ρε παπαρα τι νομιζεις ειναι το ιδρυμα? κανα μεγαρο?Ναι ρε συ δεν ήταν πλούσια,πήραν οι συγγενείς εργαλεία και υλικά κρατική δωρεά και το έχτισαν μόνοι τους!!!
Έκρηξη βόμβας με νεκρό στα Κ. Πατήσια
- Μέλος που άνοιξε το νήμα tomito
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 2K
- Εμφανίσεις 43K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Επισκέπτης
Και αυτό πέρασε,μάθαμε και τα μασατζίδικα τώρα!!!αυτο ελλειπε να ηθελες και δασκαλο για να παιξεις το πουλακι σου!
Επισκέπτης
Ναι,και δεν ειναι καθολου ασχετο.
Επισκέπτης
Πάντως θέλει κάποιο οικονομικό κόστος,δεν είναι αποθήκη!!!
Επισκέπτης
Aχ αυτή η μνημοσυνολογία!Ρε πουσταράδες κάνετε πίπες όρθιες γιά νά γίνετε δημόσιοι υπάλληλοι, κάνετε διαδηλώσεις για τά επιδόματα τεμπελιάς, πετάτε τα σκουπίδια στην πόρτα τού γείτονα, περιμένετε νά καεί τό δάσος για νά μετακινήσετε τα παλούκια τού καταπατημένου οικοπέδου σας, σάς έχουνε ξεσκίσει με τά σκουπίδια πού σάς ταίζουν, παρακολουθείτε όλα τα τηλεοπτικά υποπροιόντα, σάς έβαλαν να γράφετε "μονοτονικό", φτιάχνετε παιδιά αγράμματα, φιλάτε κατουρημένες ποδιές για νά λουφάρετε τόν κανακάρη σας ενόσω υπηρετεί, ψηφίζετε τά ίδια κόμματα-κώματα από τότε πού γεννηθήκατε, γαμάτε μιά φορά τό χρόνο........και τολμάτε ρε ξεγάνωτοι τενεκέδες να μιλάτε γιά "15χρονες ψυχούλες";
Οξω από δώ σκατόψυχοι!!!
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
σκοπός είναι να μην ξυπνάνε όλοι μόλις γίνει το κακό!!!
και γιατί το λές αυτό.. πολλοί από μας σκούζουμε εδώ μέσα ότι το κακό έχει παραγίνει και θα πρέπει να παρθούν μέτρα, έστω και αν αυτά σημαίνουν περισσότερη αστυνομοκρατία... αλλά μόλις το πούμε αρχίζετε ομαδικά να ξελαρυγγιάζεστε για τα περίφημα ανθρώπινα δικαιώματα και ότι είμαστε φασίστες... οχι ρε δεν είμαστε φασίστες.. φιλήσυχοι και φιλειρηνικοί είμαστε που έχουμε αγανακτήσει με αυτα που βλέπουμε και που ακούμε ακόμη και εδώ μέσα... κανένας μας δεν είπε να πετάξουμε τους παράνομους μετανάστες στην θάλασσα, κανένας δεν είπε να τους αφήσουμε να πεθάνουν της πείνας αυτό που απλά ζητήσαμε είναι να γίνει κάτι ώστε να σταματήσει η πλημμυρίδα τους χωρίς όμως να καταντήσουμε τα ταξιδιωτικά μας έγγραφα κουρελόχαρτα...
και στο κάτω κάτω της γραφής.. "ανθρωποι" σαν και αυτούς που βάλανε τις βόμβες, σαν τον κορκονέα, σαν αυτούς που ληστέψανε και βιάσανε την ενενηντάχρονη... δεν δικαιούνται να έχουν ανθρώπινα δικαιώματα... τα έχουν οι ίδιοι απεμπολήσει...
Επισκέπτης
καλα, ρωτα τον μεντορα σου τον ΠΠο ποσο κοστισε το ιδρυμα που παει για τις κλυσματοθεραπειες του....
Το ιδρυμα ρε βλημα δεν ειναι κτιριο! Γαμω το Ριζοσπαστη σου γαμω!
3xw_sapia_x3ria
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Οκτ 2008
- Μηνύματα
- 343
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Ο αρχηγος της Αστυνομιας αναφερε οτι θα δουμε μια πιο σκληρη και διαφορετικη Αστυνομια μετα το Πασχα .Τι να εννοει αραγε ο ποιητης ?
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
Δημητρηςς
Μέγας
- Εγγρ.
- 3 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 11.128
- Κριτικές
- 12
- Like
- 1.656
- Πόντοι
- 3.575
θα κυνηγαει και αθωους τωρα δηλαδη ?
Σοβαρα τωρα να το δω και να μην το πιστεψω αλλα ΔΕΝ φτανει μονο αυτο
χρειαζονται πολλα χερια πλεον και ΝΑΙ παμε προς αστυνομοκρατουμενο κρατος
ΜΑΛΛΟΝ ...
Αχαχαχαχαχα ΡΟΜΠΕΣ ΞΕΚΟΥΜΠΩΤΕΣ σας πηρανε χαμπαρι!!!!
Τζάμπα μάγκες οι αριστεροί που έκαναν διαδηλώσεις και δεν κουνήθηκε φύλλο για τον 15χρονο
Ο 15χρονος Αφγανός που δολοφονήθηκε από την βόμβα των εκτελεστών μάλλον δεν ήταν άνθρωπος. Αλλιώς πως μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι στην συγκέντρωση στο Σύνταγμα ήταν μόλις 200 άτομα και μόνο συμπατριώτες του; Που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ που χάλαγαν τον κόσμο σε κάθε διαδήλωση για...
τους μετανάστες. Όλα δήθεν με κούφια ιδεολογία και τζάμπα μαγκιά.
Δείτε το 15χρονο ΠΑΙΔΑΚΙ και θα καταλάβετε ότι και αυτός άνθρωπος ήταν με τα ίδια δικαιώματα αλλά χωρίς κομματικούς υποστηριχτές.
Share on Facebook
Αναρτήθηκε από troktiko στις 8:52 π.μ.
