Απλώς μερικές παρατηρήσεις:
Το "john bull" που αναφέρεται στο άρθρο έχω την εντύπωση ότι υπάρχει ακόμα. Αν όχι ακόμα, τουλάχιστον πριν πέντε χρόνια υπήρχε. Δεν ξέρω όμως αν ήταν το ίδιο ιστορικό κωλόμπαρο ή κάποιο άλλο μαγαζί που απλώς είχε κλέψει το όνομα.
Αυτά που γράφονται ότι είναι υπερβολικά επικίνδυνα να κυκλοφορήσεις μετά τις 21.00 στην Τρούμπα είναι εν μέρει σωστά. Κυρίως γιατί πλέον είναι στέκι αλλοδαπών που κυκλοφορούν στα γύρω στενά.Κυρίως Ινδοί, Αφγανοί και από άλλες ασιατικές χώρες. Στο τέρμα της Β' Μεραρχίας εκεί που συναντά τον δρόμο του λιμανιού υπάρχει ένα mini market ανοικτό 24 ώρες. Επειδή το δουλεύουν Φιλιππίνεζοι, αν περάσεις από εκεί βραδυνή ώρα νομίζεις ότι είσαι στην Μανίλα. Αραχτοί όλοι στο πεζοδρόμιο και λιώνουν στις μπύρες. Αλλά στην τελική κάπου πρέπει και αυτοί να πάνε.
Ο Τινάνειος κήπος είναι απέναντι από την Αγία Τριάδα. Τα τελευταία τρία χρόνια λειτουργεί εκεί καφετέρια με τραπεζάκια μέσα στο κήπο. Ιδανική για να πιεις ένα καφέ πριν αναχωρήσεις με το καράβι για ένα από τα ελληνικά νησιά. Το γράφω γιατί ένα από τα προβλήματα στο λιμάνι είναι ότι δεν έχει κανένα μέρος της προκοπής να πιεις κανένα καφέ πριν το ταξίδι. Γενικά αυτή η καφετέρια μετράει γιατί έχει πάντα δροσιά.
Το μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου της σημερινής Τρούμπας δεν είναι τόσο οι ξένοι, όπως γράφεται στο άρθρο, αλλά το ότι ήρθε εκεί ο ΟΚΑΝΑ. Λίγο να περπατήσεις στην Μεραρχίας, στην Κολοκοτρώνη, στην Σκουζέ και στα γύρω στενά, έχεις την εντύπωση ότι θα σου καρφώσουν κανένα μαχαίρι στην πλάτη. Ειδικά σε μια γωνιακή τράπεζα που είναι στην Μεραρχίας [νομίζω Εμπορική] γίνεται χαμός. Χειρότερα από την Ομόνοια στα μέσα του '90