal of Clinical Psychiatry, the publication found that her financial relationships required a disclosure statement, which noted that as of November 2012, she was a "consultant for Pfizer and DLA Piper and has received grant/research support from Envivo, GlaxoSmithKline, and Pfizer." Pfizer has moved aggressively into the $7.3 billion painkiller market. In 2011, the company acquired King Pharmaceuticals (the makers of several opioid products) and is currently working to introduce Remoxy, an OxyContin competitor.
Dr. Mark L. Kraus, who runs a private practice and is a board member to the American Society of Addiction Medicine, submitted testimony in 2012 in opposition to a medical marijuana law in Connecticut. According to financial disclosures, Kraus served on the scientific advisory panel for painkiller companies such as Pfizer and Reckitt Benckiser in the year prior to his activism against the medical pot bill. Neither Kraus or Evins responded to a request for comment.
These academic revelations add fodder to the argument that drug firms maintain quiet ties to the marijuana prohibition lobby. In July, I reported for the Nation that many of the largest anti-pot advocacy groups, including the Community Anti-Drug Coalitions for America, which has organized opposition to reform through its network of activists and through handing out advocacy material (sample op-eds against medical pot along with Reefer Madness-style videos, for example), has relied on significant funding from painkiller companies, including Purdue Pharma and Alkermes. Pharmaceutical-funded anti-drug groups like the Partnership for Drug-Free Kids and CADCA use their budget to obsess over weed while paying lip-service to the much bigger drug problem in America of over-prescribed opioids.
As ProPublica reported, painkiller-funded researchers helped fuel America's deadly addiction to opioids such as OxyContin and Vicodin. These academics, with quiet funding from major pain pill firms, encouraged doctors to over-prescribe these drugs for a range of pain relief issues, leading to where we stand today as the world's biggest consumer of painkillers and the overdose capital of the planet. What does it say about medical academia today that many of that painkiller-funded researchers are now standing in the way of a safer alternative: smoking a joint.
διαβαστε καλυτερα το αρθρο που παρεχει λινκς στα επιμαχα σημεια:
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
NBAZ
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 15 Οκτ 2010
- Μηνύματα
- 679
- Κριτικές
- 38
- Like
- 1.761
- Πόντοι
- 3.057
Βάλε και την Πελοπόνησο μέσα έτσι. Για φαρμακευτική πάντα μπας και δούμε άσπρη μέρα εκει κάτω.Τυπε την επομενη φορα που θα εκφρασεις αποψη, ενημερωσου πρωτα, διαβασε τι εστι φαρμακευτικη κανναβη, που εχει εφαρμοστει με τεραστια επιτυχια και μετα γραψε. Φιλικα παντα, για να μη γελαει ο κοσμος μαζι σου. ;)
Δεν αναγκασε κανεις τους Κυπριους να αγορασουν ουτε απο Εβραιους, ουτε απο Ελοχιμ, Νεφιλιμ, εξωγηινους, ενδογηινους και τα ρεστα. Μπορουν καλλιστα να αγορασουν απο την Κρητη.
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
πεστα ρε τυπε
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
Επίσημη έρευνα: Το εκχύλισμα μαριχουάνας σκοτώνει τον καρκίνο του εγκεφάλου
Το γλοίωμα είναι όγκος στον εγκέφαλο που αναπτύσσεται από τα νευρογλοιακά κύτταρα. Είναι τα κύτταρα που στηρίζουν τους νευρώνες του εγκεφάλου και τους παρέχουν μεταξύ άλλων θρεπτικές ουσίες και οξυγόνο. Τα γλοιώματα είναι από τους συχνότερους πρωτογενείς καρκίνους του εγκεφάλου και παρουσιάζονται με διάφορους βαθμούς κακοήθειας.
Οι επιστήμονες χρησιμοποιώντας ένα εκχύλισμα από μαριχουάνα, πλούσια στην ψυχοτρόπο ουσία THC καθώς και σε κανναβιδιόλη (CBD) είδαν δραματική μείωση του όγκου του γλοιώματος.
"To γλοίωμα είναι μία από τις πιο επιθετικές μορφές καρκίνου σε ενήλικες ανθρώπους και τα ποσοστά επιβίωσης είναι πολύ χαμηλά. Οι συνήθεις θεραπείες παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχείς" υποστηρίζουν οι ερευνητές Katherine Α Scott, Angus Dalgleish, και Wai Μ . Liu από το Τμήμα Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο του St. George του Λονδίνου.
Οι ερευνητές διερεύνησαν τα κανναβινοειδή χρησιμοποιώντας THC και CBD σε συνδυασμό με ακτινοβολία σε έναν αριθμό κυτταρικών σειρών γλοιώματος.
Διαπιστώθηκε πως η μαριχουάνα σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα ανάλογα με τη δόση και τη διάρκεια της θεραπείας του.
Επιπλέον, η θεραπεία των κυττάρων με THC και CBD επί τέσσερις ώρες πριν από την ακτινοβολία, αύξησε κατα πολύ την επιτυχία της ακτινοβολίας ενάντια στον καρκίνο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως τα THC και CBD προετοιμάζουν τα κύτταρα να αυτοκτονήσουν με την έκθεση σε ακτινοβολία, δηλαδή την διαδικασία που ονομάζεται απόπτωση.
Οι όγκοι που αντιμετωπίστηκαν με αυτόν τον τρόπο σε ποντίκια μειώθηκαν δραματικά καθώς συρρικνώθηκαν σχεδόν στο ένα δέκατο του αρχικού μεγέθους.
Το γλοίωμα είναι όγκος στον εγκέφαλο που αναπτύσσεται από τα νευρογλοιακά κύτταρα. Είναι τα κύτταρα που στηρίζουν τους νευρώνες του εγκεφάλου και τους παρέχουν μεταξύ άλλων θρεπτικές ουσίες και οξυγόνο. Τα γλοιώματα είναι από τους συχνότερους πρωτογενείς καρκίνους του εγκεφάλου και παρουσιάζονται με διάφορους βαθμούς κακοήθειας.
Οι επιστήμονες χρησιμοποιώντας ένα εκχύλισμα από μαριχουάνα, πλούσια στην ψυχοτρόπο ουσία THC καθώς και σε κανναβιδιόλη (CBD) είδαν δραματική μείωση του όγκου του γλοιώματος.
"To γλοίωμα είναι μία από τις πιο επιθετικές μορφές καρκίνου σε ενήλικες ανθρώπους και τα ποσοστά επιβίωσης είναι πολύ χαμηλά. Οι συνήθεις θεραπείες παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχείς" υποστηρίζουν οι ερευνητές Katherine Α Scott, Angus Dalgleish, και Wai Μ . Liu από το Τμήμα Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο του St. George του Λονδίνου.
Οι ερευνητές διερεύνησαν τα κανναβινοειδή χρησιμοποιώντας THC και CBD σε συνδυασμό με ακτινοβολία σε έναν αριθμό κυτταρικών σειρών γλοιώματος.
Διαπιστώθηκε πως η μαριχουάνα σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα ανάλογα με τη δόση και τη διάρκεια της θεραπείας του.
Επιπλέον, η θεραπεία των κυττάρων με THC και CBD επί τέσσερις ώρες πριν από την ακτινοβολία, αύξησε κατα πολύ την επιτυχία της ακτινοβολίας ενάντια στον καρκίνο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως τα THC και CBD προετοιμάζουν τα κύτταρα να αυτοκτονήσουν με την έκθεση σε ακτινοβολία, δηλαδή την διαδικασία που ονομάζεται απόπτωση.
Οι όγκοι που αντιμετωπίστηκαν με αυτόν τον τρόπο σε ποντίκια μειώθηκαν δραματικά καθώς συρρικνώθηκαν σχεδόν στο ένα δέκατο του αρχικού μεγέθους.