Τζάμπα μάγκες οι αριστεροί που έκαναν διαδηλώσεις και δεν κουνήθηκε φύλλο για τον 15χρονο
Ο 15χρονος Αφγανός που δολοφονήθηκε από την βόμβα των εκτελεστών μάλλον δεν ήταν άνθρωπος. Αλλιώς πως μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι στην συγκέντρωση στο Σύνταγμα ήταν μόλις 200 άτομα και μόνο συμπατριώτες του; Που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ που χάλαγαν τον κόσμο σε κάθε διαδήλωση για...
τους μετανάστες. Όλα δήθεν με κούφια ιδεολογία και τζάμπα μαγκιά.
Δείτε το 15χρονο ΠΑΙΔΑΚΙ και θα καταλάβετε ότι και αυτός άνθρωπος ήταν με τα ίδια δικαιώματα αλλά χωρίς κομματικούς υποστηριχτές.
Share on Facebook
Αναρτήθηκε από troktiko στις 8:52 π.μ.
Επισκέπτης
Πεθαίνοντας απροειδοποίητα.
Το πρόβλημα με το Χαμί,τον 15χρονο Αφγανό που διαμελίσθηκε την Κυριακή το βράδυ από μια βόμβα είναι ότι κανείς δεν τον είχε προειδοποιήσει. Όπως οι περισσότερες οικογένειες που το σκάνε από το Αφγανιστάν για να μην πεθάνουν, είτε από την πείνα ή από κάποια αδέσποτη αμερικανική βόμβα, έτσι και η δική του χρειάστηκε ίσως να διασχίσει με τα πόδια την απόσταση από την πατρίδα του μέχρι την Τουρκία, όπου έδωσε σε κάποιο σωματέμπορο τα απομεινάρια της περιουσίας της για μια θέση σε ένα καρυδότσουφλο που θα τη μετέφερε στην Ελλάδα.
Φαντάζομαι τη χαρά της οικογένειας, της μητέρας που έχει πάθει σήμερα νευρικό κλονισμό, της αδελφής του που μάλλον τυφλώθηκε από την έκρηξη βόμβας και του ίδιου του διαμελισμένου, όταν κάποια στιγμή πάτησαν το πόδι τους σε αυτό που πίστευαν ότι ήταν η Γη της Επαγγελίας. Σίγουρα η σκηνή θα έμοιαζε με αυτές τις σκηνές του Αμέρικα-Αμέρικα, με τους Έλληνες που πετούσαν από χαρά καθώς έφταναν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στη Νέα Υόρκη. Κανείς όμως δεν είχε προειδοποιήσει το 15χρονο αθώο θύμα και τους οικείους του ότι οι κάτοικοι της χώρας αυτής έχουν ξεχάσει ότι υπήρξαν έθνος μεταναστών.
Κανείς δεν τους είχε πει ότι θα καταλήξουν σε μια χώρα όπου οι βατραχάνθρωποι φωνάζουν ρατσιστικά συνθήματα εναντίον των ξένων μπροστά στα μούτρα της πολιτικής ηγεσίας. Ότι αντί για την προστασία που δικαιούνται ως πολιτικοί πρόσφυγες -και την οποία οι Έλληνες είχαν απολαύσει όχι τόσο πολλά χρόνια πριν- θα κατέληγαν αβοήθητοι σε μια εχθρική συνοικία, γυρεύοντας ρούχα, τροφή αλλά και βόμβες, όπως αποδείχθηκε, μέσα στα σκουπίδια." Ήθελα τα παιδιά μου να μάθουν τη γλώσσα και να ζήσουμε σε μια χώρα που θαυμάζαμε για τον πολιτισμό της", είπε αφοπλιστικά ο πατέρας του Χαμί στην συνέντευξη του. Κανείς δεν του είχε πει ότι ο Έλληνας είναι όπως ο μαλάκας: γεννιέσαι, δεν γίνεσαι.
Δεν είχαν δηλαδή κανέναν να τους πληροφορήσει ότι στη χώρα της γενικευμένης αφασίας κυβερνώντων και κυβερνωμένων, οι τελευταίοι έχουν μπερδέψει την επανάσταση και την κοινωνική αλλαγή με τις στρακαστρούκες και τις δολοφονίες. Ότι τη στιγμή που ακόμη και στην Ουρουγουάη οι πρώην αντάρτες Τουπαμάρος εκλέγονται Πρόεδροι της Δημοκρατίας, η χώρα όπου έφτασαν είναι τόσο καθυστερημένη ώστε μοιάζει με την Ιταλία της «διάχυτης τρομοκρατίας» της δεκαετίας του '70. Ότι πρόκειται για τη μοναδική χώρα, με την εξαίρεση του Πακιστάν και κάποιων εμπόλεμων περιοχών, όπου τα βράδια θλιβερά φαντάσματα της επανάστασης πυροβολούν αστυνομικούς και σπέρνουν βόμβες δεξιά κι αριστερά.
Διότι αντίθετα με όσα έτρεξε θορυβημένη να δηλώσει η οργάνωση «Συνωμοσία των πυρήνων της φωτιάς», τονίζοντας ότι η ίδια πάντα προειδοποιεί και άρα δεν είχε σχέση με το συγκεκριμένο περιστατικό, το πρόβλημα εδώ δεν είναι η προειδοποίηση. Η βόμβα έσκασε στα χέρια του Αφγανού, όπως τον Οκτώβρη παραλίγο να σκάσει στα πόδια των συνεργατών του Βούγια που άνοιξαν την πόρτα της ώρα της έκρηξης. 'Η τον Νοέμβριο στα μούτρα της οικιακής βοηθού που ανυποψίαστη, όπως ο 15χρονος Αφγανός, μετέφερε τη βαλίτσα -πάλι με τη βόμβα των Πυρήνων- από το διαμέρισμα του Ανδρουλάκη στην πιλοτή της πολυκατοικίας, απ' όπου παρέλαυναν γείτονες και μικρά παιδιά. Με τόσες βόμβες να τοποθετούνται κάθε εβδομάδα από τόσες διαφορετικές ομάδες, ήταν στατιστικά αναπόφευκτο ότι στο τέλος κάποιος θα την πλήρωνε: η έκρηξη της Κυριακής δεν ήταν παρά η είδηση μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας.
