Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980

[Drake88]

ΣΕΦΕΡΛΗΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΠΟΥ ΣΤΑ ΤΕΛΗ 80s

 

[aiolos.klima50]

Διαβάστε και περιμένω σχόλια....

''Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε
να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες
μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι
περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε
ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε
από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα,
ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε
στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από
μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε
ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και
κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας
το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο
αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς
βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας
και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε
τίποτα.
Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή
μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός
σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε
να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως
κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν
έπαθε τίποτα.
Καμιά
φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations , Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround , υπολογιστές ή Ι nternet . Εμείς είχαμε
φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν
κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για
να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η
τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες
ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι
έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με
αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και
τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια
από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς
κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος
έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί
μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν
ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες
ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και
χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά
κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε
τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα
αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα
σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί...''

Όλα όλα όλα αυτά καναμε μπράβο μύστη τα θυμήθηκες όλα ...πήγα να κλάψω τώρα ...στο Βύρωνα έμενες εμείς Ε άι κάναμε όλοι

 

[aiolos.klima50]

Τον Sportbily....

Με μυστική αποστολή κομήτης

 

[aiolos.klima50]

Το '87 γεννήθηκα. Μια χαρά την μπαλίτσα μου έπαιζα με τα παιδιά στο δρόμο, μια χαρά τα πεσίματα με το ποδήλατο, PC πρώτη φορά το '99. Σήμερα έξω από το σπίτι μου παίζουν παιδιά μπάλα με πέτρες για γκολποστ. Παπάτζες λέει το αρχικό κείμενο. Επειδή μετακομίσατε στην πόλη και δεν έχετε ιδέα ότι αυτός ο τρόπος ζωής υπάρχει ακόμα, δεν σημαίνει ότι έχει εξαφανισθεί.

Τι λες φίλε το αρχικό κείμενο λέει όλοι την αλήθεια έτσι ήταν τα πράγματα ακριβωςετσι σε όλα

Η ανάρτηση συγχωνεύτηκε αυτόματα: 6 Απρ 2022

αν βαλεις και ραδιο μπλακμαν εισαι κομπλε

Κυρίες μου ...κυρίες μου ....κυρίες μου



..

 

[aiolos.klima50]

Ωραίο μνημόσυνο ....

το γνωστό στυλάκι "τι γαμάτοι που ήμασταν εμείς τότε, πόσο για τον πούτσο είστε εσείς σήμερα ..."

Τι μνημόσυνα λες μύστη ....οι αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας είναι το αρχικό κείμενο

Η ανάρτηση συγχωνεύτηκε αυτόματα: 6 Απρ 2022

Αυτο ποιος το θυμαται ?

Φοινικας

 

[aiolos.klima50]

Φοβερό να για μένα ...μακάρι να συνεχίσει να ανεβάζουν άλλοι μύστες διαφορά που ήταν αυτό το νήμα κρυμμένο

 

[aiolos.klima50]

Για να θυμούνται όλοι της γενιάς μας...το παγωτό ξυλάκι 5-6 δραχμές το σουβλάκι δεν θυμάμαι...μπάλωμα στο λάστιχο του ποδηλάτου του....ποδήλατα με κόντρα όχι φρένο...όχι αντηλιακό...αλλά λάδι μαυρίσματος βάζαμε...πεπσι κόλα... λεωφορείο με εισπράκτορα....

