bloggers και μαλακίες. Έχουμε γεμίσει μάγκες του πληκτρολογίου που όχι μόνο βρίζουν συνέχεια αλλά νομίζουν οτι μπορούν να βγαίνουν και να κατηγορούν με τα πλήκτρα τους τον κάθε ένα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες (του εαυτού τους)...
"Blog=ιστολόγιο=προσωπικό ημερολόγιο. Αυτή είναι και η πραγματική έννοια του blog. Διαδικτυακά και την γλώσσα του internet, από την απέναντι μεριά αυτή του web development, η εύκολη δημιουργία προσωπικών ιστοσελίδων, τύπου ημερολογίου, από χρήστες που δεν έχουν γνώσεις web programming. Με λίγα λόγια επανάσταση!
Τι γίνεται όμως όταν η επανάσταση της τεχνολογίας περνά στα χέρια ενός λαού ημιμαθούς που νομίζει ότι τα ξέρει όλα επειδή έμαθε ξαφνικά την έννοια... του copy+paste, ενός λαού που αντιδρά μόνο όταν του βάζουν το χέρι στην τσέπη την δικιά του, χωρίς να τον νοιάζει μια , χωρίς να δείχνει κανένα ενδιαφέρον, αν το ίδιο χέρι μπήκε στην τσέπη του διπλανού του? ΜΠΑΧΑΛΟ, αυτό γίνεται!
Ξαφνικά, όλοι οι Έλληνες απέκτησαν και ένα blog. Σε αυτό οι περισσότεροι γράφουν τις σκέψεις τους και βάζουν εικόνες που βρίσκουν στο google και άλλα blogs. Το clopy-paste σε όλο το μεγαλείο του... Αν επιλέξεις ένα κείμενο από ένα τυχαίο blog τύπου ημερολογίου, εκεί ξέρεις που γράφει ο τάδε τις σκέψεις του, και το βάλεις στην αναζήτηση του google θα δεις άλλα εκατό και πάνω που έχουν το ίδιο κείμενο. Θα μου πεις ε και τι έγινε, είχαν την ίδια σκέψη και θα συμφωνήσω μαζί σου. Οι Έλληνες πάντα είχαν κοινές σκέψεις, το βλέπεις άλλωστε και στις εργασίες των φοιτητών στις σχολές, όλοι την ίδια εργασία παραδίδουν, όλοι έχουν τις ίδιες σκέψεις. Το Blogging στην πατρίδα μας εμένα μου θυμίζει το καινούργιο i-phone 3G που όλοι τρέχουν να το πάρουν χωρίς να ξέρουν τι ΑΚΡΙΒΩΣ κάνει και πως να χρησιμοποιήσουν... Όλοι λοιπόν κάντε ένα blog. Με αυτό ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση, αυτό μας κάνει κάποιους. Ένα ημερολόγιο όμως είναι αυστηρά προσωπικό. Από την στιγμή που επιλέγεις να το κάνεις δημόσιο, τότε αποδέχεσαι τόσο τις υποχρεώσεις σου, όσο και τις ευθύνες σου. Σε όλα υπάρχει μια μεγάλη κόκκινη γραμμή που εσύ επιλέγεις αν θα την περάσεις ή όχι και αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Με τον καιρό τα blogs μεταλλάχτηκαν και πέρασαν και στην ενημέρωση, μια μετάλλαξη αναγκαία και κόντρα στην παγκόσμια προσπάθεια του ελέγχου της πληροφόρησης. Είναι αλήθεια ότι και στην πατρίδα μας υπάρχουν blogs αυτού του τύπου που λειτουργούν έξοχα, που γράφονται σημαντικά κείμενα, που μας ενημερώνουν άψογα (άσχετα αν κάποιες φορές υπερβάλλουν, τίποτα δεν είναι τέλειο) και που μας μεταφέρουν πράγματα που δεν θα μαθαίναμε αν δεν υπήρχαν αυτά. Ο κόσμος του διαδικτύου τα επιβραβεύει με τον δικό του τρόπο, τις επισκέψεις. Άλλο όμως είναι αυτό και άλλο ο κάθε ένας να το παίζει όψιμος δημοσιογράφος και να γράφει ότι θέλει, να προσβάλλει, να λοιδορεί, να απειλεί και να συκοφαντεί, να νοιώθει ότι είναι ένας μικρός δικτάτορας, ναι δικτάτορας, επειδή έχει την δύναμη να διαγράφει ακόμη και τον αντίλογο. Το Blogging είναι κάτι ασύλληπτο, δίνει την δυνατότητα της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Στην πατρίδα μας βρίσκεται στην νηπιακή του μορφή και δυστυχώς με τις ενέργειες κάποιων που θέλουν να λέγονται Bloggers αρχίζει να αποκτά αρνητική εικόνα. Αυτή η αρνητική εικόνα που περνά στον κόσμο, από αυτούς που θέλουν να έχουν τον έλεγχο της πληροφόρησης, είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Αν δεν θέλουμε το blogging να περιθωριοποιηθεί και μαζί με τα ξερά να καούν και τα χλωρά, πρέπει οι ίδιοι εμείς οι bloggers να αντιδράσουμε και να αποβάλλουμε τα σκουπίδια (το πέταμα των σκουπιδιών δεν είναι αντιδημοκρατικό)...
που παρεπιμπτόντος κάνει ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ κ έχει αξιοζήλευτες επιτυχίες σε Διεθνές επίπεδο 