Paparov
Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Μαΐ 2006
- Μηνύματα
- 1.070
- Κριτικές
- 4
- Like
- 5
- Πόντοι
- 16
Ποιοι έχουν μείνει που υποστηρίζουν την απαγόρευσή της? Τύποι γαλουχημένοι από τους παπούδες μας ότι φούντα=πρέζα
, dealers που εμπορεύονται τα πάντα (όσο πιο μεγάλη η καταστολή, τόσο μεγαλύτερη η τιμή), στρουμφάκια για να υπάρχουν μερικές "θέσεις εργασίας" παραπάνω για αυτούς, χασοδίκηδες για να τα τσεπώνουν από τους μεγαλέμπορες και όλο το δικαστικό σύστημα. Αυτοίιιιιι. Η πλειοψηφία δηλαδή . Κατά τα άλλα υπάρχουν άπειρες προοπτικές χρήσης της τόσο και για τη φαρμακευτική (κλαστική) όσο και για τη κλωστική, αλλά ας μείνει παράνομη. Κάθε μήνα βγαίνει και ένα άρθρο με έρευνες που υποστηρίζουν ότι βοηθά σε κάποια ιατρική πάθηση και όχι μόνο.Αλλά τι παράδειγμα ήθους θα δίναμε ως χώρα? Θα νομιμοποιούσαμε και τους εγκληματίες που βάζουν δέντρα?! Θα πέσουμε όλοι στην πρέζα! Δεν πειράζει, ας αφήσουμε τις εταιρίες να την καλλιεργούν σε σούπερ ντούπερ εργαστήρια, να έχουν αυτοί το μονοπώλιο στο μέλλον, αν ποτέ γίνει νόμιμη σε αυτό το μπουρδέλο. Επίσης ας συνεχίσουν οι τρελογιατροί να γράφουν συνταγές με τη σέσουλα γιατί οι βενζοδιαζεπίνες που είναι νόμιμες είναι καλές. Όπως και τα σιρόπια για το βήχα που περιέχουν κωδείνη και μπορείς να τα βρεις χωρίς ιατρικές συνταγές. Όπως 1.000.000 άλλα πράγματα που είναι νόμιμα και που τα βρίσκεις παντού, με τα οποία μπορείς να την ακούσεις πολύ άσχημα.
Όπως έχει πει και ο Mr.Freeman, "το κράτος πολεμάει τα ναρκωτικά για να γίνουν πιο ακριβά".
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
κατι σκοταδιστες τυπε
κατι φασιστοδεξιουκλες :S
kostas_sounio
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Ιουλ 2014
- Μηνύματα
- 15
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
Σωστός ο Paparov.... ;)
Paparov
Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Μαΐ 2006
- Μηνύματα
- 1.070
- Κριτικές
- 4
- Like
- 5
- Πόντοι
- 16
Πάρτε και ένα ενδιαφέρον άρθρο:
Τα Παιδιά που Έχουν Ανάγκη τη Φαρμακευτική Κάνναβη
January 18, 2014
Λίνα Γιάνναρου
Στη βεράντα του 5ου ορόφου του νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία μαμάδες, μπαμπάδες, γιαγιάδες, ακόμα και νοσηλεύτριες έχουν ακουμπήσει στο κιγκλίδωμα και χαζεύουν, καπνίζοντας. Με την Αλεξία έχουμε βγει επίσης για ένα τσιγάρο. Προς στιγμήν αφαιρούμαι από το φως και κάνω νόημα «όχι» σε μια κυρία που μας προτείνει να ψωνίσουμε εικόνες της Παναγίας. Αμέσως συνέρχομαι, δεν είναι το δικό μου μωρό στο δωμάτιο, δεν είναι ο γιος μου που παθαίνει σπασμούς κάθε λίγο για λόγους που κανένας γιατρός δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Και η Αλεξία κάνει το ίδιο νεύμα. Πόσες προσευχές ακόμα για να φτάσει λίγο λάδι κάνναβης σ' αυτό το μικρό δωμάτιο;
Ο Θοδωρής έχει περάσει τους 10 από τους 14 μήνες της ζωής του στα νοσοκομεία, στο Αγία Σοφία, στο Αττικό, στο Ιασώ, στην Αγγλία. Μέχρι πρότινος, τρεφόταν μόνο με σωληνάκι, αφού οι σπασμοί δεν του επέτρεπαν να τραφεί κανονικά. Κουνάει τα χεράκια του συνεχώς ακούσια. «Έτσι είναι η κρίση;» ρωτάω τη μαμά του. «Όχι, πίστεψέ με θα το καταλάβεις όταν το δεις». Πράγματι αργότερα θα δω το παιδί να συγκλονίζεται σαν να το ΄χει διαπεράσει ηλεκτρικό ρεύμα. Να τεντώνει τα χέρια και τα πόδια, να γίνεται όλος πέτρα. Η Αλεξία θα τρέξει από πάνω του, θα του χαϊδέψει το κεφάλι, «έλα, θα περάσει». Θα περάσει. «Παλιότερα αυτό συνέβαινε κάθε δύο λεπτά. Τώρα συμβαίνει κατά βάση όταν κοιμάται. Γι’ αυτό δεν κοιμάται ποτέ καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, μόνο το βράδυ όταν πια εξαντλείται».
Ο Θοδωρής υποφέρει από κάποιας μορφής «επιληπτική εγκεφαλοπάθεια», χωρίς να έχει προσδιοριστεί το ακριβές αίτιο. Μπορεί να πρόκειται και για κάτι εντελώς νέο, τους είπαν, από τη σκοτεινή για την επιστήμη πλευρά του εγκεφάλου. Από τη στιγμή που γεννήθηκε έκανε τέτοιες κινήσεις στα άκρα, αλλά την πρώτη μεγάλη κρίση την έπαθε ενός μηνός. Έπαιξε άραγε ρόλο το βαρύ αντιεπιληπτικό φάρμακο που του είχε χορηγηθεί μαζί με αντιβίωση; Πολλοί γιατροί που έχουν δει έκτοτε είπαν στους γονείς ότι ήταν πολύ μικρός για τόσο ισχυρή θεραπεία. Πάντως κανένα φάρμακο ή συνδυασμός φαρμάκων δεν έχει φέρει αποτελέσματα μέχρι σήμερα, αντίθετα οι αγωγές έχουν προκαλέσει με τη σειρά τους άλλα προβλήματα στον οργανισμό. Σήμερα το βάρος του είναι κανονικό, αλλά ψυχοκινητικά το παιδί δεν έχει αναπτυχθεί. Αυτή τη φορά μπήκε στο νοσοκομείο για μια αγωγή με κορτιζόνη. Έχει περάσει ήδη μια βδομάδα αλλά δεν έχει υπάρξει βελτίωση. Οι γιατροί είπαν στην Αλεξία να περιμένει άλλη μία. «Δεν θα ανταποκριθεί, το ξέρω», λέει. «Αν υπάρχει ελπίδα αυτή βρίσκεται στο Κολοράντο».
Η Αλεξία Γιαννουζάκου έμαθε για το λάδι κανναβιδιόλης, παρακολουθώντας μια εκπομπή στο CNN. Το ρεπορτάζ έδειχνε τη μικρή Σαρλότ με το σύνδρομο Ντραβέ, το οποίο έχει επίσης ως σύμπτωμα τους σπασμούς, η οποία σώθηκε χάρη στο συγκεκριμένο σκεύασμα. Εργαστήριο στο Κολοράντο είχε επεξεργαστεί το φυτό της κάνναβης, μειώνοντας τα επίπεδα της ψυχοδραστικής ουσίας στο ελάχιστο και αυξάνοντας αυτά της κανναβιδιόλης, που έχει βρεθεί ότι δρα καταπραϋντικά στην ηλεκτρική και χημική δραστηριότητα του εγκεφάλου που προκαλεί τις επιληπτικές κρίσεις. Ωστόσο το φάρμακο είναι εκεί και αυτή εδώ. Ακόμα και εάν κατόρθωνε να το προμηθευτεί ταξιδεύοντας στις ΗΠΑ, θα ήταν αδύνατο να το περάσει από τα σύνορα. «Μη νομίζεις έχω σκεφτεί πολλές φορές να το προσπαθήσω. Ας με πιάσουν. Τι χειρότερο θα μου συμβεί;».
Ο διάλογος για τη φαρμακευτική κάνναβη οργιάζει σε όλο τον κόσμο -δέκα χώρες στην ΕΕ έχουν ψηφίσει υπέρ της αδειοδότησης σκευασμάτων από κάνναβη για θεραπευτικούς σκοπούς- αλλά η Ελλάδα παραμένει αμέτοχη. Εδώ, μόλις πέρυσι εξαιρέθηκε η κλωστική κάνναβη από τις ναρκωτικές ουσίες, για τα υπόλοιπα έχουμε πολύ δρόμο ακόμα. Η οικογένεια του Θοδωρή έχει συζητήσει το θέμα με γιατρούς, ζητώντας τους να παρέμβουν για να προμηθευτούν το συγκεκριμένο σκεύασμα ή κάποια που παράγονται στην Ολλανδία ή αλλού, αλλά πέφτουν σε τοίχο. «Όλοι μας λένε ότι δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή ερευνητικά δεδομένα. Ακόμα και να πιστεύουν ότι μπορεί αυτή η εναλλακτική θεραπεία να αξίζει, φοβούνται να εμπλακούν».
