Δυστυχώς στις μικρές ομάδες δεν υπάρχει η λογική του σουτ. Παρακολουθώ παιδικό και εφηβικό λόγω του ότι παίζει ο γιος καλού φίλου. Διαστροφή....
Εκείνο που βλέπω κι εγώ είναι ότι η νίκη είναι αυτοσκοπός. Συστήματα, κλεψίματα, πρεςς στην άμυνα (κι αυτό μόνον από κανέναν καυλωμένο με το άθλημα πιτσιρικά, οι υπόλοιποι "ta2", "μούσι" και "μύκονος" ) και λέϋ απ δουλεύονται συστηματικά. Σουτ και τεχνική περί αυτού, ότι φωτίσει τον κάθε πιτσιρικά. Και μιλάμε για τμήματα επαγγελματικής ομάδας. Το τι βλέπουν τα ματάκια μου στα υπόλοιπα τμήματα, των ερασιτεχνικών δεν περιγράφεται. Άμα δε μπει κανένας κανόνας οι πόντοι της κάθε ομάδας να είναι 50% δίποντα και 30% τρίποντα πχ. αλλιώς να χάνει τον αγώνα, ματσούκια σαν τον Π"πέτρου, Π"γιάννη,Π"νικολάου, Π"κώστα, Π"γιώργο και δε συμμαζεύεται θα βλέπουμε για χρόνια ατελείωτα.
Δηλαδή ρε πουστιμ ο Χάρης ο Π"γεωργίου, ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Νουρέγιεφ και τόσοι άλλοι που έσπαζαν τις μπασκέτες για ώρες μετά την προπόνηση κορόιδα ήταν;
Σε λίγα χρόνια ο Κόντος, ο Κορωναίος, ο Ανδρίτσος, ο Γκέκος, ο Γιατζόγλου, ο Καστρινάκης, ο Διάκουλας και ο Κοκορόγιαννης θα μοιάζουν χεράδες ημίθεοι με τα φυντάνια που έχουμε στα τμήματα υποδομής.