giorgos58
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 13.713
- Κριτικές
- 1
- Like
- 6
- Πόντοι
- 166
Λες και εχει καμια σακουλα με υγρα διπλα του και εβγαλε τοσα πολλα
Έκκριση σπερματικού υγρού
- Μέλος που άνοιξε το νήμα geo33(1)
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 25
- Εμφανίσεις 20K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Το ποστ αυτό είναι επανάληψη ποστ του συναδέλφου shamans9, που μπορείτε να το βρείτε και εδώ:
Έκρινα όμως ότι οι πληροφορίες που περιέχει πρέπει να υπάρχουν και στα θέματα υγείας, οπότε το αντιγράφω και σε αυτό το thread. Έγινε μικρή παρέμβαση στο κείμενο (χωρίς αλλαγές στα νοήματα και τις πληροφορίες).
Το σπέρμα όπως όλοι γνωρίζετε είναι το προιόν της εκσπερμάτωσης και αποτελείται από τα σπερματοζωάρια και το υγρό που τα περιβάλλει.
Τα σπερματοζωάρια προέρχονται από τα σπερματικά σωληνάρια του όρχη και αποτελούν το 5-10% μόνο του όγκου του σπέρματος.
Χαρακτηριστικά του σπέρματος
-------------------------------------
Α.Φυσικοχημικές Ιδιότητες
1. όγκος 2-6ml
2. γλοιότητα 6.5 (σε σχέση με το νερό=1)
3. ρευστοποίηση μέσα σε 5-15 λεπτά
4. Ειδικό Βάρος = 1028
5. pH=7.2-7.8
Β. Σπερματοζωάρια
1. αριθμός 20,000,000-25,000,000/ml
2. Ζωντανά >50%
3. Με καλή κινητικότητα >50%
4. Με κανονική μορφολογία >40%
Γ. Χημική Σύσταση
-Γενική σύσταση
1. Νερό 90%
2. πρωτεΐνες 2-6%
3. άλατα 1-2%
4. Αιθεροδιαλυτές ουσίες 0.2%
-Οργανικές ουσίες
1. κιτρικό οξύ 400 (100-1400) mg%
2. φρουκτόζη 200 (150-600) mg%
3. γαλακτικό οξύ 25 (20-50) mg%
4. ασκορβικό οξύ 5 (2-12) mg%
5. όξινη φωσφατάση 500-4000 μον. ΚΑ
-Ανόργανες ουσίες
1. νάτριο 280 (240-320) mg%
2. χλώριο 150 (100-200) mg%
3. κάλιο 90 (70-110) mg%
4. ανόργανος φώσφορος 40-50 mg%
5. ασβέστιο 25 (20-30) mg%
6. μαγνήσιο 15 mg%
7. ψευδάργυρος 13 (10-20) mg%
To σπέρμα εξέρχεται λοιπόν από την ουρήθρα κατά την εκσπερμάτωση. Η τελευταία επιτυγχάνεται με σύσπαση μυών της περιοχής, που προωθούν τα σπερματοζωάρια από την επιδιδυμίδα (είναι ένα πράγμα "κολλημένο" πάνω στη μία πλευρά του όρχη) και το σπερματικό πόρο (το κορδονάκι-σωληνάκι μεταφοράς) στη λήκυθο (δική μας είναι η λέξη....ό,τι λέει είναι) και στη συνέχεια τα εκσφενδονίζουν προς το στόμιο τις ουρήθρας μαζί με τις εκκρίσεις της σπερματοδόχου κύστης και του προστάτη.
Το σπέρμα κατά τη στιγμή της εκσπερμάτωσης είναι παχύρευστο και γλοιώδες, έχει λευκοκίτρινη χροιά και χαρακτηριστική οσμή. Ο όγκος του σπέρματος κυμαίνεται μεταξύ 2-6 ml και εκαρτάται από τη συχνότητα των εκσπερματώσεων (μιλάμε πάντα σε φυσιολογικό άντρα χωρίς παθολογία). Το ίδιο ισχύει για τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων
Η σύσταση του σπέρματος δεν είναι η ίδια κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτωσης. Το πρώτο τμήμα της εκσπερμάτωσης αποτελείτε από τις εκκρίσεις των αδένων του Cowper (δεν έχει σημασία να εξηγήσω) και το μεγαλύτερο όγκο των σπερματοζωαρίων μαζί με το υγρό του προστάτη. Το τελευταίο τμήμα αποτελείται από τις εκκρίσεις των σπερματοδόχων κύστεων που περιέχουν λίγα μόνο σπερματοζωάρια.
