Ο Χίτλερ αγαπούσε τους άντρες. Παλιά, τετριμμένη και κυρίως αμφιλεγόμενη άποψη. Από μια τέτοια λεπτομέρεια όμως μπορεί να αλλάξει η οπτική γωνία και να ξαναδιαβαστεί η Ιστορία. Οι ιστορικοί προ πολλού συμφώνησαν ότι ο Χίτλερ με καμία γυναίκα δεν ολοκλήρωσε τις σχέσεις του, ούτε με την Εύα Μπράουν, που παντρεύτηκε λίγο προτού εκπνεύσει βάσει ενός ακόμη σχεδίου για την υστεροφημία του. Κανένας όμως δεν ισχυρίστηκε ποτέ ευθέως ότι ο δικτάτορας ήταν ομοφυλόφιλος. Ο Μάχταν είναι ο πρώτος που το στηρίζει σε εκτενή, αγνοημένη, τεκμηρίωση. Παίρνει στα σοβαρά αποκαλυπτικές επιστολές από τον καιρό του A' Παγκοσμίου Πολέμου που μιλούν για τον στρατιώτη στη Γαλλία Χίτλερ και τη ζωή του στον βαυαρικό στρατό, όπου τίποτε μάχιμο δεν έκανε αλλά προσπαθούσε να υιοθετήσει την αύρα του μποέμ. H ευφορία του στο πολεμικό περιβάλλον ήταν προκάλυμμα για την ερωτική του διαφορετικότητα. Οι μαρτυρίες είναι καταιγιστικές.
Ενας από τους μάρτυρες, λ.χ., της ζωής των νεανικών χρόνων του Χίτλερ τον οποίο κυνήγησε στη συνέχεια η Γκεστάπο, τον δίκασε, τον φυλάκισε, τον στιγμάτισε ως παιδεραστή, κατάσχεσε και κατέστρεψε το βιβλίο του «για να μην πέσουν γράμματα του Χίτλερ σε λάθος χέρια» ήταν ο Χανς Μεντ, παλαιός σύντροφος του Φύρερ στον πόλεμο. Στην υπόθεση «Πρωτόκολλο Μεντ», που συνιστά κεφάλαιο του βιβλίου, περιλαμβάνονται περιστατικά της δίκης που ίσως δεν κρίθηκαν σοβαρά για να περιληφθούν σε άλλες βιογραφίες. «... Την ίδια περίπου εποχή ο Μεντ φέρεται να είπε το εξής στον ενοριακό γραμματέα Σνάιντερ: Στο κατάλυμά τους... εκείνος [ο Μεντ] και άλλοι άλειψαν την ψωλή του Χίτλερ με βερνίκι παπουτσιών ενώ κοιμόταν. Ηταν ένας παράξενος και χονδροειδής τρόπος εξευτελισμού των ομοφυλόφιλων συντρόφων τους, αλλά αρκετά συνηθισμένος, απ' ό,τι φαίνεται, στις ακραίες συνθήκες διαβίωσης του μετώπου».
Οι φιλίες του Χίτλερ, αυτές που προηγήθηκαν και αυτές που ακολούθησαν την άνοδό του στην εξουσία, είναι ξεχωριστά κεφάλαια του βιβλίου. Ηταν «αναγκασμένος να ζει ένα ψέμα για να μη φανερωθεί η κλίση του και προστάτευε το μυστικό του με όλα τα μέσα που διέθετε». Οσοι γνώριζαν είτε δολοφονήθηκαν με εντολή του Χίτλερ είτε αυτοκτόνησαν είτε εκτελέστηκαν. H εξουσία του βασίστηκε στους δεσμούς σιωπής που συνήψε με ομοίους του. Οι λιγοστοί που επέζησαν του θανάτου του Χίτλερ «παρέμειναν πιστοί στον "Φύρερ" τους» και φρόντισαν να καταστρέψουν αποκαλυπτικά έγγραφα.