Ο νευρολόγος-επιληπτολόγος Κυριάκος Γαργάνης, υπεύθυνος της Μονάδας Επιληψίας της Κλινικής «Αγιος Λουκάς» στη Θεσσαλονίκη, μου λέει ότι κάποιοι γονείς έχουν ενημερωθεί για τη φαρμακευτική κάνναβη, αλλά «μόνο αυτοί που έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, δεν αποτελεί δηλαδή τάση». Η επιστημονική του άποψη για το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία πέραν πάσης αμφιβολίας που να συνηγορούν στο ότι η χρήση της φαρμακευτικής κάνναβης μπορεί να γενικευθεί. «Δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις από τις αρμόδιες εταιρίες και επιστημονικές ενώσεις ότι τα συγκεκριμένα σκευάσματα πρέπει να περάσουν στη φαρέτρα μας».
Για τους γονείς και τους οικείους όσων πάσχουν από φαρμακοανθεκτικές νόσους (που δεν ρυθμίζονται με φάρμακα δηλαδή), έρευνες όπως αυτή του Στάνφορντ που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Δεκεμβρίου του περιοδικού “Epilepsy and Behavior”, είναι όλες οι αποδείξεις που χρειάζονται. Σε αυτή, γονείς παιδιών με επιληψία στα οποία χορηγήθηκε κανναβιδιόλη δήλωσαν μείωση της συχνότητας των επεισοδίων σε ποσοστά έως και 80%, χωρίς παρενέργειες. Ήδη, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια έχει ξεκινήσει κλινικές μελέτες για την παραγωγή εκχυλίσματος κάνναβης με υψηλά επίπεδα κανναβιδιόλης από την GW Pharmaceuticals, που ανακοίνωσε ότι έχει λάβει ήδη έγκριση από τον FDA για την πειραματική δοκιμή του σε επιληπτικά παιδιά.
«Δεν ξέρω αν θα λειτουργήσει στο δικό μου παιδί, ξέρω ότι αξίζει να το δοκιμάσω», λέει η Αλεξία, μετά το βραδυνό πέρασμα των ειδικευόμενων γιατρών από το δωμάτιο. «Καθόμαστε και συζητάμε για άδειες και εγκρίσεις όταν ζούμε τραγωδίες. Έστω κι ένα παιδί να βοηθηθεί, ένα μόνο, αξίζει».
Λίγο αργότερα μιλώ με την Μ.Κ. Το παιδί της πάσχει από κρίσεις επιληψίας. «Ξεκίνησαν όταν ο γιος μου ήταν 18 μηνών, σήμερα είναι 13 ετών. Έχουμε γυρίσει όλη την Ευρώπη, δεν μπορούμε να βρούμε πού οφείλεται. Έχει φαρμακοανθεκτική επιληψία. Οι κρίσεις είναι καθημερινές, ξεκινούν από ένα σημείο του εγκεφάλου και γενικεύονται. Έχει χάσει το λόγο. Κάποια στιγμή πήγα και ψώνισα χόρτο. Φαντάσου μια σαραντάρα να ψωνίζει χασίς. Ο νευρολόγος του παιδιού μου είπε ότι θα με κλείσουν μέσα. Του απάντησα “μέσα είμαι και θέλω να βγω έξω”. Με τη βοήθεια ενός άλλου γιατρού που έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά, έμαθα και το ‘κανα βάμμα. Δύο μέρη οινόπνευμα, ένα μέρος βότανο. Άρχισα να του δίνω σταγόνες. Είδα βελτίωσα και καμία παρενέργεια. Το λάδι που κυκλοφορεί στην Αμερική έχει μεγαλύτερα επίπεδα κανναβιδιόλης, αλλά είναι πολύ δύσκολο να το φέρεις, σε σταματάνε στο αεροδρόμιο. Για να δεις αποτελέσματα πρέπει να σταματήσεις τα άλλα φάρμακα, έστω να τα μειώσεις. Κανείς, όμως, δεν παίρνει την ευθύνη να στα κόψει».
Από το ίδιο σύνδρομο πάσχει και ο γιος της Χ.Σ. «Είμαι παιδίατρος. Ο γιος μου είναι 6,5 ετών και έχει φαρμακοανθεκτική επιληψία. Δοκιμάσαμε πάρα πολλά φάρμακα, άπειρες θεραπείες, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Είχαμε διαβάσει πριν από δύο χρόνια στο ίντερνετ για την φαρμακευτική κάνναβη σε λάδι. Κατάφερα και βρήκα από την Ευρώπη μέσω μιας φίλης. Του έδωσα, αλλά ήθελε μεγαλύτερες δόσεις και χρειαζόταν να κόψουμε τα άλλα φάρμακα - το φοβήθηκα. Παρόλ’ αυτά είδα βελτίωση στο παιδί, ελπίζω πάρα πολύ σε αυτή την ουσία. Οι κρίσεις έχουν αραιώσει. Γι’ αυτό μετακομίσαμε οικογενειακώς στη Γερμανία όπου θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τη θεραπεία σωστά και για ικανό χρονικό διάστημα. Οι περισσότεροι γιατροί και νευρολόγοι προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν με τη συμβατική ιατρική, αλλά επειδή εγώ είμαι και γιατρός και μάνα και ζω από πολύ κοντά το πρόβλημα θεωρώ ότι αξίζει κανείς να δοκιμάσει εναλλακτικούς τρόπους. Δεν παρατήρησα καμία παρενέργεια. Μάλιστα κάποιοι γονείς δηλώνουν ότι με το φάρμακο βελτιώνεται ακόμα και η ψυχοκινητική κατάσταση του παιδιού, είναι σε μεγαλύτερη εγρήγορση, έχουν βελτιωμένη αντίληψη. Αυτό βέβαια μπορεί να οφείλεται στη μείωση των άλλων φαρμάκων. Θα μιλούσα επώνυμα, εάν είχα χειροπιαστά αποτελέσματα. Ακόμα έχουμε ενδείξεις -δεν πρέπει να βάλουμε τους ανθρώπους να τρέχουν. Ξέρω καλά τι τραβάνε».
Η κόρη της Χ.Κ γεννήθηκε το ’89 -ένα φυσιολογικό παιδί. Στα 3,5 παρουσίασε μυοκλονίες, μια ακούσια σύσπαση ομάδων μυών. Μέσα σε ένα εξάμηνο άρχισε να κάνει εστιακές επιληπτικές κρίσεις. Μετά από εξονυχιστική διερεύνηση, διαγνώστηκε με epilepsia partialis continua με υποψία συνδρόμου Ρασμούσεν. «Έκανε χιλιάδες κρίσεις μέσα στη μέρα. Ήταν ένας πραγματικός γολγοθάς. Από τότε έχουμε δοκιμάσει σχεδόν όλα τα φάρμακα, χωρίς διαφορά. Τα παιδιά βομβαρδίζονται με αγωγές, που έχουν τρομερές επιπτώσεις στη νοητική και την οργανική τους κατάσταση. Σήμερα, στα 25 της, παίρνει τετραπλή αγωγή, άλλα παιδιά παίρνουν 7 και 8 φάρμακα ταυτόχρονα. Μετά από αυτά που διαβάζω, βλέπω ότι η μόνη λύση είναι η φαρμακευτική κάνναβη. Σα γονιός που έχω μελετήσει εξαντλητικά το θέμα, πιστεύω ότι προς τα εκεί πρέπει να προσανατολιστούμε. Είμαι σε συνεργασία με νευρολόγους, αλλά κανείς δεν παίρνει την ευθύνη να σε βάλει σε τέτοια διαδικασία». Στο άκουσμα της λέξης «κάνναβη» άπαντες κάνουν πίσω.
www.vice.com/gr/read/medical-marijuana-kids]http://www.vice.com/gr/read/medical-marijuana-kids[/url]
Τα Παιδιά που Έχουν Ανάγκη τη Φαρμακευτική Κάνναβη
January 18, 2014
Λίνα Γιάνναρου
Στη βεράντα του 5ου ορόφου του νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία μαμάδες, μπαμπάδες, γιαγιάδες, ακόμα και νοσηλεύτριες έχουν ακουμπήσει στο κιγκλίδωμα και χαζεύουν, καπνίζοντας. Με την Αλεξία έχουμε βγει επίσης για ένα τσιγάρο. Προς στιγμήν αφαιρούμαι από το φως και κάνω νόημα «όχι» σε μια κυρία που μας προτείνει να ψωνίσουμε εικόνες της Παναγίας. Αμέσως συνέρχομαι, δεν είναι το δικό μου μωρό στο δωμάτιο, δεν είναι ο γιος μου που παθαίνει σπασμούς κάθε λίγο για λόγους που κανένας γιατρός δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Και η Αλεξία κάνει το ίδιο νεύμα. Πόσες προσευχές ακόμα για να φτάσει λίγο λάδι κάνναβης σ' αυτό το μικρό δωμάτιο;
Ο Θοδωρής έχει περάσει τους 10 από τους 14 μήνες της ζωής του στα νοσοκομεία, στο Αγία Σοφία, στο Αττικό, στο Ιασώ, στην Αγγλία. Μέχρι πρότινος, τρεφόταν μόνο με σωληνάκι, αφού οι σπασμοί δεν του επέτρεπαν να τραφεί κανονικά. Κουνάει τα χεράκια του συνεχώς ακούσια. «Έτσι είναι η κρίση;» ρωτάω τη μαμά του. «Όχι, πίστεψέ με θα το καταλάβεις όταν το δεις». Πράγματι αργότερα θα δω το παιδί να συγκλονίζεται σαν να το ΄χει διαπεράσει ηλεκτρικό ρεύμα. Να τεντώνει τα χέρια και τα πόδια, να γίνεται όλος πέτρα. Η Αλεξία θα τρέξει από πάνω του, θα του χαϊδέψει το κεφάλι, «έλα, θα περάσει». Θα περάσει. «Παλιότερα αυτό συνέβαινε κάθε δύο λεπτά. Τώρα συμβαίνει κατά βάση όταν κοιμάται. Γι’ αυτό δεν κοιμάται ποτέ καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, μόνο το βράδυ όταν πια εξαντλείται».