Το pH όπως είπαμε και στην αρχή είναι ελαφρώς αλκαλικό (7.2-7.8). Στον ελεύθερο αέρα γίνεται έντονα αλκαλικό από τη διάσπασι του διττανθρκακικού νατρίου, το οποίο στο σπέρμα χρησιμεύει σαν κανονιστικό διάλυμα για την αντιμετώπιση του όξινου περιβάλλοντος του κόλπου και την διευκόλυνση της κινητικότητας των μικρών μας πολεμιστών-ταλιμπάν-RAMBO, μιας και κίνησή τους σε pH μικρότερο του 6 είναι μειωμένη.
Η γλοιότητα του σπέρματος μεταβάλλεται μετά την εκσπερμάτωση..... (έχετε δει αυτο το παχύρευστο splats πως γίνεται νερουλό μετά από μερικά λεπτά εεε?....εδώ η απάντηση) ..... λόγω της ρευστοποίησης τους. Η τελευταία συντελείται μέσα σε 5-15 λεπτά και αποτελεί φυσιολογική και απαραίτητη διαδικασία για την κίνηση των μικρών μας πολεμιστών. Η έξοδος του σπέρματος με τη μορφή πήγματος (η χλαπατσέ μορφή) οφείλεται στην παρουσία ουσιών που μοιάζουν με το ινωδογόνο και παράγονται από τις σπερματοδόχες κύστεις. Οι ουσίες αυτές, σχηματίζουν ένα δίκτυο, όπως η ινική (μοιάζουν λιγο με τους θρόμβους), στα διάκενα του οποίου είναι εγκλωβισμένα τα σπερματοζωάρια και δε μπορούν να κινηθούν. Κατά την ρευστοποίηση τα πρωτεολυτικά ένζυμα (δηλαδή αυτά τα ένζυμα που διαλύουν πρωτεϊνες) του προστάτη διασπούν το δίκτυο του πήγματος και το σπέρμα αποκτά ρευστότητα και ομοιογένεια....
Με απλά λόγια...το σπέρμα βγαίνει χλαπατσέ, γιατί έχει ένα δίκτυ μέσα στο οποίο είναι παγιδευμένοι οι μικροί μας και άφοβοι στρατιώτες......στη συνέχεια αφού το δίχτυ προσγειωθεί, σπάει και τα παγιδευμένα σε αυτά σπερματοζωάρια είναι έτοιμα να αρχίσουν την τρεχάλα...
Το σπερματικό λοιπόν υγρό ή σπερματικό πλάσμα, εμφανίζει ξεχωριστή σύσταση με τα άλλα υγρά του σώματος, λόγω του πλήθους των οργανικών και ανόργανων ουσιών που περιέχει. Ο μεγαλύτερος όγκος του υγρού προέρχεται από τις εκκρίσεις των σπερματοδόχων κύστεων και του προστάτη και ορισμένα συστατικά προέρχοται αποκλειστικά από τη μία ή την άλλη πηγή . Οι κυριότερες οργανικές ουσίες του σπερματικού υγρού, που βρίσκονται σε μεγαλύτερη συγκέντρωση σε σχέση με το πλάσμα είναοι οι εξής:
Η φρουκτόζη που παράγεται από στις σπερματοδόχες κύστεις, αποτελεί πηγή ενέργειας για κάθε μικρό πολεμιστή, ο οποίος την καταναλώνει για να αντιμετωπίσει τις ενεργειακές του ανάγκες. Η περιεκτικότητα σου σπέρματος σε φρουκτόζη είναι 1,5-6mg/ml. Είναι ανάλογη η παραγωγή και εξαρτάται με το ποσό της τεστοστερόνης του οργανισμού.
Το κιτρικό οξύ, εκκρίνεται από την προστάτη, η ποσότητα του είναι άφθονη (10mg/ml) και η μέτρηση του αποτελεί δείκτη της εκκριτικης δραστηριότητας του προστάτη...
Η σπερμίνη, η οποία είναι αζωτούχος βάση προστατικής προέλευσης. Βρίσκεται σε συγκέντρωση 0.5-2.5mg/ml και στην οξείδωσή της οφείλεται η χαρακτηριστικη οσμή του σπέρματος. Η σπερμίνη μαζί με την άλλη αζωτούχο βάση τη χολίνη, που επίσης βρίσκεται στο σπέρμα σε αφθονία σχηματίζουν χαρακτηριστικούς κρυστάλλους και έτσι ψάχνουμε να βρούμε τις κηλίδες σπέρματος.
