Έχετε κάνει ποτέ σχέση με εκδιδόμενη γυναίκα;
- Μέλος που άνοιξε το νήμα Ζεth
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 3K
- Εμφανίσεις 194K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Wolfman 42
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Οκτ 2019
- Μηνύματα
- 1.282
- Like
- 2.387
- Πόντοι
- 456
Οι χορευτές είναι για τις ερωτικά στερημένες γυναίκες και τα για μπάζα και όχι για εμάς τους άντρες!
Οι άντρες δεν πουλάνε ούτε το κορμί τους ούτε την ψυχή τους!
Οι άντρες δεν πουλάνε ούτε το κορμί τους ούτε την ψυχή τους!
citizen(1)
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 792
- Like
- 1.954
- Πόντοι
- 206
Χαιρετώ σε συνοδοιπόρε στο πορνικό σύμπαν της αλληλοαναίρεσης και της αέναης μάχης των προφανών με τα αφανή, κρυπτόμενα πίσω από μισόλογα ψίθυρους και προφάσεις εν αμαρτίαις.
Διέβη τον Ρουβίκωνα*
*Πρόκειται για τον Rubico, ποταμό που κυλά νότια της σημερινής ιταλικής πόλης Τσεζένα και χύνεται στην Αδριατική θάλασσα.
Στα ρωμαϊκά χρόνια, απαγορευόταν από το νόμο Ρωμαίοι στρατηγοί να διαβούν με τις λεγεώνες τους τον ποταμό, με κατεύθυνση προς το νότο, προκειμένου να αποφευχθούν ενδεχόμενα πραξικοπήματα ή εμφύλιοι πόλεμοι.
Τον νόμο αυτό παρέβη συνειδητά ο Ιούλιος Καίσαρας μια χειμωνιάτικη μέρα του 49 π.Χ., όταν διέβη τον Ρουβίκωνα για να συγκρουστεί με τον Πομπήιο.
Τότε μάλιστα φέρεται να αναφώνησε την ιστορική φράση «ο κύβος ερρίφθη».
Όπως και στην περίπτωση του Ιούλιου Κάισαρα, έτσι και σήμερα για όποιον διαβεί τον εκάστοτε «Ρουβίκωνα» δεν υπάρχει επιστροφή.
Don Pornos
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 18 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 5.139
- Κριτικές
- 26
- Like
- 6.786
- Πόντοι
- 9.865
κολλητός μου τα έχει τρία χρόνια τώρα με γνωστό πρώην studioκόριτσο 
tnt
Μέγας
- Εγγρ.
- 27 Ιουν 2019
- Μηνύματα
- 4.212
- Like
- 12.641
- Πόντοι
- 3.506
Wolfman 42
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Οκτ 2019
- Μηνύματα
- 1.282
- Like
- 2.387
- Πόντοι
- 456
Ο καθένας μας που δεν γεννήθηκε ιδιαίτερα πλούσιος, για να επιβιώσει αναγκάζεται να εκμισθώσει είτε το σώμα του είτε το πνεύμα του ανάλογα με την σχετική τους αξία. Το κακό είναι να πουλήσεις την ψυχή σου διότι τότε την χάνεις για πάντα!
tnt
Μέγας
- Εγγρ.
- 27 Ιουν 2019
- Μηνύματα
- 4.212
- Like
- 12.641
- Πόντοι
- 3.506
– Να φύγεις , μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό.
Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ.
Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω:- Εγώ δεν μπορώ να φύγω!
Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν’ αγιάσω.
- Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές.
- Μα δεν ξέρουμε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές η εσύ.
Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό
οι κοπέλες η εσύ, μπορεί να έλεγα : «Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ.
Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου»
Εκείνη την στιγμή εκοκκίνησε λίγο.
Της λέω λοιπόν:- Ασε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό.
Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν.
Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε…»
διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω
και σ’ αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό.
Ηταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κλπ.
Και τους είπα:- Παιδιά μου, χρόνια πολλά.
Ο Θεός μας αγαπάει όλους.
Είναι πολύ καλός και «βρέχει επί δικαίους και αδίκους». (Ματθ. 5,45)
Αλλά κι αλλιώς να το δεις...