Την επόμενη μέρα της έκρηξης με σταμάτησε κάποιος στον δρόμο και με ρώτησε γιατί δεν έγιναν διαδηλώσεις, όπως όταν δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος. «Είχε άραγε η ζωή ενός συνομήλικου με τον Αλέξη Αφγανού μικρότερη αξία;». Την απάντηση έδωσε ίσως ένας κάτοικος της περιοχής, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε αν ήξερε την οικογένεια από το Αφγανιστάν που γυρνούσε στην περιοχή ψάχνοντας τα σκουπίδια, απάντησε πως όχι, γιατί στη γειτονιά «δεν κοιτιόμαστε μεταξύ μας». Κανείς δηλαδή δεν είχε προειδοποιήσει την άμοιρη οικογένεια ότι έκανε το λάθος να φτάσει σε μια χώρα όπου οι κάτοικοι έχουν πάψει από καιρό να κοιτάζονται -και να κοιτάζουν τον εαυτό στους στον καθρέφτη- στα μάτια.
Το πρόβλημα με το Χαμί,τον 15χρονο Αφγανό που διαμελίσθηκε την Κυριακή το βράδυ από μια βόμβα είναι ότι κανείς δεν τον είχε προειδοποιήσει. Όπως οι περισσότερες οικογένειες που το σκάνε από το Αφγανιστάν για να μην πεθάνουν, είτε από την πείνα ή από κάποια αδέσποτη αμερικανική βόμβα, έτσι και η δική του χρειάστηκε ίσως να διασχίσει με τα πόδια την απόσταση από την πατρίδα του μέχρι την Τουρκία, όπου έδωσε σε κάποιο σωματέμπορο τα απομεινάρια της περιουσίας της για μια θέση σε ένα καρυδότσουφλο που θα τη μετέφερε στην Ελλάδα.
Φαντάζομαι τη χαρά της οικογένειας, της μητέρας που έχει πάθει σήμερα νευρικό κλονισμό, της αδελφής του που μάλλον τυφλώθηκε από την έκρηξη βόμβας και του ίδιου του διαμελισμένου, όταν κάποια στιγμή πάτησαν το πόδι τους σε αυτό που πίστευαν ότι ήταν η Γη της Επαγγελίας. Σίγουρα η σκηνή θα έμοιαζε με αυτές τις σκηνές του Αμέρικα-Αμέρικα, με τους Έλληνες που πετούσαν από χαρά καθώς έφταναν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στη Νέα Υόρκη. Κανείς όμως δεν είχε προειδοποιήσει το 15χρονο αθώο θύμα και τους οικείους του ότι οι κάτοικοι της χώρας αυτής έχουν ξεχάσει ότι υπήρξαν έθνος μεταναστών.
Κανείς δεν τους είχε πει ότι θα καταλήξουν σε μια χώρα όπου οι βατραχάνθρωποι φωνάζουν ρατσιστικά συνθήματα εναντίον των ξένων μπροστά στα μούτρα της πολιτικής ηγεσίας. Ότι αντί για την προστασία που δικαιούνται ως πολιτικοί πρόσφυγες -και την οποία οι Έλληνες είχαν απολαύσει όχι τόσο πολλά χρόνια πριν- θα κατέληγαν αβοήθητοι σε μια εχθρική συνοικία, γυρεύοντας ρούχα, τροφή αλλά και βόμβες, όπως αποδείχθηκε, μέσα στα σκουπίδια." Ήθελα τα παιδιά μου να μάθουν τη γλώσσα και να ζήσουμε σε μια χώρα που θαυμάζαμε για τον πολιτισμό της", είπε αφοπλιστικά ο πατέρας του Χαμί στην συνέντευξη του. Κανείς δεν του είχε πει ότι ο Έλληνας είναι όπως ο μαλάκας: γεννιέσαι, δεν γίνεσαι.
Δεν είχαν δηλαδή κανέναν να τους πληροφορήσει ότι στη χώρα της γενικευμένης αφασίας κυβερνώντων και κυβερνωμένων, οι τελευταίοι έχουν μπερδέψει την επανάσταση και την κοινωνική αλλαγή με τις στρακαστρούκες και τις δολοφονίες. Ότι τη στιγμή που ακόμη και στην Ουρουγουάη οι πρώην αντάρτες Τουπαμάρος εκλέγονται Πρόεδροι της Δημοκρατίας, η χώρα όπου έφτασαν είναι τόσο καθυστερημένη ώστε μοιάζει με την Ιταλία της «διάχυτης τρομοκρατίας» της δεκαετίας του '70. Ότι πρόκειται για τη μοναδική χώρα, με την εξαίρεση του Πακιστάν και κάποιων εμπόλεμων περιοχών, όπου τα βράδια θλιβερά φαντάσματα της επανάστασης πυροβολούν αστυνομικούς και σπέρνουν βόμβες δεξιά κι αριστερά.
Διότι αντίθετα με όσα έτρεξε θορυβημένη να δηλώσει η οργάνωση «Συνωμοσία των πυρήνων της φωτιάς», τονίζοντας ότι η ίδια πάντα προειδοποιεί και άρα δεν είχε σχέση με το συγκεκριμένο περιστατικό, το πρόβλημα εδώ δεν είναι η προειδοποίηση. Η βόμβα έσκασε στα χέρια του Αφγανού, όπως τον Οκτώβρη παραλίγο να σκάσει στα πόδια των συνεργατών του Βούγια που άνοιξαν την πόρτα της ώρα της έκρηξης. 'Η τον Νοέμβριο στα μούτρα της οικιακής βοηθού που ανυποψίαστη, όπως ο 15χρονος Αφγανός, μετέφερε τη βαλίτσα -πάλι με τη βόμβα των Πυρήνων- από το διαμέρισμα του Ανδρουλάκη στην πιλοτή της πολυκατοικίας, απ' όπου παρέλαυναν γείτονες και μικρά παιδιά. Με τόσες βόμβες να τοποθετούνται κάθε εβδομάδα από τόσες διαφορετικές ομάδες, ήταν στατιστικά αναπόφευκτο ότι στο τέλος κάποιος θα την πλήρωνε: η έκρηξη της Κυριακής δεν ήταν παρά η είδηση μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας.