Η όξινη φωσφατάση παράγεται από τον προστάτη και βρίσκεται σε αφθονία στο υγρό του σπέρματος.
Έχουμε τέλος όπως είπαμε και στην αρχή, κρεατινίνη-φωσφοκινάση, προσταγλαδίνες, αναστολείς ενζύμων, ένζυμα, πρωτεϊνες, αμινοξέα, διάφορα σάκχαρα (ινοσιτόλη, γλυκόζη, ριβόζη, γαλακτόζη, μανόζη) ιδιαίτερα το σιαλικό οξύ, λιπίδια, χοληστερίνη κτλ. και ανόργανα συστατικά όπως ψευδάργυρος, μαγνήσιο, ασβέστιο κλπ
Τέλος να κλείσουμε με τις ορμόνες του σπέρματος που με απλή αναφορά είναι τεστοστερόνη, διυδροτεστοστερόνη, γοναδοτροφίνες (LH, FSH) και προλακτίνη.
ΥΓ. Τα παραπάνω είναι από το βιβλίο Σύγχρονη Ενδοκρινολογία του Μενέλαου Μπατρίνου, εκδόσεις Πασχαλίδη
Έκρινα όμως ότι οι πληροφορίες που περιέχει πρέπει να υπάρχουν και στα θέματα υγείας, οπότε το αντιγράφω και σε αυτό το thread. Έγινε μικρή παρέμβαση στο κείμενο (χωρίς αλλαγές στα νοήματα και τις πληροφορίες).
Το σπέρμα όπως όλοι γνωρίζετε είναι το προιόν της εκσπερμάτωσης και αποτελείται από τα σπερματοζωάρια και το υγρό που τα περιβάλλει.
Τα σπερματοζωάρια προέρχονται από τα σπερματικά σωληνάρια του όρχη και αποτελούν το 5-10% μόνο του όγκου του σπέρματος.
Χαρακτηριστικά του σπέρματος
-------------------------------------
Α.Φυσικοχημικές Ιδιότητες
1. όγκος 2-6ml
2. γλοιότητα 6.5 (σε σχέση με το νερό=1)
3. ρευστοποίηση μέσα σε 5-15 λεπτά
4. Ειδικό Βάρος = 1028
5. pH=7.2-7.8
Β. Σπερματοζωάρια
1. αριθμός 20,000,000-25,000,000/ml
2. Ζωντανά >50%
3. Με καλή κινητικότητα >50%
4. Με κανονική μορφολογία >40%
Γ. Χημική Σύσταση
-Γενική σύσταση
1. Νερό 90%
2. πρωτεΐνες 2-6%
3. άλατα 1-2%
4. Αιθεροδιαλυτές ουσίες 0.2%
-Οργανικές ουσίες
1. κιτρικό οξύ 400 (100-1400) mg%
2. φρουκτόζη 200 (150-600) mg%
3. γαλακτικό οξύ 25 (20-50) mg%
4. ασκορβικό οξύ 5 (2-12) mg%
5. όξινη φωσφατάση 500-4000 μον. ΚΑ
-Ανόργανες ουσίες
1. νάτριο 280 (240-320) mg%
2. χλώριο 150 (100-200) mg%
3. κάλιο 90 (70-110) mg%
4. ανόργανος φώσφορος 40-50 mg%
5. ασβέστιο 25 (20-30) mg%
6. μαγνήσιο 15 mg%
7. ψευδάργυρος 13 (10-20) mg%
To σπέρμα εξέρχεται λοιπόν από την ουρήθρα κατά την εκσπερμάτωση. Η τελευταία επιτυγχάνεται με σύσπαση μυών της περιοχής, που προωθούν τα σπερματοζωάρια από την επιδιδυμίδα (είναι ένα πράγμα "κολλημένο" πάνω στη μία πλευρά του όρχη) και το σπερματικό πόρο (το κορδονάκι-σωληνάκι μεταφοράς) στη λήκυθο (δική μας είναι η λέξη....ό,τι λέει είναι) και στη συνέχεια τα εκσφενδονίζουν προς το στόμιο τις ουρήθρας μαζί με τις εκκρίσεις της σπερματοδόχου κύστης και του προστάτη.
