Γιατί ο Χριστός συγχώρησε την μοιχαλίδα?

[The Saint*]

Με ψυχαναγκάζουν

Δεν έχω καμία αμφιβολία. Μέρες που είναι, δείξτε μεγαλοθυμία.

 

[Ροδίνη]

:S

 

[alex71]

Δεν έχω καμία αμφιβολία. Μέρες που είναι, δείξτε μεγαλοθυμία.

Εδω δεν καταλαβε αλλες λεξεις, της λετε τωρα "μεγαλοθυμια"?

Μα που ειναι αυτος ο νιπλ οταν τον χρειαζεσαι, να την αρχισει στις γρηγορες?

 

[marios51]

"Εμμένω" θελεις να πεις.

Η ουσια ηταν οτι συνεχιζω να βαζω οτι αβαταρ γουσταρω χωρις να με νοιαζει η αποψη του βατραχου.  
Αρα καλως ειπα οτι επιμενω.

 

[Ροδίνη]

Δεν έχω καμία αμφιβολία. Μέρες που είναι, δείξτε μεγαλοθυμία.

Τι ναι μεγαλοθυμεια

 

[Ροδίνη]

Δεν έχω καμία αμφιβολία. Μέρες που είναι, δείξτε μεγαλοθυμία.

Τι ναι αμφιβολια

 

[marios51]

μαν τον μάριο δεν τον διορθώνουμε πια στα γραμματικά κλπ έχει καταντήσει αστείο ;)

Θυμασαι μια συζητηση για τα χειλικα και οδοντικα συμφωνα;  

 

[Ροδίνη]

Θυμασαι μια συζητηση για τα χειλικα και οδοντικα συμφωνα;  

Τι ειναι χειλικα;Και τι συμφωνα

 

[Ροδίνη]

 

[alex71]

Τι ειναι χειλικα;Και τι συμφωνα

Τα οδοντικα τα καταλαβες ε?
Ειναι αυτα που βρισκονται στην οδό.

 

[The Saint*]

Τι ναι μεγαλοθυμεια

Τι ναι αμφιβολια

Τι ειναι χειλικα;Και τι συμφωνα

Όταν βρείτε εύκαιρο τον κ. Νικομηδενεφτάρι, ρωτήστε τον. Είναι καθηγητής.

 

[Ροδίνη]

Τα οδοντικα τα καταλαβες ε?
Ειναι αυτα που βρισκονται στην οδό.

Ναι στην οδό

 

[The Saint*]

Ναι στην οδό

Και τα χειλικά, αυτά που βρίσκονται στην πεολειχία.

 

[Orestis_Kou]

Μήπως όλοι πρέπει να κάνουμε το ίδιο? Να δούμε την πόρνη στην ανθρώπινη της διάσταση, αυτή της κόρης ή αδελφής κάποιου, ή της μάνας κάποιου άλλου.

Που απλώς κάποιες ώρες κάποια μέρες υποδύεται για βιοποριστικούς λόγους κάποιον ρόλο, που ίσως να μην επέλεγε στο ξεκίνημα της ζωής της.

Δεν θέλω να βαρύνω το αρχικό μου θρεντ πολύ, περιμένω τις απόψεις σας και θα αναπτύξω το θέμα μου περαιτέρω αργότερα.

Χρόνια πολλά.

Δε θα ασχοληθώ με το θρησκευτικό κομμάτι γιατί πιστεύω ότι κουράζει και δε βγαίνει νόημα. Θα σχολιάσω μόνο το παραπάνω απόσπασμα, καθαρά από ανθρωπιστική πλευρά.

Όταν ξεκίνησα να "πορνιάζω" έβλεπα στις κοπέλες αυτό το κομμάτι του ρόλου που λες ότι παίζουν στη δουλειά. Ποτέ δε με ένοιαξε πραγματικά τι νιώθουν εκείνη την ώρα, απλά προσπαθούσα να τις ικανοποιήσω για να το παίξω και γω μεγάλος εραστής (έπαιζα και γω το ρόλο μου). Φυσικά ήθελα να είμαι και καθαρός και περιποιημένος και απέφευγα να τις κουράζω πολύ επειδή δούλευαν όλη μέρα κλπ κλπ. Σε κάποιες κοπέλες έλεγα ότι νοιαζόμουνα κιόλας. Μεγάλο ψέμα...

Όταν πραγματικά άρχισα να νοιάζομαι για κάποιες κοπέλες (ερωτικά αν θες), άρχισε να με βασανίζει το κομμάτι που λέγεται ζήλεια. "Αυτή είναι δικιά μου, δε θα μου την πάρει κανείς. Μπορεί να γαμιέται με 100 ή 1000, αλλά αγαπάει εμένα και μόνο εμένα!". Πληγώθηκα πολύ μέχρι να καταλάβω πόσο λάθος σκεφτόμουν. Μεγάλο λάθος...

