Πριν από αρκετά χρόνια δούλευα σε ξενοδοχείο μεγάλης αλυσίδας. Έχω βγεί για λίγο από το γραφείο και έχω πάει στην κουζίνα να πάρω τον επόμενο καφέ μου. Γυρνώντας περνάω μπροστά από την reception και βλέπω μια γνώριμη φιγούρα ενος γνωστού μου στον χώρο τωνχρημοτοοικονομικών που είχα ξεκινίσει συνέργασία μαζί του παλαιότερα μετά από σύσταση του πατέρα μου.
ΓΙΩΡΓΟ ! φωνάζω (τυχαίο όνομα ποτέ δεν ξέρεις εδώ μέσα) Ο Τύπος που ήταν 1 κι ένα μιλκομπούκαλο ξαφνικά έκανε άλμα στα 2,99 σαν να ήθελε να ρίξει τάπα στον Αντέτοκούμπο. Μόλις προσγειώθηκε ξανά και γύρισε διστακτικά προς εμένα, τρεμάμενος, καταϊδρωμένος και ενώ άλλαζε χρώματα συνέχεια από ένα εκρού του νεκρού προς το άσπρο μετά ροζουλί και, αργότερα κόκκινο και τελικά βαθύ μελιτζανί. Παρατηρώ δίπλα του ένα καταπληκτικό κοράσιο, κατηγορίας citytour 200+ που με απλά 12ποντα πέδιλα του έριχνε τουλάχιστον 2 κεφάλια και ήταν κομψά ντυμένη. Το φυσικό κατάξανθο μαλλί και τα χαρακτηριστικά του προσώπου μαρτυρούσαν καταγωγή κάπου προς Ρωσία μεριά.
Αφού ξεροκατάπιε μερικές φορές και μπόρεσε να βρεί την δύναμη να αναπνέει κανονικά με χαιρέτισε, είπαμε 2-3 κουβέντες στα γρήγορα κτλ κτλ και του έδειξα το δρόμο για το ανσασερ, πάντα με φιλική διάθεση και το χαμόγελο που επιβάλλεται να έχουμε στον χώρο των ξενοδοχοϋπαλλήλων ανεξαρτήτως θέσεως.
Λίγες μέρες μετά με παίρνει τηλέφωνο να βρεθούμε για καφέ και μου ζητάει αν έχω να του συστήσω πελάτες. Του είπα ότι μόλις είχα κανονίσει για καφέ με μια παρέα φιλαράκια αν θέλει να έρθει και ο ίδιος και ας δοκιμάσει με όσους θέλει να τους πει για τα πακέτα που προσφέρει η εταιρία του. Ήρθε, τα λέγαμε γενικά και κάποια στιγμή άρχισε να μιλά σχεδόν ψιθυριστά με ένα απολογητικό ύφος. Άρχισε να μου λέει πως η πρόσφατη εγκυμοσύνη της γυναίκας του, του είχε δημιουργήσει προβλήματα στο γάμο τους, απόσταση, πίεση, αποξένωση και πως και αυτός σαν άντρας έχει ανάγκες.
Του απάντησα, "Είσαι παντρεμένος; δεν το ήξερα! Και έκανες και παιδί πρόσφατα; Να σου ζήσει ! υγεία , καλοτυχία κτλ κτλ", όσο για τα άλλα καλά κάνω εγώ τελικά και δεν παντρεύομαι, στην θέση σου δεν θα άντεχα, μπράβο βρε θηρίο! που εσύ τα αντέχεις όλα αυτά.
Ξανά έμεινε λίγο κόκκαλο που συνειδητοποίησε πως μόλις είπε σε κάποιον που δεν ήξερε καν ότι είναι παντρεμένος, πως είναι παντρεμένος.
Βλέποντας τον πάλι έτσι, του εξήγησα πως εγώ είμαι σε ένα χώρο που προσφέρει κάποιες υπηρεσίες, μια από αυτές είναι η απόλυτη εχεμύθεια για αυτό και απαγορεύω πάντα ακόμα και τις συζητήσεις και τους σχολιασμούς ανάμεσα στο προσωπικό για τους πελάτες. Ακόμα και το πιο ασήμαντο σχόλιο.
Από εκεί και πέρα η προσωπική ζωή του κάθε ενός δεν αφορά κανέναν άλλο παρά τους άμεσα εμπλεκόμενους.
Ανακουφίστηκε, με ευχαρίστησε, συνέχισε να εξηγεί τα πακέτα της εταιρίας στην παρέα.
1-2 βδομάδες αργότερα Ξαναήρθε στο ξενοδοχείο, πάλι με το ίδιο ct, συμπτωματικά πάλι βρέθηκα πίσω του επιστρέφοντας με καφέ (δεν έβγαινε η μέρα τότε με λιγότερο από 5)
Πάλι τον προσφώνησα, πάλι έριξε τάπα σε αόρατο κάρφωμα. Χαιρετηθήκαμε ξανά.
Η διαφορά, από τότε ούτε τον ξαναείδα ούτε καν με ξαναπήρε τηλέφωνο.