Το σπέρμα κατά τη στιγμή της εκσπερμάτωσης είναι παχύρευστο και γλοιώδες, έχει λευκοκίτρινη χροιά και χαρακτηριστική οσμή. Ο όγκος του σπέρματος κυμαίνεται μεταξύ 2-6 ml και εκαρτάται από τη συχνότητα των εκσπερματώσεων (μιλάμε πάντα σε φυσιολογικό άντρα χωρίς παθολογία). Το ίδιο ισχύει για τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων
Η σύσταση του σπέρματος δεν είναι η ίδια κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτωσης. Το πρώτο τμήμα της εκσπερμάτωσης αποτελείτε από τις εκκρίσεις των αδένων του Cowper (δεν έχει σημασία να εξηγήσω) και το μεγαλύτερο όγκο των σπερματοζωαρίων μαζί με το υγρό του προστάτη. Το τελευταίο τμήμα αποτελείται από τις εκκρίσεις των σπερματοδόχων κύστεων που περιέχουν λίγα μόνο σπερματοζωάρια.
Το pH όπως είπαμε και στην αρχή είναι ελαφρώς αλκαλικό (7.2-7.8). Στον ελεύθερο αέρα γίνεται έντονα αλκαλικό από τη διάσπασι του διττανθρκακικού νατρίου, το οποίο στο σπέρμα χρησιμεύει σαν κανονιστικό διάλυμα για την αντιμετώπιση του όξινου περιβάλλοντος του κόλπου και την διευκόλυνση της κινητικότητας των μικρών μας πολεμιστών-ταλιμπάν-RAMBO, μιας και κίνησή τους σε pH μικρότερο του 6 είναι μειωμένη.
Η γλοιότητα του σπέρματος μεταβάλλεται μετά την εκσπερμάτωση..... (έχετε δει αυτο το παχύρευστο splats πως γίνεται νερουλό μετά από μερικά λεπτά εεε?....εδώ η απάντηση) ..... λόγω της ρευστοποίησης τους. Η τελευταία συντελείται μέσα σε 5-15 λεπτά και αποτελεί φυσιολογική και απαραίτητη διαδικασία για την κίνηση των μικρών μας πολεμιστών. Η έξοδος του σπέρματος με τη μορφή πήγματος (η χλαπατσέ μορφή) οφείλεται στην παρουσία ουσιών που μοιάζουν με το ινωδογόνο και παράγονται από τις σπερματοδόχες κύστεις. Οι ουσίες αυτές, σχηματίζουν ένα δίκτυο, όπως η ινική (μοιάζουν λιγο με τους θρόμβους), στα διάκενα του οποίου είναι εγκλωβισμένα τα σπερματοζωάρια και δε μπορούν να κινηθούν. Κατά την ρευστοποίηση τα πρωτεολυτικά ένζυμα (δηλαδή αυτά τα ένζυμα που διαλύουν πρωτεϊνες) του προστάτη διασπούν το δίκτυο του πήγματος και το σπέρμα αποκτά ρευστότητα και ομοιογένεια....
Με απλά λόγια...το σπέρμα βγαίνει χλαπατσέ, γιατί έχει ένα δίκτυ μέσα στο οποίο είναι παγιδευμένοι οι μικροί μας και άφοβοι στρατιώτες......στη συνέχεια αφού το δίχτυ προσγειωθεί, σπάει και τα παγιδευμένα σε αυτά σπερματοζωάρια είναι έτοιμα να αρχίσουν την τρεχάλα...
Το σπερματικό λοιπόν υγρό ή σπερματικό πλάσμα, εμφανίζει ξεχωριστή σύσταση με τα άλλα υγρά του σώματος, λόγω του πλήθους των οργανικών και ανόργανων ουσιών που περιέχει. Ο μεγαλύτερος όγκος του υγρού προέρχεται από τις εκκρίσεις των σπερματοδόχων κύστεων και του προστάτη και ορισμένα συστατικά προέρχοται αποκλειστικά από τη μία ή την άλλη πηγή . Οι κυριότερες οργανικές ουσίες του σπερματικού υγρού, που βρίσκονται σε μεγαλύτερη συγκέντρωση σε σχέση με το πλάσμα είναοι οι εξής:
Η φρουκτόζη που παράγεται από στις σπερματοδόχες κύστεις, αποτελεί πηγή ενέργειας για κάθε μικρό πολεμιστή, ο οποίος την καταναλώνει για να αντιμετωπίσει τις ενεργειακές του ανάγκες. Η περιεκτικότητα σου σπέρματος σε φρουκτόζη είναι 1,5-6mg/ml. Είναι ανάλογη η παραγωγή και εξαρτάται με το ποσό της τεστοστερόνης του οργανισμού.