Κάποια στιγμή ξεπέρασα κι αυτή τη φάση, γιατί είδα πόσο ψεύτικο ήταν το "αγάπη μου" και το "μωρό μου", τόσο σε μένα, όσο και στους άλλους που το λέγανε. Τότε διέπραξα ένα ακόμα μεγαλύτερο ολίσθημα και άρχισα να νοιάζομαι πραγματικά για κάποιες κοπέλες που ήξερα καιρό. Τεράστιο σφάλμα...

Τράβηξα την κουρτίνα και "είδα" πίσω, μέσα στο καμαράκι των μπουρδέλων. Και ύστερα έξω από τα μπουρδέλα, στο δρόμο, στις πλατείες, στα σπίτια τους... Και "είδα" κοριτσάκια καθημερινά, με τους φίλους τους και τις οικογένειες τους που συνήθως δεν ξέρουν τίποτα για την πραγματική ζωή των κοριτσιών τους. Φυσικά "είδα" και μέσα στα άλλα δωμάτια τι γινότανε και πόση ταλαιπωρία υφίστανται αυτές οι κοπέλες από κάποιους, και πόση από μένα. Είδα καλύτερα (πιο καθαρά) και αυτό το σαλονάρισμα που λέμε πόση ζαλάδα πρέπει να τους προκαλεί, αλήθεια το χει σκεφτεί κανείς αυτό;

Φαντάστηκα αυτές τις κοπέλες όχι σαν γκόμενες μου, αλλά σαν φίλες μου, σαν αδερφές μου, σαν ξαδέρφες μου ή και σαν μελλοντικές κόρες μου. Μερικές φορές προσπάθησα να έρθω και λίγο στη θέση τους, ειδικά την πρώτη φορά που θα μπήκαν στο δωμάτιο με ένα γορίλλα σαν αυτούς που συναντάω συχνά στο σαλόνι και απόφευγω να τους πλησιάσω στο 1 μέτρο λόγω βρώμας και αποκρουστικής εμφάνισης.

Ταράχτηκα βαθειά από όλο αυτό... Σκέφτηκα, είναι σαν να τρως μια ζωή κρέας και κάποια στιγμή να μάθεις ότι αυτού που τη γεύση απολαμβάνεις, υφίσταται φριχτά βασανιστηρία μέχρι να καταλήξει στο πιάτο σου. Καλύτερα να μην το ήξερες ποτέ...

Κλείνω λοιπόν φίλε μου λέγοντας σου ότι είναι καλύτερα να σταματήσεις να επισκέπτεσαι οίκους ανοχής αν έχεις τέτοιες ευαισθησίες στ' αλήθεια, αλλιώς είσαι υποκριτιτής και φαρισαίος, για να είμαι και στο κλίμα των ημερών...

Εγώ ξέρεις τελικά κατέληξα πως δε θέλω να ξέρω και πολλά για όλα αυτά. Η ζωή για κάποιους είναι σκληρή, για τις πόρνες σίγουρα είναι. Είναι δικό τους θέμα όμως γιατί και πως ξεκίνησαν και γιατί συνεχίζουν να το κάνουν αυτό.

Εμείς καλά να περνάμε, να σκεφτόμαστε ότι εντάξει, δεν είναι ζώα οι κοπέλες, αλλά μέχρι εκεί. Αν το πάμε παραπέρα και να κάνουμε περαιτέρω αναλύσεις, καλύτερα να γίνουμε "χορτοφάγοι", όπως πολλοί άνθρωποι επιλέγουν όντως για τις διατροφικές τους συνήθειες (σύμφωνα με την παρομοίωση που έκανα παραπάνω).

Καλές γιορτές φίλε, και μη βαραίνεις τόσο το σάιτ...  

 

[Διαγραμμένο μέλος 101687]

ροδίνι δε μπεστ  

 

[The Saint*]

ροδίνι δε μπεστ  

Τί 'ναι : δε μπεστ;

 

[Διαγραμμένο μέλος 101687]

Τί 'ναι : δε μπεστ;

αγιούλη 

 

[alex71]

Δε θα ασχοληθώ με το θρησκευτικό κομμάτι γιατί πιστεύω ότι κουράζει και δε βγαίνει νόημα. Θα σχολιάσω μόνο το παραπάνω απόσπασμα, καθαρά από ανθρωπιστική πλευρά.

Όταν ξεκίνησα να "πορνιάζω" έβλεπα στις κοπέλες αυτό το κομμάτι του ρόλου που λες ότι παίζουν στη δουλειά. Ποτέ δε με ένοιαξε πραγματικά τι νιώθουν εκείνη την ώρα, απλά προσπαθούσα να τις ικανοποιήσω για να το παίξω και γω μεγάλος εραστής (έπαιζα και γω το ρόλο μου). Φυσικά ήθελα να είμαι και καθαρός και περιποιημένος και απέφευγα να τις κουράζω πολύ επειδή δούλευαν όλη μέρα κλπ κλπ. Σε κάποιες κοπέλες έλεγα ότι νοιαζόμουνα κιόλας. Μεγάλο ψέμα...

