εχθές....
εχθές το βράδυ ήμουν ανήσυχος...δεν κόλλαγε ύπνος...
και λέω δεν παίρνω κανά φοτόλιο να γουστάρω.................
πόσο εσφαλμένη κίνηση....βεβιασμένη...τραβηγμένη απ'τα μαλλιά...
ο λεπτοδείκτης στο ρολόι του τοίχου χτύπαγε ολοένα και πιο αργά.....
ολοένα και πιο αχνά....
τα λουλουδάκια στο εμπριμέ σεντόνι έμοιαζαν κι αυτά να χάνονται καθώς.....
καθώς.......
είναι σαν να πέφτεις στο κενό.....σαν να κάνεις ελεύθερη πτώση.....
ελεύθερη πτώση από την πραγματικότητα?
όχι μαλάκα
ελεύθερη πτώση ΣΤΗΝ πραγματικότητα.........
ενώ άφηνα το σώμα για να περιπλανηθώ στα άδυτα του νου ένιωθα το βάρος μου να με αφήνει.......πρώτη είναι η βαρύτητα που καταργείται....
έπεται ο χρόνος........................
έμοιαζε να βρίσκομαι και να κινούμαι στον ίδιο κόσμο.....να κινούμαι....?
................
όχι δεν κινούμουν........ούτε βέβαια ήμουν ακίνητος.......
το πνεύμα εξήλθε της ύλης όπως το καλοκαίρι βγαίνει το λάδι πάνω πάνω στην μερέντα ......δεν μπορεί κανείς να το παρατηρήσει.......απλώς το συνειδητοποιεί..........
πέτυχα την υπέρβαση και έγινα μέρος του κόσμου των ιδεών, μου φάνηκε ότι είδα και τον σταμάτη κάπου εκεί.......ποιός τον γαμάει κι αυτόν......
ανάθεμα!σκέφτηκα......θα μπορέσω άραγε να γυρίσω πίσω............?
αδιάφορο.....καλύτερα εδώ.......
ακόμα και τώρα δεν είμαι σίγουρος αν έχω επιστρέψει.......ολόκληρος........
στα αρχίδια μου
σημασια έχει ο προορισμός, όχι το ταξίδι.........
δεν έφτασα εκεί που ήθελα.....θεωρώ την προσπάθεια αποτυχημένη.......
και αύριο μέρα είναι......
(αφιερωμένο στον γκουρού/διαλογιστή του σάιτ........)
