Το σχόλιο δεν είναι προσωπικό, είναι γενικό.
Όταν βγω στη μέση της πλατείας Μοναστηρακίου με τόσο κόσμο και στήσω πάγκο και πουλάω ένα προϊόν ή μια υπηρεσία, λογικά θα μαζέψω και υποψήφιους πελάτες αλλά θα μαζευτούν γύρω γύρω και καυλάντηδες και τοξικοί και τσιράκια των ανταγωνιστών και στο τέλος θα έρθουν κι οι μπάτσοι να δουν αν έχω άδεια.
Εγώ θα τα μαζέψω και θα φύγω αλλά η δουλίτσα έγινε!!!
Όσοι στ'αλήθεια ενδιαφέρθηκαν για το προϊόν, ξέρουν που θα το βρουν!!!
Οι καυλάντηδες έσπασαν, οι ανταγωνιστές δεν ασχολούνται κι οι μπάτσοι στ' αρχίδια τους αφού έφυγε ο πάγκος από την πλατεία!!!
Μόλις με τον καιρό αραιώσει η ζήτηση, κάνω μια βόλτα στην πλατεία και ξαναστήνω τον πάγκο για λίγο όμως!!! Πριν αρχίσουν οι περίεργοι, τα μαζεύω πάλι!!! Τζάμπα είναι!!! Συντηρώ τη πελατεία και μαζεύω και κάνα δυο νέους!!!
Και η ζωή συνεχίζεται!!!
Το bou έχει αποδειχθεί πως είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας και της αγοράς.
Έτσι λειτουργεί σε γενικές γραμμές.
Τα κορίτσια διαφημίζουν το προϊόν κι εμείς, άλλοι ψωνίζουν, άλλοι καύλαντίζουν, άλλοι χαλιούνται και μαλώνουν κι άλλοι κάνουν τους μπάτσους!!!
Σόρρυ για το σεντόνι, με συμπάθεια, καλή συνέχεια!!!