"Συγκεκριμένα, ο Φινέας συμβούλευσε να αφήσουν πρώτα ένα περιστέρι να περάσει ανάμεσα, όπως και έγινε.
Οι βράχοι έκλεισαν πίσω από το περιστέρι, που έχασε μόνο κάποια φτερά της ουράς του
και όταν ξανάνοιξαν, η «Αργώ» πέρασε με τους Αργοναύτες να κωπηλατούν με όοοοοοοολη τους τη δύναμη.
Από τότε, οι δύο βράχοι ακινητοποιήθηκαν".
Κάνε τις αναγωγές σου...καβαλάρη...των ποστ!
tnt
Μέγας
- Εγγρ.
- 27 Ιουν 2019
- Μηνύματα
- 4.212
- Like
- 12.641
- Πόντοι
- 3.506
κολλητός μου τα έχει τρία χρόνια τώρα με γνωστό πρώην studioκόριτσο
Πρώην; εδώ μιλάμε για εν ενεργεία...
citizen(1)
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 792
- Like
- 1.954
- Πόντοι
- 206
Αυτό είναι αφιερωμένο στο ξαδελφάκι μου που σαν καπετάνιος γύρισε όλον τον κόσμο και μου έχει διηγηθεί τις ωραιότερες και διδακτικότερες ιστορίες με πουτάνες πάσης φύσεως, ηλικίας και εθνικότητας, επίσης σε όλες τις βασανισμένες και ακόλαστες ψυχές...
Λένε για μένα οι ναυτικοί που εζήσαμε μαζί
πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο,
πως τις γυναίκες μ’ ένα τρόπον ύπουλο μισώ
κι ότι μ’ αυτές να κοιμηθώ ποτέ μου δεν πηγαίνω.
Ακόμα, λένε πως τραβώ χασίσι και κοκό,
πως κάποιο πάθος με κρατεί φριχτό και σιχαμένο,
κι ολόκληρο έχω το κορμί με ζωγραφιές αισχρές,
σιχαμερά παράξενες, βαθιά στιγματισμένο.
Ακόμα, λένε πράματα φριχτά παρά πολύ,
που είν’ όμως ψέματα χοντρά και κατασκευασμένα,
κι αυτό που εστοίχισε σε με πληγές θανατερές
κανείς δεν το ’μαθε ποτέ, γιατί δεν το ’πα σε κανένα.
Μ’ απόψε, τώρα που έπεσεν η τροπική βραδιά,
και φεύγουν προς τα δυτικά των Μαραμπού τα σμήνη,
κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω σε χαρτί,
εκείνο, που παντοτινή κρυφή πληγή μού εγίνη.
Ήμουνα τότε δόκιμος σ’ ένα λαμπρό ποστάλ
και ταξιδεύαμε Αίγυπτο γραμμή Νότιο Γαλλία.
Τότε τη γνώρισα —σαν άνθος έμοιαζε αλπικό—
και μια στενή μάς έδεσεν αδελφική φιλία.
Αριστοκρατική, λεπτή και μελαγχολική,
κόρη ενός πλούσιου Αιγύπτιου οπού ’χε αυτοκτονήσει,
ταξίδευε τη λύπη της σε χώρες μακρινές,
μήπως εκεί γινότανε να τηνε λησμονήσει.
Πάντα σχεδόν της Μπασκιρτσέφ κρατούσε το Ζουρνάλ,
και την Αγία της Άβιλας παράφορα αγαπούσε,
συχνά στίχους απάγγελνε θλιμμένους γαλλικούς,
κι ώρες πολλές προς τη γαλάζιαν έκταση εκοιτούσε.
Κι εγώ, που μόνον εταιρών εγνώριζα κορμιά,
κι είχα μιαν άβουλη ψυχή δαρμένη απ’ τα πελάη,
μπροστά της εξανάβρισκα την παιδική χαρά
και, σαν προφήτη, εκστατικός την άκουα να μιλάει.