Όταν πραγματικά άρχισα να νοιάζομαι για κάποιες κοπέλες (ερωτικά αν θες), άρχισε να με βασανίζει το κομμάτι που λέγεται ζήλεια. "Αυτή είναι δικιά μου, δε θα μου την πάρει κανείς. Μπορεί να γαμιέται με 100 ή 1000, αλλά αγαπάει εμένα και μόνο εμένα!". Πληγώθηκα πολύ μέχρι να καταλάβω πόσο λάθος σκεφτόμουν. Μεγάλο λάθος...

Κάποια στιγμή ξεπέρασα κι αυτή τη φάση, γιατί είδα πόσο ψεύτικο ήταν το "αγάπη μου" και το "μωρό μου", τόσο σε μένα, όσο και στους άλλους που το λέγανε. Τότε διέπραξα ένα ακόμα μεγαλύτερο ολίσθημα και άρχισα να νοιάζομαι πραγματικά για κάποιες κοπέλες που ήξερα καιρό. Τεράστιο σφάλμα...

Τράβηξα την κουρτίνα και "είδα" πίσω, μέσα στο καμαράκι των μπουρδέλων. Και ύστερα έξω από τα μπουρδέλα, στο δρόμο, στις πλατείες, στα σπίτια τους... Και "είδα" κοριτσάκια καθημερινά, με τους φίλους τους και τις οικογένειες τους που συνήθως δεν ξέρουν τίποτα για την πραγματική ζωή των κοριτσιών τους. Φυσικά "είδα" και μέσα στα άλλα δωμάτια τι γινότανε και πόση ταλαιπωρία υφίστανται αυτές οι κοπέλες από κάποιους, και πόση από μένα. Είδα καλύτερα (πιο καθαρά) και αυτό το σαλονάρισμα που λέμε πόση ζαλάδα πρέπει να τους προκαλεί, αλήθεια το χει σκεφτεί κανείς αυτό;

Φαντάστηκα αυτές τις κοπέλες όχι σαν γκόμενες μου, αλλά σαν φίλες μου, σαν αδερφές μου, σαν ξαδέρφες μου ή και σαν μελλοντικές κόρες μου. Μερικές φορές προσπάθησα να έρθω και λίγο στη θέση τους, ειδικά την πρώτη φορά που θα μπήκαν στο δωμάτιο με ένα γορίλλα σαν αυτούς που συναντάω συχνά στο σαλόνι και απόφευγω να τους πλησιάσω στο 1 μέτρο λόγω βρώμας και αποκρουστικής εμφάνισης.

Ταράχτηκα βαθειά από όλο αυτό... Σκέφτηκα, είναι σαν να τρως μια ζωή κρέας και κάποια στιγμή να μάθεις ότι αυτού που τη γεύση απολαμβάνεις, υφίσταται φριχτά βασανιστηρία μέχρι να καταλήξει στο πιάτο σου. Καλύτερα να μην το ήξερες ποτέ...

Κλείνω λοιπόν φίλε μου λέγοντας σου ότι είναι καλύτερα να σταματήσεις να επισκέπτεσαι οίκους ανοχής αν έχεις τέτοιες ευαισθησίες στ' αλήθεια, αλλιώς είσαι υποκριτιτής και φαρισαίος, για να είμαι και στο κλίμα των ημερών...

Εγώ ξέρεις τελικά κατέληξα πως δε θέλω να ξέρω και πολλά για όλα αυτά. Η ζωή για κάποιους είναι σκληρή, για τις πόρνες σίγουρα είναι. Είναι δικό τους θέμα όμως γιατί και πως ξεκίνησαν και γιατί συνεχίζουν να το κάνουν αυτό.

Εμείς καλά να περνάμε, να σκεφτόμαστε ότι εντάξει, δεν είναι ζώα οι κοπέλες, αλλά μέχρι εκεί. Αν το πάμε παραπέρα και να κάνουμε περαιτέρω αναλύσεις, καλύτερα να γίνουμε "χορτοφάγοι", όπως πολλοί άνθρωποι επιλέγουν όντως για τις διατροφικές τους συνήθειες (σύμφωνα με την παρομοίωση που έκανα παραπάνω).

Καλές γιορτές φίλε, και μη βαραίνεις τόσο το σάιτ...  

EKEINOΣ βαρυνε το σάιτ?????????????

 

[The Saint*]

EKEINOΣ βαρυνε το σάιτ?????????????

Σωστά.

Δεν ψυχαναγκάζει κανέναν, να απαντήσει. 

 

[kosnik26]

Θυμασαι μια συζητηση για τα χειλικα και οδοντικα συμφωνα;  

πολύ καλά θες κάτι