Ο Θοδωρής υποφέρει από κάποιας μορφής «επιληπτική εγκεφαλοπάθεια», χωρίς να έχει προσδιοριστεί το ακριβές αίτιο. Μπορεί να πρόκειται και για κάτι εντελώς νέο, τους είπαν, από τη σκοτεινή για την επιστήμη πλευρά του εγκεφάλου. Από τη στιγμή που γεννήθηκε έκανε τέτοιες κινήσεις στα άκρα, αλλά την πρώτη μεγάλη κρίση την έπαθε ενός μηνός. Έπαιξε άραγε ρόλο το βαρύ αντιεπιληπτικό φάρμακο που του είχε χορηγηθεί μαζί με αντιβίωση; Πολλοί γιατροί που έχουν δει έκτοτε είπαν στους γονείς ότι ήταν πολύ μικρός για τόσο ισχυρή θεραπεία. Πάντως κανένα φάρμακο ή συνδυασμός φαρμάκων δεν έχει φέρει αποτελέσματα μέχρι σήμερα, αντίθετα οι αγωγές έχουν προκαλέσει με τη σειρά τους άλλα προβλήματα στον οργανισμό. Σήμερα το βάρος του είναι κανονικό, αλλά ψυχοκινητικά το παιδί δεν έχει αναπτυχθεί. Αυτή τη φορά μπήκε στο νοσοκομείο για μια αγωγή με κορτιζόνη. Έχει περάσει ήδη μια βδομάδα αλλά δεν έχει υπάρξει βελτίωση. Οι γιατροί είπαν στην Αλεξία να περιμένει άλλη μία. «Δεν θα ανταποκριθεί, το ξέρω», λέει. «Αν υπάρχει ελπίδα αυτή βρίσκεται στο Κολοράντο».
Η Αλεξία Γιαννουζάκου έμαθε για το λάδι κανναβιδιόλης, παρακολουθώντας μια εκπομπή στο CNN. Το ρεπορτάζ έδειχνε τη μικρή Σαρλότ με το σύνδρομο Ντραβέ, το οποίο έχει επίσης ως σύμπτωμα τους σπασμούς, η οποία σώθηκε χάρη στο συγκεκριμένο σκεύασμα. Εργαστήριο στο Κολοράντο είχε επεξεργαστεί το φυτό της κάνναβης, μειώνοντας τα επίπεδα της ψυχοδραστικής ουσίας στο ελάχιστο και αυξάνοντας αυτά της κανναβιδιόλης, που έχει βρεθεί ότι δρα καταπραϋντικά στην ηλεκτρική και χημική δραστηριότητα του εγκεφάλου που προκαλεί τις επιληπτικές κρίσεις. Ωστόσο το φάρμακο είναι εκεί και αυτή εδώ. Ακόμα και εάν κατόρθωνε να το προμηθευτεί ταξιδεύοντας στις ΗΠΑ, θα ήταν αδύνατο να το περάσει από τα σύνορα. «Μη νομίζεις έχω σκεφτεί πολλές φορές να το προσπαθήσω. Ας με πιάσουν. Τι χειρότερο θα μου συμβεί;».
Ο διάλογος για τη φαρμακευτική κάνναβη οργιάζει σε όλο τον κόσμο -δέκα χώρες στην ΕΕ έχουν ψηφίσει υπέρ της αδειοδότησης σκευασμάτων από κάνναβη για θεραπευτικούς σκοπούς- αλλά η Ελλάδα παραμένει αμέτοχη. Εδώ, μόλις πέρυσι εξαιρέθηκε η κλωστική κάνναβη από τις ναρκωτικές ουσίες, για τα υπόλοιπα έχουμε πολύ δρόμο ακόμα. Η οικογένεια του Θοδωρή έχει συζητήσει το θέμα με γιατρούς, ζητώντας τους να παρέμβουν για να προμηθευτούν το συγκεκριμένο σκεύασμα ή κάποια που παράγονται στην Ολλανδία ή αλλού, αλλά πέφτουν σε τοίχο. «Όλοι μας λένε ότι δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή ερευνητικά δεδομένα. Ακόμα και να πιστεύουν ότι μπορεί αυτή η εναλλακτική θεραπεία να αξίζει, φοβούνται να εμπλακούν».
Ο νευρολόγος-επιληπτολόγος Κυριάκος Γαργάνης, υπεύθυνος της Μονάδας Επιληψίας της Κλινικής «Αγιος Λουκάς» στη Θεσσαλονίκη, μου λέει ότι κάποιοι γονείς έχουν ενημερωθεί για τη φαρμακευτική κάνναβη, αλλά «μόνο αυτοί που έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, δεν αποτελεί δηλαδή τάση». Η επιστημονική του άποψη για το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία πέραν πάσης αμφιβολίας που να συνηγορούν στο ότι η χρήση της φαρμακευτικής κάνναβης μπορεί να γενικευθεί. «Δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις από τις αρμόδιες εταιρίες και επιστημονικές ενώσεις ότι τα συγκεκριμένα σκευάσματα πρέπει να περάσουν στη φαρέτρα μας».
Για τους γονείς και τους οικείους όσων πάσχουν από φαρμακοανθεκτικές νόσους (που δεν ρυθμίζονται με φάρμακα δηλαδή), έρευνες όπως αυτή του Στάνφορντ που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Δεκεμβρίου του περιοδικού “Epilepsy and Behavior”, είναι όλες οι αποδείξεις που χρειάζονται. Σε αυτή, γονείς παιδιών με επιληψία στα οποία χορηγήθηκε κανναβιδιόλη δήλωσαν μείωση της συχνότητας των επεισοδίων σε ποσοστά έως και 80%, χωρίς παρενέργειες. Ήδη, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια έχει ξεκινήσει κλινικές μελέτες για την παραγωγή εκχυλίσματος κάνναβης με υψηλά επίπεδα κανναβιδιόλης από την GW Pharmaceuticals, που ανακοίνωσε ότι έχει λάβει ήδη έγκριση από τον FDA για την πειραματική δοκιμή του σε επιληπτικά παιδιά.
«Δεν ξέρω αν θα λειτουργήσει στο δικό μου παιδί, ξέρω ότι αξίζει να το δοκιμάσω», λέει η Αλεξία, μετά το βραδυνό πέρασμα των ειδικευόμενων γιατρών από το δωμάτιο. «Καθόμαστε και συζητάμε για άδειες και εγκρίσεις όταν ζούμε τραγωδίες. Έστω κι ένα παιδί να βοηθηθεί, ένα μόνο, αξίζει».
Λίγο αργότερα μιλώ με την Μ.Κ. Το παιδί της πάσχει από κρίσεις επιληψίας. «Ξεκίνησαν όταν ο γιος μου ήταν 18 μηνών, σήμερα είναι 13 ετών. Έχουμε γυρίσει όλη την Ευρώπη, δεν μπορούμε να βρούμε πού οφείλεται. Έχει φαρμακοανθεκτική επιληψία. Οι κρίσεις είναι καθημερινές, ξεκινούν από ένα σημείο του εγκεφάλου και γενικεύονται. Έχει χάσει το λόγο. Κάποια στιγμή πήγα και ψώνισα χόρτο. Φαντάσου μια σαραντάρα να ψωνίζει χασίς. Ο νευρολόγος του παιδιού μου είπε ότι θα με κλείσουν μέσα. Του απάντησα “μέσα είμαι και θέλω να βγω έξω”. Με τη βοήθεια ενός άλλου γιατρού που έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά, έμαθα και το ‘κανα βάμμα. Δύο μέρη οινόπνευμα, ένα μέρος βότανο. Άρχισα να του δίνω σταγόνες. Είδα βελτίωσα και καμία παρενέργεια. Το λάδι που κυκλοφορεί στην Αμερική έχει μεγαλύτερα επίπεδα κανναβιδιόλης, αλλά είναι πολύ δύσκολο να το φέρεις, σε σταματάνε στο αεροδρόμιο. Για να δεις αποτελέσματα πρέπει να σταματήσεις τα άλλα φάρμακα, έστω να τα μειώσεις. Κανείς, όμως, δεν παίρνει την ευθύνη να στα κόψει».
