Kylo_Ren
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Ιαν 2016
- Μηνύματα
- 1.365
- Like
- 144
- Πόντοι
- 16
Μαν τον βλεπω σκληρο ,προσεχε
Ηλεκτρονικο εισιτήριο ΜΜΜ. Τι παιζει;
- Μέλος που άνοιξε το νήμα ChangeCase
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 130
- Εμφανίσεις 8K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 4 άτομα (0 μέλη και 4 επισκέπτες)
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
Μαν τον βλεπω σκληρο ,προσεχε
θα κάνω απεντόμωση με αυτό... δεν θα μείνει ούτε μια κατσαρίδα σαν τον μπεκιάρη
mpekiaris10
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Φεβ 2016
- Μηνύματα
- 767
- Like
- 3
- Πόντοι
- 6
Καλύτερα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο παρά καρπαζοεισπράκτορας. Λυπάμαι τις γκόμενες που σου κάθονται. Εσένα σε έχω ικανό να φοβάσαι και τα 13χρονα.
pussy wagon
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 13 Οκτ 2010
- Μηνύματα
- 28.766
- Κριτικές
- 18
- Like
- 5.571
- Πόντοι
- 1.796
μπεκιαρης ωραιος τυπος
σε διαβαζω τα λες ωραια φιλε συνεχισε να προκαλεις πονο σε κυριλεδες μπουρζουαδες
φατους μπρο
σε διαβαζω τα λες ωραια φιλε συνεχισε να προκαλεις πονο σε κυριλεδες μπουρζουαδες
φατους μπρο
acapoeira
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Νοε 2017
- Μηνύματα
- 7.440
- Like
- 233
- Πόντοι
- 86
Για πες σκηνικο που εδειρες κυριλεδες
alex71
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 5 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 154.320
- Κριτικές
- 1
- Like
- 32.291
- Πόντοι
- 8.006
Μπα, μπα...Φοιτούσαμε στα Αναβρυτα?
ntinosspa14
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Νοε 2014
- Μηνύματα
- 1.200
- Κριτικές
- 18
- Like
- 773
- Πόντοι
- 326
το χτυπας στην αρχη και στην εξοδο?
στα λεωφορεια ? μεσα το χτυπας ?
στο τραμ συνεχιζουμε να μπαινουμε τσαμπα
στα λεωφορεια ? μεσα το χτυπας ?
στο τραμ συνεχιζουμε να μπαινουμε τσαμπα
ΝΑΣΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
Γλομπεο-Μύστης
- Εγγρ.
- 26 Ιαν 2016
- Μηνύματα
- 27.459
- Κριτικές
- 49
- Like
- 23.328
- Πόντοι
- 24.596
να δουμε απο αυριο οι λαθρο με τις μαντηλες με τι θρασσος θα θελουν να περνανε απο την πυλη που θα ειναι ανοιχτη για ειδικες ομαδες πληθυσμου :S :S :S
acapoeira
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Νοε 2017
- Μηνύματα
- 7.440
- Like
- 233
- Πόντοι
- 86
Aπο θρασσος αλλο τιποτα η λάθρο, κυριοι θα περνανε
Porn Gangster
Γλομπεο-Μύστης
- Εγγρ.
- 8 Μαΐ 2015
- Μηνύματα
- 14.714
- Κριτικές
- 145
- Like
- 23.606
- Πόντοι
- 27.786
mpekiaris10
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Φεβ 2016
- Μηνύματα
- 767
- Like
- 3
- Πόντοι
- 6
Απλά περνάμε ανά ομάδες (20-30 ατόμων) από την πύλη που είναι για ΑΜΕΑ, άνεργους, στρατιωτικούς, κτλ. Αν είναι μόνο ένας υπεύθυνος πότε θα προλάβει να τους τσεκάρει όλους;
Βέβαια υπάρχουν και οι ψυχαναγκαστικοί νομοταγείς που αν δεν κάνουν ότι ορίζει ο νόμος...δε μπορούν να ηρεμήσουν. Αυτοί θα χτυπάνε ηλεκτρονικό κανονικά και δε πα να είναι οι πύλες ορθάνοιχτες.
Βέβαια υπάρχουν και οι ψυχαναγκαστικοί νομοταγείς που αν δεν κάνουν ότι ορίζει ο νόμος...δε μπορούν να ηρεμήσουν. Αυτοί θα χτυπάνε ηλεκτρονικό κανονικά και δε πα να είναι οι πύλες ορθάνοιχτες.