Ένα μικρό τής πέρασα σταυρόν απ’ το λαιμό
κι εκείνη ένα μου χάρισε μεγάλο πορτοφόλι
κι ήμουν ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος της γης,
όταν εφθάσαμε σ’ αυτήν που θα ’φευγε, την πόλη.
Την εσκεφτόμουνα πολλές φορές στα φορτηγά,
ως ένα παραστάτη μου κι άγγελο φύλακά μου,
και μια φωτογραφία της στην πλώρη ήταν για με
όαση, που ένας συναντά μες στην καρδιά της Άμμου.
Νομίζω πως θε να ’πρεπε να σταματήσω εδώ.
Τρέμει το χέρι μου, ο θερμός αγέρας με φλογίζει.
Κάτι άνθη εξαίσια τροπικά του ποταμού βρωμούν,
κι ένα βλακώδες Μαραμπού παράμερα γρυλίζει.
Θα προχωρήσω!.. Μια βραδιά σε πόρτο ξενικό
είχα μεθύσει τρομερά με ουίσκυ, τζιν και μπύρα,
και κατά τα μεσάνυχτα, τρικλίζοντας βαριά,
το δρόμο προς τα βρωμερά, χαμένα σπίτια επήρα.
Αισχρές γυναίκες τράβαγαν εκεί τους ναυτικούς,
κάποια μ’ άρπαξ’ απότομα, γελώντας, το καπέλο
(παλιά συνήθεια γαλλική του δρόμου των πορνών)
κι εγώ την ακολούθησα σχεδόν χωρίς να θέλω.
Μια κάμαρα στενή, μικρή, σαν όλες βρωμερή,
οι ασβέστες απ’ τους τοίχους της επέφτανε κομμάτια,
κι αυτή ράκος ανθρώπινο που εμίλαγε βραχνά,
με σκοτεινά, παράξενα, δαιμονισμένα μάτια.
Της είπα κι έσβησε το φως. Επέσαμε μαζί.
Τα δάχτυλά μου καθαρά μέτρααν τα κόκαλά της.
Βρωμούσε αψέντι. Εξύπνησα, ως λένε οι ποιητές
«μόλις εσκόρπιζεν η αυγή τα ροδοπέταλά της».
Όταν την είδα και στο φως τ’ αχνό το πρωινό,
μου φάνηκε λυπητερή, μα κολασμένη τόσο,
που μ’ ένα δέος αλλόκοτο, σαν να ’χα φοβηθεί,
το πορτοφόλι μου έβγαλα γοργά να την πληρώσω.
Δώδεκα φράγκα γαλλικά… Μα έβγαλε μια φωνή,
κι είδα μια εμένα να κοιτά με μάτι αγριεμένο,
και μια το πορτοφόλι μου... Μ’ απόμεινα κι εγώ
έναν σταυρόν απάνω της σαν είδα κρεμασμένο.
Ξεχνώντας το καπέλο μου βγήκα σαν τον τρελό,
σαν τον τρελό που αδιάκοπα τρικλίζει και χαζεύει,
φέρνοντας μέσα στο αίμα μου μια αρρώστια τρομερή,
που ακόμα βασανιστικά το σώμα μου παιδεύει.
Λένε για μένα οι ναυτικοί που εκάμαμε μαζί
πως χρόνια τώρα με γυναίκα εγώ δεν έχω πέσει,
πως είμαι παλιοτόμαρο και πως τραβάω κοκό.
Μ’ αν ήξεραν οι δύστυχοι, θα μ’ είχαν συχωρέσει…
Το χέρι τρέμει… Ο πυρετός… Ξεχάστηκα πολύ,
ασάλευτο ένα Μαραμπού στην όχθη να κοιτάζω.
Κι έτσι καθώς επίμονα κι εκείνο με κοιτά,
νομίζω πως στη μοναξιά και στη βλακεία τού μοιάζω...
Λένε για μένα οι ναυτικοί που εζήσαμε μαζί
πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο,
πως τις γυναίκες μ’ ένα τρόπον ύπουλο μισώ
κι ότι μ’ αυτές να κοιμηθώ ποτέ μου δεν πηγαίνω.