Από το ίδιο σύνδρομο πάσχει και ο γιος της Χ.Σ. «Είμαι παιδίατρος. Ο γιος μου είναι 6,5 ετών και έχει φαρμακοανθεκτική επιληψία. Δοκιμάσαμε πάρα πολλά φάρμακα, άπειρες θεραπείες, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Είχαμε διαβάσει πριν από δύο χρόνια στο ίντερνετ για την φαρμακευτική κάνναβη σε λάδι. Κατάφερα και βρήκα από την Ευρώπη μέσω μιας φίλης. Του έδωσα, αλλά ήθελε μεγαλύτερες δόσεις και χρειαζόταν να κόψουμε τα άλλα φάρμακα - το φοβήθηκα. Παρόλ’ αυτά είδα βελτίωση στο παιδί, ελπίζω πάρα πολύ σε αυτή την ουσία. Οι κρίσεις έχουν αραιώσει. Γι’ αυτό μετακομίσαμε οικογενειακώς στη Γερμανία όπου θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τη θεραπεία σωστά και για ικανό χρονικό διάστημα. Οι περισσότεροι γιατροί και νευρολόγοι προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν με τη συμβατική ιατρική, αλλά επειδή εγώ είμαι και γιατρός και μάνα και ζω από πολύ κοντά το πρόβλημα θεωρώ ότι αξίζει κανείς να δοκιμάσει εναλλακτικούς τρόπους. Δεν παρατήρησα καμία παρενέργεια. Μάλιστα κάποιοι γονείς δηλώνουν ότι με το φάρμακο βελτιώνεται ακόμα και η ψυχοκινητική κατάσταση του παιδιού, είναι σε μεγαλύτερη εγρήγορση, έχουν βελτιωμένη αντίληψη. Αυτό βέβαια μπορεί να οφείλεται στη μείωση των άλλων φαρμάκων. Θα μιλούσα επώνυμα, εάν είχα χειροπιαστά αποτελέσματα. Ακόμα έχουμε ενδείξεις -δεν πρέπει να βάλουμε τους ανθρώπους να τρέχουν. Ξέρω καλά τι τραβάνε».
Η κόρη της Χ.Κ γεννήθηκε το ’89 -ένα φυσιολογικό παιδί. Στα 3,5 παρουσίασε μυοκλονίες, μια ακούσια σύσπαση ομάδων μυών. Μέσα σε ένα εξάμηνο άρχισε να κάνει εστιακές επιληπτικές κρίσεις. Μετά από εξονυχιστική διερεύνηση, διαγνώστηκε με epilepsia partialis continua με υποψία συνδρόμου Ρασμούσεν. «Έκανε χιλιάδες κρίσεις μέσα στη μέρα. Ήταν ένας πραγματικός γολγοθάς. Από τότε έχουμε δοκιμάσει σχεδόν όλα τα φάρμακα, χωρίς διαφορά. Τα παιδιά βομβαρδίζονται με αγωγές, που έχουν τρομερές επιπτώσεις στη νοητική και την οργανική τους κατάσταση. Σήμερα, στα 25 της, παίρνει τετραπλή αγωγή, άλλα παιδιά παίρνουν 7 και 8 φάρμακα ταυτόχρονα. Μετά από αυτά που διαβάζω, βλέπω ότι η μόνη λύση είναι η φαρμακευτική κάνναβη. Σα γονιός που έχω μελετήσει εξαντλητικά το θέμα, πιστεύω ότι προς τα εκεί πρέπει να προσανατολιστούμε. Είμαι σε συνεργασία με νευρολόγους, αλλά κανείς δεν παίρνει την ευθύνη να σε βάλει σε τέτοια διαδικασία». Στο άκουσμα της λέξης «κάνναβη» άπαντες κάνουν πίσω.
www.vice.com/gr/read/medical-marijuana-kids]http://www.vice.com/gr/read/medical-marijuana-kids[/url]
Α-Ω
Μέγας
- Εγγρ.
- 15 Σεπ 2009
- Μηνύματα
- 6.293
- Κριτικές
- 14
- Like
- 4.780
- Πόντοι
- 3.715
Η ιστορία της καλλιέργειας κάνναβης στην Ελλάδα μέχρι το αποκορύφωμά της τον 20ό αιώνα
Οι αρχαίοι Έλληνες πιστεύεται ότι διδάχτηκαν την καλλιέργεια της κάνναβης και την τεχνική επεξεργασίας των ινών της από τους γείτονές τους εξ’ Ανατολής.
Αναφορές στην κάνναβη βρίσκουμε για πρώτη φορά τον 5ο αιώνα π.Χ. σε συγγραφικό έργο του «πατέρα της ιστορίας» Ηρόδοτου.
Από τον 5ο αιώνα π.Χ. και μετά οι σχετικές αναφορές σε συγγράμματα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων πληθαίνουν. Μέσα από αυτές φαίνεται πλέον καθαρά ότι οι αρχαίοι Έλληνες καλλιεργούσαν την κάνναβη και την χρησιμοποιούσαν ως πρώτη ύλη για την κατασκευή καραβόπανων, σχοινιών και υφασμάτων κάθε λογής, ως θεραπευτικό αλλά και ως ευφορικό μέσο.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και της Τουρκοκρατίας η καλλιέργεια της κάνναβης στην Ελλάδα συνεχίζεται, λόγω όμως των αλλεπάλληλων πολέμων και την μακροχρόνια υποδούλωσή της από Φράγκους, Ενετούς και Τούρκους η καλλιέργειά της ήταν περιορισμένη. Σποραδική παρέμεινε η καλλιέργειά της ακόμα και κατά τα πρώτα χρόνια από τη σύσταση του ελληνικού κράτους, το οποίο κάλυπτε τις ανάγκες του σε κάνναβη κυρίως με εισαγωγές.
Το 1875 περίπου, εκδηλώθηκε ουσιαστικά η πρώτη σοβαρή προσπάθεια οργανωμένης καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης, η οποία και διαδόθηκε σημαντικά στα χρόνια που ακολούθησαν.
Όμως, από το 1915 έως το 1919, ο πόλεμος, ο ναυτικός αποκλεισμός και η ραγδαία αύξηση της τιμής των δημητριακών, είχαν ως αποτέλεσμα να σταματήσει η οργανωμένη καλλιέργειά της.
Με τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η κλωστική κάνναβη αποτέλεσε βασική γεωργική καλλιέργεια και εξαγώγιμο προϊόν έως το 1932. Το 1928 για παράδειγμα, υπήρχαν στην Ελλάδα δέκα εργοστάσια, τα «κανναβουργεία», τα οποία επεξεργάζονταν την ίνα κυρίως για τη δημιουργία σκοινιών.
Από το 1936, χρονιά απαγόρευσης της κάνναβης στην Ελλάδα μετά αμερικανικών πιέσεων, τα ελληνικά κανναβουργεία σταδιακά οδηγήθηκαν στην πτώχευση με το τελευταίο κανναβουργείο να κλείνει στην Κέρκυρα αρχές του ’80.
Πολλή διαδεδομένη όμως ήταν η επεξεργασία της κάνναβης και τοπικά, με την μορφή της οικοτεχνίας, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες σε είδη καθημερινής χρήσεως, όπως τσουβάλια, σχοινιά, ρούχα. Η δραστηριότητα αυτή ασκήθηκε περίπου μέχρι τα μέσα του ’60 και εν συνεχεία πέρασε γρήγορα στη λήθη.Μέσα σε λιγότερο από 40 χρόνια οι αξίες της κάνναβης και η ιστορία της ξεχάστηκαν. Μόνον στην Έδεσσα σώζεται το μοναδικό πια κανναβουργείο, με τα παλιά -άριστα διατηρημένα- μηχανήματά του, για να θυμίζει, σε όποιον διαβαίνει τις πύλες του, το άγνωστο αυτό παρελθόν της Ελλάδας.
