Τυπε η ανάρτηση σου είναι respect.... Βέβαια δεν είμαι σίγουρος πως θα πείσει τον μέσο Κουλομαχο του σάη!!!
Γίνεται επίκληση του Νετανιάχου ή/και της Jerusalem Post (νομίζω, ότι είμαι ο πρώτος εδώ, που έδωσε τον σύνδεσμο για το σχετικό δημοσίευμα) από άλλους σχολιαστές, ως αποδεικτικό - αν καταλαβαίνω σωστά - ότι η υπόθεση δεν είναι "μούφα" αλλά σοβαρή (έτσι, άλλωστε, την χαρακτήρισε και ο Νετανιάχου).
Όσο τα στοιχεία που έχουν βγει είναι μόνο κάποιοι διάλογοι + ποσά 20-30 ευρώ τα οποία έστειλε ο υποτιθέμενος "εγκέφαλος" από το Ιράν για τις ανάγκες του δικτύου [!] (
αυτό σύμφωνα με ρεπορτάζ που έχει προαναγγείλει για σήμερα ο Ριζούλης της εφημερίδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ), η άποψή μου εξακολουθεί να είναι, ότι οι ισραηλινοί είχαν κάποιες πρώιμες πληροφορίες και τις έδωσαν στους δικούς μας, αλλά, από κει και πέρα, και ενώ η υπόθεση είναι - υποτίθεται - υπό τον έλεγχο της δικής μας ΕΥΠ, αντί οι εδώ να την αφήσουν να "ωριμάσει", δηλαδή αντί να αφήσουν τους φερόμενους ύποπτους να κινηθούν, να έρθουν σε επαφές κλπ., εν ολίγοις, αντί να αφήσουν να αποκαλυφθούν και άλλα στοιχεία και τυχόν πρόσωπα από το φερόμενο δίκτυο, προχώρησαν σε συγκεκριμένο πολιτικό χρόνο (μόλις είχε ανακοινωθεί η ημερομηνία των εκλογών) στις συλλήψεις και ο υπουργός Θεοδωρικάκος με σχετικές ανακοινώσεις της αστυνομίας αλλά και τουίτ (!) έδωσε το έναυσμα σε όλα τα συμμαχικά επικοινωνιακά επιτελεία να ξεκινήσουν ομοβροντία δημοσιευμάτων.
Έτσι, εδώ στην Ελλάδα το θέμα αυτό, πέρα από την ευνοϊκή για την κυβέρνηση αλλαγή ατζέντας (Τέμπη) κουκούλωσε ταυτόχρονο ένα σοβαρότατο ΕΘΝΙΚΟ θέμα που αποκάλυψε ο Κοττάκης στην ΕΣΤΙΑ (βλ. το τελευταίο από τα σχετικά δημοσιεύματά του εδώ:
Θύελλα στήν Λευκωσία γιά τίς ἐπίμαχες δηλώσεις τοῦ κ. Μητσοτάκη | ΕΣΤΙΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΣ) καθώς και διάσταση/ρήξη Ελλάδας και Κύπρου: η Ελλάδα υποστηρίζει ανάληψη της προεδρίας της IMO εκ μέρους της Τουρκίας, η Κύπρος δήλωσε ότι διαφωνεί και δεν θα υποστηρίξει.
Αλλά, και στο Ισραήλ ο Νετανιάχου βρισκόταν ήδη σε εξαιρετικά δύσκολη θέση: ο ίδιος ελέγχεται ακόμα προσωπικά για διαφθορά, έχει θέματα συνοχής με την εύθραυστη κυβερνητική του συμμαχία και με τους φανατικούς σιωνιστές, ενώ λίγες μέρες πριν είχε προσπάθησε να κάνει αλλαγές στην δικαιοσύνη, αλλά αντιμετώπισε πρωτοφανείς διαδηλώσεις με αποτέλεσμα να υποχωρήσει έχοντας υποστεί πολιτική ήττα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ήρθε να "σκάσει" η υπόθεση ως μιας εξαιρετική ευκαιρία και για εκείνον για αλλαγή ατζέντας. Άλλωστε τα δύο θέματα "τρομοκρατία" και "Ιράν" με τα οποία συνέδεσαν εξ αρχής την υπόθεση, μιλάνε αμέσως στο θυμικό του κάθε ισραηλινού, ανεξαρτήτως κομματικής συμπάθειας και μπορούν να λειτουργήσουν ως ισχυρότατο καταπραϋντικό της λαϊκής οργής και ως λόγος συσπείρωσης - εθνικό θέμα γαρ... - γύρω από την κυβέρνηση.
Γι αυτό έγραψα για υπόθεση - επικοινωνιακά, τουλάχιστον - WIN/WIN.