Η καλόκαρδη πόρνη στην λογοτεχνία και τον κινηματογράφο

[jaygatsby]

 

[Κώστας Λαδάκης]

STAGECOACH – Η ταχυδρομική άμαξα 1939 (John Ford):

Η ταινία που έγινε πρότυπο για όλα τα σύγχρονα γουέστερν, μεταμόρφωσε το είδος, προσθέτοντας σοβαρότητα και χαρακτηρολογική ανάλυση στις μέχρι τότε απλοικές περιπέτειες, ενώ εκτόξευσε τον John Wayne στο στερέωμα των σούπερ σταρ. Η ταινία στην Ελλάδα έχει επίσης τον τίτλο «η άμαξα της αγωνίας» και είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό γουέστερν όλων των εποχών. Είναι η δραματική περιγρα¬φή του ταξιδιού προς το εσωτερικό της χώρας μιας ομάδας ανθρώπων κι έχει ως μοναδικό «σταθερό σκηνικό» το εσωτερικό της άμαξας με την οποία συνταξι¬δεύουν διάφοροι απόκληροι. Το σενάριο συλλαμβάνει όλους του στερεοτυπικούς χαρακτήρες του γουέστερν και κατορθώνει να τους περιγράψει με ακρίβεια: τον περιοδεύοντα πλασιέ, το χαρτοπαίκτη, τον αλ¬κοολικό γιατρό, την καλόκαρδη πόρνη, την καλή κοπέλα, τον αμαξά, τον δήθεν έ-ντιμο τραπεζίτη που το έχει σκάσει με το ταμείο της Τράπεζας

 

[Κώστας Λαδάκης]

http://[URL unfurl="true"]www.musicheaven.gr/html/add-ons/phpThumb/phpThumb.php?src=/html/images/stories/2007/1178453936.jpg&w=270[/img[/URL]]

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (Μαρία Αμαλία Μερκούρη).

Έλαμψε στην διεθνή σκηνή με τον ρόλο της Ίλια, της καλόκαρδης πόρνης από την ταινία "Ποτέ την Κυριακή" (1960)

[MEDIA=youtube]1XpWYSUPXWc[/MEDIA]

 

[jaygatsby]

STAGECOACH – Η ταχυδρομική άμαξα 1939 (John Ford):
την καλόκαρδη πόρνη,

ναι αλλά βρες και γράψε λεπτομέρειες, όνομα χαρακτήρα κλπ.

 

[jaygatsby]

πλάκα πλάκα έλεγα το θρεντ πλησιάζει στο τέλος του αλλά έχουμε ψωμάκι ακόμη.

Ίλια, σωστό, άλλο διαχρονικό σύμβολο.

Η θρησκευόμενη πόρνη λοιπόν, σέβεται την Κυριακή και δεν δουλεύει την μέρα αυτή.

 

[marios51]

δεν την έχω δει καν.

διαβάζοντας όμως την πλοκή σε wikipedia διακρίνω τελική σκηνή με γεύση αισοδοξίας.

Θυμαμαι που εμαθε την αληθεια στο τελος και γκρεμιστηκαν οι ψευδαισθησεις της, και μαλιστα θυμαμαι να κλαιει στην τελευταια σκηνη.
Αυτην την εντυπωση αφησε σε μενα.


Εντιτ.
Οντως ο φελινι προσπαθησε να δωσει ενα αισιοδοξο τελος, την ειχα δει πριν χρονια δεν θυμομουν ακριβως το τελος.

 

[jaygatsby]

βρήκα την σκηνή, δες την πιο πάνω.

όντως κλαίει γυρνώντας στην πόλη μόνη της αλλά πέφτει πάνω σε γκρουπ νέων που παίζουν μουσική και την χαιρετούν.

αυτή σκάει ένα χαμόγελο, νομίζω οτι ανακτά το κουράγιο της.

πράγματι, Τζουλιέττα Μασίνα με χαλασμένο από το κλάμα μακιγιάζ στο μάτι και κοντό μαλλί, πολύ νόστιμη και εύθραυστη.

