προσωπικά θεωρώ ότι πνευματικός άνθρωπος και σοβαρός πολιτικός είναι έννοιες αλληλένδετες.
το αντίθετο που ισχύει οδήγησε τη χώρα εκεί που την οδήγησε.
Εάν είχες 10 Γεννηματάδες, 10 παπαγιαννάκηδες, 10 ράλληδες, 10 τρίτσηδες, 10 στεφανόπουλους και πρωθυπουργό τον Καποδίστρια δε θα ήσουνα εκει που είσαι τώρα με το έρμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που σε κυβερνά.
τέλος συζήτησης.-
Ατυχή παραδείγματα Persy.
Γεννηματάς: πιθανότατα έντιμος πολιτικός (μιλάμε για εποχή Αλλαγής βέβαια, οπότε...), ικανότατος αλλά πολύ φανατικός.
Πιθανότατα επειδή ήταν αριστερός στην Καλαμάτα (σαν να λέμε βασιλικός στην Κρήτη) και μάλιστα βαμμένος, σε αντίθεση πχ με τον Μπένο.
Παπαγιαννάκης: του ΤΣΥΡΙΖΑ; Όχι κάτι το ιδιαίτερο.
Ράλλης: ευπατρίδης, από τους τελευταίους της πολιτικής (σαν πχ τον μακαρίτη τον Αυδή). Δεν έκανε για Ελλάδα.
Και δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο.
Τρίτση: το ατυχέστατο παράδειγμα, κλασσικός τύπος πολιτικού αρριβίστα της εποχής σιδερένιου. Από αυτούς που έβαλαν τις βάσεις.
Γιατί τον θυμόμαστε; Για τον νόμο για τα αυθαίρετα (τον οποίον πέρασε ακριβώς την επόμενη μέρα από την τακτοποίηση του δικού του - το διώροφο του Τρίτση είναι ανέκδοτο στην Κεφαλλονιά); Για το μπρα ντε φερ με τον Σεραφείμ που οδήγησε σε καταδίκες στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Ή για το ότι ξαναγύρισε από το χρονοντούλαπο σαν δήμαρχος με τους ψήφους των δεκσών, αυτών που κατά δήλωση του προ δεκαετίας "πρέπει να τους πατάς στο κεφάλι σαν τα φίδια" και μετά έβγαινε και ζητούσε την ψήφο τους;
Στεφανόπουλος: μόνο σοβαρότητα είχε, τίποτα άλλο. Μετριότατος πολιτικός, που αναδείχθηκε σε διακοσμιτικό αξίωμα. Συγκρινόμενος με σαρτζετάκη ή καρολάκο, ναι είναι τεράστιος, σε σχέση με τον Φρύδια όμως ή τον Τσάτσο, σχεδόν τίποτα.