Η χασισοκαλλιέργεια και το εμπόριο κάνναβης στην Αρκαδία
Το 1870 οι Νόμοι Αρκαδίας και Αργολίδας πρωτοστατούσαν στην καλλιέργεια της ευφορικής και κλωστικής κάνναβης. Η Τρίπολη από τα μέσα του 19ου αιώνα αποτελούσε κέντρο καλλιέργειας και εμπορίας χασίς. Πρώτος εισήγαγε τους σπόρους του χασίς στην Τρίπολη ο Γεώργιος Μακρόπουλος, γαμπρός του τότε δημάρχου Τριπόλεως Αθανασίου Γρηγορόπουλου. Μετανάστες από την Ανατολή, την Αίγυπτο, την Κύπρο με υπουργική διαταγή, δίδαξαν στον Δήμο Ορχομενού Μαντινείας τη μεθοδολογία της καλλιέργειάς της. Η εφημερίδα της εποχής εκείνης «Μορέας» αναφέρει ότι το 1904 η παραγωγή στη Μαντινεία ανερχόταν στις 5.000.000 οκάδες. Το χασίς εξάγονταν στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Η φήμη του το κατέτασσε ανάμεσα στα καλύτερα του κόσμου. Οι περισσότερες κατασχέσεις στην Τύνιδα της Τυνησίας είχαν σφραγίδα ελληνικών εργοστασίων, με κυριότερο τον οίκο «Σταύρου Κοτσακέ εν Τριπόλει».
Υπήρχαν οι ποικιλίες καννάβι και ινδικό καννάβι. Διέφεραν ως προς το ότι το καννάβι δεν είχε καθόλου οσμή. Τα δενδρύλλια ορθώνονταν σε ύψος 1 με 2 μέτρα και είχαν πάχος 1 με 3 εκατοστά. Τα φύλλα ήταν στενά και στο τελείωμά τους σαν το πριόνι. Η σπορά γινόταν από το Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο με την ίδια διαδικασία της σποράς του σιταριού. Τα δενδρύλλια ωρίμαζαν μέχρι τον Αύγουστο, τα σκάλιζαν, έδιωχναν τα άγρια χόρτα, τα έκοβαν και τα άπλωναν στο χωράφι να ξεραθούν για 10 μέρες. Τελικά τα μάζευαν σε δεμάτια και τα αποθήκευαν. Χαρακτηριστικές αναφορές της επίδρασης κατά τη συγκομιδή τους είναι ότι οι νεαρές κοπέλες της περιοχής, όταν έφευγαν από το χωράφι καθ’ οδόν προς το σπίτι τους, ήταν πάντα εύθυμες αλλά και πειρακτικές, σε σημείο θράσους, απέναντι στους περαστικούς.
Στα εργαστήρια χασίς εργαζόταν πολύς κόσμος, μέχρι γυναίκες και παιδιά. Η κατεργασία πραγματοποιόταν το χειμώνα, εποχή ακατάλληλη για γεωργικές εργασίες. Ξεχώριζαν το ξύλο από τα φύλλα και τον σπόρο. Τα φύλλα τα έτριβαν αρχικά πάνω σε ειδικό συρμάτινο τελάρο με χοντρές τρύπες κι έπειτα σε τελάρα με πιο ψιλές τρύπες ώστε να απομονώνονται οι σπόροι. Τα φύλλα γίνονταν σκόνη, η οποία λόγω της ουσίας που περιείχαν σχηματιζόταν σε μία μάζα και κοβόταν σε πλάκες για κάπνισμα. Οι δε σπόροι πωλούνταν. Οι νοικοκυρές άπλωναν τους κορμούς των δενδρυλλίων στις αυλές των σπιτιών ή στα αλώνια και τους χτυπούσαν με ραβδί ώσπου να φύγουν τα υγρά από τον κορμό. Τη φλούδα του κορμού που απέμενε τη στέγνωναν στον ήλιο. Έπειτα σχημάτιζαν μπάλες (τουλούμπες), τις έγνεθαν με τη ρόκα κι έκαναν κλωστές.
Το χασίς το συσκεύαζαν σε χειροποίητα μικρά υφασμάτινα σακίδια, πάνω στα οποία τυπώνονταν με μαύρο ή κόκκινο μελάνι το σήμα του εργοστασίου, το όνομα και η διεύθυνση του εργοστασιάρχη. Κάθε παραγωγός διέθετε ξεχωριστό διακριτικό σήμα για το προϊόν του. Ο ελέφαντας ήταν σήμα του κτηματία Πέτρου Καραμάνου στο χωριό Στενό. Η ποιότητά του καθοριζόταν ανάλογα με τη χρονιά όπως στο κρασί.
Ο Γάλλος περιηγητής Henry de Monfreid επισκέφτηκε ο ίδιος την οικογενειακή επιχείρηση Καραμάνου στο Στενό για να εμπορευτεί χασίς. Αναφέρει ότι υπήρχε οργανωμένο δίκτυο Ελλήνων, οι οποίοι αναλάμβαναν να συνοδεύσουν τους υποψήφιους πελάτες και να πάρουν τις τελωνειακές άδειες. Στο δίκτυο αυτό συμμετείχαν όχι μόνο άνθρωποι του περιθωρίου αλλά και μορφωμένοι, της καλής κοινωνίας, άνδρες και γυναίκες, μαζί με τους απαραίτητους μεταφραστές και τα ανάλογα τηλεγραφήματα. Από το Στενό θα φόρτωναν την παραγγελία του στον σιδηρόδρομο και από τον Πειραιά με ελληνικό ατμόπλοιο θα μεταφερόταν στη Μασσαλία.
Ο περιηγητής δεν παρέλειψε να θαυμάσει την εργατικότητα, το πνεύμα οικονομίας, τη μυστικότητα, τη φιλοξενία των Ελλήνων και την ομορφιά της ελληνικής φύσης. Ο πελάτης είχε δικαίωμα δοκιμής του καπνού του χασίς. Το μέγεθος της φλόγας ήταν ανάλογο της ποιότητάς του. Η σοδειά είχε αποθηκευτεί σε σκοτεινό υπόγειο, όπου εργάτες χτυπούσαν με τα μπαστούνια τους σάκους για να κονιορτοποιήσουν το περιεχόμενο. Μετά φυλάσσονταν ολονυχτίς σε σιταποθήκη μέχρι το πρωί. Ακολουθούσε το κοσκίνισμά του από τις γυναίκες σε ειδικό τραπέζι και οι άντρες το τοποθετούσαν σε λεκάνες για να ομογενοποιηθεί. Μια υδραυλική πρέσα σχημάτιζε ομοιόμορφα μικρά σακίδια προς πώληση.
Υπήρχαν πολλά εργαστήρια στην Τρίπολη όπως του Αγγελίδη , Β. Βαφειόπουλου με 15 εργάτες στην οδό Σπετσεροπούλου και Νικηταρά, ο Κ. Θαλασσινός, του Γεωργίου Σ. Κωτσάκη με 20 εργάτες στην οδό Ταξιαρχών, του Π. Καράκαλου με 25 εργάτες, ο Τ. Καρακάλος, ο Σ. Καραμάνος, ο Γ. Καραχάλιος, ο Π. Καραχάλιος, ο Π. Λυμπερόπουλος, ο Δ. Ματζαγριωτάκης, ο Ι. Μαυρόγιαννης, ο Κ. Μικρούλης, ο Γ. Μουτσόπουλος, ο Ν. Μουτσόπουλος, ο Γ. Μπακόπουλος, ο Δ. Ματζαγριωτάκης, ο Κ. Μαυρόγιαννη, ο Μιχ. Κουγιούφας, ο Πέτρος Καραμάνος, ο Μ. Πετρόπουλος, ο Αργύρης Παπαοικονόμου, ο Γ. Σπορίδης, ο Κ. Σπορίδης.
Η καλλιέργεια σταμάτησε εξαιτίας επίμονων πιέσεων της βρετανικής διπλωματίας ότι δεν θα αγόραζαν εις το εξής ελληνική σταφίδα, αν δεν έπαυε η καλλιέργεια κι η εξαγωγή χασίς. Δύο εκδοχές αιτιολογούν την εκβιαστική πίεση των Άγγλων. Η πρώτη, ότι αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα στην Αίγυπτο λόγω του ότι οι Αιγύπτιοι εργάτες κάπνιζαν πολύ χασίς με συνέπεια τη μείωση της ντόπιας παραγωγής. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι με την κυκλοφορία του ινδικού χασίς θα αποκόμιζαν τεράστια οικονομικά οφέλη, αφού η Ινδία ήταν δική τους αποικία. Ως αποτέλεσμα της εξωτερικής πολιτικής, η Ελληνική Κυβέρνηση το 1906 επέβαλε φόρο στην καλλιέργεια χασίς και τελωνειακούς περιορισμούς.
