κλεισε μια το κουτακι με τις μαλακιες
ο γιατρος πρακτικη εμπερια αποκτα (υπο επιβλεψη) σε ασθενεις, οχι στον κοινωνικο του περιγυρο. Οπως ο χειρουργος δεν τσακωνει τους γειτονες να τους πεταξει μια προχειρη σκωληκοειδιτιδα για να μαθαινει, ετσι κι ο ψυχιατρος εκπαιδευεται επι το εργω, δεν ασκει την επιστημη του στους γνωστους του η στη γκομενα στο μπαρ. Αν θεωρεις οτι ο συγκεκριμενος ειχε ελλειπη εκπαιδευση, πες μας με στοιχεια. Αν δηλαδη ο μεσος ψυχιατρος εχει 1000 ωρες με ασθενεις και αυτος 10 οκ. Τα λοιπα ειναι αρλουμπες.
Άλλο η θεωρία , άλλο η ΠΡΑΞΗ.
Είπαμε, υπάρχουν ΑΝΑΠΗΡΟΙ, που είναι ιδιοφυϊες
στην ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ και τα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, και πληρώνονται
με χιλιάδες δολάρια.
Στην ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ
ΚΑΝΕΙΣ παγκόσμια δεν έχει διακριθεί
όντας ανάπηρος από τα 14 του χρόνια.
ΔΕΝ αρκεί το διάβασμα και οι συνεντεύξεις με
ψυχικά αρρώστους, για να μάθει κανείς ψυχιατρική.
Πρέπει να έχει κάνει παρέα με πολλούς διάφορους ανθρώπους,
κάποιος για να μάθει την ψυχολογία των ανθρώπων.
Πρέπει να "μπει στη θέση τους" με το μυαλό του
για να καταλάβει πως σκέπτονται.
ΚΑΝΕΙΣ, στην πράξη, δεν έχει γίνει καλός ψυχίατρος
όντας σε καροτσάκι ανάπηρος από τα 14 του.
ΜΟΥΣΙΚΟΙ διακεκριμένοι υπάρχουν,
όντας ΑΝΑΠΗΡΟΙ από παιδιά.
ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΚΑΝΕΙΣ.