Κατακόρυφη πτώση υπάρχει μικρέ διότι δεν υπάρχει μαρούλι .
Άμα δεν υπάρχει μαρούλι τί να κάνει ο άλλος ?
Να γράψει κριτική , ή να κλάψει το κοσάρι που τούφαγε η πουτή ?
Εδώ υπάρχουνε κωλόμπαρα με νέο σύστημα . Με την είσοδο , νεράκι κέρασμα δώρου .
Σε λίγο με το 2πλό θα παίρνεις φραπεδάκι δώρο .
Και στις 2 παρουσίες στο κατάστημα , άνω των 50 € , θα σου στέλνουνε την πουτή της αρεσκείας σου σε πλησίον ξενοδοχείο με ντισκάουντ .
Όσο γαι τα βιντεάκια .
Και άλλες έχουνε βιντεάκια , και πιο εξτρήμ .
Και άλλες παντρευτήκανε
Και δεν τα σβήνουνε .
Ουτε αυτές πειράζει , ούτε τους συζύγους .
Κι όλες γύρω γύρω γυρνάνε , τάχα μου να δούνε τις φιλενάδες κ.λπ.
Κι όλες νοσταλγούνε να φέρνουνε βόλτα το σουλήνα με τα 20ποντα .
Ποιος παλιός ποδοσφαιριστής δεν πάει στο γήπεδο , ποιος δεν παίζει στην Αλάνα με την πιτσιρικαρία ?
Καμμιά φορά δανείζονται εικοσάποντα και ανεβαίνουν στο σωλήνα .
Πως ο Μουράτης να πούμε που έριχνε κανα σουτάκι στους πιτσιρικάδες.
Εδώ δεν μπορούνε να ασκήσουνε και προπονητικά καθήκοντα . Ούτε να μανατζάρουνε πουτάνες , ούτε να ανοίξουνε μαγαζιά . Οπότε τέρμα το άθλημα , άντε να χανε μαζέψει τίποτα , άμα δεν ήταν σκορποχέρες και καλόκαρδες , ή απλά σκορποχέρες , να χουνε κανα καλό σπιτάκι με νοίκι , να χουνε ανοίξει κανα νταλαβεράκι με το χασμπαντ να βγαίνει το μεροκαματάκι , να κολήσουνε ένσημα , να βγούνε στη σύνταξη , να μεγαλώσουνε τα παιδάκια τους .
Το όνειρό τους , ή μάλλον την επιθυμία τους να αράξουνε να νοικοκυρευτούνε την κάνουνε , αργά ή γρήγορα πραγματικότητα . Αλλά , για όλους μας έχει μεγάλη σημασία η αποδοχή και η αναγνωρισιμότητα.
Τα κορίτσια ήτανε μούρες εκεί , σταρ , πιποστάρ - αλλά σταρ .
Άλλο πράγμα να πλένεις τα σώβρακα του χάσμπαντ , σε ένα διαμερισματάκι στη Νάπολι της Αθήνας , να ψωνίζεις πατσές από την κεντρική αγορά , και να μαγειρεύεις ρυζάκι και κρέας με γεύση ψάρι , και άμα δεν είναι κολντ η Γκίνες του χάσμπαντ , να πέφτει και καμιά μπάτσα ,υπερηχητικιά , και άλλο να χορεύεις με ακροβασίες στο σωλήνα , να γράφουνε για σένα 190 μαλάκες , λες και είσαι η Μέλανι Γκρίφιθ , να σου τάζουνε μεγάλα ποσά να σε γαμήσουνε , να σε τρέχουνε μπουζούκια , κλαμπ ακριβά εστιατόρια λες και είσαι η τιβι περσόνα , άνθρωποι που αλλιώς δε θα σε είχανε προσέξει ποτέ .
Βέβαια αυτοί δε θα τις παντρέυονταν ποτέ , έχουνε γυναίκες , γκόμενες , ερωμένες. Οπότε καλύτερα στον Ατρόμητο Περιστερίου και να μας αγαπάνε , παρά στη Ρεάλ Μαδρίτης να βλέπουμε το γήπεδο μια φορά την τριετία .
Καλή είναι η ησυχία .
Αλλά η δόξα μεγάλο πράγμα .
Και όλες γυρνάνε γύρω γύρω .
Τι κι αν τις ψάχνει ο καψούρης , ή τις κυνηγάει ο ψυχάκιας και διαδίδουν ότι είναι παντρεμένες στη Σουηδία με μεγαλέμπορο κατεψυγμένου Σωλομού .
Γυρνάνε γύρω γύρω .
Να δούνε οι άλλες ότι είναι πια κερίες με δόξα και τιμή .
Να μάθουνε για τις φίλες τους , τις εχθρές τους .
Να τις δούνε οι μικρές , να πάνε να υποβάλλουν τα σέβη τους .
Να λένε η μία στην άλλη να ο λινοξυλάκης του στριπ , και γω θα γίνω κερία αμα μεγαλώσω.
Κυρίως όμως να τις δείξουνε στον άγνωστο πελάτη , να πούνε να αυτή ήτανε από τις παλιές , τις ... ντίβες .
Ή να τις θυμηθεί και κανένας , να συγκινηθεί . Να ξανανιώσουνε ότι κάτι ήταν , ότι μετράγανε , όχι το κόψανε και δεν τις ψάχνει κανείς . Η μόνο ένας !
Να τις θυμούνται , πως ο Γλύκας να πούμε που κάνει εκείνες τις κωλοεκπομπες για τη μπάλα και φένρει τους παλαιούς άσσους , για να θυμούνται οι άλλοι ότι ήτανε ποδοσφαιριστής του γαύρου ?
Και την άλλη μέρα Βάσια Λόη στην τηλεόραση .
Εμείς πάντως τις αγαπάμε .
Και τότε , και τώρα και πάντα .
Και είναι περίεργο , πως αυτή που ήθελες να σκοτώσεις , και βέβαια την κατάλληλη στιγμή δεν την είδες μπροστά σου , ή τό ΄σκασε γρήγορα και δεν έπεσε από φάπα μέχρι μαχαιριά , αν δεν πάθεις εγκεφαλικό , τους δίνεις , ή θέλεις να τους δώσεις , ένα φιλάκι .
Και φιλάκι μέσα από την καρδιά σου .
Όχι δήθεν για να τις φέρεις με τα νερά σου μήπως τις ξαναγαμήσεις.
Φιλάκι.
Φεύγει ο Κρόνος από το ζώδιό σου και όλα ξεδιαλύνονται .
Και αυτό που μένει είναι μια λύτρωση .
Ένα χαμόγελο .
Μια εμπειρία .
Ε μετά παίρνεις τηλ τη ρεζέρβα σου
Πας ακρωτήρι .
Διότι οι πουτάνες αλλάζουν , οι πουτανιάρηδες όχι .