Το 1919 η Συνθήκη των Βερσαλλιών είχε θέσει ως όρο να καταργηθεί η καλλιέργεια και εμπορία χασίς λόγω εθισμού κι επιβλαβών επιπτώσεων στην υγεία. Η Ελλάδα ακολούθησε τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη και με το νομοθετικό διάταγμα της 7/11/1925 θεσπίστηκε η απαγόρευση εμπορίου χασίς για δέκα χρόνια, έως την 1η Ιανουαρίου 1936. Σκοπός ήταν να εξαντληθούν τα αποθέματα και να διατεθούν στο εξωτερικό, ώστε να μην ζημιωθούν οικονομικά. Κατά συνέπεια άρχισε να μειώνεται το εργατικό δυναμικό στα χασισοεργαστήρια και οι καλλιεργητές στη Μαντινεία άρχισαν να καλλιεργούν άλλα είδη.
Μετά την δικτατορία του Μεταξά επεβλήθησαν σκληρά μέτρα με αποτέλεσμα να σταματήσει οριστικά η καλλιέργεια κι εμπορία χασίς. Στις εκλογές του 1920, όταν ήρθε στην Τρίπολη για την προεκλογική περιοδεία ο Λεβιδαίος Αλέξανδρος Παπαναστασίου, υπουργός της Κυβέρνησης Βενιζέλου, οι συμπατριώτες του τον παρακάλεσαν να βοηθήσει στην αναστολή της απόφασης του νόμου της απαγόρευσης καλλιέργειας χασίς. Ο διακεκριμένος πολιτικός όχι μόνο δεν ενήργησε θετικά στο αίτημα των συμπατριωτών του, αλλά συνέστησε στον Νομάρχη να επιβάλει πιο αυστηρά μέτρα.
Το 1932 το Ελληνικό Κράτος απαγορεύει την καλλιέργεια και κατοχή ινδικής καννάβεως. Ο δήμαρχος Ορχομενού Μαντινείας Γ. Κ. Μακρής αναφέρει ότι από τις αποζημιώσεις των καλλιεργητών παρακρατήθηκε ένα ποσοστό και ότι αυτά τα κρατικά έσοδα στήριξαν έργα υποδομής στην Πελοπόννησο.
Πηγή: kannabishop.com / arcadiaportal.com
Οι αρχαίοι Έλληνες πιστεύεται ότι διδάχτηκαν την καλλιέργεια της κάνναβης και την τεχνική επεξεργασίας των ινών της από τους γείτονές τους εξ’ Ανατολής.
Αναφορές στην κάνναβη βρίσκουμε για πρώτη φορά τον 5ο αιώνα π.Χ. σε συγγραφικό έργο του «πατέρα της ιστορίας» Ηρόδοτου.
Από τον 5ο αιώνα π.Χ. και μετά οι σχετικές αναφορές σε συγγράμματα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων πληθαίνουν. Μέσα από αυτές φαίνεται πλέον καθαρά ότι οι αρχαίοι Έλληνες καλλιεργούσαν την κάνναβη και την χρησιμοποιούσαν ως πρώτη ύλη για την κατασκευή καραβόπανων, σχοινιών και υφασμάτων κάθε λογής, ως θεραπευτικό αλλά και ως ευφορικό μέσο.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και της Τουρκοκρατίας η καλλιέργεια της κάνναβης στην Ελλάδα συνεχίζεται, λόγω όμως των αλλεπάλληλων πολέμων και την μακροχρόνια υποδούλωσή της από Φράγκους, Ενετούς και Τούρκους η καλλιέργειά της ήταν περιορισμένη. Σποραδική παρέμεινε η καλλιέργειά της ακόμα και κατά τα πρώτα χρόνια από τη σύσταση του ελληνικού κράτους, το οποίο κάλυπτε τις ανάγκες του σε κάνναβη κυρίως με εισαγωγές.
Το 1875 περίπου, εκδηλώθηκε ουσιαστικά η πρώτη σοβαρή προσπάθεια οργανωμένης καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης, η οποία και διαδόθηκε σημαντικά στα χρόνια που ακολούθησαν.
Όμως, από το 1915 έως το 1919, ο πόλεμος, ο ναυτικός αποκλεισμός και η ραγδαία αύξηση της τιμής των δημητριακών, είχαν ως αποτέλεσμα να σταματήσει η οργανωμένη καλλιέργειά της.
Με τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η κλωστική κάνναβη αποτέλεσε βασική γεωργική καλλιέργεια και εξαγώγιμο προϊόν έως το 1932. Το 1928 για παράδειγμα, υπήρχαν στην Ελλάδα δέκα εργοστάσια, τα «κανναβουργεία», τα οποία επεξεργάζονταν την ίνα κυρίως για τη δημιουργία σκοινιών.
Από το 1936, χρονιά απαγόρευσης της κάνναβης στην Ελλάδα μετά αμερικανικών πιέσεων, τα ελληνικά κανναβουργεία σταδιακά οδηγήθηκαν στην πτώχευση με το τελευταίο κανναβουργείο να κλείνει στην Κέρκυρα αρχές του ’80.
Πολλή διαδεδομένη όμως ήταν η επεξεργασία της κάνναβης και τοπικά, με την μορφή της οικοτεχνίας, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες σε είδη καθημερινής χρήσεως, όπως τσουβάλια, σχοινιά, ρούχα. Η δραστηριότητα αυτή ασκήθηκε περίπου μέχρι τα μέσα του ’60 και εν συνεχεία πέρασε γρήγορα στη λήθη.Μέσα σε λιγότερο από 40 χρόνια οι αξίες της κάνναβης και η ιστορία της ξεχάστηκαν. Μόνον στην Έδεσσα σώζεται το μοναδικό πια κανναβουργείο, με τα παλιά -άριστα διατηρημένα- μηχανήματά του, για να θυμίζει, σε όποιον διαβαίνει τις πύλες του, το άγνωστο αυτό παρελθόν της Ελλάδας.
Η χασισοκαλλιέργεια και το εμπόριο κάνναβης στην Αρκαδία
Το 1870 οι Νόμοι Αρκαδίας και Αργολίδας πρωτοστατούσαν στην καλλιέργεια της ευφορικής και κλωστικής κάνναβης. Η Τρίπολη από τα μέσα του 19ου αιώνα αποτελούσε κέντρο καλλιέργειας και εμπορίας χασίς. Πρώτος εισήγαγε τους σπόρους του χασίς στην Τρίπολη ο Γεώργιος Μακρόπουλος, γαμπρός του τότε δημάρχου Τριπόλεως Αθανασίου Γρηγορόπουλου. Μετανάστες από την Ανατολή, την Αίγυπτο, την Κύπρο με υπουργική διαταγή, δίδαξαν στον Δήμο Ορχομενού Μαντινείας τη μεθοδολογία της καλλιέργειάς της. Η εφημερίδα της εποχής εκείνης «Μορέας» αναφέρει ότι το 1904 η παραγωγή στη Μαντινεία ανερχόταν στις 5.000.000 οκάδες. Το χασίς εξάγονταν στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Η φήμη του το κατέτασσε ανάμεσα στα καλύτερα του κόσμου. Οι περισσότερες κατασχέσεις στην Τύνιδα της Τυνησίας είχαν σφραγίδα ελληνικών εργοστασίων, με κυριότερο τον οίκο «Σταύρου Κοτσακέ εν Τριπόλει».
Υπήρχαν οι ποικιλίες καννάβι και ινδικό καννάβι. Διέφεραν ως προς το ότι το καννάβι δεν είχε καθόλου οσμή. Τα δενδρύλλια ορθώνονταν σε ύψος 1 με 2 μέτρα και είχαν πάχος 1 με 3 εκατοστά. Τα φύλλα ήταν στενά και στο τελείωμά τους σαν το πριόνι. Η σπορά γινόταν από το Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο με την ίδια διαδικασία της σποράς του σιταριού. Τα δενδρύλλια ωρίμαζαν μέχρι τον Αύγουστο, τα σκάλιζαν, έδιωχναν τα άγρια χόρτα, τα έκοβαν και τα άπλωναν στο χωράφι να ξεραθούν για 10 μέρες. Τελικά τα μάζευαν σε δεμάτια και τα αποθήκευαν. Χαρακτηριστικές αναφορές της επίδρασης κατά τη συγκομιδή τους είναι ότι οι νεαρές κοπέλες της περιοχής, όταν έφευγαν από το χωράφι καθ’ οδόν προς το σπίτι τους, ήταν πάντα εύθυμες αλλά και πειρακτικές, σε σημείο θράσους, απέναντι στους περαστικούς.
