Jhonny64 Χρονια πολλα ρε στο αφεντικο σου (πρωην)
Όχι άλλο Καστελόριζο
Τέσσερα χρόνια σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας, κοινωνικής απελπισίας και κανιβαλισμού, συμπληρώνονται αύριο από την αποφράδα ημέρα όπου ο ανεκδιήγητος και αμετανόητος Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο, ανοίγοντας έτσι τον κύκλο της εθνικής υποταγής στους ξένους τοκογλύφους. Χρόνια δύσκολα που μπορούν να συγκριθούν μόνο με εκείνα της κατοχής, που οδήγησαν στην εξαθλίωση των ασθενέστερων και την καταβαράθρωση της πάλαι ποτέ κραταιάς μεσαίας τάξης. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, η μέση ελληνική οικογένεια έχασε πάνω από το 30% του εισοδήματός της, η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 28% καταδικάζοντας ολόκληρες γενιές και οι επενδύσεις στην οικονομία μειώθηκαν κατά 60%.
Η 23η Απριλίου του 2010 είναι η ημερομηνία που όλοι ανεξαιρέτως οι έλληνες θέλουν να διαγράψουν από το μυαλό τους, είναι η στιγμή που προκαλεί οργή, αγανάκτηση και οδύνη , είναι τελικά η στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου, φορώντας μια μοβ γραβάτα ανακοίνωνε από την εσχατιά της ελληνικής επικράτειας, την είσοδο της χώρας στο μηχανισμό στήριξης.
« Σήμερα, η κατάσταση στις αγορές απειλεί να αποδομήσει, όχι μόνο τις θυσίες του ελληνικού λαού, αλλά και την ομαλή πορεία της οικονομίας. Και κινδυνεύει να χαθεί η προσπάθεια που καταβάλλουν οι Έλληνες από τα ακόμη μεγαλύτερα επιτόκια δανεισμού και ακόμη χειρότερα από τη δυσκολία δανεισμού. Δεν θα το επιτρέψουμε! Ήρθε η στιγμή, το χρόνο που δεν μας δίνουν οι αγορές, αυτόν το χρόνο να μας τον δώσει η απόφαση που πήραμε όλοι μαζί οι ηγέτες των χωρών της Ευρώπης, για να στηριχθεί η Ελλάδα», έλεγε τότε με περίσσιο θράσος ο Γιωργάκης, απευθυνόμενος σε ένα μουδιασμένο και ανυποψίαστο λαό.
Λίγο καιρό αργότερα, η Ελλάδα ζήτησε και επίσημα δάνειο 80 δις ευρώ από τους Ευρωπαίους και 30 δις από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το δάνειο εγκρίθηκε και η συμφωνία ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή, συνοδευόμενη φυσικά από σκληρά μέτρα λιτότητας, μεταξύ των οποίων μειώσεις μισθών και επιδομάτων στο δημόσιο, αυξήσεις φόρων, αντικειμενικών αξιών και ανατροπές σε εργασιακά και συνταξιοδοτικά.
Τα όσα ακολούθησαν από τότε είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας. Η χώρα εξαναγκάστηκε να υπογράψει νέο μνημόνιο και να πάρει νέο δάνειο το 2012, να κόψει περεταίρω παροχές στους πολίτες, να ανατρέψει ότι είχαν με κόπο φτιάξει για δεκαετίας οι Έλληνες. Το δημόσιο χρέος παρά το PSI, συνέχισε να καλπάζει, η αγορά στράγγιξε, τα καταστήματα έκλεισαν και η ξενιτιά έγινε το μόνο μέσω επιβίωσης για εκείνους που είχαν τη δυνατότητα να φύγουν.
Πάντως η ανάμνηση του Καστελόριζου και όλων όσων αυτό συνεπάγεται, δεν γίνεται να συνεχίσουν να στοιχειώνουν τον τόπο τέσσερα χρόνια αργότερα. Η πολιτική που εγκαινίασε ο Γιωργάκης, με τα δανεικά και τα τοκογλυφικά επιτόκια, την απώλεια της κυριαρχίας και την εθνική ταπείνωση που συνεχίζεται ακόμα και στις μέρες μας, οι Έλληνες έχουν μια μοναδική ευκαιρία να την ακυρώσουν και να την στείλουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με την ψήφο τους στις εκλογές της 25ης Μαΐου. Έτσι θα στείλουν το μήνυμα στους τοκογλύφους ότι τα χρόνια της εξάρτησης έχουν περάσει. Είναι τώρα, η στιγμή που ΟΛΟΙ ΜΑΣ πρέπει ενωμένοι να βροντοφωνάξουν στους ξένους, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ να ζήσει ένα νέο Καστελόριζο.