 

[Y13]

... στα διαλείμματα του σχολείου νερό από την μπρούτζινη - ορειχάλκινη βρύση βάζοντας χέρια-στόμα ! , πορτοκαλάδα με τύπου πορτοκάλι μπουκαλάκι χρώματος πορτοκαλί το οποίο μετά γεμίζαμε με χαρτιά και γίνονταν μπάλα ποδοσφαίρου , ευζωνάκια από ζάχαρη στο κυλικείο ! ζαχαρωμένο κόκκινο μήλο η κοκοράκι , φανταστικοί λουκουμάδες με λιωμένη την ζάχαρη μες την ταλαιπωρία , φυσοκάλαμο από πλαστικούς σωλήνες ηλεκτρολόγου με μπιρμπιλόνια για σφαίρες , κάρτες υπερατού με αυτοκίνητα , τρένα ,πλοία , αεροπλάνα , συλλογές για να συμπληρώσουμε άλμπουμ που πάντα έλειπε ένα αυτοκόλλητο , κάλαντα από τα ξημερώματα και το μεσημέρι κατάθεση στο Μινιόν , αυτό το φλάς έφαγα τώρα σε αναμνήσεις .... γεννηθείς τελευταία ημέρα του 70 ! κλάψ κλάψ λύγμ λύγμ .... σεραφίνο , τιραμόλα , μίκυ , ποπάι , μπλέκ και αργότερα διάβασε με και σκάνδαλο για τις πρώτες πηχτές μετά 4 τροχοί , κλίκ , πλειμποι !

 

[Mike45gr]

Διψαγαμε να μάθουμε να καβαλαμε παπάκι καί τώρα διψάνε για ηλεκτρικό πατίνι
Εκεί να καταλάβεις διαφορά
Δώσαμε μαθήματα οδήγησης είχαμε το άγχος αν θα περάσουμε τις εξετάσεις για να βγεί το Σιτροέν σαν κουβάς πού δεν θέλει δίπλωμα για να το πάρει ο κάθε φλώρος ή η τσουλιτσα για να κυκλοφορήσει μέσα στην πόλη
Και να προσέχεις γιατί θά είναι επικίνδυνος-η στον δρόμο
Ήταν ιν να πηγαίνεις σινεμά για χαβαλε μαζευόμασταν να δούμε ταινία πρώτη προβολή
Τώρα κάτσε σπίτι με τα ίδια λεφτά έχεις νετφλιξ
Οι Ρώσοι έχουν Νιετ-φλιξ

 

[aiolos.klima50]

Αυτό είναι νήμα ....όχι κάτι αλλά με κάτι θείες και ξαδέρφες που καλά τώρα της γαμανε

 

[Maximilien]

 

[aiolos.klima50]

Σάββατο βράδι σουβλάκι...καλοκαίρι συνεχώς έξω τα γόνατα πάντα άσπρα ...φυσοκαλαμο με στόκο...μπάλα στα νταμάρια...

 

[Maximilien]

 

[aiolos.klima50]

Κάμπινγκ

 

[aiolos.klima50]

Σουμπουτεο....10αρικο στα μπιμπλικια... Σάββατο σχολείο κανονικά .....οξιές δασιες περισπωμένη....

 

[ΛΗΞΙΑΡΧΟΣ...]

Εδώ θέλω να σας δω. Έπαιξε σε 2-3 σειρές, εκ των οποίων η μία προβλήθηκε στην Ελλάδα, το 1983. Πέθανε το 1984, όταν αυτοπυροβολήθηκε κατα λάθος, στα γυρίσματα μιας ταινίας.

 

[Maximilien]

 

[aiolos.klima50]

Εδώ θέλω να σας δω. Έπαιξε σε 2-3 σειρές, εκ των οποίων η μία προβλήθηκε στην Ελλάδα, το 1983. Πέθανε το 1984, όταν αυτοπυροβολήθηκε κατα λάθος, στα γυρίσματα μιας ταινίας.

Όχι δεν το έχω ....κάτι μου θυμίζει αλλά.....ο αόρατος άνθρωπος?

 

[aiolos.klima50]

Εγώ παντός κάθε απόγευμα θα ποσταρο εδώ ....να πάρει μπρος το νήμα

 

[ΛΗΞΙΑΡΧΟΣ...]

Όχι δεν το έχω ....κάτι μου θυμίζει αλλά.....ο αόρατος άνθρωπος?

John Eric Hexum, "Voyagers" 1982-1983
Επαιζε κάθε Τρίτη απόγευμα στην ΥΕΝΕΔ