Χαιρετώ όλους τους συναγωνστές.
Θα σας πω την ιστορία μου και απλώς θέλω γνώμες. Όλες θα είναι ευπρόσδεκτες.
Πήρα στη δουλειά τον Ιούλιο μια κοπέλα για λίγες ώρες για διανομή φυλλαδίων. Είναι 33 ετών και είναι αρκετά εντυπωσιακή (θα την αποκαλούσα ναυαρχίδα)
. Είναι πολύ φιλότιμη και πολύ εντάξει και στη δουλειά της αλλά και σαν άτομο. Έμεινε για λίγες μέρες τον Ιούλιο στη δουλειά γιατι τον Αύγουστο θα κλείναμε αλλά και αυτή θα δούλευε αλλού. Ήμουν ευγενικός μαζί της χωρίς να της την πέσω. Αντιθέτως έκανα μικρές κινήσεις (όπως πχ να της πάρω το πρωι έναν χυμο) και με χιλιοευχαριστούσε. Δεν έδινα τόση σημασία σε αυτά γιατί εάν είναι ένα άτομο εντάξει απέναντί μου τότε είμαι και γω μαζί του και με το παραπάνω. Της χαμογελούσα αρκετές φορές και προσπαθούσα να της δείξω με πολύ λεπτές κινήσεις το κάτι παραπάνω. Μια μέρα από αυτές με πήρε τηλέφωνο κλαίγοντας και μου ζήτησε μια χάρη (ανούσια σχετικά για μένα, αλλά με ουσία για εκείνη) αφού περνούσε από το χέρι μου, το έκανα. Και εκεί κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Δεν είχε πολύ δουλειά και έτσι αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε μετά το τέλος της βάρδιας. Κατάλαβα ότι τον τελευταίο χρόνο είχε χάσει κοντινό οικογενειακό πρόσωπο και πως είχαν προβλήματα. Δε ρώτησα εάν έχει αγόρι αλλά αναλύσαμε λίγο τα της δουλειάς και ελάχιστα οικογενειακά. Της είπα και γω κάποια δικά μου. Έδινε ωραίες συμβουλές, βγαλμένες μέσα από τη ζωή. Γενικώς είμασταν και οι δύο σε μια άσχημη φάση.
Σίγουρα πιστεύω είχε καταλάβει ότι μου άρεσε (αν δεν το είχε καταλάβει τότε σίγουρα είναι χαζή) χωρίς όμως να έχω κάνει καμία παραπάνω κίνηση. Ήταν και το επαγγελματικό στη μέση και από τη μια ήταν κάπως.... και για μένα.
Όταν τελείωσε από μένα, ανανεώσαμε το ραντεβού μας μέχρι να την ξαναπάρω μέσα στον Σεπτέμβρη τηλέφωνο και δεν ξαναμιλήσαμε. Ένα βράδυ λοιπόν μου έστειλε μήνυμα και πιάσαμε την κουβέντα. Μου είπε για ένα περιστατικό που έγινε στην καινούρια δουλειά που πήγε. Με είχε σε εκτίμηση γενικά μου είπε, μέχρι τουλάχιστον τη στιγμή που με ήξερε. Μέσα στις κουβέντες υπήρξαν μηνύματα που και ένας ξένος να τα διάβαζε θα καταλάβαινε ότι υπάρχει ένα αθώο φλερτ (του τύπου: σου πάει όταν κοκκινίζεις, σε έχω δει να κοκκινίζεις, σου πάει το τάδε χρώμα ρούχου κλπ κλπ κλπ). Ίσως μια γυναίκα να το έβλεπε πιο φιλικά από έναν άντρα???
Να πέφτω τόσο έξω?? Τί να πω.
Μετά τις επόμενες 2-3 μέρες έκανα την αρχή να της στείλω μόνο εγώ και εκείνη απαντούσε. Να πω εδώ πως πάρα πολλές φορές οι απαντήσεις της, καθυστερούσαν πολύ και κάποιες φορές μου απαντούσε την επόμενη μέρα. Πάντα μου έλεγε έναν λόγο που αργούσε και συνήθως ήταν το παλιό τηλέφωνο που είχε (μια η μπαταρία, μια η μνήμη των μηνυμάτων γέμιζε κλπ κλπ κλπ). Σταμάτησα να της στέλνω γιατί σεβάστηκα το γεγονός ότι μπορεί να είχε αγόρι. Αν και να τονίσω πως της είχα πει πολλές φορές ότι δε θέλω να ενοχλώ (γιατί μπορεί να έχει αγόρι) και πως δε θέλω να μου λέει γιατί αργεί να απαντήσει διότι αισθανόμουν λίγο άσχημα και ως προς τον εαυτό μου αλλά και απέναντί της. Μου είχε πει πως ποτέ δεν ενοχλούσα και πως πάντα ηθελε να μου λέει τον λόγο που αργούσε διότι ήμουν και γω εντάξει απέναντί της και πως όποτε ήθελα μπορούσα να της στέλνω.
Οι μέρες πέρασαν και εμφανίστηκε από μόνη της (μετά περίπου από 10-15 μέρες). Είπαμε απλώς τυπικά πράγματα πάλι μέσα από μηνύματα.
Πριν μερικές μέρες εθεάθη και σε παραλία από έναν γνωστό μου με άλλες δυο κυρίες (είναι μικρός ο κόσμος).
Τις προάλλες πάλι μιλήσαμε και μέσα από μηνύματα μου είπε πως είναι χαρούμενη και είναι καλά (δε μου είπε τον λόγο, και δε ρώτησα κιόλας). Πιο μετά της είπα ένα πολύ ωραίο κοπλιμέντο αφού το έφερε η κουβέντα και είπε πως δεν της έχουν πει ωραιότερο ποτέ ξανά και πως της άρεσε πολύ. Και εκείνη ανταπέδωσε με ένα επίσης ωραίο γλυκό κοπλιμέντο. Μετα από 4-5 μέρες που την πήρα μου τηλέφωνο για να έρθει για δουλειά δέχτηκε και πιο μετά από είπε πως έχει πρόβλημα και πως δε θα μπορέσει να έρθει για εκείνη τη μέρα. Τη ρώτησα για να μην τη ζαλίζω αν θέλει να την έχω στο νου ή να μην την ξαναπάρω για δουλειά. Και μου είπε όχι. Θέλει να την έχω στο νου.
Δε θα πω περισσότερα γιατί μπορεί να κουράσω και ίσως φανούν ανούσια. Απλώς δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Η τύπισσα δεν ξέρω τι προβλήματα έχει και θέλω να είμαι πολύ διακριτικός σε οποιαδήποτε κίνησή μου. Δεν έχει πει πολλά… Έχει πει λίγα και πολύ μετρημένα. Δε μου ανοίχτηκε, παρά ελάχιστα. Επίσης είναι και το θέμα της δουλειάς στη μέση, βεβαία δε θα είναι και για πάντα αλλά όταν γίνονται τέτοια πράγματα στο χώρο εργασίας και φας χυλόπιτα ευγενικά, πιστεύω είναι κάπως….
Σκέφτομαι να την ξαναφήσω για λίγο. Να μην τη ζαλίσω ούτε και για την δουλειά. Άμα θέλει θα βρει να χτυπήσει την πόρτα και αν η θέση είναι κενή, μπορεί να την πάρω.
Δε ζητάω απαραίτητα απαντήσεις. Απλά κάποιες γνώμες από κάποιον που μπορεί να έχει κάποια ανάλογη ή παρόμοια εμπειρία.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων παλικάρια!