Την επόμενη μέρα της έκρηξης με σταμάτησε κάποιος στον δρόμο και με ρώτησε γιατί δεν έγιναν διαδηλώσεις, όπως όταν δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος. «Είχε άραγε η ζωή ενός συνομήλικου με τον Αλέξη Αφγανού μικρότερη αξία;». Την απάντηση έδωσε ίσως ένας κάτοικος της περιοχής, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε αν ήξερε την οικογένεια από το Αφγανιστάν που γυρνούσε στην περιοχή ψάχνοντας τα σκουπίδια, απάντησε πως όχι, γιατί στη γειτονιά «δεν κοιτιόμαστε μεταξύ μας». Κανείς δηλαδή δεν είχε προειδοποιήσει την άμοιρη οικογένεια ότι έκανε το λάθος να φτάσει σε μια χώρα όπου οι κάτοικοι έχουν πάψει από καιρό να κοιτάζονται -και να κοιτάζουν τον εαυτό στους στον καθρέφτη- στα μάτια.
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
Προσπαθώντας να συνεισφέρει στον ευγενή πολιτικό διάλογο που διεξάγεται στο παρόν φόρουμ, ο ΠΠ μεταφέρει μια άποψη ενός σημαντικού νέου διανοούμενου σχετικά με την Πολιτική Βία!
Πιστεύω ότι η άποψη αυτή θα συγκινήσει την ακρομεσοδεξιά του φόρουμ, καθώς θεωρεί καθε μορφής πολιτική βία ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ!!!
ΙΔΟΥ:
Θανάσης Τριαρίδης
Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική
(Αny man's death diminishes me, because I am involved in mankind * Ο θάνατος του κάθε ανθρώπου με λιγοστεύει αφάνταστα γιατί εγώ είμαι η ανθρωπότητα. John Donne, 1624)
Τις τελευταίες μέρες οι δοξολογίες του φόνου εναλλάσσονται με την πράξη του φόνου, ξαναδείχνοντας (: ξαναεπιβεβαιώνοντας) το φασιστικό πρόσωπο της πολιτικής βίας. Οι κτηνώδεις Ο.Υ.Κ. που έκαναν παρέλαση στο όνομα της … δημοκρατίας ουρλιάζοντας συνθήματα φόνου («Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ…») απέδειξαν για μια ακόμη φορά πως ο στρατός (ο κάθε στρατός) είναι ένας θεσμός θανάτου, μια απάνθρωπη εκπαίδευση στο μίσος, στον φόνο και την κτηνωδία. Η βόμβα που διαμέλισε έναν δεκαπεντάχρονο Αφγανό μετανάστη και τύφλωσε τη δεκάχρονη αδελφή του ενώ έψαχναν στα σκουπίδια για να επιβιώσουν, ξαναϋπογράμμισε το αυτονόητο: πως όποιος φτιάχνει βόμβες (και κάθε άλλο όπλο), τις φτιάχνει για να σκοτώσει ανθρώπους – και πως στο βάθος του ορίζοντα προσδοκίας του υπάρχει ο φόνος, άλλοτε σαφώς στοχοθετημένος κι άλλοτε θαμπός και τυφλός, μα πάντοτε ζωντανός. Έτσι, ο δεκαπεντάχρονος Χαμί Νατζάφι έγινε κομμάτια επειδή ένας άλλος συνάνθρωπός του αποφάσισε πως αξίζει να υπογραμμίσει τις όποιες σκέψεις του φτιάχνοντας μια βόμβα θανάτου και σπέρνοντάς τη μέσα στο πλήθος.
Εδώ και χρόνια γράφω βιβλία και κείμενα ενάντια σε κάθε πολιτική βία από όπου κι αν προέρχεται – είτε από κτηνώδεις θεσμούς θανάτου (όπως ο στρατός), είτε από μηχανές φόνου, τρόμου και ρατσισμού (όπως οι θρησκείες και τα έθνη), είτε από φασιστικές ακροδεξιές ή φασιστικές «αντιεξουσιαστικές» ομάδες. Και πλήρωσα το τίμημα για αυτήν τη στάση με πολύπλευρες επιθέσεις, λοιδορίες και παντοειδή αποκλεισμό – ο οποίος ωστόσο μεταφράζεται μέσα μου ως η μεγαλύτερη δυνατή τιμή για κάποιον που γράφει. Ωστόσο, παρά το ότι έχω ζήσει επί αρκετά χρόνια τον τυφλό ανορθολογισμό του δημόσιου διαλόγου, συχνά προβληματίζομαι με την υποκριτική αφέλεια που συμπλέκεται με την ανυπόκριτη βλακεία: Χρειάζεται κανείς να ακούσει τα απάνθρωπα συνθήματα των Ο.Υ.Κάδων για να διαπιστώσει τον τρόμο και τον φόνο που κηρύσσει κάθε στρατός και κάθε «έθνος»; Και χρειαζόταν να διαμελιστεί ένα δεκαπεντάχρονο παιδί για να διαπιστώσουμε (περίπου έκπληκτοι) πως οι βόμβες διαμελίζουν ανθρώπους; Τι ήταν αυτό που μας έκανε να υποθέσουμε πως μπορούν να υπάρξουν «ανθρώπινοι στρατοί δολοφόνων», «δίκαιοι φόνοι» και «καλές βόμβες»; – εν τέλει, τι ήταν αυτό που μας έπεισε πως μπορεί να υπάρξει μη φασιστική πολιτική βία σε βάρος των συνανθρώπων μας;
Κι αν η καθαρή ναζιστική ιδεολογία θεωρεί τη βία, τον τρόμο και τον φόνο μέσα απόδειξης της «φυσικής ισχύος» του «δυνατού» επί του «αδύναμου» (και άρα θεμιτή πολιτική μέθοδο στο κτηνώδες και απάνθρωπο σύστημα που ευαγγελίζεται), τι κάνει αυτούς που θέλουν να αντιπαραταχτούν στον φασισμό να χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους (τη βία, τον τρόμο και τον φόνο); Ιδίως για όσους αυτοπροσδιορίζουν την πολιτική τους δράση στην «αντι-εξουσία» και συνάμα θεωρούν τις βόμβες «μέσο αγώνα», συχνά προβληματίζομαι, πέραν των άλλων, για το μέγεθος της ευήθειάς τους: υπάρχει πιο κτηνώδης εξουσιαστική πράξη από τον φόνο του άλλου; Πώς μπορεί η πολιτική δολοφονία και ο πολιτικός τρόμος να είναι προστάδιο της «ελευθερίας» την οποία επικαλούνται; Δεν καταλαβαίνουν πως «ελευθερία» εν τρόμω και εν φόνω δεν υπάρχει παρά μόνο ως ολοκληρωτικό τέρας; Δεν καταλαβαίνουν πως έχουν γίνει νεοναζί φασίστες – απαράλλακτοι με αυτούς που υποτίθεται πως αντιμάχονται (και με τους οποίους αλληλοτροφοδοτούνται με μίσος και τρόμο);
Επίσης προβληματίζομαι και για όσους επιχειρούν να αρθρώσουν δημόσιο παρεμβατικό λόγο και με τη σειρά τους αυτοπροσδιορίζονται ως διαφόρων αποχρώσεων «ελευθεριακοί», «αναρχικοί» ή ό,τι ανάλογο (σε «καταλήψεις», «στέκια», εκδοτικές ή άλλες προσπάθειες): άραγε, τι περιμένουν για να πουν πως όποιος φτιάχνει μια βόμβα είναι ένας κτηνώδης δολοφόνος (γιατί, στη βάση της χρήσης της, κάθε βόμβα φτιάχνεται για να μακελέψει ανθρώπινες ζωές) ανεξάρτητα από τα «κίνητρα»-νεφελώματα που απλώνονται στο μυαλό του; Κάποιοι από τους ανθρώπους ετούτου του χώρου σιώπησαν (και σιωπούν) επί χρόνια για τους βαθύτατα εξουσιαστές-αυτόκλητους «δικαστές»-δολοφόνους της «17 Νοέμβρη», της «Σέχτας Επαναστατών» και των λογιών άλλων ομάδων δολοφόνων, γιατί θεώρησαν πως κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την κριτική τους για τα εγκλήματα του αστικού κράτους (ποιος πανηλίθιος τούς έπεισε για κάτι τέτοιο; – όσοι δηλαδή κάνουμε επί χρόνια κριτική για αυτά τα εγκλήματα των αστικών κρατών και ταυτόχρονα μιλάμε καθαρά για τα εγκλήματα των λογής ολοκληρωτισμών, αυτοακυρωνόμαστε;). Κάποιοι (και, αλίμονο, όχι λίγοι) φτάσανε στο σημείο να θεωρούν τα «αντιεξουσιαστικά»-ναζιστικά τάγματα εφόδου με τις βαριοπούλες ως χαριτωμένα «μπάχαλα» (δικιά τους έκφραση) και να λογαριάζουν τα γκαζάκια (μια φασιστική μαφιόζικη πράξη ακραίου πολιτικού τρόμου) ως κάτι περίπου ασήμαντο και περίπου άμεμπτο, με το οποίο συνταυτίζονται ή (στην καλύτερη περίπτωση) «απλώς διαφωνούν» (αλίμονο, οι ίδιοι άνθρωποι ενοχλήθηκαν βαθύτατα που στο βιβλίο μου Κόψε-κόψε έβαλα τους δήθεν «αντι-εξουσιαστές» να χαιρετούν ναζιστικά, γιατί όπως είπαν «τσουβαλιάζω απαράδεκτα…») Και τις τελευταίες μέρες βλέπω (με κλιμακούμενη φρίκη) πως οι ίδιοι πάνω-κάτω άνθρωποι περιμένουν να δουν τι πολιτικό πρόσημο είχε ο ηθικός αυτουργός της βόμβας που διαμέλισε το δεκαπεντάχρονο παιδί, ώστε να τοποθετηθούν για το εάν είναι φασίστας δολοφόνος (παρόμοιος με τον Κουφοντίνα, τον Κορκονέα, τους νεοναζί που μαχαιρώνουν μετανάστες, τους φονιάδες της «Σέχτας») ή κάτι άλλο (τι άραγε;). Πώς μπορούν να εκπέφτουν σε τόση απανθρωπιά; Πώς μπορούν με τη βουερή σιωπή τους να γίνονται ηθικοί αυτουργοί του πολιτικού φόνου;
Ας είναι. Οι άνθρωποι κρινόμαστε από την επιλεκτική ή καθολική σιωπή μας όσο και από τα λόγια μας – και πρώτα από όλους σταθμίζουμε οι ίδιοι τις πράξεις μας στο όποιο ζύγι λογαριάζει ο καθένας ως δραστικότερο. Εγώ πιστεύω πως πρέπει να μιλούμε για όλους και για τα εγκλήματα όλων – πρωτίστως για τα δικά μας. Όλοι όσοι διαβάζουν τα βιβλία μου ξέρουν πως στην κριτική μου για τα εγκλήματα των αστικών κρατών, ποτέ δεν έβγαλα τον εαυτό μου από το κάδρο των φονιάδων (το αντίθετο θαρρώ). Μα αυτό δεν σημαίνει πως θα πάψω να μιλάω για τα εγκλήματα των εθνών, των θρησκειών – για τα εγκλήματα κάθε λογής ολοκληρωτισμού (μαύρου, λευκού, γαλάζιου, κόκκινου, μαυροκόκκινου ή όπου άλλου) και κάθε φονικής ανθρωποδιόρθωσης θα λογαριάζει μια ντούμπα με πτώματα ως προϋπόθεση της αγάπης.
Έτσι επιμένω στο ίδιο αμόνι – και όσο πιο καθαρά μπορώ: Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, από όπου κι αν προέρχεται. Όσοι την ασκούν (είτε με το ρόπαλο, είτε με την πέτρα, είτε με το πιστόλι, είτε με τη βόμβα είτε με όποιον άλλο τρόπο) είναι διαφόρων διαβαθμίσεων νεοναζί. Και όσοι σιωπούμε απέναντι σε τούτη την πολιτική βία, είτε περιμένοντας να δούμε αν αυτοί που την άσκησαν είναι οι «δικοί μας» «καλοί» δολοφόνοι ή οι «κακοί άλλοι», είτε θεωρώντας πως με τη σιωπή μας υπηρετούμε την ηθική τάξη της «ανώτερης ιδεολογίας» μας, είμαστε αδιαβάθμητοι συνένοχοι.
