Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ, Ο ΠΛΕΥΡΗΣ, Ο ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΤΟ ΑΙDS KAI H MAΡΙΚΑ
O Καρατζαφέρης είχε αξιοποιήσει τον Πλεύρη στο κανάλι του από τα πρώτα του βήματα. Αλλά μέχρι την έκρηξη του Μακεδονικού δεν είχε αντιληφθεί τις πολιτικές προοπτικές που του άνοιγε αυτή η συνεργασία. Στα μέσα του 1991, λ.χ., συζητούσε με τον Πλεύρη στην εκπομπή του για τον Μέγα Αλέξανδρο, επιμένοντας στο ερώτημα αν πέθανε από AIDS. Μάταια επιχειρούσε ο Πλεύρης να τον επαναφέρει στην τάξη, υποστηρίζοντας τις γνωστές του απόψεις για τη φυλετική ιστορία της ανθρωπότητας, λέγοντας π.χ. ότι «εμείς τους Σλάβους και τους Σέρβους τους είχαμε για οικόσιτα ζώα». Ο Καρατζαφέρης επέμενε στην πιο πιπεράτη «ροζ» εκδοχή. Στο τέλος, εκεί που συμφώνησαν οι δυο συνεργάτες ήταν ο αντισημιτισμός. «Ο Αλέξανδρος ειδικώς για τους Εβραίους είχε απαγορεύσει τις επιμειξίες», θα τονίσει ο Πλεύρης. «Όταν πάντρεψε 10.000 Μακεδόνες και τους αξιωματικούς του με Περσίδες είχε εξαιρέσει τους Σημίτας», διότι βέβαια οι στρατιώτες του ανήκαν σε «μια φυλή ανωτέρου επιπέδου». Επιτέλους μπήκε στο νόημα ο Καρατζαφέρης: «Δεν ακούγεται λίγο περίεργα αυτό το πράγμα; Δεν δικαιολογεί και κάποιους του αιώνα μας αυτή η θέση, κύριε Πλεύρη; Αν αυτή η θεωρία γίνει αποδεκτή, δεν δικαιολογεί τις πράξεις κάποιων του αιώνα μας;» Τα ρητορικά ερωτήματα του Καρατζαφέρη είναι χαρακτηριστικά. Μέσω Μεγάλου Αλεξάνδρου το κανάλι του επανέφερε στον πολιτικό διάλογο ούτε λίγο ούτε πολύ τη δικαίωση του Χίτλερ.
Σε ρεπορτάζ της εποχής περιγράφεται η στενή σχέση του Καρατζαφέρη με τον Μητσοτάκη και το οικογενειακό του περιβάλλον. «Ως αιχμή του δόρατος της πρωθυπουργικής οικογένειας αυτοσυστήνεται ο κ. Γ. Καρατζαφέρης, ο οποίος “παίρνει γραμμή” απευθείας από την κυρία Μαρίκα Μητσοτάκη για όλα, από την πολιτική συμπεριφορά του τηλεοπτικού σταθμού του μέχρι ποιους θα ευνοήσει και ποιους θα κατηγορήσει. Εν τούτοις η εικόνα αυτή του πρωθυπουργικού νούντσιου είναι ολίγον “πλαστή”. Η εύνοια προς τον κ. Καρατζαφέρη είναι μάλλον απλή φιλοφρόνηση, κρίκος σε μια αλυσίδα πολιτικών “αντιπαροχών”».
Με κυνική ειλικρίνεια ο ίδιος ο Καρατζαφέρης θα αποδώσει σε μεταγενέστερη συνέντευξή του την αρχή της πολιτικής του σταδιοδρομίας στη Μαρίκα Μητσοτάκη: «Το 1989 ο Μητσοτάκης για να με αποφύγει και να μη με βάλει στο ψηφοδέλτιο με καλεί και μου λέει “Γιωργάκη, δε θα είσαι υποψήφιος”. Του λέω “γιατί; εγώ έχω δουλέψει”. Και μου λέει “δε βάζω στρατηγούς να φυλάνε σκοπιά”. Αλλά επειδή εγώ ήξερα άλλα μονοπάτια, λέω “θα γίνω ο απαραίτητος και ο κολλητός της Μαρίκας”. Οπότε κολλητός στη Μαρίκα εγώ, και το ’93 η Μαρίκα παίρνει τηλέφωνο τον Τζαννετάκη και του λέει “το παιδί το έχεις βάλει μέσα; Βάλε το”. Κι έτσι μπήκα στο ψηφοδέλτιο».
Η στενή σχέση του με τον Μητσοτάκη βρίσκεται βέβαια στη βάση της επιτυχίας του Καρατζαφέρη. Ο τότε πρωθυπουργός τον επέλεξε μεταξύ λίγων στελεχών που τον συνόδευσαν σε μια από τις πιο προσωπικές στιγμές της προεκλογικής εκστρατείας του, όταν επισκέφτηκε το Καρπενήσι με τη Μαρίκα Μητσοτάκη και την Ντόρα Μπακογιάννη. Αλλά ο Καρατζαφέρης δεν αρκείται στην προσκόλλησή του στο πρωθυπουργικό περιβάλλον. Είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει με κάθε δυνατό τρόπο το πανίσχυρο μέσο που του έχει διατεθεί, προκειμένου να εξασφαλίσει την εκλογή του. Δεν διστάζει μάλιστα να διεκδικήσει το προσωπικό εκλογικό ακροατήριο των συνυποψήφιων του στη Β' Αθηνών, κάτω από το πρόσχημα ότι τους προβάλλει. Το έκανε σε προεκλογική συγκέντρωση του Βύρωνα Πολύδωρα, όταν εισέβαλε τη στιγμή που μιλούσε εκείνος, μαζί με το τηλεοπτικό συνεργείο του καναλιού του, κερδίζοντας το χειροκρό τημα -και ενδεχομένως και το σταυρό- των συγκεντρωμένων.
Στην προεκλογική του εκστρατεία ο Καρατζαφέρης επιστρατεύει πρώτα απ’ όλα την εμπειρία του από την εμπορική διαφήμιση. Για να γίνει γνωστό το όνομά του επινοεί διάφορα ολόγκαν με λέξεις που έχουν την ίδια κατάληξη: «Ψήφισε Καρατζαφέρη, διαφέρει!» Τότε είναι που αρχίζει να γίνεται συνώνυμος με το «χέρι-χέρι». Το εύρημα αυτό προϋπήρχε στο τραγουδάκι που συνόδευε την εισαγωγή της μεσημεριανής εκπομπής του, αλλά τροποποιήθηκε για να ταιριάζει με το κλίμα των εκλογών της 10ης Οκτωβρίου 1993: «Στις 10 με το καλό / με το δέκα το καλό / σε φωνάζω σε καλώ / ξανά μπροστά με τον Ψηλό. / Ο λαός κάνει μιαν ευχή / η κάλπη έτσι να τα φέρει, / χέρι-χέρι, χέρι-χέρι με τον Καρα τζαφέρη. / Εμπρός στην πρωθυπουργία / γεμάτος δύναμη κι υγεία / μπροστά με τον λαό / και τον Γιώργο στο πλευρό. / Ο λαός κάνει μιαν ευχή κ.λπ.».
Με το φαινομενικά ανώδυνο τραγουδάκι δεν επιτυγχάνεται μόνο η προβολή του ιδιοκτήτη του καναλιού και η στενή του σχέση με τον Μητσοτάκη. Περνάει υπόγεια και το βασικό επιχείρημα της γκρίζας προπαγάνδας τής τότε κυβέρνησης, που θεωρούσε κύριο όπλο της για να παραμείνει στην εξουσία την κλονισμένη υγεία του Ανδρέα Παπανδρέου.