Επειδη πριν λιγο με τον φιλο μου τον Popov μιλαγαμε για μουσικο πολιτισμο ....
Να παραθεσω και μια << μουσικη περγαμηνη>> της εποχης μας
Όταν άκουσα αυτόν τον ήχο
Όταν οι τοίχοι έπεσαν κάτω
Σκεφτόμουν εσένα
Εσένα
Όταν το δέρμα μου θα γεράσει
Όταν η ανάσα μου παγώσει
Θα σκέφτομαι εσένα
Εσένα
Δευτερόλεπτα από την καρδιά μου
Μια σφαίρα από το σκοτάδι
Απροστάτευτος, παραδίνομαι
Αλυσοδεμένος από την αγάπη σου
Κρατώντας με έτσι
Με το δηλητήριο στα χείλη σου
Μόνο όταν τελειώνει
Η σιωπή χτυπάει τόσο δυνατά
Ήταν σχεδόν αγάπη, ήταν σχεδόν αγάπη
Ήταν σχεδόν αγάπη, ήταν σχεδόν αγάπη
Όταν άκουσα αυτόν τον ήχο
Όταν οι τοίχοι έπεσαν κάτω
Σκεφτόμουν εσένα
Εσένα
Όταν το δέρμα μου θα γεράσει
Όταν η ανάσα μου παγώσει
Θα σκέφτομαι εσένα
Εσένα
Όταν ξέμεινα από αέρα για να αναπνεύσω
Βλέπω το φάντασμά σου
Θα σκέφτομαι για σένα, για σένα
Γιατί ήταν σχεδόν αγάπη, ήταν σχεδόν...
Εμείς αιμορραγούμε τους εαυτούς μας μάταια
Πόσο τραγικό είναι αυτό το παιχνίδι;
Γύρνα, κρατιέμαι από κάποιον
Αλλά η αγάπη έχει φύγει
Αναλαμβάνω το φορτίο, με φτερά που νιώθεις σαν πέτρα
Γνωρίζοντας ότι κοντεύει θανατηφόρο μέχρι τώρα
Είναι δύσκολο να πω
Και ήρθαμε τόσο κοντά, ήταν σχεδόν αγάπη
Ήταν σχεδόν αγάπη, ήταν σχεδόν αγάπη
Όταν ακούσα αυτόν τον ήχο
Όταν οι τοίχοι επέσαν κάτω
Σκεφτόμουν εσένα
Εσένα
Όταν το δέρμα μου θα γεράσει
Όταν η ανάσα μου παγώσει
Θα σκέφτομαι εσένα
Εσένα
Όταν ξέμεινα από αέρα για να αναπνεύσω
Βλέπω το φάντασμά σου
Θα σκέφτομαι για σένα, για σένα
Ενώ εγώ άπλωσα για το χέρι σου
Όταν οι τοίχοι ήταν στην σπηλιά
Επαρκώς, σε βλέπω στην άλλη πλευρά
Μπορούμε να προσπαθήσουμε ξανά
Όταν άκουσα αυτόν τον ήχο
Όταν οι τοίχοι έπεσαν κάτω
Σκεφτόμουν εσένα
Εσένα
Όταν το δέρμα μου θα γεράσει
Όταν η ανάσα μου παγώσει
Θα σκέφτομαι εσένα
Εσένα
Όταν ξέμεινα από αέρα για να αναπνεύσω
Βλέπω το φάντασμά σου
Θα σκέφτομαι για σένα, για σένα
Ήταν σχεδόν αγάπη, ήταν σχεδόν αγάπη
Ήταν σχεδόν αγάπη, ήταν σχεδόν αγάπη
.......................................