Δε συμφωνώ. Εκείνη την εποχή πρωθυπουργός της Βρετανίας ήταν ο Τσαμπερλαίν που προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την ειρήνη. Όμοια ήταν τα αισθήματα της πλειοψηφίας του λαού του μιας και τον ψήφισαν. Δεν ήθελαν τον πόλεμο. Αναγκαστικά πήρε την αρχηγία και τη διεύθυνση του πολέμου ο Τσόρτσιλ χωρίς εκλογές και σε όλη την διάρκεια του πολέμου. Ο Τραμπ προσπαθεί με φθηνή δικαιολογία να θέσει θέμα αποδοχής του Ζελένσκι από τον λαό του.
Μπορεις να διαφωνεις οσο θελεις αλλα τα γεγονοτα ειναι πολυ απλα.
Μετα τον 1ο παγκοσμοιο οι Γερμανοι πεθαιναν σαν σκυλια στους δρομους απο ασητεια και ΚΑΝΕΙΣ δεν εκανε τιποτα.
Μετα τον 1ο παγκοσμιο παραχωρηθηκαν εδαφη της Γερμανιας στους Πολωνους και οταν αρχισαν να σκοτωνουν Γερμανοφωνους πολιτες παλι ΚΑΝΕΙΣ δεν εκανε τιποτα.
Οταν τελικα η οικονομια της Γερμανιας ανακαμψε υπο τον Χιτλερ και αποφασισε να μπει στην Πολωνια ωστε να σταματησει τον σκοτωμο των Γερμανων μονο τοτε η Βρετανια κουνηθηκε.
Μην λεμε οτι θελουμε με λιγα λογια, ολη η κατασταση ηταν ενα μαυρο χαλι και δυστυχως ο κοσμος Δεν τα μαθαινει αυτα στα βιβλια που μας δινουν.