Η αποψη ότι "για να σκοτωσει καποιος, πρεπει να εχει οπωσδήποτε καποιο πρόβλημα" είναι ευρεως διαδεδομενη, την εχω ξανακουσει. Το θεμα είναι, αν αυτό το πρόβλημα είναι τετοιο, ώστε να σε κανει να ενεργεις "ανευ διακρίσεως". Χωρις δηλαδή να εισαι σε θεση να αντιληφθείς ότι αυτό που κανεις είναι κακό και αποδοκιμαζομενο από την εννομη ταξη.
Ετσι π.χ. είναι όταν τελείς σε βαριά μεθη, βρίσκεσαι υπο επηρεια ναρκωτικών ή σε επιληπτικη κριση.
Το να εισαι απλα κακός και προβληματικος χαρακτηρας δεν αποτελεί προφανως λογο να αντιμετωπισθείς με επιεικεια. Το αντιθετο μαλιστα.
δεν είναι απαραίτητο να έχεις χρόνιο νευρολογικό ή ψυχιατρικό νόσημα ή να βρίσκεσαι υπο την επήρεια ουσιών
για να μην μπορείς να αντιληφθείς ότι πράττεις εκείνη τη στιγμή ενάντια στους νόμους
συγκεκριμένο μίγμα νευροδιαβιβαστών στο λιμβικό σύστημα δημιουργεί θυμό,
ο φλοιός δεν αιματώνεται οπότε δεν καταλαβαίνεις τι κάνεις , αίρονται
οι αναστολές , οι περιφερικοί νευρώνες κινητοποιούν τους μύες και ξαφνικά
το τσεκούρι σμπαραλιάζει το κρανίο του δίπλα , μετά όταν συνειδητοποιήσεις
τι έκανες κλαίς και έχεις τύψεις , αλλά τι στιγμή της δράσης ήσουν υπο την
επήρεια του ενστικτώδους εαυτού σου