Θ. Τ. — 01.4.2010
αναμένω γνώμες!!!!
Πιστεύω ότι η άποψη αυτή θα συγκινήσει την ακρομεσοδεξιά του φόρουμ, καθώς θεωρεί καθε μορφής πολιτική βία ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ!!!
ΙΔΟΥ:
Θανάσης Τριαρίδης
Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική
(Αny man's death diminishes me, because I am involved in mankind * Ο θάνατος του κάθε ανθρώπου με λιγοστεύει αφάνταστα γιατί εγώ είμαι η ανθρωπότητα. John Donne, 1624)
Τις τελευταίες μέρες οι δοξολογίες του φόνου εναλλάσσονται με την πράξη του φόνου, ξαναδείχνοντας (: ξαναεπιβεβαιώνοντας) το φασιστικό πρόσωπο της πολιτικής βίας. Οι κτηνώδεις Ο.Υ.Κ. που έκαναν παρέλαση στο όνομα της … δημοκρατίας ουρλιάζοντας συνθήματα φόνου («Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ…») απέδειξαν για μια ακόμη φορά πως ο στρατός (ο κάθε στρατός) είναι ένας θεσμός θανάτου, μια απάνθρωπη εκπαίδευση στο μίσος, στον φόνο και την κτηνωδία. Η βόμβα που διαμέλισε έναν δεκαπεντάχρονο Αφγανό μετανάστη και τύφλωσε τη δεκάχρονη αδελφή του ενώ έψαχναν στα σκουπίδια για να επιβιώσουν, ξαναϋπογράμμισε το αυτονόητο: πως όποιος φτιάχνει βόμβες (και κάθε άλλο όπλο), τις φτιάχνει για να σκοτώσει ανθρώπους – και πως στο βάθος του ορίζοντα προσδοκίας του υπάρχει ο φόνος, άλλοτε σαφώς στοχοθετημένος κι άλλοτε θαμπός και τυφλός, μα πάντοτε ζωντανός. Έτσι, ο δεκαπεντάχρονος Χαμί Νατζάφι έγινε κομμάτια επειδή ένας άλλος συνάνθρωπός του αποφάσισε πως αξίζει να υπογραμμίσει τις όποιες σκέψεις του φτιάχνοντας μια βόμβα θανάτου και σπέρνοντάς τη μέσα στο πλήθος.
Εδώ και χρόνια γράφω βιβλία και κείμενα ενάντια σε κάθε πολιτική βία από όπου κι αν προέρχεται – είτε από κτηνώδεις θεσμούς θανάτου (όπως ο στρατός), είτε από μηχανές φόνου, τρόμου και ρατσισμού (όπως οι θρησκείες και τα έθνη), είτε από φασιστικές ακροδεξιές ή φασιστικές «αντιεξουσιαστικές» ομάδες. Και πλήρωσα το τίμημα για αυτήν τη στάση με πολύπλευρες επιθέσεις, λοιδορίες και παντοειδή αποκλεισμό – ο οποίος ωστόσο μεταφράζεται μέσα μου ως η μεγαλύτερη δυνατή τιμή για κάποιον που γράφει. Ωστόσο, παρά το ότι έχω ζήσει επί αρκετά χρόνια τον τυφλό ανορθολογισμό του δημόσιου διαλόγου, συχνά προβληματίζομαι με την υποκριτική αφέλεια που συμπλέκεται με την ανυπόκριτη βλακεία: Χρειάζεται κανείς να ακούσει τα απάνθρωπα συνθήματα των Ο.Υ.Κάδων για να διαπιστώσει τον τρόμο και τον φόνο που κηρύσσει κάθε στρατός και κάθε «έθνος»; Και χρειαζόταν να διαμελιστεί ένα δεκαπεντάχρονο παιδί για να διαπιστώσουμε (περίπου έκπληκτοι) πως οι βόμβες διαμελίζουν ανθρώπους; Τι ήταν αυτό που μας έκανε να υποθέσουμε πως μπορούν να υπάρξουν «ανθρώπινοι στρατοί δολοφόνων», «δίκαιοι φόνοι» και «καλές βόμβες»; – εν τέλει, τι ήταν αυτό που μας έπεισε πως μπορεί να υπάρξει μη φασιστική πολιτική βία σε βάρος των συνανθρώπων μας;
Κι αν η καθαρή ναζιστική ιδεολογία θεωρεί τη βία, τον τρόμο και τον φόνο μέσα απόδειξης της «φυσικής ισχύος» του «δυνατού» επί του «αδύναμου» (και άρα θεμιτή πολιτική μέθοδο στο κτηνώδες και απάνθρωπο σύστημα που ευαγγελίζεται), τι κάνει αυτούς που θέλουν να αντιπαραταχτούν στον φασισμό να χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους (τη βία, τον τρόμο και τον φόνο); Ιδίως για όσους αυτοπροσδιορίζουν την πολιτική τους δράση στην «αντι-εξουσία» και συνάμα θεωρούν τις βόμβες «μέσο αγώνα», συχνά προβληματίζομαι, πέραν των άλλων, για το μέγεθος της ευήθειάς τους: υπάρχει πιο κτηνώδης εξουσιαστική πράξη από τον φόνο του άλλου; Πώς μπορεί η πολιτική δολοφονία και ο πολιτικός τρόμος να είναι προστάδιο της «ελευθερίας» την οποία επικαλούνται; Δεν καταλαβαίνουν πως «ελευθερία» εν τρόμω και εν φόνω δεν υπάρχει παρά μόνο ως ολοκληρωτικό τέρας; Δεν καταλαβαίνουν πως έχουν γίνει νεοναζί φασίστες – απαράλλακτοι με αυτούς που υποτίθεται πως αντιμάχονται (και με τους οποίους αλληλοτροφοδοτούνται με μίσος και τρόμο);
