ακόμα με το σκουπίδι ασχολείστε;
η χώρα έχει τεράστια και σοβαρότερα προβλήματα
Πεθαίνουν ασθενείς λόγω κρίσης
Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 4 Ιανουαρίου 2012, 14:15
Ρεπορτάζ: Πέτρος Κουσουλός - Παναγιώτης Βλαχουτσάκος
Νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη υπό το μηδέν… Θύματα της κρίσης, της οικονομικής ένδειας των ασφαλιστικών Ταμείων αλλά και της αδιαφορίας από μέρους της επίσημης Πολιτείας είναι χιλιάδες πολίτες οι οποίοι πάσχουν από ιδιαίτερα σοβαρές ασθένειες.
Το ρεπορτάζ της zougla.gr καταδεικνύει τον Γολγοθά που καλείται να ανέβει μια γυναίκα. Τα στοιχεία της είναι στη διάθεσή μας (και όποιου ενδιαφερόμενου) αλλά δεν τα δημοσιεύουμε για ευνόητους λόγους. Ο σύζυγός της είναι καρκινοπαθής και πρέπει να τηρεί πιστά τη φαρμακοληψία. Η περίπτωσή της δεν είναι μοναδική. Είναι, όμως, ενδεικτική.
Επί πέντε ολόκληρες ημέρες έψαχνε το αυτονόητο: το φάρμακο που θα επιτρέψει στον σύζυγό της να παραμείνει στη ζωή. Ένα ιδιαίτερο ακριβό ιατρικό σκεύασμα, αξίας 5.000 ευρώ περίπου.
Ένα φάρμακο, το οποίο όμως -λόγω κρίσης- δεν μπορούσε να αγοράσει ούτε από το φαρμακείο του Ι.Κ.Α. ούτε και από εκείνο του ογκολογικού Νοσοκομείου «ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ», απ' όπου το προμηθευόταν μέχρι πρότινος.
Η καταγγέλλουσα, βρισκόμενη σε τραγική ψυχολογική κατάσταση, αποφάσισε να επισκεφθεί στις 22 Δεκεμβρίου του 2011 τον φαρμακοποιό και πρόεδρο Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, κ. Κωνσταντίνο Λουράντο, προκειμένου να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημά της. Ήταν η τελευταία της ελπίδα.
Ο κ. Λουράντος, ανταποκρινόμενος αμέσως στο κάλεσμα της απελπισμένης γυναίκας, έδωσε εντολή στη γραμματέα του συλλόγου να επικοινωνήσει με την υπεύθυνη εταιρεία διακίνησης του εν λόγω –ιδιαίτερα ακριβού- σκευάσματος στην Ελλάδα.
Η απάντηση της εταιρείας μόνο ως «ανθρώπινη» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ενημέρωσε τον πρόεδρο ότι «φάρμακο υπάρχει, αλλά θα πρέπει ο φαρμακοποιός να προκαταβάλει τα χρήματα για να το προμηθευτεί». Ουδείς βέβαια μπορούσε να περιμένει διαφορετική αντιμετώπιση ή ψήγματα φιλαλληλίας από τον φαρμακευτικό κολοσσό. Business is business, όπως λένε και οι Αμερικανοί.
Η μοναδική λύση, ώστε να μην πεθάνει ο σύζυγος της γυναίκας, ήταν ο φαρμακοποιός να «βάλει από την τσέπη του» γύρω στα 5.000 ευρώ και στη συνέχεια να περιμένει από τα δημόσια ταμεία την επιστροφή των χρημάτων.
Ο κ. Λουράντος, πληροφορούμενος τις προθέσεις της εταιρείας-προμηθευτή, έστειλε επιστολή στους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Υγείας και προσωπικά στον κ. Ανδρέα Λοβέρδο. Με αυτές τούς καλούσε να παρέμβουν, ώστε να καταστεί δυνατή η απόκτηση του συγκεκριμένου φαρμάκου.
Στην επιστολή, μεταξύ άλλων, αναφέρεται: «Τι οικονομική επιφάνεια θα πρέπει να διαθέτει το ιδιωτικό φαρμακείο για να μπορεί να εξυπηρετεί έστω και έναν μόνο τέτοιο ασθενή για κάθε του ανάγκη; Σας ερωτώ, κ. Υπουργέ, τι θα πρέπει να κάνει αυτός ο άνθρωπος, αφού η εταιρεία δεν χορηγεί το φάρμακο αυτό, παρά μόνο εκεί που είναι σίγουρη ότι εκβιαστικά θα λάβει τα χρήματά της;».
Ωστόσο, απάντηση δεν έλαβε ποτέ. Δυστυχώς…