Δυστυχώς δε μπορέσαμε να αξιοποιήσουμε το Γιάννη που μας κάνει τιμή το παιδί να παίζει στην Εθνική της χώρας που οι μισοί δεν τον θέλουν, αλλά αυτός σηκώνει την σημαία μας ψηλά, διαφημίζοντας μας όπου σταθεί κ όπου βρεθεί, φέρνοντας τουρισμό σε εμάς (κ κατ επέκταση δουλειές σε όσους ασχολούνται με το κομμάτι αυτό κ χρήματα. Είδατε πως γέμιζαν οι Κινέζοι το γήπεδο για να τον δουν) κ όχι στη χώρα που γενεαλογικά ανήκε όταν γεννήθηκε.
Δυστυχώς όπως έχει φανεί δε μπορεί να βρει χημεία με τον Καλάθη και να αξιοποιηθεί ο τρόπος παιχνιδιού κ των 2. Όλοι οι υπόλοιποι κ το τεχνικό Τιμ, έκαναν ότι μπορούσαν στο σύνολο της διοργάνωσης. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι μέχρι εκεί μπορούν. Άλλο να παίζουν ψυχωμενα (όπως με τους Τσέχους) κ άλλο να αποδίδουν μπάσκετ (γτ ούτε με τους Τσέχους παίξαμε όμορφα ή βάλαμε σουτ από την περιφέρεια).
Το μπάσκετ έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από την αντίπερα όχθη του ωκεανού κ πρέπει να το καταλάβουμε αυτό κ να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Καλή η ρετρό λαγνεία, αλλά το άθλημα αυτό έχει γίνει πλέον επιστήμη, βασίζεται σε στατιστικές αναλύσεις κ αν δεν το ακολουθήσουμε θα συνεχίσουμε να παίρνουμε το ελάχιστο από το Γιάννη κ τον Καλάθη (κ τον κάθε Γιάννη κ κάθε Καλάθη) κ να μένουμε πίσω από τους αντιπάλους.
ΥΓ1 Ενας (Γιάννης ατεντο) κούκος δεν φέρνει την άνοιξη
ΥΓ2 Είναι ομαδικό άθλημα, όλοι πρέπει να έχουν ρόλους ξεκάθαρους κ να τους ακολουθούν σταθερά