Ακόμα, λένε πως τραβώ χασίσι και κοκό,
πως κάποιο πάθος με κρατεί φριχτό και σιχαμένο,
κι ολόκληρο έχω το κορμί με ζωγραφιές αισχρές,
σιχαμερά παράξενες, βαθιά στιγματισμένο.
Ακόμα, λένε πράματα φριχτά παρά πολύ,
που είν’ όμως ψέματα χοντρά και κατασκευασμένα,
κι αυτό που εστοίχισε σε με πληγές θανατερές
κανείς δεν το ’μαθε ποτέ, γιατί δεν το ’πα σε κανένα.
Μ’ απόψε, τώρα που έπεσεν η τροπική βραδιά,
και φεύγουν προς τα δυτικά των Μαραμπού τα σμήνη,
κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω σε χαρτί,
εκείνο, που παντοτινή κρυφή πληγή μού εγίνη.
Ήμουνα τότε δόκιμος σ’ ένα λαμπρό ποστάλ
και ταξιδεύαμε Αίγυπτο γραμμή Νότιο Γαλλία.
Τότε τη γνώρισα —σαν άνθος έμοιαζε αλπικό—
και μια στενή μάς έδεσεν αδελφική φιλία.
Αριστοκρατική, λεπτή και μελαγχολική,
κόρη ενός πλούσιου Αιγύπτιου οπού ’χε αυτοκτονήσει,
ταξίδευε τη λύπη της σε χώρες μακρινές,
μήπως εκεί γινότανε να τηνε λησμονήσει.
Πάντα σχεδόν της Μπασκιρτσέφ κρατούσε το Ζουρνάλ,
και την Αγία της Άβιλας παράφορα αγαπούσε,
συχνά στίχους απάγγελνε θλιμμένους γαλλικούς,
κι ώρες πολλές προς τη γαλάζιαν έκταση εκοιτούσε.
Κι εγώ, που μόνον εταιρών εγνώριζα κορμιά,
κι είχα μιαν άβουλη ψυχή δαρμένη απ’ τα πελάη,
μπροστά της εξανάβρισκα την παιδική χαρά
και, σαν προφήτη, εκστατικός την άκουα να μιλάει.
Ένα μικρό τής πέρασα σταυρόν απ’ το λαιμό
κι εκείνη ένα μου χάρισε μεγάλο πορτοφόλι
κι ήμουν ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος της γης,
όταν εφθάσαμε σ’ αυτήν που θα ’φευγε, την πόλη.
Την εσκεφτόμουνα πολλές φορές στα φορτηγά,
ως ένα παραστάτη μου κι άγγελο φύλακά μου,
και μια φωτογραφία της στην πλώρη ήταν για με
όαση, που ένας συναντά μες στην καρδιά της Άμμου.
Νομίζω πως θε να ’πρεπε να σταματήσω εδώ.
Τρέμει το χέρι μου, ο θερμός αγέρας με φλογίζει.
Κάτι άνθη εξαίσια τροπικά του ποταμού βρωμούν,
κι ένα βλακώδες Μαραμπού παράμερα γρυλίζει.
Θα προχωρήσω!.. Μια βραδιά σε πόρτο ξενικό
είχα μεθύσει τρομερά με ουίσκυ, τζιν και μπύρα,
και κατά τα μεσάνυχτα, τρικλίζοντας βαριά,
το δρόμο προς τα βρωμερά, χαμένα σπίτια επήρα.
Αισχρές γυναίκες τράβαγαν εκεί τους ναυτικούς,
κάποια μ’ άρπαξ’ απότομα, γελώντας, το καπέλο
(παλιά συνήθεια γαλλική του δρόμου των πορνών)
κι εγώ την ακολούθησα σχεδόν χωρίς να θέλω.
Μια κάμαρα στενή, μικρή, σαν όλες βρωμερή,
οι ασβέστες απ’ τους τοίχους της επέφτανε κομμάτια,
κι αυτή ράκος ανθρώπινο που εμίλαγε βραχνά,
με σκοτεινά, παράξενα, δαιμονισμένα μάτια.
Της είπα κι έσβησε το φως. Επέσαμε μαζί.
Τα δάχτυλά μου καθαρά μέτρααν τα κόκαλά της.