Στα εργαστήρια χασίς εργαζόταν πολύς κόσμος, μέχρι γυναίκες και παιδιά. Η κατεργασία πραγματοποιόταν το χειμώνα, εποχή ακατάλληλη για γεωργικές εργασίες. Ξεχώριζαν το ξύλο από τα φύλλα και τον σπόρο. Τα φύλλα τα έτριβαν αρχικά πάνω σε ειδικό συρμάτινο τελάρο με χοντρές τρύπες κι έπειτα σε τελάρα με πιο ψιλές τρύπες ώστε να απομονώνονται οι σπόροι. Τα φύλλα γίνονταν σκόνη, η οποία λόγω της ουσίας που περιείχαν σχηματιζόταν σε μία μάζα και κοβόταν σε πλάκες για κάπνισμα. Οι δε σπόροι πωλούνταν. Οι νοικοκυρές άπλωναν τους κορμούς των δενδρυλλίων στις αυλές των σπιτιών ή στα αλώνια και τους χτυπούσαν με ραβδί ώσπου να φύγουν τα υγρά από τον κορμό. Τη φλούδα του κορμού που απέμενε τη στέγνωναν στον ήλιο. Έπειτα σχημάτιζαν μπάλες (τουλούμπες), τις έγνεθαν με τη ρόκα κι έκαναν κλωστές.
Το χασίς το συσκεύαζαν σε χειροποίητα μικρά υφασμάτινα σακίδια, πάνω στα οποία τυπώνονταν με μαύρο ή κόκκινο μελάνι το σήμα του εργοστασίου, το όνομα και η διεύθυνση του εργοστασιάρχη. Κάθε παραγωγός διέθετε ξεχωριστό διακριτικό σήμα για το προϊόν του. Ο ελέφαντας ήταν σήμα του κτηματία Πέτρου Καραμάνου στο χωριό Στενό. Η ποιότητά του καθοριζόταν ανάλογα με τη χρονιά όπως στο κρασί.
Ο Γάλλος περιηγητής Henry de Monfreid επισκέφτηκε ο ίδιος την οικογενειακή επιχείρηση Καραμάνου στο Στενό για να εμπορευτεί χασίς. Αναφέρει ότι υπήρχε οργανωμένο δίκτυο Ελλήνων, οι οποίοι αναλάμβαναν να συνοδεύσουν τους υποψήφιους πελάτες και να πάρουν τις τελωνειακές άδειες. Στο δίκτυο αυτό συμμετείχαν όχι μόνο άνθρωποι του περιθωρίου αλλά και μορφωμένοι, της καλής κοινωνίας, άνδρες και γυναίκες, μαζί με τους απαραίτητους μεταφραστές και τα ανάλογα τηλεγραφήματα. Από το Στενό θα φόρτωναν την παραγγελία του στον σιδηρόδρομο και από τον Πειραιά με ελληνικό ατμόπλοιο θα μεταφερόταν στη Μασσαλία.
Ο περιηγητής δεν παρέλειψε να θαυμάσει την εργατικότητα, το πνεύμα οικονομίας, τη μυστικότητα, τη φιλοξενία των Ελλήνων και την ομορφιά της ελληνικής φύσης. Ο πελάτης είχε δικαίωμα δοκιμής του καπνού του χασίς. Το μέγεθος της φλόγας ήταν ανάλογο της ποιότητάς του. Η σοδειά είχε αποθηκευτεί σε σκοτεινό υπόγειο, όπου εργάτες χτυπούσαν με τα μπαστούνια τους σάκους για να κονιορτοποιήσουν το περιεχόμενο. Μετά φυλάσσονταν ολονυχτίς σε σιταποθήκη μέχρι το πρωί. Ακολουθούσε το κοσκίνισμά του από τις γυναίκες σε ειδικό τραπέζι και οι άντρες το τοποθετούσαν σε λεκάνες για να ομογενοποιηθεί. Μια υδραυλική πρέσα σχημάτιζε ομοιόμορφα μικρά σακίδια προς πώληση.
Υπήρχαν πολλά εργαστήρια στην Τρίπολη όπως του Αγγελίδη , Β. Βαφειόπουλου με 15 εργάτες στην οδό Σπετσεροπούλου και Νικηταρά, ο Κ. Θαλασσινός, του Γεωργίου Σ. Κωτσάκη με 20 εργάτες στην οδό Ταξιαρχών, του Π. Καράκαλου με 25 εργάτες, ο Τ. Καρακάλος, ο Σ. Καραμάνος, ο Γ. Καραχάλιος, ο Π. Καραχάλιος, ο Π. Λυμπερόπουλος, ο Δ. Ματζαγριωτάκης, ο Ι. Μαυρόγιαννης, ο Κ. Μικρούλης, ο Γ. Μουτσόπουλος, ο Ν. Μουτσόπουλος, ο Γ. Μπακόπουλος, ο Δ. Ματζαγριωτάκης, ο Κ. Μαυρόγιαννη, ο Μιχ. Κουγιούφας, ο Πέτρος Καραμάνος, ο Μ. Πετρόπουλος, ο Αργύρης Παπαοικονόμου, ο Γ. Σπορίδης, ο Κ. Σπορίδης.
Η καλλιέργεια σταμάτησε εξαιτίας επίμονων πιέσεων της βρετανικής διπλωματίας ότι δεν θα αγόραζαν εις το εξής ελληνική σταφίδα, αν δεν έπαυε η καλλιέργεια κι η εξαγωγή χασίς. Δύο εκδοχές αιτιολογούν την εκβιαστική πίεση των Άγγλων. Η πρώτη, ότι αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα στην Αίγυπτο λόγω του ότι οι Αιγύπτιοι εργάτες κάπνιζαν πολύ χασίς με συνέπεια τη μείωση της ντόπιας παραγωγής. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι με την κυκλοφορία του ινδικού χασίς θα αποκόμιζαν τεράστια οικονομικά οφέλη, αφού η Ινδία ήταν δική τους αποικία. Ως αποτέλεσμα της εξωτερικής πολιτικής, η Ελληνική Κυβέρνηση το 1906 επέβαλε φόρο στην καλλιέργεια χασίς και τελωνειακούς περιορισμούς.
Το 1919 η Συνθήκη των Βερσαλλιών είχε θέσει ως όρο να καταργηθεί η καλλιέργεια και εμπορία χασίς λόγω εθισμού κι επιβλαβών επιπτώσεων στην υγεία. Η Ελλάδα ακολούθησε τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη και με το νομοθετικό διάταγμα της 7/11/1925 θεσπίστηκε η απαγόρευση εμπορίου χασίς για δέκα χρόνια, έως την 1η Ιανουαρίου 1936. Σκοπός ήταν να εξαντληθούν τα αποθέματα και να διατεθούν στο εξωτερικό, ώστε να μην ζημιωθούν οικονομικά. Κατά συνέπεια άρχισε να μειώνεται το εργατικό δυναμικό στα χασισοεργαστήρια και οι καλλιεργητές στη Μαντινεία άρχισαν να καλλιεργούν άλλα είδη.
Μετά την δικτατορία του Μεταξά επεβλήθησαν σκληρά μέτρα με αποτέλεσμα να σταματήσει οριστικά η καλλιέργεια κι εμπορία χασίς. Στις εκλογές του 1920, όταν ήρθε στην Τρίπολη για την προεκλογική περιοδεία ο Λεβιδαίος Αλέξανδρος Παπαναστασίου, υπουργός της Κυβέρνησης Βενιζέλου, οι συμπατριώτες του τον παρακάλεσαν να βοηθήσει στην αναστολή της απόφασης του νόμου της απαγόρευσης καλλιέργειας χασίς. Ο διακεκριμένος πολιτικός όχι μόνο δεν ενήργησε θετικά στο αίτημα των συμπατριωτών του, αλλά συνέστησε στον Νομάρχη να επιβάλει πιο αυστηρά μέτρα.
Το 1932 το Ελληνικό Κράτος απαγορεύει την καλλιέργεια και κατοχή ινδικής καννάβεως. Ο δήμαρχος Ορχομενού Μαντινείας Γ. Κ. Μακρής αναφέρει ότι από τις αποζημιώσεις των καλλιεργητών παρακρατήθηκε ένα ποσοστό και ότι αυτά τα κρατικά έσοδα στήριξαν έργα υποδομής στην Πελοπόννησο.
Πηγή: kannabishop.com / arcadiaportal.com
Βρηκα αυτό το άρθρο στο ιντερνετ , και μου φάνηκε ενδιαφέρον ... αν όντως ισχύουν οι έρευνες που αναφέρονται.
Η Αλβανία ετοιμάζεται να νομιμοποιήσει (η νομιμοποίησε ήδη ;)την ιατρική κάνναβη , κάτι παρόμοιο σκεφτόταν να κάνει και ο Τσίπρας αν θυμάμαι καλά αλλά δεν έγινε ποτέ.
www.ertnews.gr
Αλβανία: Νομιμοποίηση της κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς
Η αλβανική κυβέρνηση μέσω του Εθνικού Συμβουλίου έχει ζητήσει τη γνώμη των πολιτών για τη νομιμοποίηση της κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς. Ο Πρωθυπουργός
www.ertnews.gr