Επισκέπτης
Βέβαια υπάρχουν και οι ψυχαναγκαστικοί νομοταγείς που αν δεν κάνουν ότι ορίζει ο νόμος...δε μπορούν να ηρεμήσουν. Αυτοί θα χτυπάνε ηλεκτρονικό κανονικά και δε πα να είναι οι πύλες ορθάνοιχτες.
Αυτό το κάνω εγώ , πανίβλακα ! Γιατί είναι δικιά μου η χώρα και δεν είμαι ραγιάς εγώ ! Πού θα τα βρει τα έσοδα το μετρό/το δημόσιο ; Απ' τους Τούρκους ; Ηλίθιε !
mpekiaris10
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Φεβ 2016
- Μηνύματα
- 767
- Like
- 3
- Πόντοι
- 6
Πέρνα μια βόλτα από τον ΗΣΑΠ του Αγίου Ελευθερίου να δεις το σύνθημα για τις δωρεάν μετακινήσεις.
Λεφτά υπάρχουν, ας μην κρυβόμαστε.
Λεφτά υπάρχουν, ας μην κρυβόμαστε.
Επισκέπτης
Φίλε , προσωπικά δεν περιμένω κανένα μήνυμα , για καμιά περίπτωση , να μου πει τι να κάνω !
Digweed
Μέγας
- Εγγρ.
- 26 Ιουν 2016
- Μηνύματα
- 6.034
- Κριτικές
- 1
- Like
- 16.294
- Πόντοι
- 3.836
Κι αν σας πιάσουν χωρίς εισιτήριο,τι κάνετε;
Να ξεκινήσω με το ότι είμαι κατά της βίας, γενικώς.
Ωστόσο, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, έπιασα κανά δυο φορές τον εαυτό μου να επεξεργάζεται πιθανά σενάρια αυτοάμυνας ή ακόμη και επίθεσης. Και για να εξηγούμαι:
την τελευταία φορά που με έπιασαν χωρίς εισιτήριο, ήμουν φοιτήτρια και είχα να επιλέξω ανάμεσα σε μια διαδρομή με τον ηλεκτρικό και στο αν θα μου «έβγαιναν» τα λεφτά για σνακ, τσιγάρα και εφημερίδες.
Εννοείται ότι στο ζύγι βγήκαν κερδισμένα όλα τα άλλα, μπήκα χωρίς εισιτήριο, με πιάσανε, ο ελεγκτής ήθελε και λίγο να κάνει το κομμάτι του και να με κάνει και «ντα» παρουσία κερκίδας, δεν του βγήκε όπως το υπολόγιζε, έδωσα ταυτότητα, έκοψε πρόστιμο, αυτό ήταν όλο.
Από τότε κυκλοφορούσα πάντοτε με κάρτα απεριορίστων, όλα καλά, κανένα πρόβλημα.
Από τη μέρα που ξεκίνησε η φάρσα με τα νέα εισιτήρια, ορκίστηκα ότι δεν θα περιμένω σε ουρά, (δεν το τήρησα, λόγω γκρίνιας), έχασα δυο ώρες απ' τη ζωή μου, χωρίς αποτέλεσμα και επίσης ορκίστηκα (και το τήρησα) ότι δεν θα εμπιστευθώ τα περί «ηλεκτρονικής» αποστολής της κάρτας. Όσος κόσμος γνωρίζω ακόμη την περιμένει και στο ενδιάμεσο πληρώνει ξέχωρα ημερήσια εισιτήρια, 5 διαδρομών και άλλες παραλλαγές του κομίστρου του.
Δυο μήνες μετά την ανακοίνωση της μετάβασης στη νέα θαυμαστή εποχή των ηλεκτρονικών ελέγχων στα εισιτήρια, είναι αδύνατον να ευλογείς όλο αυτό το χάος, πιστεύοντας στην καλή πρόθεση των πολιτών.
Οι αστικές συγκοινωνίες έχουν το ατού της ταχύτητας, του "πλήρωσα - έφτασα", όταν, λοιπόν, τις μετατρέπεις σε βάσανο, δεν μπορεί, ποντάρεις στην αναταραχή.