Επίσης προβληματίζομαι και για όσους επιχειρούν να αρθρώσουν δημόσιο παρεμβατικό λόγο και με τη σειρά τους αυτοπροσδιορίζονται ως διαφόρων αποχρώσεων «ελευθεριακοί», «αναρχικοί» ή ό,τι ανάλογο (σε «καταλήψεις», «στέκια», εκδοτικές ή άλλες προσπάθειες): άραγε, τι περιμένουν για να πουν πως όποιος φτιάχνει μια βόμβα είναι ένας κτηνώδης δολοφόνος (γιατί, στη βάση της χρήσης της, κάθε βόμβα φτιάχνεται για να μακελέψει ανθρώπινες ζωές) ανεξάρτητα από τα «κίνητρα»-νεφελώματα που απλώνονται στο μυαλό του; Κάποιοι από τους ανθρώπους ετούτου του χώρου σιώπησαν (και σιωπούν) επί χρόνια για τους βαθύτατα εξουσιαστές-αυτόκλητους «δικαστές»-δολοφόνους της «17 Νοέμβρη», της «Σέχτας Επαναστατών» και των λογιών άλλων ομάδων δολοφόνων, γιατί θεώρησαν πως κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την κριτική τους για τα εγκλήματα του αστικού κράτους (ποιος πανηλίθιος τούς έπεισε για κάτι τέτοιο; – όσοι δηλαδή κάνουμε επί χρόνια κριτική για αυτά τα εγκλήματα των αστικών κρατών και ταυτόχρονα μιλάμε καθαρά για τα εγκλήματα των λογής ολοκληρωτισμών, αυτοακυρωνόμαστε;). Κάποιοι (και, αλίμονο, όχι λίγοι) φτάσανε στο σημείο να θεωρούν τα «αντιεξουσιαστικά»-ναζιστικά τάγματα εφόδου με τις βαριοπούλες ως χαριτωμένα «μπάχαλα» (δικιά τους έκφραση) και να λογαριάζουν τα γκαζάκια (μια φασιστική μαφιόζικη πράξη ακραίου πολιτικού τρόμου) ως κάτι περίπου ασήμαντο και περίπου άμεμπτο, με το οποίο συνταυτίζονται ή (στην καλύτερη περίπτωση) «απλώς διαφωνούν» (αλίμονο, οι ίδιοι άνθρωποι ενοχλήθηκαν βαθύτατα που στο βιβλίο μου Κόψε-κόψε έβαλα τους δήθεν «αντι-εξουσιαστές» να χαιρετούν ναζιστικά, γιατί όπως είπαν «τσουβαλιάζω απαράδεκτα…») Και τις τελευταίες μέρες βλέπω (με κλιμακούμενη φρίκη) πως οι ίδιοι πάνω-κάτω άνθρωποι περιμένουν να δουν τι πολιτικό πρόσημο είχε ο ηθικός αυτουργός της βόμβας που διαμέλισε το δεκαπεντάχρονο παιδί, ώστε να τοποθετηθούν για το εάν είναι φασίστας δολοφόνος (παρόμοιος με τον Κουφοντίνα, τον Κορκονέα, τους νεοναζί που μαχαιρώνουν μετανάστες, τους φονιάδες της «Σέχτας») ή κάτι άλλο (τι άραγε;). Πώς μπορούν να εκπέφτουν σε τόση απανθρωπιά; Πώς μπορούν με τη βουερή σιωπή τους να γίνονται ηθικοί αυτουργοί του πολιτικού φόνου;
Ας είναι. Οι άνθρωποι κρινόμαστε από την επιλεκτική ή καθολική σιωπή μας όσο και από τα λόγια μας – και πρώτα από όλους σταθμίζουμε οι ίδιοι τις πράξεις μας στο όποιο ζύγι λογαριάζει ο καθένας ως δραστικότερο. Εγώ πιστεύω πως πρέπει να μιλούμε για όλους και για τα εγκλήματα όλων – πρωτίστως για τα δικά μας. Όλοι όσοι διαβάζουν τα βιβλία μου ξέρουν πως στην κριτική μου για τα εγκλήματα των αστικών κρατών, ποτέ δεν έβγαλα τον εαυτό μου από το κάδρο των φονιάδων (το αντίθετο θαρρώ). Μα αυτό δεν σημαίνει πως θα πάψω να μιλάω για τα εγκλήματα των εθνών, των θρησκειών – για τα εγκλήματα κάθε λογής ολοκληρωτισμού (μαύρου, λευκού, γαλάζιου, κόκκινου, μαυροκόκκινου ή όπου άλλου) και κάθε φονικής ανθρωποδιόρθωσης θα λογαριάζει μια ντούμπα με πτώματα ως προϋπόθεση της αγάπης.
Έτσι επιμένω στο ίδιο αμόνι – και όσο πιο καθαρά μπορώ: Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, από όπου κι αν προέρχεται. Όσοι την ασκούν (είτε με το ρόπαλο, είτε με την πέτρα, είτε με το πιστόλι, είτε με τη βόμβα είτε με όποιον άλλο τρόπο) είναι διαφόρων διαβαθμίσεων νεοναζί. Και όσοι σιωπούμε απέναντι σε τούτη την πολιτική βία, είτε περιμένοντας να δούμε αν αυτοί που την άσκησαν είναι οι «δικοί μας» «καλοί» δολοφόνοι ή οι «κακοί άλλοι», είτε θεωρώντας πως με τη σιωπή μας υπηρετούμε την ηθική τάξη της «ανώτερης ιδεολογίας» μας, είμαστε αδιαβάθμητοι συνένοχοι.
Θ. Τ. — 01.4.2010
αναμένω γνώμες!!!!
ΠΟΡΝΟΠΑΠΕ ,πολυ ενδιαφερον κειμενο .Ελα ομως ,που δεν το ασπαζονται εκατομμυρια ανθρωπων στο πλανητη και ισως δεν το ασπασθουν ποτε .
Αυτοι θα σου πουν "Πατηρ παντων Πολεμος " ,οπως ο Ηρακλειτος .
Ειμαι κατα του πολεμου ,αλλα υπερ της αυτοαμυνας .
Μου αρεσει να ζουμε ειρηνικα ,αλλα πρεπει γι'αυτο να ειμαστε
προετοιμασμενοι για πoλεμο.SI VIS PACEM PARA BELLUM ,που ελεγε
και ο J.C.
Φυσικα ,αλλο αυτοαμυνα και αλλο στρατοκαβλος.
Και αλλο πραγμα πειθω και αλλο βια .
Οταν εφαρμοζεται πολιτικη βια ,εχει αποτυχει η πειθω .
Αυτοι θα σου πουν "Πατηρ παντων Πολεμος " ,οπως ο Ηρακλειτος .
Ειμαι κατα του πολεμου ,αλλα υπερ της αυτοαμυνας .
Μου αρεσει να ζουμε ειρηνικα ,αλλα πρεπει γι'αυτο να ειμαστε
προετοιμασμενοι για πoλεμο.SI VIS PACEM PARA BELLUM ,που ελεγε
και ο J.C.
Φυσικα ,αλλο αυτοαμυνα και αλλο στρατοκαβλος.
Και αλλο πραγμα πειθω και αλλο βια .
Οταν εφαρμοζεται πολιτικη βια ,εχει αποτυχει η πειθω .
str81977
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 17 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 13.679
- Κριτικές
- 2
- Like
- 6
- Πόντοι
- 166
Προσπαθώντας να συνεισφέρει στον ευγενή πολιτικό διάλογο που διεξάγεται στο παρόν φόρουμ, ο ΠΠ μεταφέρει μια άποψη ενός σημαντικού νέου διανοούμενου σχετικά με την Πολιτική Βία!
Πιστεύω ότι η άποψη αυτή θα συγκινήσει την ακρομεσοδεξιά του φόρουμ, καθώς θεωρεί καθε μορφής πολιτική βία ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ!!!
ΙΔΟΥ:
Θανάσης Τριαρίδης
Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική
(Αny man's death diminishes me, because I am involved in mankind * Ο θάνατος του κάθε ανθρώπου με λιγοστεύει αφάνταστα γιατί εγώ είμαι η ανθρωπότητα. John Donne, 1624)
αναμένω γνώμες!!!!
Χαριτωμένη η προσπάθεια ταύτισης ΟΥΚ- τρομοκρατών μέσω ενός πασιφισμού στα όρια της αφέλειας και του "αν όλα τα παιδιά της γης" αλλά δεν πείθει...
Αχαχαχαχαχα μολις ειπα για ρομπες εμφανισθη η πρωτη!
Ηρθε για να επιχειρησει, οπως συσσωμη η αριστερα, να αμβλυνει τις εντυπωσεις ύστερα απο το ξεφτιλικι και τον χαρακτηρισμο ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ που τους εχει προσαψει ολη οι κοινωνια!!!
Και ποιος ειναι βεβαια ο ποιο γκεμπαιλιστικος τροπος? Η ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ! Η αποπειρα ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ ολων των μορφων πολιτικης αντιδρασης στο κατωτατο και ποιο επαισχυντο επιπεδο (αυτο της ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ) ώστε να περασει στα "μαλακα" η ΤΥΦΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ που συντελεσαν οι ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ!
Οχι κυριοι!
Οσο και να χτυπατε τα πολυ-ταλαιπωημενα κωλαρακια σας κατω, ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΟΥΚαδων ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΙΣΟΨΗΦΙΣΤΟΥΝ με καμια Παναγια ΜΕ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ!
Οι εθνικιστικες ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ οι οποιες "εθιξαν" τα ωτα καποιων εν δυναμει μειοδοτων ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΙΣΟΨΗΦΙΣΤΟΥΝ με τις ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ που σκοτωσαν ενα παιδι και τυφλωσαν ένα ακόμα!!!
Οσο και να χτυπιεστε ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ η βουρτσα με τη μπουτσα!
S.F.E.
Μέλος
- Εγγρ.
- 31 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 1.002
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
ο ΠΠ μεταφέρει μια άποψη ενός σημαντικού νέου διανοούμενου σχετικά με την Πολιτική Βία!
αναμένω γνώμες!!!!
κάνεις και marketing για τους τέως συμφοιτητές σου?
Επισκέπτης
Επισκέπτης
Το Κρατος ασκει βια με ΠΟΛΙΤΙΚΗ στοχευση,η οχι?
Εγω λεω ΝΑΙ:Πολιτικη,πολιτικοτατη βια ασκειται και απο το Κρατος...και κακως,κακιστα συγκρινεται και τσουβαλιαζεται,βασει του"καταδικαζουμε την βια απο οπου και αν προερχεται",με τα λιθαρια και τις γλαστρες που τρωγαν τα ΜΑΤ προπερσι απο τα μπαλκονια.Και με τις μολοτωφ ακομη.
Πολιτικα μιλαω,οχι ηθικολογικα...καμμια σχεση δεν εχω με τις αποδεδειγμενα υποκριτικες μεμειες κραυγες.
Ετερον εκατερον...Οσο για τις"ενοπλες πρωτοποριες",αυτες παιζουν το παιχνιδι του ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ,το παιχνιδι του Κρατους,δρωντας ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ των μαζων τις υποκαθιστουν στην τελικη:"οι επαναστάτες να μοιάζουν με πράκτορες· και οι πράκτορες με επαναστάτες"
Εγω λεω ΝΑΙ:Πολιτικη,πολιτικοτατη βια ασκειται και απο το Κρατος...και κακως,κακιστα συγκρινεται και τσουβαλιαζεται,βασει του"καταδικαζουμε την βια απο οπου και αν προερχεται",με τα λιθαρια και τις γλαστρες που τρωγαν τα ΜΑΤ προπερσι απο τα μπαλκονια.Και με τις μολοτωφ ακομη.
Πολιτικα μιλαω,οχι ηθικολογικα...καμμια σχεση δεν εχω με τις αποδεδειγμενα υποκριτικες μεμειες κραυγες.
Ετερον εκατερον...Οσο για τις"ενοπλες πρωτοποριες",αυτες παιζουν το παιχνιδι του ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ,το παιχνιδι του Κρατους,δρωντας ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ των μαζων τις υποκαθιστουν στην τελικη:"οι επαναστάτες να μοιάζουν με πράκτορες· και οι πράκτορες με επαναστάτες"