Επισκέπτης
Και μετα αντε γεια μας...
βαδιζω και παραμιλω..
[youtube=425,350]<object width="425" height="344"><param name="movie" value="
"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><embed src="
" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>[/youtube]
βαδιζω και παραμιλω..
[youtube=425,350]<object width="425" height="344"><param name="movie" value="
doritis spermatos
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 9.863
- Κριτικές
- 2
- Like
- 4
- Πόντοι
- 66
δεν εχω δοκιμασει ποτε αλλα νομιζω οτι δεν πινεται αν δεν αραιωθει πρωτα η μαλλον να το πω καλυτερα πινεται ριχνοντας μερικες σταγονες αψεντι μεσα σε αλλο ποτο
doritis spermatos
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 9.863
- Κριτικές
- 2
- Like
- 4
- Πόντοι
- 66
δεν επιμενω αν και ειμαι σχεδον σιγουρος οτι σε μια καβα που ειχα βρει αψεντι,ηταν σε μικρο μπουκαλακι και εδινε οδηγιες χρησεως σαν αυτες που προανεφερα
αψεντι δεν επινε η τρελαρα ο βαν γκογκ?
lordjim
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 1.664
- Like
- 72
- Πόντοι
- 16
Να προσθεσω τις καποιες γνωσεις μου.
Το Αψεντι ηταν κατι με το αντιστοιχο ουζο το δικο μας ( δηλαδη αραιωνοταν με νερο) αλλα επειδη ειχε χοντρες παρενεργειες σε τακτικους ποτες απαγορευτηκε στη Γαλλια εδω και πολλα χρονια.
Θελει ΠΟΛΥ προσοχη γιατι προκαλουσε εγκεφαλικες βλαβες.
Καλλυτερα να το αποφευγετε εαν μπορεσετε να το βρειτε.
Το Αψεντι ηταν κατι με το αντιστοιχο ουζο το δικο μας ( δηλαδη αραιωνοταν με νερο) αλλα επειδη ειχε χοντρες παρενεργειες σε τακτικους ποτες απαγορευτηκε στη Γαλλια εδω και πολλα χρονια.
Θελει ΠΟΛΥ προσοχη γιατι προκαλουσε εγκεφαλικες βλαβες.
Καλλυτερα να το αποφευγετε εαν μπορεσετε να το βρειτε.
doritis spermatos
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 9.863
- Κριτικές
- 2
- Like
- 4
- Πόντοι
- 66
ηταν πολυ διαδεδομενο τον προηγουμενο αιωνα
ισως να μην πω σιγουρα η σημερινη του μορφη να ειναι ηδη αραιωμενη οποτε και για αυτο ξαναπωλειται ελευθερα
Τομερό ποτό μου το ειχε φερεί κάποτε ενασ φιλοσ απο τσεχία .το βιντεακι αναφέρεται στο γαλικό αψέντι .Το Τσέχικο είναι κατά30% πιο βαρύ και φτιάχνεται ωσ εξήσ ο κύβοσ ζάχαρησ ποτίζεται με αψέντι και στη συνεχεια μπένει φωτιά αφού διαλυθθή η ζάχαρι το ανακατέβεισ και το πίνεισ .Ακόμα οι Τσέχοι λένε οτι αν εθιστείσ στο αψέντι θα χάσεισ τον εαυτό σου.Ακόμα εχει έντονο πράσινο χρώμα.