Το κιτρικό οξύ, εκκρίνεται από την προστάτη, η ποσότητα του είναι άφθονη (10mg/ml) και η μέτρηση του αποτελεί δείκτη της εκκριτικης δραστηριότητας του προστάτη...
Η σπερμίνη, η οποία είναι αζωτούχος βάση προστατικής προέλευσης. Βρίσκεται σε συγκέντρωση 0.5-2.5mg/ml και στην οξείδωσή της οφείλεται η χαρακτηριστικη οσμή του σπέρματος. Η σπερμίνη μαζί με την άλλη αζωτούχο βάση τη χολίνη, που επίσης βρίσκεται στο σπέρμα σε αφθονία σχηματίζουν χαρακτηριστικούς κρυστάλλους και έτσι ψάχνουμε να βρούμε τις κηλίδες σπέρματος.
Η όξινη φωσφατάση παράγεται από τον προστάτη και βρίσκεται σε αφθονία στο υγρό του σπέρματος.
Έχουμε τέλος όπως είπαμε και στην αρχή, κρεατινίνη-φωσφοκινάση, προσταγλαδίνες, αναστολείς ενζύμων, ένζυμα, πρωτεϊνες, αμινοξέα, διάφορα σάκχαρα (ινοσιτόλη, γλυκόζη, ριβόζη, γαλακτόζη, μανόζη) ιδιαίτερα το σιαλικό οξύ, λιπίδια, χοληστερίνη κτλ. και ανόργανα συστατικά όπως ψευδάργυρος, μαγνήσιο, ασβέστιο κλπ
Τέλος να κλείσουμε με τις ορμόνες του σπέρματος που με απλή αναφορά είναι τεστοστερόνη, διυδροτεστοστερόνη, γοναδοτροφίνες (LH, FSH) και προλακτίνη.
ΥΓ. Τα παραπάνω είναι από το βιβλίο Σύγχρονη Ενδοκρινολογία του Μενέλαου Μπατρίνου, εκδόσεις Πασχαλίδη
- Εγγρ.
- 7 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 21.291
- Κριτικές
- 492
- Like
- 38.610
- Πόντοι
- 42.697
πολύ ενδιαφέρον! 
καλό θα ήταν αν έχεις να ποστάρεις κάτι αναλογο( χημική ανάλυση) και για τα κολπικά υγρά...
καλό θα ήταν αν έχεις να ποστάρεις κάτι αναλογο( χημική ανάλυση) και για τα κολπικά υγρά...
stevegr(1)
Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Οκτ 2009
- Μηνύματα
- 3.262
- Κριτικές
- 5
- Like
- 9
- Πόντοι
- 16
ego thimame palia pou stin istoselida tou o peter north diafimize ena xapi pou to epernes kai se ekane turbo sto sex kai exines megales posotites!!!!
kai elegan ton peter north : the cumshot legend!!!!!!!!!!!!!
siga ean paroume kai emeis ta xapia to idio tha xinoume!
kai elegan ton peter north : the cumshot legend!!!!!!!!!!!!!
siga ean paroume kai emeis ta xapia to idio tha xinoume!
ΤΙΜΩΡΟΣ(1)
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 22 Οκτ 2009
- Μηνύματα
- 1.317
- Κριτικές
- 3
- Like
- 3.200
- Πόντοι
- 456
Κι εγω χυνω αρκετα μεγαλες ποσοτητες και συμφωνω με αυτο. Πινω ΠΟΛΥ νερο καθημερινα. Εχω παρατηρησει επισης πως η μεγαλυτερες ποσοτητες βγαινουν αν εχεις πιει αρκετο νερο και δεν εχεις κατουρησει. Αντιθετα αν μολις εχεις κατουρησει βγαινει λιγοτερο. Η σχεση κατουρηματος-εκσπερματωσης ειναι γνωστη. Μη γαμας τοσο, κατουρα και λιγο, που λεει και ο σοφος λαος.
πολύ ενδιαφέρον!
καλό θα ήταν αν έχεις να ποστάρεις κάτι αναλογο( χημική ανάλυση) και για τα κολπικά υγρά...
Αυτα τα κολπικα υγρα ειναι πολλα?