Το Σάββατο για πρώτη φορά μετά από χρόνια έκανα χωρίς εισιτήριο τη διαδρομή Ευαγγελισμός – Σύνταγμα, Σύνταγμα – Πετράλωνα, και, ειλικρινά, αν με βρείτε, πιάστε με.
Στα εκδοτήρια γινόταν –συγνώμη, κιόλας- της τρελής.
Ουρές απροσμέτρητες στα γκισέ, δυο μηχανήματα αυτόματης έκδοσης «εκτός λειτουργίας», χάος με τις οδηγίες από δύο φιλότιμους υπαλλήλους, να τα λέμε κι αυτά.
Ούτε το 1,40 να μην μπορείς να βγάλεις, χωρίς να περιμένεις ένα μισάωρο τουλάχιστον. Θα πει κάποιος ότι έπεσα στην περίπτωση, αλλά θα πω ότι η ζωή μας έχει γίνει μια ατέλειωτη περίπτωση.
Δεν είχα χρόνο για χάσιμο, όπως και καμία πρόθεση να κλέψω το υπέροχο κράτος και το εκσυγχρονισμένο σύστημά του.
Πέρασα ανάμεσα από τα ακυρωτικά μηχανήματα με νεύρα και χτυποκάρδι.
Τι θα γινόταν αν με έπιαναν;
Γιατί να το περάσω εγώ αυτό το ρεζιλίκι;
(Σ.Σ.: άρχισα να σκέφτομαι, όπως η μαμά μου). Μήπως θα μου μιλούσαν άσχημα;
Μήπως θα με τραμπούκιζαν;
Κι αν έμπλεκα σε καυγά;
Κι αν γίνονταν έκτροπα;
Κι αν δεν καθόταν ο ελεγκτής να του εξηγήσω;
Μέχρι να κατέβω στις αποβάθρες, είχα ήδη γίνει ταλιμπάν, ισορροπώντας μεταξύ τρόμου και πιθανών σεναρίων.
Και όχι, δεν πρόκειται να δώσω ταυτότητα – και γιατί να πληρώσω πρόστιμο, εγώ που ήμουν πάντα εντάξει, αφού επικρατούσε αυτό το πανδαιμόνιο;! – και θα γίνει χαμός (στο μυαλό μου όλα, εννοείται, και με την πίεση να έχει πάρει τον ανήφορο).
Μέχρι να βγω Σύνταγμα –μιλάμε για μία στάση, έτσι;- και να δω ξανά τα ίδια (ουρές, φωνές, αυτόματα εκδοτήρια «εκτός λειτουργίας») άρχισα να σκέφτομαι τι έχει να γίνει έτσι κι αρχίσουν να κλείνουν τα πορτάκια στα ακυρωτικά μηχανήματα.
Έτσι κι αρχίσουν να τσιμπάνε κόσμο, χωρίς εισιτήριο και να κόβουν πρόστιμα.
Οι ηλίθιες ελληνικές απορίες με κούρδιζαν μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου:
πόσοι είναι σαν κι εμένα που έχουν όλη την καλή διάθεση να είναι εντάξει, αλλά δεν έχουν σκοπό να συναινέσουν σ' αυτό το μαρτύριο;
Γιατί όλα πρέπει να γίνονται μισά;
Γιατί πάντα ο μηχανισμός να είναι τόσο ανέτοιμος σε όλα του, αλλά πάντα έτοιμος να σε πλήξει με ένα ωραιότατο πρόστιμο;
Γιατί υποτιμάς τη νοημοσύνη μας τόσο απροκάλυπτα;
Χωρίς παρεξήγηση και καμία απειλητική διάθεση, θα το ξαναπώ: πιάστε με.
Αν δεν έχει ουρά μέχρι την Κόρινθο, θα βγάζω εισιτήριο. Και θα περιμένω τη μέρα που για να βγάλεις κάρτα, δεν θα χρειαστεί να εξευτελιστείς με ένα δίωρο στην ουρά.
Δυο μήνες μετά την ανακοίνωση της μετάβασης στη νέα θαυμαστή εποχή των ηλεκτρονικών ελέγχων στα εισιτήρια, είναι αδύνατον να ευλογείς όλο αυτό το χάος, πιστεύοντας στην καλή πρόθεση των πολιτών.