Βρωμούσε αψέντι. Εξύπνησα, ως λένε οι ποιητές
«μόλις εσκόρπιζεν η αυγή τα ροδοπέταλά της».
Όταν την είδα και στο φως τ’ αχνό το πρωινό,
μου φάνηκε λυπητερή, μα κολασμένη τόσο,
που μ’ ένα δέος αλλόκοτο, σαν να ’χα φοβηθεί,
το πορτοφόλι μου έβγαλα γοργά να την πληρώσω.
Δώδεκα φράγκα γαλλικά… Μα έβγαλε μια φωνή,
κι είδα μια εμένα να κοιτά με μάτι αγριεμένο,
και μια το πορτοφόλι μου... Μ’ απόμεινα κι εγώ
έναν σταυρόν απάνω της σαν είδα κρεμασμένο.
Ξεχνώντας το καπέλο μου βγήκα σαν τον τρελό,
σαν τον τρελό που αδιάκοπα τρικλίζει και χαζεύει,
φέρνοντας μέσα στο αίμα μου μια αρρώστια τρομερή,
που ακόμα βασανιστικά το σώμα μου παιδεύει.
Λένε για μένα οι ναυτικοί που εκάμαμε μαζί
πως χρόνια τώρα με γυναίκα εγώ δεν έχω πέσει,
πως είμαι παλιοτόμαρο και πως τραβάω κοκό.
Μ’ αν ήξεραν οι δύστυχοι, θα μ’ είχαν συχωρέσει…
Το χέρι τρέμει… Ο πυρετός… Ξεχάστηκα πολύ,
ασάλευτο ένα Μαραμπού στην όχθη να κοιτάζω.
Κι έτσι καθώς επίμονα κι εκείνο με κοιτά,
νομίζω πως στη μοναξιά και στη βλακεία τού μοιάζω...
Excalibur
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2005
- Μηνύματα
- 8.502
- Κριτικές
- 55
- Like
- 5.105
- Πόντοι
- 15.565
Το να εχεις σχέση ( πραγματικη και ειλικρινη ) ειναι δυσκολο πραγμα
Κυρίως γιατι τα κορίτσια αυτα εχουν ακουσει καθε μαλακια που μπορει να ειπωθει απο ανδρικο στομα
Τα χρηματα δεν ειναι πια τοσο πολλα ...οσο παλια
και οι ιδιες ξερουν οτι αυτη η δουλεια εχει ημερομηνία ληξεως
Αλλα εχουν και αυτες ( ανθρωποι γαρ ) αναγκη απο λιγη Αληθινή ανθρωπινη επαφη
Πηδημα εχουν οσο θελουν ..απλα στη σχέση διαλέγουν αυτες με ποιον θα πανε στο κρεβατι
Βασικα οπως μου ειπε καποια πολυ καλη φιλη ..θελουν εναν αντρα πιο αντρα απ αυτες
Τα σεβη μου
Κυρίως γιατι τα κορίτσια αυτα εχουν ακουσει καθε μαλακια που μπορει να ειπωθει απο ανδρικο στομα
Τα χρηματα δεν ειναι πια τοσο πολλα ...οσο παλια
και οι ιδιες ξερουν οτι αυτη η δουλεια εχει ημερομηνία ληξεως
Αλλα εχουν και αυτες ( ανθρωποι γαρ ) αναγκη απο λιγη Αληθινή ανθρωπινη επαφη
Πηδημα εχουν οσο θελουν ..απλα στη σχέση διαλέγουν αυτες με ποιον θα πανε στο κρεβατι
Βασικα οπως μου ειπε καποια πολυ καλη φιλη ..θελουν εναν αντρα πιο αντρα απ αυτες
Τα σεβη μου
iuakoya
Μέλος
- Εγγρ.
- 5 Νοε 2015
- Μηνύματα
- 36.415
- Like
- 24.294
Excalibur
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2005
- Μηνύματα
- 8.502
- Κριτικές
- 55
- Like
- 5.105
- Πόντοι
- 15.565
Excalibur
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2005
- Μηνύματα
- 8.502
- Κριτικές
- 55
- Like
- 5.105
- Πόντοι
- 15.565
Το μπερδεμα ξεκιναει με το τι ενοει ο καθενας εδω μεσα με τη λεξη σχεση
Δηλαδη κανω σχεση για να πηδαω τσαμπα ?