vonmakoulis
Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Μαρ 2006
- Μηνύματα
- 2.776
- Like
- 6
- Πόντοι
- 16
Σωστός ο σύντροφος. Στην Τσεχία προσπαθούν να το πλασάρουν ως εθνικό πότο αν και δεν είναι. Η καταγωγή του Γαλλική ή Ελβετική και εμφανίζεται περί τις αρχές του 18ου αιώνα. Το όνομα του το πήρε από το φυτό Artemisia Absinthium που αποτελεί ένα από τα πολλά συστατικά του (γλυκάνισσος και μέντα κάποια από τα άλλα συστατικά του). Η ιδιότυπη γεύση ,γρήγορα το κατέστησε δημοφιλές στους παριζιάνικους κύκλους των μποέμ και των καλλιτεχνών (και των μπουρδελων!) του Παρισίου. Επειδή όμως δημιουργούσε έξη απαγορεύτηκε πριν τον πόλεμο. Στην Τσεχία παρασκευάζεται και πωλείται ελεύθερα και δεν έχεις πρόβλημα (ή τουλάχιστον έτσι μου είπαν) στην εισαγωγή του. Αν και δεν είμαι πότης (κάθε άλλο μάλλον), ομολογώ ότι τραβιέται ευχάριστα τις κρύες μέρες του χειμώνα ειδικά όταν το φτιάχνεις με τον τσέχικο τρόπο. Αψέντι επίσης έχω βρει και σε μπαρ της Μολδαβίας και της Ουκρανίας.
Παραθέτω σχετική φωτό με τσέχικο αψέντι light (60% vol). Κυκλοφορούν και βαρύτερα (75%) αλλά όταν τα πίνεις νομίζεις ότι πίνεις καφτό πετρέλαιο.
Συνημμένα
moutsos13
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Μαρ 2006
- Μηνύματα
- 3.136
- Like
- 214
- Πόντοι
- 36
Πολυ καλο αρθρακι απ το λινκ που ανεβασε ο παπαγιωργης ;)
Παντως το σημερινο αψεντι δεν εχει καμια σχεση με αυτο που επινε καποτε ο βανγκογκ και διαφοροι αλλοι διανοουμενοι.
Αψέντι (Absinthe)
Ποτό υψηλής περιεκτικότητας σέ αλκοόλ (55-75% Vol) με πράσινο σμαραγδί χρώμα, το οποίο μετατρέπεται σε νεφελώδες λευκό παλ όταν αναμιγνύεται με νερό. Είναι απόσταγμα διαφόρων βοτάνων αλλά κυρίως του ARTEMISIA ABSINTHIOUM, το οποίο είναι η κύρια πηγή της αμφιλεγόμενης ουσίας THUJONE.
Ιστορία
Ο Ιπποκράτης και ο Πυθαγόρας ήταν οι πρώτοι που συνιστούσαν το πικρό αυτό φυτό σαν φάρμακο για πολλές ασθένειες.
Ο Γάλλος γιατρός Dr. Pierre Ordinaire, ο οποίος ζούσε στην πόλη Couvet της Ελβετίας, παρασκεύασε το 1792 ένα ελιξήριο από εκχύλισμα του φυτού ARTEMISIA ABSINTHIOUM και διαφόρων άλλων βοτάνων, το οποίο καθιερώθηκε ως φάρμακο για κάθε πάθηση. Τότε πήρε και το χαϊδευτικό «Η Πράσινη Νεράιδα» (La Fee Verte).Ήταν το 1797 όταν ο Henri-Louis Pernod, στον οποίο έφτασε η συνταγή του Dr. Ordinaire, άνοιξε το πρώτο αποστακτήριο στό Couvet της Ελβετίας. Το 1805 μετακόμισε στο Pontarlier της Γαλλίας ξεκινώντας τη μαζική παραγωγή του πιο γνωστού, πιο αγαπημένου και πιο αμφιλεγόμενου ποτού στην ιστορία
Χρησιμοποιήθηκε ως φάρμακο κατά του πυρετού από τα Γαλλικά στρατεύματα στον πόλεμο της Αλγερίας (1844-1847). Η επιστροφή των στρατευμάτων μαζί με την προτίμησή τους για το Absinth βοήθησε στη γρήγορη διάδοση και τη μαζική κατανάλωσή του.
Το γεγονός ότι έγινε το αγαπημένο ποτό και η πηγή έμπνευσης πολλών καλλιτεχνών και διανοουμένων της εποχής (Van Gogh, Picasso, Manet, Baudelaire, Emil Zola, Oscar Wilde, Ernest Hemingway κ.α.) καθιέρωσε το ABSINTH σαν σύμβολο έμπνευσης, τόλμης και αμφισβήτησης εκτοξεύοντας την κατανάλωσή του στις αρχές του περασμένου αιώνα στα 36 εκατομμύρια γαλόνια το χρόνο, μόνο στη Γαλλία.