 

[loxxos]

ακριβώς. το υπόλοιπο 1% στοχεύω εγώ (ελπίζω να είσαι μέσα).

αυτούς που γαμάνε και με το πάνω κεφάλι.

η μεγαλύτερη κάβλα, πίστεψε με.  ;)

Μεσα ειμαι φιλε εχουμε ξαναμιλησει και σε αλλα θρεντακια περι τεχνης,πνευματος,κτλ..;)!
Παντως καλα που το ξεκαθαρισες στο θεμα του θρεντιου οτι προκειται αυστηρα περι λογοτεχνιας και κινηματογραφο = απολυτη μυθοπλασια και φαντασια οσο ελκυστικη και καλογραμμενη και αν ειναι δυστυχως δεν εχει καμια σχεση με τη πραγματικη ζωη.. :-

 

[marios51]

Ελα βαλτε υλικο για το επος mamma roma.  

 

[κελλυ το αριστουργημα]

Η ιστορία ξεκινά το 1868.
Γεννημένη μέσα στη φτώχεια και στη μιζέρια, η Νανά είναι η κόρη της Gervaise και του Coupeau. Η αρχή του μυθιστορήματος βρίσκει την Νανά σε οικονομικές δυσκολίες, μην έχοντας χρήματα για να αναθρέψει το μικρό γιο της Λουί, τον οποίο απέκτησε σε ηλικία μόλις 16 ετών. Αυτό όμως δεν την εμποδίζει από το να διαμένει σε ένα μεγάλο διαμέρισμα, δώρο ενός εραστή της. Η άνοδος της αρχίζει με έναν θεατρικό ρόλο, αυτόν της Ξανθιάς Αφροδίτης σε ένα θέατρο του Παρισιού. Στην πραγματικότητα η Νανά δεν ξέρει ούτε να τραγουδά ούτε κατέχει υποκριτικές ικανότητες, τα κουνήματα της όμως ασκούν ακατανίκητη έλξη στους άντρες, οι οποίοι ονειρεύονται να την κάνουν δική τους.
Ειδικά στην περίπτωση του κόμη Μυφφά, ενός υψηλά ιστάμενου αξιωματικού της αυτοκρατορίας, θρησκόληπτου ανθρώπου, που η Νανά γελοιοποιεί καθόλη τη διάρκεια του μυθιστορήματος. Άλλα θύματα της ακόλαστης γοητείας της είναι ο ανήλικος Ζωρζ Υγκόν, ο Βαντέβρ, καθώς και ο αδερφός του Ζωρζ, ο Φιλίπ.
Σε κάποια στιγμή όμως ερωτεύεται έναν συνάδελφο ηθοποιό και φεύγει να ζήσει μαζί του σε μια φτωχογειτονιά του Παρισιού, εγκαταλείποντας τις παλιές της συνήθειες να κοιμάται με αριστοκράτες με αντάλλαγμα χρήματα. Στην πορεία όμως ο Φοντάν αποδεικνύεται πολύ τσιγκούνης και βίαιος και η Νανά μη μπορώντας να τον αντέξει καταφεύγει στην αγκαλιά της Σατέν, στην οποία είναι τρελά ερωτευμένη.
Το απόγειο της δόξας της Νανάς έρχεται σε έναν ιππικό αγώνα, στον οποίο είναι παρών ακόμη και ο αυτοκράτορας Ναπολέων Γ΄ και ολόκληρο το Παρίσι, όταν το άλογο το οποίο ονομάσανε Νανά βγαίνει πρώτο. Ένα ντελίριο θαυμασμού για την Νανά ξεσπά και όλο το στάδιο φωνάζει το όνομα της. Έκτοτε ζει με μια εξωφρενική σπατάλη, ενώ αλλάζει κάθε μέρα πλέον εραστές και παράλληλα κοιμάται και με τη Σατέν.
Αργότερα όμως εγκαταλείπει τους εραστές της καταχρεωμένους από την αχόρταγη ματαιοδοξία της, και φεύγει για τη Ρωσία.
Κανείς δεν γνωρίζει που έχει πάει, γυρίζει όμως στο Παρίσι ξανά για να δει τον γιο της, από τον οποίο όμως κολλά ευλογιά και πεθαίνει κοντά σε όλους όσους γνώρισε.
Με την αφήγηση της ζωής της Νανάς, ο συγγραφέας περιγράφει όλη την αθλιότητα και την ασχήμια μέσα στην οποία ζει η ηρωίδα. Ακόμα και ο θάνατός της παρουσιάζεται συμβολικά, καθώς την ώρα που πεθαίνει κηρύσσεται ο γαλλογερμανικός πόλεμος, ενώ είναι σαν να πεθαίνει μαζί της και όλη η διεφθαρμένη κοινωνία που προκάλεσε μια ζωή σαν τη δική της.


photo hosting sites

 

[κελλυ το αριστουργημα]

μπραβο δασκαλε, πολυ ωραιο θεμα 

εμαθα πολλα μεχρι τωρα, θελω και αλλα ομως 

 

[κελλυ το αριστουργημα]

 

[jaygatsby]

...θελω και αλλα ομως 

ό,τι θες εσύ γοργόνα μου.

 

[jaygatsby]

 

[extramask]

Επίσης, η Λίζα από το "Σημειώσεις από το υπόγειο" (Notes from the Underground) του Ντοστογιέφσκι
δυστυχώς δεν έχω χρόνο τώρα να γράψω πιο εκτενές κείμενο, ίσως κάποια άλλη στιγμή

 

[jaygatsby]

Κάνω μία ανακεφαλαίωση της μέχρι τώρα λίστας:

Μαρία Μαγδαληνή, Καινή Διαθήκη, των Μάρκου, Λουκά, Ιωάννη, Ματθαίου, μεταξύ 65 και 110 μ.Χ.

Μοιχαλίδα, Καινή Διαθήκη

Vasantasena, Mṛcchakatika,του  Sudraka, μεταξύ 2ου αιώνα π.Χ και 5ου μ.Χ.

Mαργαρίτα Γκωτιέ, Η κυρία με τις Καμέλιες του Αλέξανδρου Δουμά,1848

Βιολέττα Βαλερύ, La Traviatta του Τζιουζέππε Βέρντι, 1853

Νάνσυ, Όλιβερ Τουίστ, του Καρόλου Ντίκενς, 1838

Βelle Watling, Όσα παίρνει ο άνεμος, Mάργκαρετ Μίτσελ, 1936 και ταινία του 1939,
παραγωγός David O. Selznick, σκηνοθέτης Victor Fleming

Cabiria Ceccarelli, Οι νύχτες της Cabiria, ταινία του 1957, σκηνοθέτης Φεντερίκο Φελίνι, παραγωγός Ντίνο ντε Λαουρέντις

Έχουν προταθεί ακόμη κάποιες για τις οποίες θα ερευνήσω και θα τις παρουσιάσω από εβδομάδα για να έχουμε την τελική λίστα.

Πάντως Fantine από Αθλίους και Ίλια από Ποτέ την Κυριακή σίγουρα μπαίνουν. Τώρα για την Νανά της Κέλλυς από την ελληνική βιογραφία της στο Wikipedia φαίνεται να ικανοποιεί τα κριτήρια μας, όχι όμως από άλλες παρουσιάσεις της που έδιναν έμφαση πιο πολύ στο καταστροφικό, για τους άνδρες που γνώριζε, έργο της.

Όταν πάλι όμως μία Κέλλυ σου κάνει την τιμή να διαβάσει όλο το θρεντ σου και να σου δώσει και υλικό, δεν μπορείς έτσι εύκολα να της κόψεις την ηρωΐδα.

Σύντομα κοντά σας.

 

[Manimal]

Εκτός από το βιβλίο(αληθινή ιστορία),υπάρχει και τηλεοπτική σειρά που μεταδιδόταν από τον ΑΝΤ1 Κύπρου.Τα επεισόδια υπάρχουν στο youtube

 

[matakias]

Ενδιαφέρουσα σελίδα. Δεν την είχα πάρει χαμπάρι.

 

[digger]

εξαιρετικό θέμα απ τις παλιές καλές εποχές

 

[matakias]