Ελπίζω να μην μιλάς σοβαρά. Υπάρχει δημοσιογραφική δεοντολογία. Κανένας δημοσιογράφος δεν έχει το δικαίωμα να παρουσιάσει μία ανεξιχνίαστη περίπτωση σαν γεγονός. Σηκώνει κυρώσεις και μέχρι αφαίρεση άδειας άσκησης επαγγέλματος καθώς και μηνύσεις από τα θιγόμενα μέρη. Μόνο ένα αρμόδιο θεσμικό όργανο (αστυνομία, δικαστής) μπορεί να αποφανθεί με κατηγορηματικό τρόπο. Αν κάποιος δημοσιογράφος ήταν παρών και βιντεοσκόπησε ή έχει στη διάθεσή του βίντεο από τα γεγονότα μπορεί να κάνει μόνο περιγραφή, χωρίς να αποφανθεί για το ποιος έχει δίκιο ή όχι.
Εδώ το λέει ξεκάθαρα στο κείμενο ότι «Η αστυνομία θα αποσαφηνίσει τις ακριβείς συνθήκες του συμβάντος». Όταν ξεκαθαριστεί η υπόθεση και δεις ότι γίνεται εκμετάλλευση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση τότε έχεις δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς. Μέχρι τότε η σωστή δημοσιογραφική γραφή είναι «σύμφωνα με πληροφορίες», «φέρεται να», «ισχυρίζεται ότι» κλπ και ο,τιδήποτε είναι σε υποθετικό πλαίσιο.
Και εννοείται ότι ο κάθε εμπλεκόμενος για να ελαφρύνει τη θέση του θα πει ό,τι νομίζει. Δεν έχει σχέση με το φύλο. Η γυναίκα λέει ότι το δοχείο ήταν κλειστό, αυτό οφείλει να καταγράψει ως πληροφορία ο δημοσιογράφος, όχι ως γεγονός, αλλά ως ισχυρισμό. Εδώ αστυνομικοί στη γαλλία βάλαν το κλομπ στον κώλο κάποιου που τους πούλαγε τσαμπουκά, κι επειδή τους πήρε κάποια κάμερα έλεγαν ότι ο αστυνομικός γλύστρισε και το κλομπ μπήκε κατά σύμπτωση στο κώλο του άλλου.
Εννοείται ότι όσοι θέλουν να προωθήσουν ατζέντες σπεύδουν πάντα πριν αποφανθεί ο δικαστής να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη, πολλές φορές για να πιέσουν και το δικαστή μέσω της κοινής γνώμης.