Τέλος πάντων, η λογική και η Στατιστική λέει ότι η πληθώρα των εργαζομένων του χώρου μας κοιτάνε ως χρήμα και προσπαθούν να μας ξεπετάνε γρήγορα για να τους αδειάζουμε τη γωνιά και όσοι καψουρεύονται αυτές είναι άξιοι της μοίρας τους. Όμως, however, οι κανόνες έχουν και κάποιες εξαιρέσεις, έστω και σπάνιες και για αυτές κάποιοι ζουν. Τώρα σε τέτοια ηλικία που είμαι και τη φάση βέβαια, δε μου περνάει καν η σκέψη να σκεφθώ τι μπορεί να νοιώθει η καθεμία από τις εργαζόμενες του χώρου. Κοιτάζω να περνάω καλά, φέρομαι κι εγώ όσο γίνεται ανάλογα και δρόμο.