Οι αστικές συγκοινωνίες έχουν το ατού της ταχύτητας, του "πλήρωσα - έφτασα", όταν, λοιπόν, τις μετατρέπεις σε βάσανο, δεν μπορεί, ποντάρεις στην αναταραχή. Στην επιστροφή –επίσης χωρίς εισιτήριο- είχα υιοθετήσει την έκφραση ολύμπιας μακαριότητας της γιαγιάς δίπλα μου. Χωρίς παρεξήγηση και καμία απειλητική διάθεση, θα το ξαναπώ: πιάστε με.
Αν δεν έχει ουρά μέχρι την Κόρινθο, θα βγάζω εισιτήριο.
Και θα περιμένω τη μέρα που για να βγάλεις κάρτα, δεν θα χρειαστεί να εξευτελιστείς με ένα δίωρο στην ουρά.
Αν συνεχιστεί αυτό το πράγμα, θα καβαλάω πορτάκια (στην περίπτωση που πριν εξομαλυνθεί όλη αυτή η κατάσταση, τα κλείσουν ωραία και νομότυπα, αλλά καθ' όλα ανήθικα).
Κι αν υπάρχουν ακόμη απορίες γιατί ο κόσμος δεν συμμερίζεται το συνδικαλιστικό φρόνημα σε κάθε απεργία, κάθε στάση εργασίας και κάθε τρελή αργοπορία, από εδώ και πέρα αυτές οι απορίες ίσως απαντηθούν με τον απολύτως λάθος τρόπο, γι' αυτό ας υπάρξει μια φροντίδα παραπάνω από συναρμόδιους και εμπλεκόμενους (δημόσιου και ιδιωτικού χαρακτήρα) για να αποτραπούν τα χειρότερα.
Και ας το πούμε ακόμη πιο απλά και τόσο λαϊκά όσο το καταλαβαίνει η παρούσα κυβέρνηση: το να σεβαστείς το μεροκάματο, τον χρόνο και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου κάθε ηλικίας που έρχεται και στέκεται στην ουρά γιατί θέλει να είναι εντάξει, θα είναι μία εξαιρετικά υπεύθυνη, αριστερή και ευρωπαϊκή χειρονομία, σε μια χώρα που παλεύει και για τα τρία μαζί και δεν της βγαίνει με τίποτα.
Τουλάχιστον, μέχρι να λειτουργήσει απολύτως σωστά και σε όλα τα επίπεδα το υπέροχο νέο σύστημα με τα εισιτήρια.
Να ξεκινήσω με το ότι είμαι κατά της βίας, γενικώς.
Ωστόσο, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, έπιασα κανά δυο φορές τον εαυτό μου να επεξεργάζεται πιθανά σενάρια αυτοάμυνας ή ακόμη και επίθεσης. Και για να εξηγούμαι:
την τελευταία φορά που με έπιασαν χωρίς εισιτήριο, ήμουν φοιτήτρια και είχα να επιλέξω ανάμεσα σε μια διαδρομή με τον ηλεκτρικό και στο αν θα μου «έβγαιναν» τα λεφτά για σνακ, τσιγάρα και εφημερίδες.
Εννοείται ότι στο ζύγι βγήκαν κερδισμένα όλα τα άλλα, μπήκα χωρίς εισιτήριο, με πιάσανε, ο ελεγκτής ήθελε και λίγο να κάνει το κομμάτι του και να με κάνει και «ντα» παρουσία κερκίδας, δεν του βγήκε όπως το υπολόγιζε, έδωσα ταυτότητα, έκοψε πρόστιμο, αυτό ήταν όλο.
Από τότε κυκλοφορούσα πάντοτε με κάρτα απεριορίστων, όλα καλά, κανένα πρόβλημα.
Από τη μέρα που ξεκίνησε η φάρσα με τα νέα εισιτήρια, ορκίστηκα ότι δεν θα περιμένω σε ουρά, (δεν το τήρησα, λόγω γκρίνιας), έχασα δυο ώρες απ' τη ζωή μου, χωρίς αποτέλεσμα και επίσης ορκίστηκα (και το τήρησα) ότι δεν θα εμπιστευθώ τα περί «ηλεκτρονικής» αποστολής της κάρτας. Όσος κόσμος γνωρίζω ακόμη την περιμένει και στο ενδιάμεσο πληρώνει ξέχωρα ημερήσια εισιτήρια, 5 διαδρομών και άλλες παραλλαγές του κομίστρου του.