Απαγόρευση
Οι περίεργες ιδιότητες / παρενέργειες για τις οποίες κατηγορήθηκε η ουσία Thujone, ήταν η αφορμή για τον ανελέητο πόλεμο εναντίον του Absinth. Τοξικότητα, εάν καταναλωθεί μεγάλη ποσότητα, εθισμός μετά από μακροχρόνια χρήση, πρόκληση παραισθήσεων και παρανοϊκής συμπεριφοράς ήταν το βασικό κατηγορητήριο.Ας σημειωθεί ότι η θεωρία αυτή στηρίχτηκε κυρίως σε ενδείξεις και εικασίες, αλλά δεν κατάφερε να τεκμηριωθεί επιστημονικά.
Σύμφωνα με πολλούς μελετητές του φαινομένου Absinthe, η πραγματική αιτία του πολέμου και τελικά της απαγόρευσής του ήταν το γεγονός ότι για σχεδόν 30 χρόνια κατείχε μια εντελώς μονοπωλιακή θέση στην αγορά, εκτοπίζοντας ουσιαστικά οποιοδήποτε άλλο αλκοολούχο ποτό καθώς και το κρασί.
Η Αμερική ήταν η πρώτη χώρα που απαγόρευσε την «πράσινη πληγή της Γαλλίας» όπως αποκαλούσαν το Absinthe στις 25 Ιουλίου του 1912. Ακολούθησαν σχεδόν όλες οι χώρες στις οποίες κυκλοφορούσε. Το τελευταίο κάστρο ήταν η Γαλλία όπου απαγορεύτηκε το 1915.
Επιστροφή
Πέρασαν σχεδόν 75 χρόνια όπου η «Πράσινη Νεράιδα» πετούσε παράνομα σε πολλές χώρες, αλλά και νόμιμα σε κάποιες άλλες , κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη.
Το 1998 με την οδηγία EEC 88/388 Appendix II, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθόρισε τα όρια περιεκτικότητας σε Thujone (10mg / Kg για τα Liqueur και 35mg/Kg για τα Biter spirit) τα οποία καθιστούν το Absinthe νόμιμο.
Τέλος υπάρχουν αρκετές χώρες όπως Αμερική κ.α. όπου ακόμα ισχύει η απαγόρευση.
Όλοι αυτοί που γνώρίσαν την «Πράσινη Νεράιδα» μόνο μέσα από πίνακες, λογοτεχνικά κείμενα και κινηματογράφο, έχουν την ευκαιρία να νιώσουν την μοναδική εμπειρία και στην Ελλάδα μέσα από τα γνήσια και νόμιμα προϊόντα μας.
Παντως το σημερινο αψεντι δεν εχει καμια σχεση με αυτο που επινε καποτε ο βανγκογκ και διαφοροι αλλοι διανοουμενοι.
Αψέντι (Absinthe)
Ποτό υψηλής περιεκτικότητας σέ αλκοόλ (55-75% Vol) με πράσινο σμαραγδί χρώμα, το οποίο μετατρέπεται σε νεφελώδες λευκό παλ όταν αναμιγνύεται με νερό. Είναι απόσταγμα διαφόρων βοτάνων αλλά κυρίως του ARTEMISIA ABSINTHIOUM, το οποίο είναι η κύρια πηγή της αμφιλεγόμενης ουσίας THUJONE.
Ιστορία
Ο Ιπποκράτης και ο Πυθαγόρας ήταν οι πρώτοι που συνιστούσαν το πικρό αυτό φυτό σαν φάρμακο για πολλές ασθένειες.