Πως που τι ?
Για χαζες τις εχετε ?.ναι εκει θα σου φαει οτι εχεις και δεν εχεις και θα ερθει για τα λεφτα σου για τον απλουστατο λογο οτι της φερεσαι σαν πουτανα ...
Οταν οι γυναικες αυτες κανουν σχεση σοβαρη ειναι πιο τιμιες και πιο ηθικες απο κατι αλλες δηθεν κυρίες
Δηλαδη κανω σχεση για να πηδαω τσαμπα ?
Πως που τι ?
Για χαζες τις εχετε ?.ναι εκει θα σου φαει οτι εχεις και δεν εχεις και θα ερθει για τα λεφτα σου για τον απλουστατο λογο οτι της φερεσαι σαν πουτανα ...
Οταν οι γυναικες αυτες κανουν σχεση σοβαρη ειναι πιο τιμιες και πιο ηθικες απο κατι αλλες δηθεν κυρίες
citizen(1)
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 792
- Like
- 1.954
- Πόντοι
- 206
Απλές ερωτήσεις προς εσένα και όλους όσοι συμφωνούν μαζί σου. Έχεις κάνει σχέση με ιερόδουλη; Έχεις βγει με ιερόδουλη; Έχεις ζήσει με εν ενεργεία ιερόδουλη υπό την ίδια στέγη;Έχεις κάνει παρέα με ιερόδουλη εκτός οίκου ανοχής; Θα είχε ενδιαφέρον να μας πεις τις προσωπικές σου εμπειρίες και όχι τις πεποιθήσεις σου. Αυτό ισχύει για όλους. Το νήμα αναφέρεται σαφώς σε σχέση με ιερόδουλη και όσοι γράφουν καλό είναι να καταθέτουν τις εμπειρίες τους με βάση αυτό γιατί ως γνωστόν οι απόψεις είναι σαν τις κωλοτρυπίδες, όλοι έχουμε από μια και όλων των άλλων μας βρωμάνε
Excalibur
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2005
- Μηνύματα
- 8.502
- Κριτικές
- 55
- Like
- 5.105
- Πόντοι
- 15.565
πολυ καλη ερωτηση ... και οπως ειπε ο μεγαλος επιθ. Καλαχαν opinions are like ass holes every body has one ..including me
Αν λοιπον η ερωτηση ειναι αν εχω κανει σχεση με ιεροδουλη εκτος οικου ..η απαντηση ειναι οχι
Εχω κανει σχεση με escort σου κανει ?
Και ειλικρινα ποια εμπειρία να καταθέσω και σε ποιον καλε μου φίλε ?
Στους γαμιάδες του πληκτρολογίου ?
Αυτοι που συμφωνησαν μαζι μου ( και δεν λεω για μενα ) εχουν πολυ περισσοτερα χιλιομετρα στην πιατσα απο τους περισσοτερους εδω μεσα
Η αν θελεις δεν βλεπουν τις γυναικες μονο σαν τρυπες αλλα σαν ανθρωπους
Εγω οπως ειπες εγραψα την προσωπικη μου αποψη ..οποιος θελει την διαβαζει οποιος δεν θελει την αγνοει ..τοσο απλα
Συγνωμη για την παρεμβαση
citizen(1)
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 792
- Like
- 1.954
- Πόντοι
- 206
Φίλε μου θα σου απαντήσω ότι οι συνοδοί και λοιπές ελίτ κατηγορίες δεν είναι το ίδιο με τις πόρνες λαϊκής κατανάλωσης των 10 και 20 ευρώ. Είναι σαν να έχεις άποψη για το στεγαστικό πρόβλημα μένοντας στην Εκάλη. Χιλιόμετρα ατελείωτα στις σκοτεινές λεωφόρους της κατάφασης που λέει και ο ποιητής
ΥΓ το ζήτημα είναι πως σε βλέπουν αυτές και όχι εσύ, αξίζει να το ανακαλύψεις
Bigdaddysss
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Αυγ 2017
- Μηνύματα
- 697
- Κριτικές
- 8
- Like
- 826
- Πόντοι
- 366
Πολύ σωστά ,μιλάς....
citizen(1)
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 792
- Like
- 1.954
- Πόντοι
- 206
Με αφορμή τα όσα διαβάζω στο θρεντ...
...Εξετάζοντας το θέμα διεξοδικά, θα δούμε πως αυτό που αποκαλούμε "κοινώς αποδεκτή γνώμη" είναι η γνώμη δύο ή τριών ατόμων.
Αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε την πραγματική διαδικασία γέννησης μιας γνώμης, δε θα είχαμε γι'αυτό την παραμικρή αμφιβολία. Θα ανακαλύπταμε ότι δεν είναι παρά δύο ή τρεις άνθρωποι που δέχτηκαν, προώθησαν και υποστήριξαν την άποψη την πρώτη φορά. Οι υπόλοιποι πίστεψαν αφελώς, πως οι δυο-τρεις αυτοί άνθρωποι την είχαν εξετάσει εξονυχιστικά, προτού την διαδώσουν. Ύστερα, αποδέχτηκαν τη γνώμη αυτοί μερικοί επιπλέον, πεπεισμένοι εξ αρχής, πως οι άνθρωποι που την διέδωσαν, είχαν την απαραίτητη κατάρτιση.
Στη συνέχεια βασίστηκαν σ'αυτούς πολλοί άλλοι, που από οκνηρία προτίμησαν να πιστέψουν κάτι χωρίς δεύτερη σκέψη, παρά να κοπιάσουν εξετάζοντας οι ίδιοι το ζήτημα.
Έτσι, ο αριθμός των νωθρών και εύπιστων υποστηρικτών μεγάλωσε μέρα με τη μέρα. Μόλις η συγκεκριμένη άποψη κέρδισε ευρεία υποστήριξη, οι υπόλοιποι που αποφάσισαν να την ενστερνιστούν απέδωσαν τη μεγάλη της απήχηση στην ορθότητά της. Τότε, όσοι είχαν απομείνει αναγκάστηκαν να αποδεχτούν ότι ήταν πλέον κοινώς αποδεκτό, προκειμένου να μη θεωρηθούν ταραξίες, που απαρνιούνται τις γενικώς παραδεδεγμένες απόψεις, ή θρασείς, που θεωρούν ότι είναι πιο έξυπνοι απ'όλους τους άλλους.
Όταν μια γνώμη φτάνει σ'αυτόν το βαθμό αποδοχής, η συγκατάνευση αποτελεί πλέον καθήκον. Από αυτό το σημείο και στο εξής, οι λίγοι που είναι ικανοί να κρίνουν θα σιωπήσουν. Μιλούν μόνο όσοι είναι παντελώς ανίκανοι να σχηματίσουν οι ίδιοι οποιαδήποτε γνώμη ή κρίση, αφού παπαγαλίζουν απλώς τις απόψεις άλλων.
Ωστόσο, υπερασπίζονται τις συγκεκριμένες απόψεις με υπερβάλλοντα ζήλο και μισαλλοδοξία, καθώς αυτό που απεχθάνονται στους ανθρώπους που σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο από το δικό τους, δεν είναι τόσο οι διαφορετικές τους κρίσεις, όσο η τόλμη να θέλουν να σχηματίσουν δική τους άποψη.
Εν ολίγοις, ελάχιστοι είναι ικανοί να σκεφτούν, όλοι όμως θέλουν να έχουν άποψη. Συνεπώς δεν απομένει παρά να ενστερνιστούν έτοιμες απόψεις άλλων, αντί να σχηματίσουν τις δικές τους...
Φταίνε οι άντρες που τους τρώνε τα λεφτά οι πουτάνες;
Είναι οι πουτάνες οι εκπεσόντες άγγελοι;
...Εξετάζοντας το θέμα διεξοδικά, θα δούμε πως αυτό που αποκαλούμε "κοινώς αποδεκτή γνώμη" είναι η γνώμη δύο ή τριών ατόμων.
Αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε την πραγματική διαδικασία γέννησης μιας γνώμης, δε θα είχαμε γι'αυτό την παραμικρή αμφιβολία. Θα ανακαλύπταμε ότι δεν είναι παρά δύο ή τρεις άνθρωποι που δέχτηκαν, προώθησαν και υποστήριξαν την άποψη την πρώτη φορά. Οι υπόλοιποι πίστεψαν αφελώς, πως οι δυο-τρεις αυτοί άνθρωποι την είχαν εξετάσει εξονυχιστικά, προτού την διαδώσουν. Ύστερα, αποδέχτηκαν τη γνώμη αυτοί μερικοί επιπλέον, πεπεισμένοι εξ αρχής, πως οι άνθρωποι που την διέδωσαν, είχαν την απαραίτητη κατάρτιση.
Στη συνέχεια βασίστηκαν σ'αυτούς πολλοί άλλοι, που από οκνηρία προτίμησαν να πιστέψουν κάτι χωρίς δεύτερη σκέψη, παρά να κοπιάσουν εξετάζοντας οι ίδιοι το ζήτημα.
Έτσι, ο αριθμός των νωθρών και εύπιστων υποστηρικτών μεγάλωσε μέρα με τη μέρα. Μόλις η συγκεκριμένη άποψη κέρδισε ευρεία υποστήριξη, οι υπόλοιποι που αποφάσισαν να την ενστερνιστούν απέδωσαν τη μεγάλη της απήχηση στην ορθότητά της. Τότε, όσοι είχαν απομείνει αναγκάστηκαν να αποδεχτούν ότι ήταν πλέον κοινώς αποδεκτό, προκειμένου να μη θεωρηθούν ταραξίες, που απαρνιούνται τις γενικώς παραδεδεγμένες απόψεις, ή θρασείς, που θεωρούν ότι είναι πιο έξυπνοι απ'όλους τους άλλους.
Όταν μια γνώμη φτάνει σ'αυτόν το βαθμό αποδοχής, η συγκατάνευση αποτελεί πλέον καθήκον. Από αυτό το σημείο και στο εξής, οι λίγοι που είναι ικανοί να κρίνουν θα σιωπήσουν. Μιλούν μόνο όσοι είναι παντελώς ανίκανοι να σχηματίσουν οι ίδιοι οποιαδήποτε γνώμη ή κρίση, αφού παπαγαλίζουν απλώς τις απόψεις άλλων.
Ωστόσο, υπερασπίζονται τις συγκεκριμένες απόψεις με υπερβάλλοντα ζήλο και μισαλλοδοξία, καθώς αυτό που απεχθάνονται στους ανθρώπους που σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο από το δικό τους, δεν είναι τόσο οι διαφορετικές τους κρίσεις, όσο η τόλμη να θέλουν να σχηματίσουν δική τους άποψη.
Εν ολίγοις, ελάχιστοι είναι ικανοί να σκεφτούν, όλοι όμως θέλουν να έχουν άποψη. Συνεπώς δεν απομένει παρά να ενστερνιστούν έτοιμες απόψεις άλλων, αντί να σχηματίσουν τις δικές τους...
Φταίνε οι άντρες που τους τρώνε τα λεφτά οι πουτάνες;
Είναι οι πουτάνες οι εκπεσόντες άγγελοι;
Excalibur
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2005
- Μηνύματα
- 8.502
- Κριτικές
- 55
- Like
- 5.105
- Πόντοι
- 15.565
Ειναι ατοπο να αναλύσω το who is who
Βαριεμαι ειλικρινα τις ασκοπες αντιπαραθεσεις
μιλαμε για σχέση και εσυ αν διαβασα καλα θες να σε ταιζει ...αυτο δεν ειναι σχεση φιλε
Εγω δεν δεχθηκα ποτε ουτε καφε να κερασει γυναικα ( συγνωμη ειμαι λιγο παλιας σχολης )
Ωρες ωρες καποιες συζητήσεις σε καποια νηματα μου θυμίζουν αυτο που δειχνεις στον ηλιθιο το φεγγαρι και αυτος κοιταζει το δακτυλο
καλη συνεχεια