Δυο μήνες μετά την ανακοίνωση της μετάβασης στη νέα θαυμαστή εποχή των ηλεκτρονικών ελέγχων στα εισιτήρια, είναι αδύνατον να ευλογείς όλο αυτό το χάος, πιστεύοντας στην καλή πρόθεση των πολιτών.
Οι αστικές συγκοινωνίες έχουν το ατού της ταχύτητας, του "πλήρωσα - έφτασα", όταν, λοιπόν, τις μετατρέπεις σε βάσανο, δεν μπορεί, ποντάρεις στην αναταραχή.
Το Σάββατο για πρώτη φορά μετά από χρόνια έκανα χωρίς εισιτήριο τη διαδρομή Ευαγγελισμός – Σύνταγμα, Σύνταγμα – Πετράλωνα, και, ειλικρινά, αν με βρείτε, πιάστε με.
Στα εκδοτήρια γινόταν –συγνώμη, κιόλας- της τρελής.
Ουρές απροσμέτρητες στα γκισέ, δυο μηχανήματα αυτόματης έκδοσης «εκτός λειτουργίας», χάος με τις οδηγίες από δύο φιλότιμους υπαλλήλους, να τα λέμε κι αυτά.
Ούτε το 1,40 να μην μπορείς να βγάλεις, χωρίς να περιμένεις ένα μισάωρο τουλάχιστον. Θα πει κάποιος ότι έπεσα στην περίπτωση, αλλά θα πω ότι η ζωή μας έχει γίνει μια ατέλειωτη περίπτωση.
Δεν είχα χρόνο για χάσιμο, όπως και καμία πρόθεση να κλέψω το υπέροχο κράτος και το εκσυγχρονισμένο σύστημά του.
Πέρασα ανάμεσα από τα ακυρωτικά μηχανήματα με νεύρα και χτυποκάρδι.
Τι θα γινόταν αν με έπιαναν;
Γιατί να το περάσω εγώ αυτό το ρεζιλίκι;
(Σ.Σ.: άρχισα να σκέφτομαι, όπως η μαμά μου). Μήπως θα μου μιλούσαν άσχημα;
Μήπως θα με τραμπούκιζαν;
Κι αν έμπλεκα σε καυγά;
Κι αν γίνονταν έκτροπα;
Κι αν δεν καθόταν ο ελεγκτής να του εξηγήσω;
Μέχρι να κατέβω στις αποβάθρες, είχα ήδη γίνει ταλιμπάν, ισορροπώντας μεταξύ τρόμου και πιθανών σεναρίων.
Και όχι, δεν πρόκειται να δώσω ταυτότητα – και γιατί να πληρώσω πρόστιμο, εγώ που ήμουν πάντα εντάξει, αφού επικρατούσε αυτό το πανδαιμόνιο;! – και θα γίνει χαμός (στο μυαλό μου όλα, εννοείται, και με την πίεση να έχει πάρει τον ανήφορο).
Μέχρι να βγω Σύνταγμα –μιλάμε για μία στάση, έτσι;- και να δω ξανά τα ίδια (ουρές, φωνές, αυτόματα εκδοτήρια «εκτός λειτουργίας») άρχισα να σκέφτομαι τι έχει να γίνει έτσι κι αρχίσουν να κλείνουν τα πορτάκια στα ακυρωτικά μηχανήματα.
Έτσι κι αρχίσουν να τσιμπάνε κόσμο, χωρίς εισιτήριο και να κόβουν πρόστιμα.
Οι ηλίθιες ελληνικές απορίες με κούρδιζαν μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου:
πόσοι είναι σαν κι εμένα που έχουν όλη την καλή διάθεση να είναι εντάξει, αλλά δεν έχουν σκοπό να συναινέσουν σ' αυτό το μαρτύριο;
Γιατί όλα πρέπει να γίνονται μισά;
Γιατί πάντα ο μηχανισμός να είναι τόσο ανέτοιμος σε όλα του, αλλά πάντα έτοιμος να σε πλήξει με ένα ωραιότατο πρόστιμο;
Γιατί υποτιμάς τη νοημοσύνη μας τόσο απροκάλυπτα;
Χωρίς παρεξήγηση και καμία απειλητική διάθεση, θα το ξαναπώ: πιάστε με.
Αν δεν έχει ουρά μέχρι την Κόρινθο, θα βγάζω εισιτήριο. Και θα περιμένω τη μέρα που για να βγάλεις κάρτα, δεν θα χρειαστεί να εξευτελιστείς με ένα δίωρο στην ουρά.