Ο Γάλλος γιατρός Dr. Pierre Ordinaire, ο οποίος ζούσε στην πόλη Couvet της Ελβετίας, παρασκεύασε το 1792 ένα ελιξήριο από εκχύλισμα του φυτού ARTEMISIA ABSINTHIOUM και διαφόρων άλλων βοτάνων, το οποίο καθιερώθηκε ως φάρμακο για κάθε πάθηση. Τότε πήρε και το χαϊδευτικό «Η Πράσινη Νεράιδα» (La Fee Verte).Ήταν το 1797 όταν ο Henri-Louis Pernod, στον οποίο έφτασε η συνταγή του Dr. Ordinaire, άνοιξε το πρώτο αποστακτήριο στό Couvet της Ελβετίας. Το 1805 μετακόμισε στο Pontarlier της Γαλλίας ξεκινώντας τη μαζική παραγωγή του πιο γνωστού, πιο αγαπημένου και πιο αμφιλεγόμενου ποτού στην ιστορία
Χρησιμοποιήθηκε ως φάρμακο κατά του πυρετού από τα Γαλλικά στρατεύματα στον πόλεμο της Αλγερίας (1844-1847). Η επιστροφή των στρατευμάτων μαζί με την προτίμησή τους για το Absinth βοήθησε στη γρήγορη διάδοση και τη μαζική κατανάλωσή του.
Το γεγονός ότι έγινε το αγαπημένο ποτό και η πηγή έμπνευσης πολλών καλλιτεχνών και διανοουμένων της εποχής (Van Gogh, Picasso, Manet, Baudelaire, Emil Zola, Oscar Wilde, Ernest Hemingway κ.α.) καθιέρωσε το ABSINTH σαν σύμβολο έμπνευσης, τόλμης και αμφισβήτησης εκτοξεύοντας την κατανάλωσή του στις αρχές του περασμένου αιώνα στα 36 εκατομμύρια γαλόνια το χρόνο, μόνο στη Γαλλία.
Απαγόρευση
Οι περίεργες ιδιότητες / παρενέργειες για τις οποίες κατηγορήθηκε η ουσία Thujone, ήταν η αφορμή για τον ανελέητο πόλεμο εναντίον του Absinth. Τοξικότητα, εάν καταναλωθεί μεγάλη ποσότητα, εθισμός μετά από μακροχρόνια χρήση, πρόκληση παραισθήσεων και παρανοϊκής συμπεριφοράς ήταν το βασικό κατηγορητήριο.Ας σημειωθεί ότι η θεωρία αυτή στηρίχτηκε κυρίως σε ενδείξεις και εικασίες, αλλά δεν κατάφερε να τεκμηριωθεί επιστημονικά.
Σύμφωνα με πολλούς μελετητές του φαινομένου Absinthe, η πραγματική αιτία του πολέμου και τελικά της απαγόρευσής του ήταν το γεγονός ότι για σχεδόν 30 χρόνια κατείχε μια εντελώς μονοπωλιακή θέση στην αγορά, εκτοπίζοντας ουσιαστικά οποιοδήποτε άλλο αλκοολούχο ποτό καθώς και το κρασί.
Η Αμερική ήταν η πρώτη χώρα που απαγόρευσε την «πράσινη πληγή της Γαλλίας» όπως αποκαλούσαν το Absinthe στις 25 Ιουλίου του 1912. Ακολούθησαν σχεδόν όλες οι χώρες στις οποίες κυκλοφορούσε. Το τελευταίο κάστρο ήταν η Γαλλία όπου απαγορεύτηκε το 1915.
Επιστροφή
Πέρασαν σχεδόν 75 χρόνια όπου η «Πράσινη Νεράιδα» πετούσε παράνομα σε πολλές χώρες, αλλά και νόμιμα σε κάποιες άλλες , κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη.
Το 1998 με την οδηγία EEC 88/388 Appendix II, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθόρισε τα όρια περιεκτικότητας σε Thujone (10mg / Kg για τα Liqueur και 35mg/Kg για τα Biter spirit) τα οποία καθιστούν το Absinthe νόμιμο.
Τέλος υπάρχουν αρκετές χώρες όπως Αμερική κ.α. όπου ακόμα ισχύει η απαγόρευση.
Όλοι αυτοί που γνώρίσαν την «Πράσινη Νεράιδα» μόνο μέσα από πίνακες, λογοτεχνικά κείμενα και κινηματογράφο, έχουν την ευκαιρία να νιώσουν την μοναδική εμπειρία και στην Ελλάδα μέσα από τα γνήσια και νόμιμα προϊόντα μας.
Στη Ρωσία το πίνουν φλεγόμενο, αλλά ολόκληρο!
Η διαδικασία έχει ως εξής:
Βάζουν καθαρό αψέντι με ελάχιστη ή και καθόλου ζάχαρη σε ένα χοντρό κολονατο ποτήρι μέχρι τη λίγο πιο κάτω από τη μέση. Στη συνέχεια του βάζουν μπουρλότο κανονικά. Ο μπάρμαν το σκεπάζει και με πολύ ζωηρές κινήσεις το κουνάει στον αέρα όταν αυτό σβήσει, στο φέρνει κάτω από τη μύτη, το ξεσκεπάζει και τραβάς μια γερή τζούρα από της αναθυμιάσεις. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται 3-4 φορές και μετα το πίνεις κανονικά. Περιττό να σας πω ότι φτιάχ ένα κεφάλι άστα να πάνε σε χρόνο dt!
Η διαδικασία έχει ως εξής:
Βάζουν καθαρό αψέντι με ελάχιστη ή και καθόλου ζάχαρη σε ένα χοντρό κολονατο ποτήρι μέχρι τη λίγο πιο κάτω από τη μέση. Στη συνέχεια του βάζουν μπουρλότο κανονικά. Ο μπάρμαν το σκεπάζει και με πολύ ζωηρές κινήσεις το κουνάει στον αέρα όταν αυτό σβήσει, στο φέρνει κάτω από τη μύτη, το ξεσκεπάζει και τραβάς μια γερή τζούρα από της αναθυμιάσεις. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται 3-4 φορές και μετα το πίνεις κανονικά. Περιττό να σας πω ότι φτιάχ ένα κεφάλι άστα να πάνε σε χρόνο dt!
Παπάρια μέντολες! Σιγά το κεφάλι λέω,μη φανταστείτε κάτι τρελό.Μάλλον ο μύθος το συντηρεί-ακόμα. Έχω πιεί αρκετές φορές το πράσινο αψέντι δυστυχώς δε θυμάμαι όνομα, το συγκεκριμένο παράγεται στη Ρουμανία λέει και είναι 70% αλκοόλ. Από προχθές είπα να δοκιμάσω το κόκκινο,το συγκεκριμένο που έχω είναι 80% και απ'οτι έχω καταλάβει μάλλον είναι το πιο ακριβό, το πήρα 30€ απο Μοναστηράκι. Βέβαια είναι σε μεγαλύτερο μπουκάλι.
Το πίνω είτε σκέτο είτε με λίγο ζάχαρη για να γίνει ακόμα πιο βαρύ,σε σφηνάκι.
Απο μεθύσι σας είπα,δε κάνει κάτι σούπερ εκτός και αν είστε φλώροι ;) Καλό κάψιμο στην αρχή.
Στα θετικά ότι ο λαιμός γίνεται ΑΜΕΣΩΣ καλά αν είναι ερεθισμένος. Τι τσίπουρα και μαλακίες!
Αψέντιιιιιιιιιιιιι!!!!
Το πίνω είτε σκέτο είτε με λίγο ζάχαρη για να γίνει ακόμα πιο βαρύ,σε σφηνάκι.
Απο μεθύσι σας είπα,δε κάνει κάτι σούπερ εκτός και αν είστε φλώροι ;) Καλό κάψιμο στην αρχή.
Στα θετικά ότι ο λαιμός γίνεται ΑΜΕΣΩΣ καλά αν είναι ερεθισμένος. Τι τσίπουρα και μαλακίες!
Αψέντιιιιιιιιιιιιι!!!!