Δυο μήνες μετά την ανακοίνωση της μετάβασης στη νέα θαυμαστή εποχή των ηλεκτρονικών ελέγχων στα εισιτήρια, είναι αδύνατον να ευλογείς όλο αυτό το χάος, πιστεύοντας στην καλή πρόθεση των πολιτών.
Οι αστικές συγκοινωνίες έχουν το ατού της ταχύτητας, του "πλήρωσα - έφτασα", όταν, λοιπόν, τις μετατρέπεις σε βάσανο, δεν μπορεί, ποντάρεις στην αναταραχή. Στην επιστροφή –επίσης χωρίς εισιτήριο- είχα υιοθετήσει την έκφραση ολύμπιας μακαριότητας της γιαγιάς δίπλα μου. Χωρίς παρεξήγηση και καμία απειλητική διάθεση, θα το ξαναπώ: πιάστε με.
Αν δεν έχει ουρά μέχρι την Κόρινθο, θα βγάζω εισιτήριο.
Και θα περιμένω τη μέρα που για να βγάλεις κάρτα, δεν θα χρειαστεί να εξευτελιστείς με ένα δίωρο στην ουρά.
Αν συνεχιστεί αυτό το πράγμα, θα καβαλάω πορτάκια (στην περίπτωση που πριν εξομαλυνθεί όλη αυτή η κατάσταση, τα κλείσουν ωραία και νομότυπα, αλλά καθ' όλα ανήθικα).
Κι αν υπάρχουν ακόμη απορίες γιατί ο κόσμος δεν συμμερίζεται το συνδικαλιστικό φρόνημα σε κάθε απεργία, κάθε στάση εργασίας και κάθε τρελή αργοπορία, από εδώ και πέρα αυτές οι απορίες ίσως απαντηθούν με τον απολύτως λάθος τρόπο, γι' αυτό ας υπάρξει μια φροντίδα παραπάνω από συναρμόδιους και εμπλεκόμενους (δημόσιου και ιδιωτικού χαρακτήρα) για να αποτραπούν τα χειρότερα.
Και ας το πούμε ακόμη πιο απλά και τόσο λαϊκά όσο το καταλαβαίνει η παρούσα κυβέρνηση: το να σεβαστείς το μεροκάματο, τον χρόνο και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου κάθε ηλικίας που έρχεται και στέκεται στην ουρά γιατί θέλει να είναι εντάξει, θα είναι μία εξαιρετικά υπεύθυνη, αριστερή και ευρωπαϊκή χειρονομία, σε μια χώρα που παλεύει και για τα τρία μαζί και δεν της βγαίνει με τίποτα.
Τουλάχιστον, μέχρι να λειτουργήσει απολύτως σωστά και σε όλα τα επίπεδα το υπέροχο νέο σύστημα με τα εισιτήρια.
Επισκέπτης
Δηλ οι "ταρίφες" δεν είναι άνθρωποι , να ζήσουνε κι αυτοί ; Τι να κάνουνε , να πουλήσουν το κορμί τους ,επειδή μάθαν όλοι στο Μετρό ;;;;;;;;
Να πάρετε ταξάκι , να πάτε με τα πόδια ! Στη 2η περίπτωση κανετε γυμναστική , στην πρώτη έχει μείνει καμιά γυναίκα που δεν είναι πόρνη ; Λεφτά , υπάρχουν !!!!
Να πάρετε ταξάκι , να πάτε με τα πόδια ! Στη 2η περίπτωση κανετε γυμναστική , στην πρώτη έχει μείνει καμιά γυναίκα που δεν είναι πόρνη ; Λεφτά , υπάρχουν !!!!
mpekiaris10
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Φεβ 2016
- Μηνύματα
- 767
- Like
- 3
- Πόντοι
- 6
Α όλα και όλα, ταξί παίρνω και πληρώνω κανονικά. Και γυμναστική μια χαρά κάνω. Άμα κάτσω να μετρήσω πόσες φορές έχω ανεβοκατέβει τις λεωφόρους του νομού Αττικής, έχω κάνει ΤΑ χιλιόμετρα.
Έλεος μερικοί, κάνετε σαν τους Αμερικάνους και τους Κεντροευρωπαίους που βαράνε προσοχή στο νόμο, και ότι δεν είναι νόμιμο το θεωρούν του Σατανά. :thubsdown: